πολιτική ορθότητα και ευφημισμοί

[Παρωνύμιος]

Υποθετω οτι μιλας για τον Αγιο Σπυριδωνα, Παρωνυμιε εχω ακουσει για την ιστορια αυτη

You guessed wisely...

Στράτη, υπάρχουν τόσα διαφορετικά παπούτσια σε τόσα διαφορετικά μεγέθη, για κάθε γούστο και κάθε πορτοφόλι. Σε όλη σου τη ζωή δεν πρόκειται να επιλέξεις και να φορέσεις παρά μερικά μόνο ζευγάρια· όλα, ωστόσο, κάθε φορά, θα είναι στο σωστό μέγεθος.

Σημ. Το βιβλίο που αναφέρεις έχω διαβάσει αποσπασματικά και φυσικά, έχοντας περάσει πολλά χρόνια από τότε, έχω ξεχάσει τα περισσότερα. Το φάρμακο, για τη δική μου αρρώστια, υπήρξε η Τρικυμία του Σαίξπηρ.

 

[Φαροφύλακας]

Καταρχήν μοιάζει να ταυτίζεις τους Πομάκους με τους Μουσουλμάνους της περιοχής. Δίχως να ξέρω πολλά, οι Πομάκοι αποτελούν μόνο μια μερίδα των εκεί μουσουλμάνων. Οπότε εάν κάποιος μουσουλμάνος δεν είναι Πομάκος και είναι τουρκογενής, λογικό να προσβληθεί. Πιστεύω πως οι ίδιοι οι Πομάκοι όχι απλά δεν προσβάλλονται από το όνομα Πομάκος, αλλά είναι περήφανοι γι' αυτό. Με μια ματιά στον Ιστό βλέπω άρθρα που συνηγορούν περί αυτού (π.χ.) αν και βέβαια, θα πρέπει να ελεγχθεί θετικά, από κάποιον που ενδιαφέρεται σχετικά.

Ομοίως, εκ πρώτης δεν πιστεύω πως η λ. "Πομακοχώρια" προσβάλει κάποιον και θα την χρησιμοποιούσα κανονικά, όπως θα έλεγα "Ζαγοροχώρια", εκτός εάν κάποιος με παραπέμψει σε πληροφόρηση η οποία με πείσει για κάτι διαφορετικό.

Η άποψη του πατέρα σου, λυπάμαι που το λέω, αλλά μοιάζει σχεδόν αφελής. Καταρχήν εάν σε ένα χωριό οι κάτοικοι είναι μουσουλμάνοι, αυτό είναι εξορισμού... μουσουλμανικό και βέβαια, εδώ λέω κάτι το αυτονόητο. Από εκεί και πέρα, ούτε οι λέξεις Πομάκος και Μουσουλμάνος ταυτίζονται, ούτε οι λέξεις Έλληνας και Χριστιανός. Οι Έλληνες υπήρξαν και με διαφορετική θρησκεία και το πιο πιθανό είναι πως θα βρεθούν να είναι λιγότεροι από μισοί Χριστανοί στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον (όπως κατέληξαν οι Ισλανδοί, οι Ολλανδοί κτλ. κι όπως είναι η γενικότερη τάση των Ευρωπαϊκών κρατών) και ποιος ξέρει τί θρησκεία θα έχουν σε ένα απώτερο μέλλον. Σε δημοσκόπηση που κάναμε κάποτε εδώ στο φόρουμ, από τα μέλη μας Χριστιανοί δήλωσε, εάν θυμάμαι καλά, μόλις το 1/3, που βέβαια δεν αντανακλά και στο ευρύτερο σύνολο της κοινωνίας, στο οποίο προσωπικά υπολογίζω πως οι Χριστιανοί είναι κάπου στα 2/3.

