Κι εγώ γελάω πολύ με τον Κουραφέλκυθρο. Όταν υπάρχει χιούμορ, υπάρχει ελπίδα. 
Μ' αρέσει… Δεν μ' αρέσει…
- Thread starter Φαροφύλακας
- Start date
Κι όμορφος άντρας, και ντροπαλός 
, και φιλόζωος. Όλα τα 'χει.
Δεν ξέρω αν μου αρέσει ή δεν μου αρέσει που μια φίλη με φωνάζει/απευθύνεται σε εμένα με το επώνυμο μου, χωρίς λόγο. Δεν υπάρχει άλλη στην παρέα με το ίδιο όνομα. Σιγά-σιγά κόλλησε και τις άλλες. Νομίζω δεν μου αρέσει όταν το κάνει μπροστά σε άγνωστους. Αν και νιώθω ότι είμαι στο φυλάκιο της Κακαβιάς, εχει την πλάκα του, ειδικά όταν μου ρίχνει shade
, και φιλόζωος. Όλα τα 'χει. Δεν ξέρω αν μου αρέσει ή δεν μου αρέσει που μια φίλη με φωνάζει/απευθύνεται σε εμένα με το επώνυμο μου, χωρίς λόγο. Δεν υπάρχει άλλη στην παρέα με το ίδιο όνομα. Σιγά-σιγά κόλλησε και τις άλλες. Νομίζω δεν μου αρέσει όταν το κάνει μπροστά σε άγνωστους. Αν και νιώθω ότι είμαι στο φυλάκιο της Κακαβιάς, εχει την πλάκα του, ειδικά όταν μου ρίχνει shade
Εκεί ακριβώς δεν είναι το μουσείο της Ακρόπολης;
Και σίγουρα πιο κοντά στην Πλάκα σε σχέση με το Φιξ.
Δεν χρησιμοποιώ μετρό (since 2006 και βγάλε) οπότε μη βαράτε αν κάτι δεν λέω καλά.
Νομίζω στην άλλη άκρη της Πλάκας όμως. Δηλαδή αν ο τουρίστας θέλει να δει αρχαία θαρρώ εξυπηρετεί ως στάση. Εσένα μπορεί να μην σου αρέσει, αλλά για τον τουρίστα είναι μια χαρά. Γιατί νομίζεις γέμισε Airbnb όλη η Άνω Συγγρού;
Και για να μην είμαστε και πλεονέκτες: μπορεί να σε βολέψει κάποια από τις ημέρες που είναι κλειστός ο σταθμός στο Σύνταγμα/Πανεπιστήμιο (τώρα μη μου ζητάς να θυμάμαι ποια είναι η κόκκινη και ποια η μπλε γραμμή)...
Edit: η άμα πας προς Ηρώδειο (;)
Και για να μην είμαστε και πλεονέκτες: μπορεί να σε βολέψει κάποια από τις ημέρες που είναι κλειστός ο σταθμός στο Σύνταγμα/Πανεπιστήμιο (τώρα μη μου ζητάς να θυμάμαι ποια είναι η κόκκινη και ποια η μπλε γραμμή)...
Edit: η άμα πας προς Ηρώδειο (;)
Καλά, για την μάστιγα του touristification δεν θα μιλήσω, αλλά:
κανένας τουρίστας δεν έχει την κάψα να δει τι έφτιασαν οι αρχαίοι υμών πρόγονοι 06:00-07:30 το πρωί. Και επειδή με έχουν πιάσει τα διαόλια μου γι' αυτόν τον ασήμαντο λόγο (το αναγνωρίζω) όσο μπορώ αποφεύγω το μετρό.
@Τσίου Κάθε φορά που ανοίγει η πόρτα στ μέτρο και δεν μπαινοβγαινει ψυχή, αναφωνω το ίδιο πράγμα, αντε και η στάση των τουριστων. 
