Τίτλος: Ζωή μετά τη ζωή
Πρωτότυπος τίτλος: Life after life
Συγγραφέας: Kate Atkinson
Μετάφραση: Μυρσίνη Γκανά
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
ISBN: 978-960-566-261-5
Σελίδες: 576
Ημερομηνία έκδοσης: 26/11/2013
Υπόθεση
Η Ούρσουλα Τοντ γεννιέται στις 11/02/1910, το τρίτο παιδί μίας ευκατάστατης οικογένειας Άγγλων, που ζει στην εξοχή. Μεγαλώνοντας, εξερευνά με έναν ιδιότυπο τρόπο την βαρύτητα που έχουν όλες οι επιλογές στη ζωή. Σε αυτή την ιστορία την ακολουθάμε σε δύο παγκόσμιους πολέμους, στην Αγγλία και στην Γερμανία, άλλοτε να βρίσκεται ασφαλής στην γερμανική ύπαιθρο κι άλλοτε να εργάζεται στην καρδιά του Λονδίνου εν μέσω βομβαρδισμών. Με χρονικό άξονα από τη στιγμή της γέννησής της έως την ημέρα που συνταξιοδοτείται, βλέπουμε πως εξελίσσεται η ζωή της αν ένας γιατρός καθυστερήσει, αν κάνει ένα ταξίδι μετά τις σπουδές της, αν εργαστεί για την Κυβέρνηση…
Σχόλια
Για την αφήγηση της ιστορίας, η Kate Atkinson πλάθει την δική της ...αιώνια επιστροφή, δίνοντας μία πιο «προσωπική» μεταφυσική διάσταση, καταφέρνοντας να αποφύγει πιθανά «κλισέ» και διατηρώντας κομψό τον τρόπο που χειρίζεται αυτή την αφήγηση.
Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα – ύμνο στις απεριόριστες πιθανότητες, σε όλα αυτά τα «αν» που καθένας από εμάς, περισσότερο ή λιγότερο αναλογίζεται. Η Ιστορία μέσα σε αυτές τις σελίδες δεν είναι απλά μία θεματική, ένα γεγονός γύρω από το οποίο έχει δομηθεί μία πλοκή. Αντίθετα, αποκτά στοιχεία χαρακτήρα δίπλα στην Ούρσουλα, το κεντρικό πρόσωπο του μυθιστορήματος.
Ταυτόχρονα, υπάρχει μία έντονη αποτύπωση της στάσης της αγγλικής κοινωνίας κατά τη διάρκεια αλλά και μετά το πέρας του πολέμου – η στωικότητα των ανθρώπων που συνόδευαν την χαρά, την απώλεια, τον φόβο με ένα ποτήρι τσάι και τη σκέψη ότι καθένας κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί.
Ακόμη ένα σημείο που μου άρεσε ήταν η έρευνα που είχε προηγηθεί της συγγραφής, αλλά και η προσοχή που δόθηκε στη σημειολογία και τα σύμβολα. Τίποτα απολύτως δεν είναι τυχαίο στην ιστορία αυτή. Οι ημερομηνίες, το όνομα της πρωταγωνίστριας, ακόμη και η επιλογή των ζώων καλούν τον αναγνώστη να σκεφτεί και να αναζητήσει τι μπορεί να σημαίνουν…
Το βιβλίο είναι ιδιαίτερα ευανάγνωστο και υπάρχουν σκόρπιες, κάποιες σκηνές των οποίων η δύναμη σε συνεπαίρνει χωρίς να το καταλάβεις. Γίνεται βιβλίο που σχετίζεται με τον πόλεμο χωρίς σκληρές σκηνές; Μάλλον όχι. Αλλά προφανώς, δεν έχουν όλες την ίδια ένταση, κι ούτε ο αναγνώστης θα αντιδρά με τον ίδιο τρόπο αφού έχουν προηγηθεί κάποιες από αυτές… Για την μετάφραση δεν έχω να σχολιάσω τίποτε, καθ’ ότι το διάβασα από το πρωτότυπο, κάτι που συνιστώ γιατί η γραφή της είναι ενδιαφέρουσα.
Έχοντας διαβάσει πολλές από τις κριτικές που κυκλοφορούν τόσο σε περιοδικά όσο και στο goodreads, έχω να αντιτείνω πως το Life after Life δεν είναι το επόμενο αριστούργημα του 21ου αιώνα. Είναι όμως ένα απολαυστικό βιβλίο που μπορεί να χαρίσει ευχάριστες ώρες ανάγνωσης.
Υ.Γ: Μόλις τελείωσα το βιβλίο, μου ήρθαν οι στίχοι στο μυαλό:
‘cause in my head, there’s a greyhound station/
Where I set my thoughts to far-off destinations.
Υ.Γ 2: Μία συμβουλή: αν κάποιος επιλέξει να διαβάσει το βιβλίο, ας μην αναζητήσει τίποτε άλλο για αυτό στο διαδίκτυο. Το οπισθόφυλλο είναι παραπάνω από αρκετό! ^^
Last edited by a moderator: