Ποιό είναι το ''αρχαιότερο'' βιβλίο που έχετε στη βιβλιοθήκη σας;

[Γουίνστον Σμίθ]

Ποιό είναι το ''αρχαιότερο'' βιβλίο που έχετε στη βιβλιοθήκη σας;Μήπως υπάρχει κανείς που γνωρίζει πως εκτιμαται η παλαιότητα κάποιων βιβλιων;Απέκτησα τελευταία μια ποιητική συλλογή του Γουιτμαν που χρονολογείται από το 1920,γνωρίζει κανείς αν έχει καποια αλλη αξία;(Πέραν της λογοτεχνικής βεβαίως...)

 

[Συλλεκτης Κ]

Φιλε ενα βιβλιο μπορει να ειναι σπανιο αλλα να μην εχει μεγαλη αξια γιατι δεν ειναι συλλεκτικο.υπαρχουν βιβλια που ειναι παλια σπανια και συλλεκτικα που εχουν μεγαλη αξια,δες εδω μερικα.http://diastixo.gr/epikaira/eidiseis/2750-10-akriva-vivlia.
η εκτιμηση ενος βιβλιου γινεται με καποιες προδιαγραφες οπως,η κατασταση του δηλαδη αν το βιβλιο ειναι λερωμενο χτυπημενο η λειπουν σελιδες.Αν το βιβλιο εχει ζημιες απο υγρασια ηλιο εντομα.Αν ο συγγραφεας ειναι γνωστος,σε ποσα αντιτυπα εχει κυκλοφορησει.Αυτοι ειναι καποιοι παραγοντες που κρινουν την αξια του.Ελπιζω να σε βοηθησα!Για το βιβλιο σου γραψε μας συγγραφεα, μεταφραση,κατασταση,και αν μπορεις ανεβασε φωτογραφια για να το δουμε!

 

[Μονόκερος]

Ο Συλλέκτης Κ. έχει απόλυτο δίκιο. Οι παράγοντες που επηρεάζουν τη χρηματική αξία ενός βιβλίου είναι ανεξάρτητοι από την παλαιότητά του.
Οσο για τον Whitman, αν και στις ΗΠΑ είναι αγαπημένος συγγραφέας και ποιητής, εν τούτοις επειδή τα βιβλία του (ακόμα και παλιές εκδόσεις) υπάρχουν σε αρκετές βιβλιοθήκες, δυστυχώς αυτό επηρεάζει αρνητικά τη χρηματική τους αξία.
Αν θες μια τάξη μεγέθους τιμή, πρέπει να υπολογίσεις ότι ένα τέτοιο βιβλίο, στην καλύτερη περίπτωση δεν θα πουληθεί πάνω από 20 ευρώ.

 

[Φαροφύλακας]

Τις περισσότερες φορές, παλιά βιβλία τα βρίσκεις στα παλαιοπωλεία για πενταροδεκάρες. Νομίζω πως η αξία δεν έχει να κάνει με την παλαιότητα αλλά με την έκδοση. (Τουλάχιστον όταν μιλάμε για καινούργια βιβλία 100 - 150 χρόνια παλιά).

 

[Γουίνστον Σμίθ]

Συλλέκτη ,Μονοκερε και Φαροφύλακα ευχαριστώ πολύ για τις κατατοπιστικοτατες απαντήσεις.Όσο για φώτο επφυλάσσομαι για το μέλλον.Δεν είμαι και ο πλέον εξπέρ στους υπολογιστές!Θα το αναφέρω εδώ μιας και το νιώθω για άλλη μια φόρα ότι η Λέσχη είναι ένας υπέροχος ''χώρος"' για να περνας την ώρα σου.Έπιβεβαιωνεται η κρυφή μου πεποιθηση οτι τα βιβλία σε κανουν καλύτερο άνθρωπο.Το επίπεδο των ανθρώπων που σχολιάζουν είναι πραγματικά μια νησίδα ελπίδας στον ωκεανο της βαβούρας του διαδικτύου.

 

[Τζάρλαξλ]

"Ο Ανθρωπος με τα Ζαρια" (The Diceman)του Λιουκ Ρινχαρτ. 1972.
Εξαντλημενο εδω και δεκαετιες. Μετα κυκλοφορησε απο αλλες εκδοσεις σαν "Ο ανθρωπος ζαρι" και εξανληθηκε ξανα και ειναι κριμα γιατι εχουμε να κανουμε με ενα συγκλονιστικο βιβλιο που πρεπει να διαβαστει.