Αυτό με το επίθετο, το κάνω κι εγώ σε μια συγκεκριμένη φίλη κι απευθύνομαι και σε άλλους με το επίθετό της τόσο συχνά, που αν καμία φορά την πω με το μικρό της, με κοιτάει σαν να την έβρισα, σε φάση, είσαι καλά, έπαθες κάτι;
@Έλλη Μ Αχ αυτές οι σανίδες. Όταν έμαθα την τιμή τους, μου έπεσαν τα μαλλιά. Με παίρνει προχθες μια ξαδέρφη μου τηλ για χρόνια πολλά (15αυγουστο) αλλά εντέλει απ' ότι κατάλαβα, τον πόνο της ήθελε να μου πει. Έδωσε ο γιος της λέει 300 ευρώ για να πάρει τέτοια σανίδα. Λέω καλά για 15 μέρες που έχουν απομείνει για τις διακοπές; Ας έδινε αλλά 50 να έπαιρνε ένα πατίνι να πηγαίνει στη σχολή του. Τώρα θα μου πεις τι σχέση το ένα με το άλλο. Καμία, αυτό είναι το θέμα, το ένα έχει μια χρησιμότητα το άλλο καμία.
Αυτό με το επίθετο, το κάνω κι εγώ σε μια συγκεκριμένη φίλη κι απευθύνομαι και σε άλλους με το επίθετό της τόσο συχνά, που αν καμία φορά την πω με το μικρό της, με κοιτάει σαν να την έβρισα, σε φάση, είσαι καλά, έπαθες κάτι;
@Έλλη Μ Αχ αυτές οι σανίδες. Όταν έμαθα την τιμή τους, μου έπεσαν τα μαλλιά. Με παίρνει προχθες μια ξαδέρφη μου τηλ για χρόνια πολλά (15αυγουστο) αλλά εντέλει απ' ότι κατάλαβα, τον πόνο της ήθελε να μου πει. Έδωσε ο γιος της λέει 300 ευρώ για να πάρει τέτοια σανίδα. Λέω καλά για 15 μέρες που έχουν απομείνει για τις διακοπές; Ας έδινε αλλά 50 να έπαιρνε ένα πατίνι να πηγαίνει στη σχολή του. Τώρα θα μου πεις τι σχέση το ένα με το άλλο. Καμία, αυτό είναι το θέμα, το ένα έχει μια χρησιμότητα το άλλο καμία.
@Βάγγυ θα συμφωνησω μαζι σου. Δηλαδη και τη σανιδα αωτηριας να μου προσφεραν ενω πνιγομουν και διπλα ηταν το καρνε επιταγων, στο διλημμα "υπογραψε ή πνιγεσαι" ε, αφήκετέ με να πνιγω, θα ελεγα, μονο οταν με βγαζετε, προσοχη στο μαλλι.
@Τσίου συντασσομαι για τον Κουραφέλκυθρο. Εχει αντιληψη, παιζει και μουζικουλες. Ωραιος τυπος.
@Τσίου συντασσομαι για τον Κουραφέλκυθρο. Εχει αντιληψη, παιζει και μουζικουλες. Ωραιος τυπος.
Δε χρειάζεται να σου πω ότι αυτή τη στιγμή ψοφάω από περιέργεια να μάθω το επώνυμο σου.Δεν ξέρω αν μου αρέσει ή δεν μου αρέσει που μια φίλη με φωνάζει/απευθύνεται σε εμένα με το επώνυμο μου, χωρίς λόγο. Δεν υπάρχει άλλη στην παρέα με το ίδιο όνομα. Σιγά-σιγά κόλλησε και τις άλλες. Νομίζω δεν μου αρέσει όταν το κάνει μπροστά σε άγνωστους. Αν και νιώθω ότι είμαι στο φυλάκιο της Κακαβιάς, εχει την πλάκα του, ειδικά όταν μου ρίχνει shade
Δεν ξερω αν μου αρέσει ή δεν μου αρέσει που (παλια νεα ισως αλλα το εμαθα προσφατα) καταργήθηκε το Adobe Flash απο το ιντερνετ!!!!!
