Φραντς Κάφκα (Franz Kafka) : "Η μεταμόρφωση"

[Χόλντεν]

Τίτλος: Η μεταμόρφωση
Πρωτότυπος τίτλος:Die Verwandlung (Γερμανικά)
Συγγραφέας: Φράντς Κάφκα ( Franz Kafka)
Μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου
Εκδόσεις:Πατάκη
Έτος έκδοσης: 2008
Αριθμός σελίδων: 141
ISBN: 9601621342

• Αγορά από GreekBooks.gr
• Αγορά από Ιανό

Μου έκανε τρομερή εντύπωση που δεν υπάρχει στο forum κριτική για αυτό το έργο -έχει συζητηθεί κατά καιρούς σε διάφορα θέματα- παρόλο που έχουμε αρκετούς Καφκικούς, συμπεριλαμβανομένου και του αφεντικού.

Η μεταμόρφωση είναι ένα από τα λίγα 100% ολοκληρωμένα έργα του Κάφκα και κυκλοφόρησε όταν ήταν εν ζωή. Αν και αρχικά εκδόθηκε ως αυτόνομο διήγημα, επανεκδόθηκε με την επιθυμία του ίδιου του Κάφκα ως μέρος μιας τριλογίας διηγημάτων με τίτλο ‘Οι γιοι’ όπου επιπλέον περιλάμβανε τα διηγήματα ‘ Η κρίση’ και ‘Ο θερμαστής’.
Θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα έργα του Κάφκα και αρκετά καλή εισαγωγή στο έργο του λόγω του μικρού μεγέθους, καθώς και του ότι πρόκειται για ένα από τα λίγα ολοκληρωμένα έργο του.

Η υπόθεση (από την πρώτη σειρά του βιβλίου): ‘ Όταν ένα πρωί ο Γκρέγκορ Σάμσα ξύπνησε από ταραγμένο ύπνο, βρέθηκε στο κρεβάτι του μεταμορφωμένος σε τεράστιο έντομο’. Πώς θα Εξελιχθεί η ζωή του ήρωα, ποια η σχέση του με την οικογένεια του, τι θα γίνει με την δουλειά του είναι μερικά από τα ερωτήματα που θα απαντηθούν.
Ο Κάφκα μας βάζει από την πρώτη σειρά μέσα στο κλίμα, ένα κλίμα μυστηρίου, αλλοτρίωσης, φόβου, τρόμου, θλίψης που θα μείνει αναλλοίωτο και ανέπαφο μέχρι την τελευταία σελίδα. Το κλασικό Καφκικό συναίσθημα του φόβου του άγχους και της αδυναμίας αντίδρασης μπροστά σε μία άγνωστη δύναμη που κινεί τα νήματα εδώ απογειώνεται.Η πραγματικότητα με το φανταστικό αποκτούν δυσδιάκριτα όρια ενώ όποιος προσπαθήσει να αναλύσει τους συμβολισμούς θα χαθεί και το διήγημα θα τον καταπιεί. Έτσι θα πρέπει να βρει μόνος του τον δρόμο της επιστροφής.

Η γραφή: Η μεταμόρφωση δεν έχει την κλασική Καφκική γραφή ως προς την ροή και τον τρόπο που συνδέονται οι προτάσεις αλλά και στην αλληλουχία των νοημάτων. Είναι μάλλον πιο απλά γραμμένη για αυτό και πρόκειται για το πιο δημοφιλές έργο του Κάφκα στους μη φανατικούς Καφκικούς δηλαδή στο πλατύ κοινό.

Έτσι το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλους, και λόγω του μικρού μεγέθους δεν χρειάζεται να αφιερωθεί πολύς χρόνος. Έτσι θα ήθελα πραγματικά να ακούσω πολλές απόψεις για αυτό το διήγημα τόσο αυτών που αγαπούν τον συγγραφέα όσο και των περιστασιακών αναγνωστών αυτού του διηγήματος.

 

[Φαροφύλακας]

Είναι ένα από τα πιο σημαντικά διηγήματα τού 20ού αιώνα. Η ιστορία ξεκινά με έναν παραλογισμό και χτίζεται πάνω σε αυτόν. Σε όλο το διήγημα υπάρχει η αίσθηση τής τιμωρίας και της ενοχής. Πράγματι, η Μεταμόρφωση αποτελεί μια καλή αφετηρία για όποιον θέλει να γνωρίσει τον Κάφκα.

Στα ελληνικά κυκλοφορεί σε διάφορες εκδόσεις κι ο Ίνδικτος την έχει κυκλοφορήσει όπως φέρεται να εξέφρασε κάποτε την επιθυμία του ο Κάφκα (κι όπως αναφέρει ο Χόλντεν πιο πάνω), μαζί με την Κρίση και τον Θερμαστή, σε ένα βιβλίο με τίτλο "Οι Γιοι". Όμορφη έκδοση στο σύνολό της.