 

[Παρωνύμιος]

...Είναι ένα αμερικάνικο, στα αγγλικά, με τίτλο "Στοιχεία Επίπεδης και Σφαιρικής Τριγωνομετρίας με πλήθος παραδειγμάτων" που εκδόθηκε στη Βοστώνη και δεν είναι πια και τόσο αρχαίο καθώς είναι μόλις του 1911. Με απέκτησε χωρίς να το επιδιώξω, χωρίς να το επιθυμήσω, έπειτα από ένα περίεργο, μυστηριώδες γύρισμα της Τύχης το οποίο με κατέστησε δικό του...

...Την αξία του την εντοπίζω αποκλειστικά και μόνο στο περιεχόμενό του κι όχι στη φυσική του υπόσταση... Περιεχόμενο που ομολογώ ότι απόλαυσα με μεγάλη ευχαρίστηση... Το μέλλον του; Να του επιτρέψω να επιλέξει αυτό τον εκλεκτό ή την εκλεκτή που θα το εκτιμήσει για αυτά που περιέχει, για αυτά που είναι κι όχι για αυτά που φαίνεται ή για το υλικό του περίβλημα ή την όποια οικονομική του αξία... με την ορκισμένη υπόσχεση... να πράξει κι αυτός όμοια, όταν έρθει ο καιρός...

...Είναι μια μικρή δική μου, υποκειμενική θεωρία που διατείνεται πως τα βιβλία ταξιδεύουν μέσα στο χρόνο και τους τόπους, αυτά έρχονται και μας εκλέγουν, αυτά επιλέγουν τη στιγμή, υπακούοντας ίσως σε κάποιον υπέρτατο νόμο του Κατάλληλου Καιρού Για το Κάθε Τι, αφήνοντας σε μας την ψευδαίσθηση της ελεύθερης βούλησης... Τα υπηρετούμε, διαθέτοντας στο σπίτι μας χώρους και έπιπλα βιβλιοθήκης για χάρη τους, προφυλάσσοντάς τα από την σκόνη και κάθε άλλη εχθρική επιβουλή... αλλά και μας υπηρετούν, με το να μας φωτίζουν μονοπάτια, να μας δείχνουν δρόμους, να μας διδάσκουν, να μας θεραπεύουν με τον τρόπο τους, να μας μαγεύουν, να μας συγκλονίζουν, να μας αναστατώνουν, να μας κάνουν να γελάμε ή να κλαίμε, να μας σηκώνουν πολύ ψηλά ή να μας ρίχνουν πολύ κάτω βαθιά, να μας απογοητεύουν, να διαμορφώνουν την προσωπικότητά μας, την ψυχή και το πνεύμα μας... Κι έπειτα... εμείς φεύγουμε... κι αυτά μένουν, ζουν και υπάρχουν για πολύ περισσότερο χρόνο απ' ότι εμείς... κι έπειτα... αυτά ταξιδεύουν σε άλλα πρόθυμα χέρια κι ίσως σε άλλο τόπο...

Αλλ' όπως είπα, αυτή δεν είναι παρά μια μικρή θεωρία και τίποτ' άλλο... θεωρία που από τότε που την συνέλαβα, έπαψα να επισκέπτομαι παλαιοβιβλιοπωλεία...

 

[Διατσέντα]

Καλησπέρα, επιτρέψτε μου την επαγγελματική διαστροφή σ’ αυτό το σχόλιο...

Πολύ υγιής θέση Παρωνύμιε και πίστεψέ με καθόλου προσωπική σου.

Είναι η σωστή για ότι αφορά στα παλαιά βιβλία. Και 1911 δεν είναι τόσο παλαιό είναι η αλήθεια.

Συνήθως οι συλλέκτες σπάνιων βιβλίων έχουν μια κτητικότητα στην αντίληψή τους. Σαν συντηρήτρια υπήρξα πάντα πολύ ακραία μαζί τους, γιατί όταν συναισθανόμουν αυτή την τάση, ένιωθα επιτακτική ανάγκη και σε πρακτικό επίπεδο να προσδιορίζω τα όρια των ρόλων μας απέναντι σ’ ένα σπάνιο βιβλίο. Ειδικά στην φάση που έπρεπε να αποφασισθεί τι και πώς θα κάναμε πάνω στο βιβλίο και πόσο θα κόστιζε...τεράστια ευθύνη και του τρέχοντα κάτοχου και του συντηρητή...