Πριν περιπου 25 χρονια το φλας ηταν παντου, ηταν το "μαστ" για να κανεις ενα επαγγελματικο σαιτ, και ηταν το μαστ για να μαθεις αν ηθελες να κανεις γραφικα, ανιμεισιον κλπ. Σαν προγραμμα ειχε παρα πολλες δυνατοτητες, μπορουσες να φτιαξεις απο κινουμενα σχεδια μεχρι να προγραμματισεις ολοκληρη εφαρμογη πολυμεσων με γραφικα, κινηση, ηχο, ακομα και μικρο video game... ειχε δημιουργησει ολοκληρη βιομηχανια, αφου διδασκοταν σαν ειδικοτητα σε σχολες, ενω υπηρχαν και προιοντα απο φαλς (πχ προτυπα ιστοσελιδων) προς πωληση σε επαγγελματιες.
φυσικα οσο πιο επαγγελματίας ήσουν τοσο καλυτερο το αποτελεσμα, διαφορετικα ηταν ερασιτεχνικό καρακιτσαριό, οπως τα περισσοτερα που βλέπαμε
Παροτι με ενδιεφερε παντα ο ψιλοπρογραμματισμος, ο ψιλοσχεδιασμός σελίδων, η ψιλοεπεξεργασια εικονας και βιντεο, το ψιλοανιμεισον, και κουτσοεμαθα λιγα πραγματα τοσο σε σπουδες οσο και μονος μου, το φλας, παροτι τα συνδυαζε ολα, και πολλα υποσχομενο, δεν μπορεσα να το μαθω ποτε. Γι αυτο υπηρχαν αναμεικτα συναισθηματα θαυμασμου-μισους
Περα ομως απο το "οσα δε φτανει η αλεπου" το φλας εκανε αρκετο κακο. Κατ' αρχας αλλαξε απο μονο του τα στανταρ στην αισθητικη. Για καποιους μια "καλη, επαγγελματικη ιστοσελιδα" δεν ηταν κατι λιτο, ευπαρουσιαστο και ευπεπτο, αλλα κατι που ειχε κουμπακια, εφε, ανιμεισον, μενου που ξεδιπλωνονται κλπ. Η βιομηχανια του φλας μας επεισε οτι μια ιστοσελιδα ολοκληρη εφαρμογη πολυμεσων, δυσκολη τοσο να σχεδιασεις (επρεπε να εισαι επαγγελματιας) οσο και να επισκεφτεις. Αυτα τα σαιτ αργουσαν πολυ να κατεβουν/φορτωσουν και, αναλογως τον υπολογιστη που ειχα, επαιζαν πολυ αργα ή ακομα και κρασαραν τον Explorer/Firefox.
Ενω εγω θαυμαζα και ζηλευα το αισθητικο κομματι του φλας, καποιοι γνωστοι μου geeks, λινουξαδες, προγραμματιστες κλπ το σνομπαραν και απεφευγαν flash-based sites. Καποιες διανομες λινουξ δεν περιελαμβαναν φλας για διαφορους λογους (κλειστος κωδικας, θεματα ασφαλειας), πετωντας ετσι εξω μια μεριδα χρηστών. Επισης τα flash sites δεν απαιζαν σωστα ή καθολου, σε browsers που βασιζονταν στο κειμενο, ενω αναγνωστες οθονης για τυφλους δεν τα αναγνωριζαν. Αυτα βεβαια τα ακουγα βερεσε αφου ο μεσος, φυσιολογικος κοσμος, δεν χρησιμοποιει τον Ιστο οπως εκεινοι.
Οπως ελεγαν, και καταλαβα καλυτερα αργοτερα, η ουσια του Ιστου ειναι το κειμενο και η πληροφορια, και οχι το βιντεο και ο ήχος. Εμαθα την αξια του μινιμαλισμου, και της σωστης δομης και ιεραρχιας ενος κειμενου. Ενα κειμενο πρεπει να μπορεις να το "ξεφυλλισεις", να το επεξεργαστεις... πολλα σαιτ που ηταν απο φλας δεν ειχαν πραγματικο κειμενο (οπου θα μπορουσες πχ να κανεις search κατι που σε ενδιαφερει ή να αντιγραψεις) αλλα κειμενο σε μορφη εικονας!!