Τίτλος: Οι Γιοι
Συγγραφέας: Φραντς Κάφκα (Franz Kafka)
Μετάφραση: Αλέξανδρος Κυπριώτης
Εκδόσεις: Ίνδικτος
Έτος έκδοσης: 2005
Αριθμός σελίδων: 192
ISBN: 960-518-203-3

• Αγορά από Ιανό

Μεταμορφωμένος σε έντομο, λοιπόν, ο Γκέοργκ! ...όμως τί έντομο; Ο Κάφκα δεν το διευκρινίζει και προφανώς αυτό υπήρξε συνειδητή επιλογή. Έτσι χτυπάει στο μάτι άσχημα και σαν αυθαιρεσία η μετάφραση τού Κώστα Προκοπίου (Γράμματα, 1982):

​

Μόλις ο Γκρέγκορ Σάμσα ξύπνησε ένα πρωινό από εφιαλτικό όνειρο, βρέθηκε στο κρεβάτι του μεταμορφωμένος σε μια πελώρια κατσαρίδα. ​

Ενώ δείτε την μετάφραση τού Αλέξανδρου Κυπριώτη (Ίνδικτος, 2005):

Όταν ο Γκρέγκορ Ζάμσα ξύπνούσε ένα πρωί από ανήσυχα όνειρα, βρέθηκε στο κρεβάτι του μεταμορφωμένος σ' ένα τεράστιο παράσιτο.​

Το Samsa στα Γερμανικά διαβάζεται Ζάμσα κι αυτό μας κάνει να υποπτευτούμε πως ο Προκοπίου δεν μεταφράζει από τα Γερμανικά και μάλλον έτσι, χαμένο στην μετάφραση, το ακαθόριστο ζουζούνι μάς βγαίνει κατσαρίδα.

Επίσης, δεν μπορώ να μην αναφέρω το κλασικά άσχετο εξώφυλλο από τα "Γράμματα":

Τίτλος: Η Μεταμόρφωση
Συγγραφέας: Φραντς Κάφκα (Franz Kafka)
Μετάφραση: Κώστας Προκοπίου
Εκδόσεις: Γράμματα
Έτος έκδοσης: 1982
Αριθμός σελίδων: 160
ISBN: 960-329-191-9

Το βιβλίο αυτό περιέχει κι άλλα πολύ καλά διηγήματα τού Κάφκα, βέβαια.

Η Μεταμόρφωση έχει αποτελέσει έμπνευση για πάρα πολλά έργα. Κομμάτι της έχω δει και σε ταινία και έχω δει διασκευή της παιγμένη από τον μικρό θεσσαλονικιό θίασο "Ακτίς Αελίου", παράσταση εκτός καφικικού κλίματος όμως ενδιαφέρουσα.

Η Μεταμόρφωση έχει εικονογραφηθεί ξανά και ξανά και οι δυο πιο αξιοσημείωτες περιπτώσεις είναι η απόδοση από τον εξαίρετο Πίτερ Κούπερ...

...καθώς κι αυτή από τον μέγιστο Ρόμπερτ Κραμπ.

 

[Μήτις]

Η Μεταμόρφωση ήταν το πρώτο βιβλίο του Κάφκα που διάβασα. Με επηρέασε πάρα πολύ και ακόμα δεν έχω καταλήξει αν μου άρεσε ή όχι. Μου άφησε το αίσθημα του ανικανοποίητου, περίμενα σε όλο το βιβλίο μια κορύφωση που πραγματοποιούταν (βέβαια ξεκινάει με την κορύφωση αλλά περίμενα αυτό το ''κάτι'' που δεν ήρθε ποτέ). Οι συμβολισμοί όντως άπειροι, τώρα που το σκέφτομαι δεν είναι ότι δε μου αρέσει ο Κάφκα αλλά δεν μπορώ αυτό το ασφυκτικό συναισθημα που βιώνω όταν διαβάζω τα βιβλία του...

 

[Γλωσσολάγνος]

η Μεταμόρφωση αποτελεί μια καλή αφετηρία για όποιον θέλει να γνωρίσει τον Κάφκα.

Χαίρομαι πολύ που η Μεταμόρφωση υπήρξε το πρώτο μου καφκικό ανάγνωσμα, κάπου μέσα στα φοιτητικά μου χρόνια. Με εντυπωσίασε πολύ, όχι μόνο για το ύφος, αλλά κυρίως γιατί δεν είχα διαβάσει ποτέ ιστορία χτισμένη πάνω σ' έναν παραλογισμό, όπως γράφει ο Φάρος παραπάνω.

Το Samsa στα Γερμανικά διαβάζεται Ζάμσα κι αυτό μας κάνει να υποπτευτούμε πως ο Προκοπίου δεν μεταφράζει από τα Γερμανικά και μάλλον έτσι, χαμένο στην μετάφραση, το ακαθόριστο ζουζούνι μάς βγαίνει κατσαρίδα.

