αιμοκαθαιρόμενοι

[Αντέρωτας]

Οταν ο κοβιντ μπηκε στην επικαιρότητα, στις ειδήσεις αλλα και ονλαιν ακουω και βλεπω τη λεξη "αιμοκαθαιρόμενοι" που υποθέτω είναι τα άτομα που κάνουν αιμοκάθαρση.

Δεν ξερω κατα ποσο ειναι σωστό. Η ρίζα καθαρσ- δεν εχει σχεση με τη ρίζα καθαιρ-. Καθαιρόμενος (ή μάλλον καθαιρούμενος) λογικα ειναι αυτός που καθαίρεται ή καθαιρείται, δηλ. χάνει καποιο αξιωμα. Εφόσον δεν υπάρχει "αιμοκαθαίρεση" έτσι δεν υπάρχει "αιμοκαθαιρόμενος".

Το σωστο υποθετω οτι θα ήταν αιμοκαθαριζόμενος.

 

[Πεταλούδα]

Οταν ο κοβιντ μπηκε στην επικαιρότητα, στις ειδήσεις αλλα και ονλαιν ακουω και βλεπω τη λεξη "αιμοκαθαιρόμενοι" που υποθέτω είναι τα άτομα που κάνουν αιμοκάθαρση (αν και δεν ξερω πως αυτο σχετιζεται με το κοβιντ).

Αυτοί οι άνθρωποι χρειάζεται να πηγαίνουν για την θεραπεία τους πολύ συχνά στο νοσοκομείο, οπότε υπήρξαν οδηγίες για την προστασία τους. Κι επίσης, στην αρχή του άρθρου αναφέρει και την λέξη του νήματος: "αιμοκαθαιρόμενοι ασθενείς".

 

[Αντέρωτας]

Να το αλλαξουν :Ρ

 

[Βιστέρια]

Δεν υπάρχει ρίζα καθαρσ (το ση ειναι η κατάληξη). Η πραγματική ρίζα είναι το καθαρ και σχετίζονται μεταξύ τους γιατί είναι το ίδιο ρήμα. (ενεστώτας: καθαίρω, παρατατικός: εκάθαιρον, μελλ: καθαρώ με περισπωμένη). .
Δεν μπορείς να λες καθαιρόμενος ή καθαιρούμενος γιατί είναι εντελώς διαφορετικά ρήματα με εντελώς διαφορετική σημασία. Άλλο το καθαίρω και άλλο το καθαιρώ. Συνεπώς δεν μπορείς να λες καθαιρείται ή καθαίρεται. Το καθαιρείται σημαίνει όντως ότι κάποιος χάνει το αξίωμά του ενώ το καθαίρεται σημαίνει ¨καθαρίζεται", απαλλάσσεται από ένα βάρος. Και μου φαίνεται σωστό το αιμοκαθαιρόμενος αφού η μετοχή του καθαίρομαι είναι το καθαιρόμενος. Γιατί δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί η μετοχή; Ποιο είναι το λάθος; Νομίζω έχεις μπερδέψει τα δύο ρήματα. Το καθαίρω δίνει την κάθαρση και την μετοχή καθαιρόμενος ενώ το καθαιρώ δίνει την καθαίρεση και την μετοχή καθαιρούμενος.
Σχετικά με το αιμοκαθαριζόμενος, μιλάμε για ιατρικό όρο και γι'αυτό έχει επικρατήσει ο αρχαίος τύπος (γι'αυτό κιόλας επικράτησε ο τύπος αιμοκάθαρση κι όχι ο ¨αιμοκαθαρισμός"). Μόνο σε περίπτωση που χρησιμοποιούσαν το καθαρίζω θα ήταν αιμοκαθαριζόμενος. Αυτά.
Βέβαια να πω ότι πρώτη φορά βλέπω τη λέξη.

 

[Αντέρωτας]

Δεν υπάρχει ρίζα καθαρσ (το ση ειναι η κατάληξη). Η πραγματική ρίζα είναι το καθαρ

Α δεν το ξερα. Ειχα στο νου μου καθαρσ-η, καθαρτ-ηριο, καθαρτ-ικο, καθαρσ-ιο, και νομιζα οτι η ριζα ειναι καθαρτ/σ-

(αυτο που λεμε "καμια σχεση, αλλα μου αρεσει ο τροπος που σκεφτεσαι" )

Νομίζω έχεις μπερδέψει τα δύο ρήματα.

Σχετικά με το αιμοκαθαριζόμενος, μιλάμε για ιατρικό όρο και γι'αυτό έχει επικρατήσει ο αρχαίος τύπος

Οντως! δεν ηξερα την υπαρξη του ρηματος "καθαίρω" με τη μετοχή καθαιρόμενος. Σε λεξικο ειχα βρει το "καθαριζω" και "καθαριζομενος" σαν αρχαιους τυπος.

 

[Δρ Μωσέ]

Ευχαριστούμε τους αγαπητούς φίλους για το ενδιαφέρον ερώτημα και είναι αξιέπαινο το λεπτό αισθητήριο των σχολιαστών και σε αυτό το θέμα.

Στις κατάλληλες παρατηρήσεις τής αγαπητής φίλης ήθελα να προσθέσω μόνο ότι ο λόγος τής αμφιβολίας είναι η εσφαλμένη εντύπωση που ίσως υπάρχει, ότι δηλαδή το ρήμα καθαίρω είναι σύνθετο του αίρω (όπως το καθαιρώ είναι σύνθετο του αρχ. αἱρῶ). Για να μη νιώθουμε άσχημα, ας έχουμε κατά νου ότι αυτό το λάθος συναντάται ήδη σε αρχ. κείμενα (π.χ. εσφαλμένος παρατατικός καθῇρον αντί του ορθού ἐκάθαιρον ήδη στον Όμηρο). Στην πραγματικότητα, το καθαίρω προέρχεται απευθείας από το επίθετο καθαρός (μέσω τύπου *καθαρ-jω).

Συνεπώς, είναι απολύτως ακριβές το συμπέρασμα της αγαπητής φίλης ότι ο τύπος αιμοκαθαιρόμενος είναι σωστά σχηματισμένος και σημασιολογικά εύστοχος. Ευχαριστώ.