Κατα τη γνώμη μου την κατω βολτα την πηρε οταν ημουν αποκλειστικός χρήστης λινουξ, οταν μετα απο μια αναβαθμιση του φαιρφοξ, βγηκε ανακοινωση οτι δε θα βγουν αλλες ανανεωσεις του φλας για αυτη την πλατφορμα, πραγμα που σημαινει οτι θα αποκλειοταν ενα μερος του Ιστου για τους συγκεκριμενους χρηστες (σημαντικα λιγοτερους απο τους χρηστες Windows). Η ταφοπλακα ομως μπηκε λιγο μετα, οταν ο Στιβ Τζομπς ανακοινωσε οτι οι συσκευες της Apple δε θα υποστηριζουν φλας, δημοσιευοντας μια κριτικη για τη συγκεκριμενη τεχνολογια, τονιζοντας τα ζητηματα ασφαλειας και τα κρασαρισματα.
Σταδιακα τοσο η Adobe οσο και browsers σταματησαν να ανανεωνουν και να υποστηριζουν την τεχνολογια φλας. Επειδη ομως τα animations και τα flash sites αποτελουσαν μορφη τεχνης και γραφιστικής, που κινδυνευει απο τη ληθη, υπαρχει μια κοινοτητα που προσπαθει να διασωσει ο,τι μπορει, ενω κυκλοφορουν και ερασιτεχνικα φτιαγμενα flash players (emulators) για να μπορουν να παιχτούν και να τα "απολαυσουμε". Εκτος αν αρχισουν να θεωρουνται κιτς, οπως τα gif banners της δεκαετιας του 90.
Τα τελευταια χρονια γενικως αποφευγω "βαρια" σαιτς, ενω χρησιμοποιω πιο πολυ ταμπλετ, και δεν παρατηρησα καθολου την (ξαφνικη; σταδιακη; ) απουσια του φλας. Αλλωστε καποιο βασικο ανιμεισιον, καθως και παιξιμο πολυμεσων (βιντεο, ηχο) γινεται πλεον απο τον κωδικα του browser χωρις να χρειαζεται πια να μεσολαβει η τεχνολογια φλας, οπως γινοταν πχ μεχρι προτινος στο YouTube. Την καταργηση του την ενημερωθηκα τυχαια διαβαζοντας στη wikipedia, με καποια καθυστερηση!!
Δεδομενου οτι ειχε δημιουργηθει ολοκληρη βιομηχανια γυρω απο το φλας, αναρωτιεμαι αν αφηνει πισω καποιο κενο, αν και νομιζω εχει γινει πλεον στροφη στο μινιμαλισμο και τη χρηστικοτητα, ενω τα μικρα βιντεοπαιχνιδακια εχουν αντικατασταθει απο apps.
Καλα ξεκουμπιδια, αλλα θα μου λειψει.
Μου αρέσει η φρέσκια λεμονοπιτα.
Δε μου αρέσει όταν αυτός που διασκευάζει-προσαρμοζει ένα ξένο σενάριο αναφέρεται ως ο σεναριογράφος της σειράς. Σεβόμαστε την εργασία του αλλά άλλη ποσότητα φαιάς ουσίας καταναλωνεις όταν γράφεις κι άλλη όταν παίρνεις κάτι έτοιμο και κανείς κάποιες αλλαγές. Επιπλέον αυτό δε δείχνει καθόλου σεβασμό στον πραγματικό σεναριογράφο ο οποίος θα έπρεπε να υπάρχει, κι ας ζει στη Γουατεμάλα ή το Μεξικό, και ας μην έχει τη δυνατότητα να διαβάζει ελληνικά άρθρα.
Δε μου αρέσει όταν αυτός που διασκευάζει-προσαρμοζει ένα ξένο σενάριο αναφέρεται ως ο σεναριογράφος της σειράς. Σεβόμαστε την εργασία του αλλά άλλη ποσότητα φαιάς ουσίας καταναλωνεις όταν γράφεις κι άλλη όταν παίρνεις κάτι έτοιμο και κανείς κάποιες αλλαγές. Επιπλέον αυτό δε δείχνει καθόλου σεβασμό στον πραγματικό σεναριογράφο ο οποίος θα έπρεπε να υπάρχει, κι ας ζει στη Γουατεμάλα ή το Μεξικό, και ας μην έχει τη δυνατότητα να διαβάζει ελληνικά άρθρα.