 

[Ιαβερης]

Έχω ζήσει 15 χρόνια περίπου στη Ξάνθη όπου ένα σεβαστό ποσοστό του πληθυσμού της αλλά και των γύρω χωριών, τα γνωστά Πομακοχώρια, είναι Πομάκοι κι είχα την ευκαιρία να δουλέψω πολλές φορές μαζί τους. Από τις συζητήσεις που έχω κάνει μαζί τους αλλά και παρατηρώντας τους έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι είναι σε γενικές γραμμές αρκετά οκ με την καταγωγή τους. Το παράδοξο όμως είναι ότι όταν συστήνονται, οι παλαιότεροι κυρίως, προτιμούν να πουν κάποιο ελληνικό όνομα πχ. Μάκης, Τάκης, Μάρκος, μέχρι και Νεφέλη έχω συναντήσει, κι όχι Χασάν, Αλί κλπ. Αυτό μπορεί να κρύβει μια ανασφάλεια που έχουν για την καταγωγή τους αλλά προσωπικά πιστεύω ότι έχει να κάνει περισσότερο με την αντιμετώπιση που έχουν από τους χριστιανούς που συχνά τους αποκαλούν κατσίβελους, Τούρκους, γύφτους και πάει λέγοντας. Αυτό ευτυχώς ισχύει περισσότερο για τις παλιότερες γενιές. Η νέοι Πομάκοι αλλά και οι ορθόδοξοι Έλληνες έχουν αποδεχθεί ο ένας τον άλλον και δεν υπάρχει έντονος ρατσισμός ανάμεσά τους.

 

[Νίκοςς]

Έχω ζήσει 15 χρόνια περίπου στη Ξάνθη όπου ένα σεβαστό ποσοστό του πληθυσμού της αλλά και των γύρω χωριών, τα γνωστά Πομακοχώρια, είναι Πομάκοι κι είχα την ευκαιρία να δουλέψω πολλές φορές μαζί τους. Από τις συζητήσεις που έχω κάνει μαζί τους αλλά και παρατηρώντας τους έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι είναι σε γενικές γραμμές αρκετά οκ με την καταγωγή τους. Το παράδοξο όμως είναι ότι όταν συστήνονται, οι παλαιότεροι κυρίως, προτιμούν να πουν κάποιο ελληνικό όνομα πχ. Μάκης, Τάκης, Μάρκος, μέχρι και Νεφέλη έχω συναντήσει, κι όχι Χασάν, Αλί κλπ. Αυτό μπορεί να κρύβει μια ανασφάλεια που έχουν για την καταγωγή τους αλλά προσωπικά πιστεύω ότι έχει να κάνει περισσότερο με την αντιμετώπιση που έχουν από τους χριστιανούς που συχνά τους αποκαλούν κατσίβελους, Τούρκους, γύφτους και πάει λέγοντας. Αυτό ευτυχώς ισχύει περισσότερο για τις παλιότερες γενιές. Η νέοι Πομάκοι αλλά και οι ορθόδοξοι Έλληνες έχουν αποδεχθεί ο ένας τον άλλον και δεν υπάρχει έντονος ρατσισμός ανάμεσά τους.