 

[Παρωνύμιος]

Μακριά από μένα το όνειδος της μανίας της κτήσης και της κατοχής, μακριά από μένα η παράφορη αγάπη της ύλης, μακριά από μένα η λατρεία του περιττού, μακριά από μένα το ασταθές και τόσο προσωρινό δεκανίκι της ψυχής που λέγεται "έχω" που συσκοτίζει τη βαθιά επίγνωση του "είναι", αγαπητή Διατσέντα... Τα βιβλία είναι οι φθαρτοί υλικοί φορείς του αθάνατου πνεύματος και κανείς δεν θα το καταλάβει αυτό παρά όταν μια μέρα δει κάποια απ' αυτά να καίγονται και να γίνονται στάχτες... ή έστω pdf...

 

[Διατσέντα]

Παρωνύμιε στον κόσμο του κέρδους, η Συλλογή έχει συχνότατα μια διάσταση επένδυσης. Εκεί όποιος έχει σωστή συνείδηση πρέπει να φέρνει στην πραγματικότητα τον παγιδευμένο στη λογική της επένδυσης...

Τώρα τα παλαιά βιβλία κυρίως εκείνα με ιστορική αξία είναι ντοκουμέντα σημαντικά. Δεν είναι απλά τα πράγματα. Κανείς δεν ξέρει τι κρύβεται πίσω από ένα σκωροφαγωμένο βιβλίο τετρακοσίων χρόνων ας πούμε...πώς ταξίδεψε σ’ αυτό το βάθος χρόνου...τι χέρια το ξεφύλισσαν...σε τι χώρους αποθηκεύτηκε...σε τι γεωγραφικά μήκη και πλάτη ταξίδεψε από εκείνον τον ταπεινό καιρό που ένας γραφιάς ή ένας τυπογράφος ασχολήθηκαν να καταγράψουν το κείμενό του, μετά ο βιβλιοδέτης του να το προστατέψει με το κάλυμμά του...

Αλλά ξέχασα Σεβαστέ μου Πατέρα εσείς ανήκετε στη Δυτική εκκλησία και μάλιστα σε μια τάση της που αποποιήθηκε την υλική απόλαυση...Εμείς της Ανατολικής εκκλησίας θεωρούμε τα βιβλία ιερά αντικείμενα...ξέρετε...δεν έχουμε παράδοση να τα πετάμε στην πυρά...όσο για τα pdf φυσικά καλά κι αυτά είναι για το δικό τους ρόλο...όχι όμως τα βιβλία στην πυρά...τίποτα δεν συγκρίνεται με τη φυσική τους υπόσταση...

 

[Καστάλια]

Δυο λεξικά με περισσότερη συναισθηματική απ' ό,τι πρακτική αξία, καθώς είναι κληροδότημα της γιαγιάς μου από την εποχή που σπούδαζε γερμανικά. Όλως περιέργως, είναι αρκετά ενδιαφέροντα βιβλία, με τα οποία έχω περάσει άπειρες ώρες βυθισμένη στο διάβασμα, καθώς η πάλαι ποτέ αντίληψη του "λεξικού" αντιστοιχούσε μάλλον στην εγκυκλοπαίδεια, και στα προ διαδικτύου χρόνια είχε τρομερό ενδιαφέρον να διαβάζεις σκόρπιες πληροφορίες για το πώς οι άνθρωποι έβλεπαν το κόσμο στις αρχές του 20ου αιώνα.

(Οι πιο σημαντικές εφευρέσεις so far!)

(Δεν είμαι σίγουρη αν με γοήτευαν περισσότερο οι πληροφορίες που περιείχε, ή το καλλιγραφικό αλφάβητο με το οποίο ήταν γραμμένες).

 

[Γουίνστον Σμίθ]

Εχουν μια μαγεία τα παλιά βιβλία.Παρωνύμιε αλήθεια διάβασες το βιβλίο που λες;!Χωρίς σπουδές μαθηματικών;!