Εννοείς σε περίπτωση διασκευής τηλεοπτικής σειράς; (όπως π.χ. το "Ευτυχισμένοι Μαζί" ; )
Το σωστό είναι να μπει στους τίτλους: σενάριο "ο τάδε Μεξικάνος, Γουατεμαλός" , διασκευή- προσαρμογή "Κώστας Εξαπατόπουλος". Αλλά στην Ελλάδα που έχουμε ένα μικρό θεματάκι με την κλοπή πνευματικής (και όχι μόνο) ιδιοκτησίας, μπορεί και να μη συμβαίνει. Δηλαδή ίσως είναι θολά τα νερά του σε ποιο βαθμό έχω πάρει και εμπνευστεί από την ορίτζιναλ σειρά και έχω φτιάξει κάτι δικό μου, και σε πιο βαθμό έχω ξεπατικώσει τη σειρά (μέχρι και τις ατάκες) - έχω κάνει απλή μετάφραση και εμφανιζομαι σεναριογράφος.
Μα όταν πρόκειται για διασκευή σειράς, π.χ. Los Serrano/Ευτυχισμένοι μαζί, πρόκειται για ένα πολύ διαφορετικό σενάριο. Και ελάχιστα διαφορετικό να ήταν, ο έλληνας σεναριογράφος είναι ο... έλληνας σεναριογράφος. Πόσο μάλλον όταν οι διάλογοι είναι διαφορετικοί, τα επεισόδια λίγο ή πολύ διαφορετικά, και π.χ. στην συγκεκριμένη σειρά, το τέλος τελείως διαφορετικό.
Για εμένα, εφόσον η σειρά είναι (αναπόφευκτα) προσαρμοσμένη στην ελληνική πραγματικότητα, κουλτούρα κτλ. ο σεναριογράφος πρέπει να μπει ως... σεναριογράφος διότι έγραψε το... σενάριο.
Για εμένα, εφόσον η σειρά είναι (αναπόφευκτα) προσαρμοσμένη στην ελληνική πραγματικότητα, κουλτούρα κτλ. ο σεναριογράφος πρέπει να μπει ως... σεναριογράφος διότι έγραψε το... σενάριο.
Αυτός που διασκευάζει παίρνει μια ιστορία που δεν είναι δική του και κάνει μικρές ή μεγαλύτερες αλλαγές. Μερικές φορές (και το έχω δει) αλλάζει μόνο τα ονόματα. Όπως και να έχει πατάει κάπου αλλού. Δεν κάνει κάτι κακό, αλλά επίσης δεν είναι κακό να αποδίδουμε μια ελάχιστη τιμή σε αυτόν που έγραψε το πρωτότυπο σενάριο. Στα 15 άρθρα για τη χ σειρά μόνο σε ένα θα αναφέρεται ο τίτλος και ο σεναριογράφος της σειράς στην οποία βασίζεται. Σχεδόν το αποφεύγουν! Λες και η αξία του σεναριογράφου και του τελικού αποτελέσματος θα μειωνόταν επειδή το σενάριο είναι διασκευασμένο.
Τώρα όσον αφορά την ελληνική πραγματικότητα, μερικά πράγματα δεν κολλάνε και τόσο. Για παράδειγμα σειρές με μεγαλογαιοκτήμονες με επαύλεις και πάμφτωχους υπηρέτες κατά 90% θα είναι από άλλο κόνσεπτ (άλλο αν και εμείς προς τα εκεί... οδεύουμε).
Τώρα όσον αφορά την ελληνική πραγματικότητα, μερικά πράγματα δεν κολλάνε και τόσο. Για παράδειγμα σειρές με μεγαλογαιοκτήμονες με επαύλεις και πάμφτωχους υπηρέτες κατά 90% θα είναι από άλλο κόνσεπτ (άλλο αν και εμείς προς τα εκεί... οδεύουμε).
