ω συ, Κώστα Βουτσά, Μελισσοκόμε!

[Αντέρωτας]

...με τρελαινεις

 

[Πιούζυ]

λεμονι παρε..

 

[Φαροφύλακας]

... και μην ...

 

[Χρυσηίδα]

το σκέφτεσαι.

 

[Λορένα]

Αναλογισου ομως..

 

[Χρυσηίδα]

τις κρυμμένες

 

[Φαροφύλακας]

... αν με ...

 

[Χρυσηίδα]

πιστεύεις, αλήθειες.

 

[Πιούζυ]

Ποιες αληθειες;

 

[Αντέρωτας]

-Εμένα ρωτάς;

 

[Πιούζυ]

Εκεινες που

 

[Γαλή]

...έμειναν γυμνές...

 

[Οκτάνα]

...αλλά αργότερα...

 

[Μιχαλιος]

,εξαιτίας αυτού

 

[Φαροφύλακας]

τις μπογιατίσαν!

(θα πρότεινα σε μερικές προτάσεις να το κλείσουμε και έπειτα να το αντιμετωπίσουμε σαν πραγματικό έργο ενός μοναδικού καλλιτέχνη και να προβούμε σε ανάλυση.. )

 

[Πιούζυ]

Επειτα ηρθε

 

[Χρυσηίδα]

μια ψιχάλα

 

[Οκτάνα]

...που έφερε....

 

[Λορένα]

...την βροχή...

 

[Πιούζυ]

Οι καραμελες..