Πολύ μα πολύ κακή λογοτεχνική απόπειρα, κατά την άποψή μου, με τεράστια εμπορική επιτυχία.
Είχα διαβάσει κάνα δυο, τρία, ξαφρισμένα από την αδερφή μου. Τότε (σε παιδική / εφηβική ηλικία) είχαν κάποιο ενδιαφέρον (όχι σπουδαίο αν το συνέκρινα με τα αναγνώσματα του Βερν, του Ντίκενς και του Μαρκ Τουαίν που είχα ως κύριο ερέθισμα). Σε λίιιγο μεγαλύτερη ηλικία, που τα φυλομέτρησα ξανά, τα βρήκα άθλια από κάθε άποψη. Σόρυ φορ δατ!
(Μιλώ για τα μακρινά 80ς)