 

[Παρωνύμιος]

Ω, μα με παρεξηγείτε μέχρι εξαντλήσεως... Ίσως να μην γίνομαι αντιληπτός... Η αγάπη για την ύλη καλείται και επένδυση ενίοτε... ήθελα πολύ να 'ξερα αν η επένδυση αυτή αφορά σε ανδρεία ή σε σωφροσύνη... Χμ, μάλλον όχι... Επένδυση προς την ύλη είναι, αγαπητή Διατσέντα, στην ύλη που τώρα είναι και μετά δεν είναι, που φθείρεται πιο γρήγορα κι από την ανάσα που εκπνέω τούτη τη στιγμή... Που τώρα ένας πόλεμος, ύστερα ένας σεισμός, ύστερα μια κάποια οικονομική κρίση, μια πλημμύρα, την εξαφανίζει... Ο επενδυτής, λοιπόν που λέτε, είναι ένας φιλάργυρος: κείνος αποθησαυρίζει το χρυσίο, τούτος δω αποθησαυρίζει δεμένα δεμάτια χάρτου που ποτέ δεν πρόκειται να ανοίξει, που ποτέ δεν πρόκειται να μελετήσει, που ποτέ δεν πρόκειται να αντιληφθεί, που ποτέ δεν πρόκειται να νιώσει... που τι θα του αποδώσουν κάποια στιγμή, τι ευελπιστεί ότι θα αποκομίσει από αυτά; Ω, ναι, ακριβώς... χρυσίο και τίποτ' άλλο...

Μεγάλες και δοξασμένες βιβλιοθήκες στάθηκαν αρωγοί στη μόρφωσή μου... Ναι, με αυτά που λέτε, με ιστορικά ντοκουμέντα, σκωροφαγωμένα, υγρά και μουχλιασμένα... Βιβλία όμως που δεν ήταν στην κατοχή κάποιου ιδιώτη αλλά στην κατοχή ενός Θεσμού (Πανεπιστήμιο κλπ). Βιβλία που ήταν στην κοινή κτήση όλων των ενδιαφερόμενων... Μα κανένα βιβλίο τους δεν ήταν ποτέ δικό μου... Δεν γινόταν να έχω τα δικά μου για ποικίλους λόγους... Γιατί ένας πένης ταξιδευτής πρέπει να έχει μαζί του μόνον τα απαραίτητα για την διαβίωσή του κι όχι τροφή για το πνεύμα του... Που κι αν μπορούσε να μεταφέρει, δεν είχε τη δυνατότητα να αποκτήσει... Τώρα βέβαια διαθέτω κάποια, που όμως είναι τόσο λίγα που όποιος με γνωρίζει δεν ξέρει αν πρέπει να γελάσει ή να απορήσει...

Δεν αποποιούμαι την υλική απόλαυση, τι λέτε;! Απολαμβάνω όπως κι εσείς μια κούπα καλοβρασμένα ρεβύθια με λάδι... μα πώς σας ήρθε; Τα βιβλία στην πυρά ανέφερα απλώς για να τονίσω το πόσο εύθραστα αντικείμενα είναι, πόσο ευάλωτα, πόσο ανάξια για να επενδύει κανείς σ' αυτά, αντί να επενδύει σε κάτι άλλο... π.χ. στο να έχει αγαθές σχέσεις με τους συναθρώπους του... Και αλοίμονο αν είχαμε παράδοση στο να καίουμε βιβλία... Κύριε ελέησόν με!

Ναι, υπάρχει κάτι που συγκρίνεται με τη φυσική τους υπόσταση... ω, ναι... κι αυτό δεν είναι τίποτ' άλλο από την άυλή τους υπόσταση, από αυτό για το οποίο υπάρχουν, από το περιεχόμενό τους... από το αθάνατο πνεύμα του συγγραφέα τους... που αυτή τη στιγμή που εμείς μιλούμε, τα οστά του είναι κάπου χωνιασμένα, όμως... προσέξατε... εμείς εδώ, μετά από τόσους αιώνες, καθόμαστε και μιλούμε και συζητούμε τα γραφόμενά του... Κι ακόμα, από την αλήθεια ή το ψέμμα που αυτά κρύβουν...

Ω, χυδαία ματαιοδοξία... που μ' έσπρωξες και μίλησα για μένα...


@ Γουίνστον Σμιθ: μα γιε μου... πώς αλλιώς θα το απολάμβανα, όπως έγραψα αλλά δεν πρόσεξες, αν δεν το διάβαζα... Με.

 

[Διατσέντα]

Απόλαυση γλωσσική σεβάσμιέ μας!