Υπήρξαν πισωγυρίσματα στην ελληνική πολιτική σχετικά με τη Θράκη και περισσότερο σχετικά με τους Πομάκους. Ο κύριος όγκος των Πομάκων βρίσκεται στη Βουλγαρία. Την εποχή που ο μεγάλος κίνδυνος για την Ελλάδα ήταν οι Βούλγαροι, η ελληνική πολιτική είχε επιλέξει να θεωρεί τους Πομάκους "Τούρκους" για να μην έχει η Βουλγαρία επιχειρήματα γεωγραφικής συνέχειας, λόγω συνέχειας του συγκεκριμένου πληθυσμού. Την εποχή εκείνη οι Τούρκοι (Οθωμανοί που γίνονταν Τούρκοι) κοιμόντουσαν τον ύπνο του δικαίου, Ξύπνησαν. Τότε η ελληνική πολιτεία τους αναγνώρισε ως "Πομάκους". Ο Κεμάλ κατανόησε τη δυσκολία του Βενιζέλου να απεμπλακεί από την ελίτ των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης και επέμεινε σε εξαίρεση των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης κλπ από τις ανταλλαγές του Πρωτοκόλλου Ανταλλαγών της Λωζάνης, σκεπτόμενος και εκείνος να μη στενοχωρήσει τους δικούς του οπαδούς, αφού με την εξαίρεση από τις ανταλλαγές των μουσουλμάνων της Δ. Θράκης, αυτοί οι πληθυσμοί αργά ή γρήγορα θα επέστρεφαν στην Τουρκία (σύμφωνα με κάποιους βιογράφους του). Βλέποντας οι Έλληνες ότι ο Κεμάλ εγκαθίδρυε "λαϊκό" "αντιισλαμικό" κράτος στην Τουρκία, κράτησαν τους μουσουλμάνους στο παλιό καθεστώς του Παλαιο-Μωαμεθανισμού (θεωρητικά να παντρεύονται περισσότερες γυναίκες, αραβική γραφή, δικάζονταν για οικογενειακά θέματα από τον "Κατή" κλπ. Στο πλαίσιο αυτό, τα έθιμα των Πομάκων αγνοήθηκαν απότο Ελληνικό Κράτος, και μόνο πολύ αργότερα στα τέλη της δεκαετίας του 70 άρχισαν να τονίζουν τις ιδιαιτερότητες των Πομάκων (πρβλ ΄εθιμα όταν γέννούσε μια γυναίκα να πετάνε τον ομφάλιο λώρο πάνω από το τζαμί για να γίνει το παιδί καλός μουσουλμάνος ή άφηναν τις πόρτες του σχολείου ανοιχτές για να μάθει το παιδί γράμματα).
Αλλά ο χρόνος έφυγε ανεπιστρεπτί. Ο Ερντογάν ξανάφερε την ισλαμική Τουρκία και όλοι αυτοί νιώθουν να ενώνονται ξαφνικά και απροσδόκητα με την Τουρκία που παλιότερα τους θεωρούσε οπισθοδρομικούς.
Η Βουλγαρία ζήταγε εις μάτην να ανοιχτούν δρόμοι (δύσκολο βέβαια λόγω των βουνών) για να επικοινωνούν οι Πομάκοι με το δικό τους όγκο των Πομάκων, μήπως και πετύχαιναν να "δορυφοροποιήσουν τη Θράκη" σε πομακικό πλαίσιο τουλάχιστον, και οι δικοί μας έλεγαν "όχι" και "όχι". Τώρα βέβαια λόγω Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρακάμφθηκαν τα "όχι" μας και γίνονται δρόμοι, που ίσως έχουν γίνει ήδη και δεν το ξέρω.

 

[Ιαβερης]

@Νίκοςς δυστυχώς η αδιαφορία στην καλύτερη και η απαξίωση στη χειρότερη εκ μέρους του ελληνικού κράτους προς τους Πομάκους τις προηγούμενες δεκαετίες, είναι λίαν επιεικώς βλακώδης. Το αποτέλεσμα είναι ο Ερντογάν τώρα να είναι κάτι σαν " πατερούλης" για τους Πομάκους και να βρίσκει πρόσφορο έδαφος για τις όποιες βλέψεις του. Κι όχι, δεν είναι φιλικοί προς την Τουρκία οι Πομάκοι λόγω γλώσσας και θρησκείας, τουλάχιστον δεν είναι αυτός ο κύριος λόγος. Η αιτία εν μέρει είναι ο ρατσισμός που δέχονταν από τις προηγούμενες γενιές και η αδιαφορία από το Κρατος. Τέλος πάντων, είναι μεγάλη συζήτηση αυτή. Μόνο λυπάμαι που ένας πραγματικά επικίνδυνος πολιτικός όπως ο Ερντογάν έχει τόση επιρροή σε περιοχές όπως η Θράκη και η Ροδόπη.

 

[Καστάλια]

@Ιαβερης, άσχετο, αλλά βρίσκω σ' αυτά που αναφέρεις αρκετό ενδιαφέρον, και γι' αυτό ένα από τα βιβλία που έχω στο κινητό για να ακούσω προσεχώς είναι και αυτό:
Erdogan Rising: The Battle for the Soul of Turkey
Αν σε ενδιαφέρει, θα μοιραστώ τις εντυπώσεις μου όταν το τελειώσω.

 

[Ιαβερης]

Βεβαίως να τις μοιραστείς, Καστάλια.