@Λόελλα μπορεί να κάνω λάθος γιατί δεν είμαι του χώρου, αλλά όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ, στην "κουλτούρα" των σεναριογράφων και της τηλεόρασης, ίσως να αρκεί σαν credit το να αναφερεις πού βασίζεται η σειρά, χωρίς να ειναι υποχρεωτικό να αναφερθούν τα ονόματα των σεναριογράφων, ή, σε ποιο βαθμό έχει γίνει διασκευή/αντιγραφή.
Για παράδειγμα, αν είμαι σεναριογράφος της Νταντάς, έχοντας πάρει την άδεια απο τους Αμερικάνους, έχω την ελευθερία, από το να γράψω ολόκληρο σεναριο γύρω απο την ελληνική πραγματικότητα, βασισμένο στους ήρωες, μέχρι το να αντιγράψω (ουσιαστικά "μεταφράσω") ολόκληρο υπάρχον σενάριο απο την πρωτότυπη σειρά. Και στις δυο περιπτώσεις σεναριογράφος θεωρουμαι εγώ, χωρις να ψαχνω αντικειμενικό μέτρο για το πού έκανα αντιγραφή και πού έγραψα εγώ.
Για παράδειγμα, αν είμαι σεναριογράφος της Νταντάς, έχοντας πάρει την άδεια απο τους Αμερικάνους, έχω την ελευθερία, από το να γράψω ολόκληρο σεναριο γύρω απο την ελληνική πραγματικότητα, βασισμένο στους ήρωες, μέχρι το να αντιγράψω (ουσιαστικά "μεταφράσω") ολόκληρο υπάρχον σενάριο απο την πρωτότυπη σειρά. Και στις δυο περιπτώσεις σεναριογράφος θεωρουμαι εγώ, χωρις να ψαχνω αντικειμενικό μέτρο για το πού έκανα αντιγραφή και πού έγραψα εγώ.
Ναι, φυσικά αν και νομίζω πάλι μπαίνουν κάποιοι όροι, όπως π.χ αν η σειρά είναι 100 επεισοδίων να μη φτάνει 800 κ.λπ.
Δε λέω πως δεν υπάρχει η ελευθερία να βάλει κάποιος τα δικά του. Αλλά αν γράψω μια σειρά με μια νεανική παρέα, με έναν παλαιοντολόγο που ερωτεύεται μια, τα φτιάχνουν, μετά χωρίζουν γιατί αυτός την απάτησε γιατί νόμιζε ότι ήταν on a break, και η αδερφή του παλαιοντολογου τα φτιάχνει και αυτή με έναν από την παρέα που κάνει κρυα αστεία και υπάρχει και μια τρελιαρα με χίπις γονείς που δεν έχει γνωρίσει αλλά κάποια στιγμή γνωρίζει τη δίδυμη αδερφή της, ε θα γελάει ο κόσμος αν το οικειοποιηθω όλο αυτό.
Ότι η σειρά που διασκευαζεται μπορεί να μην είναι τα φιλαράκια αλλά η άγνωστη σε μας Γουαδελουπε, η αγρότισσα που λατρεύει τα τηγανοψωμα, δεν αλλάζει την ουσία.
Δε λέω πως δεν υπάρχει η ελευθερία να βάλει κάποιος τα δικά του. Αλλά αν γράψω μια σειρά με μια νεανική παρέα, με έναν παλαιοντολόγο που ερωτεύεται μια, τα φτιάχνουν, μετά χωρίζουν γιατί αυτός την απάτησε γιατί νόμιζε ότι ήταν on a break, και η αδερφή του παλαιοντολογου τα φτιάχνει και αυτή με έναν από την παρέα που κάνει κρυα αστεία και υπάρχει και μια τρελιαρα με χίπις γονείς που δεν έχει γνωρίσει αλλά κάποια στιγμή γνωρίζει τη δίδυμη αδερφή της, ε θα γελάει ο κόσμος αν το οικειοποιηθω όλο αυτό.
Ότι η σειρά που διασκευαζεται μπορεί να μην είναι τα φιλαράκια αλλά η άγνωστη σε μας Γουαδελουπε, η αγρότισσα που λατρεύει τα τηγανοψωμα, δεν αλλάζει την ουσία.