 

[Διατσέντα]

Εγώ θα υπερασπιστώ το υλικό βιβλίο επιτρέψτε μου, σαν χειροτέχνης κι όχι σαν μανιώδης της συσσώρευσης υλικών. Έχω τη διαστροφή να διεγείρομαι απ’ την χρηστικότητα και την ομορφιά των πρώτων υλών την επεξεργασία και την αξιοποίησή τους για τη δημιουργία ενός λειτουργικού και όμορφου αποτελέσματος, επ’ ουδενί υποτιμώντας την αξία του πνευματικού πονήματος που φέρει...Θα υπερασπιστώ την ύλη μέσα από την ανθρώπινη ευστροφία να την μετασχηματίζει από ένα πνευματικό αντικείμενο όχι απλά σε ένα ανθεκτικό και λειτουργικό αντικείμενο, αλλά και σε ένα αντικείμενο που δίνει ευφορία στις αισθήσεις.

Κι όλο αυτό είναι ανθρώπινη δράση για να δοθεί μια μακροβιότητα και μια ομορφιά σε μια χρήση τόσο σημαντική όπως αυτή που περιγράψατε πιο πάνω. Κι εγώ πιστεύω στη βιβλιοθήκη θεσμό. Δεν είναι τυχαίο πως μεγάλες βιβλιοθήκες δυστυχώς όχι στη χώρα μας λειτουργούν πολυεπίπεδα με το ένα πόδι στην τρέχουσα σχέση του ανθρώπου με το βιβλίο και με το άλλο πόδι στο παρελθόν αυτής της σχέσης και δεν θα δειλιάσω να πω σχεδιάζοντας και διασφαλίζοντας όσο αυτό είναι εφικτό και το μέλλον αυτής της σχέσης. Δεν είναι δε τυχαίο πως τα επαγγέλματα γύρω απ’ την διατήρηση όλων αυτών ανοίγουν την γκάμα τους, σπουδάζονται, εξειδικεύονται κι έτσι ναι, τίποτα πια δεν είναι τυχαίο.

 

[Συλλεκτης Κ]

Φιλε Παρωνυμιε ενας συλλεκτης δεν το βλεπει οπως εσυ.Πολλες φορες οι συλλεκτες πουλανε καποια βιβλια μονο και μονο για να παρουν καποια αλλα.Αναλογα την οικονομικη ανεση που εχει ο καθενας.Κι εγω που σου γραφω εχω αρκετα παλια βιβλια που πολλες φορες τα δινω για να παρω πιο σπανια η πιο συλλεκτικα.Αναλογα τη διαθεση!Το πιο παλιο βιβλιο που εχω ειναι του 1858.

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Εγώ έχω την "Νεοελληνική Σύνταξη" του μεγάλου ΛΑΡΙΣΑΙΟΥ φιλόλογου και γλωσσολόγου Αχιλλέα Τζάρτζανου με ιδιόχειρη αφιέρωση σε ένα θείο μου που ήταν φίλοι!!!
Ανεκτίμητης αξίας!!!

Μόνο που δεν ξέρω που είναι....:κατάρα!:

 

[Συλλεκτης Κ]

Νικολα τι εννοεις ανεκτιμητης αξιας?Ποιας χρονολογιας ειναι?

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Μόλις το βρω Συλλέκτη θα σου πω. Νομίζω του '30..
Θα φάω τον τόπο σήμερα!!(άτιμη μετακόμιση)

 

[Παρωνύμιος]

Φιλε Παρωνυμιε ενας συλλεκτης δεν το βλεπει οπως εσυ.Πολλες φορες οι συλλεκτες πουλανε καποια βιβλια μονο και μονο για να παρουν καποια αλλα.Αναλογα την οικονομικη ανεση που εχει ο καθενας.Κι εγω που σου γραφω εχω αρκετα παλια βιβλια που πολλες φορες τα δινω για να παρω πιο σπανια η πιο συλλεκτικα.Αναλογα τη διαθεση!Το πιο παλιο βιβλιο που εχω ειναι του 1858.

Ω, σου εύχομαι και παλαιότερο, αν αυτό είναι αυτό που επιθυμείς...

Κι έχεις διαβάσει κάποια απ' αυτά... Ή τουλάχιστον, πρόλαβες και διάβασες αυτά που έδωσες για να αποκτήσεις άλλα, όπως λες... Απάντησε μόνον αν το θες...