Ούτε το Ζάμσα πιστεύω ότι είναι καλό, εγώ Ζάμζα θα έβαζα αν ήθελα να το εκγερμανίσω πλήρως. Πάντως, και με δύο σίγμα το βρίσκω θεμιτό, εφόσον σε πολλά μέρη τού γερμανόφωνου κόσμου το s είναι πιο κοντά στο /σ/ παρά στο /ζ/. Αλλά και πάλι, το επώνυμο Σάμσα, ήδη από την πρώτη ανάγνωση (μετάφραση Ζαχαριάδου), δεν μου φάνηκε καθόλου περίεργο. Ήξερα ότι ο Κάφκα ήταν Βοημός κι έζησε στην Πράγα, και μου φάνηκε ως ένα πολύ φυσιολογικό τσέχικο επώνυμο.

 

[Αμοντιλιάδο]

Από τα αγαπημένα μου αναγνώσματα, είναι συγκλονιστικό. Το λάτρεψα περισσότερο τη δεύτερη φορά που το διάβασα. Είναι, για μένα, το κορυφαίο κείμενο του Κάφκα, αυτό που συγκεντρώνει όλη την απελπισία και τον παραλογισμό της εργογραφίας του.

Τώρα, εγώ τον τύπο Σάμσα τον ξέρω. Πώς προφέρεται κανονικά δεν το γνωρίζω, αλλά το Ζάμσα/Ζάμζα μού χτυπάει άσχημα. Επίσης, το "κατσαρίδα" δεν το θεωρώ και λάθος, γιατί κατσαρίδες δεν λέμε μόνο...τις κατσαρίδες, αλλά και τα παρόμοια έντομα. Δηλαδή, πώς λέμε όλα τα αναψυκτικά τύπου κόκα "κοκακόλα" ή τα αμάξια 4Χ4 "τζιπ", νομίζω ότι πολλά έντομα με κεραίες και κέλυφος τα λέμε αβίαστα "κατσαρίδες".

Το εξώφυλλο από τα Γράμματα, πάντως, πράγματι άκυρο( αυτό έχω κι εγώ, έχει μέσα και την "Κρίση", άλλη εξαίσια ιστορία).

 

[Φαροφύλακας]

Επίσης, το "κατσαρίδα" δεν το θεωρώ και λάθος, γιατί κατσαρίδες δεν λέμε μόνο...τις κατσαρίδες, αλλά και τα παρόμοια έντομα. Δηλαδή, πώς λέμε όλα τα αναψυκτικά τύπου κόκα "κοκακόλα" ή τα αμάξια 4Χ4 "τζιπ", νομίζω ότι πολλά έντομα με κεραίες και κέλυφος τα λέμε αβίαστα "κατσαρίδες".

( Δίχως να 'χει και ιδιαίτερη σημασία: εγώ αυτό που λες δεν το κάνω και μήτε κανείς στο περιβάλλον μου. Μόνο τις κατσαρίδες λέμε κατσαρίδες! Μα δηλ. ένα σκαθάρι το λες αβίαστα κατσαρίδα;! Έχω δει, πάντως, να ονομάζουν συχνά μέλισσες τις σφήγκες, μάλλον επειδή δεν μπορούν να τις ξεχωρίσουν. )

 

[Αμοντιλιάδο]

( Δίχως να 'χει και ιδιαίτερη σημασία: εγώ αυτό που λες δεν το κάνω και μήτε κανείς στο περιβάλλον μου. Μόνο τις κατσαρίδες λέμε κατσαρίδες! Μα δηλ. ένα σκαθάρι το λες αβίαστα κατσαρίδα;! Έχω δει, πάντως, να ονομάζουν συχνά μέλισσες τις σφήγκες, μάλλον επειδή δεν μπορούν να τις ξεχωρίσουν. )

Ε καλά, άλλο το σκαθάρι. Μιλάμε για έντομα "αηδιαστικά". Επίσης, μια κατσαρίδα έχει πολλά είδη και παραλλαγές))

 

[Γαία]

Πιστεύω πως αυτή η αποδοχή από το ευρύ κοινό οφείλεται όχι μόνο στο ότι είναι ολοκληρωμένο και μικρό, αλλά επειδή κάνει μπαμ με την μεταμόρφωση αυτή, τα ερωτήματα τύπου, "ποιος είμαι", "πού ανήκω" και το (καφκικό) "τι κάνω λάθος;" Έπειτα είναι και ο παραλογισμός από τους γονείς, που δε νομίζω να τους βάζει σε τόσο σημαντική θέση σε άλλο του γνωστό έργο. Συν ότι εκλείπουν τα κοινωνικά σχόλια όπως στην Αμερική και τον Πύργο πχ, αλλά είναι καθαρά θέμα συναισθήματος οι υπαρξιακές σκέψεις στη μεταμόρφωση. Κι εγώ αυτό διάβασα πρώτο, αλλά νομίζω ότι σε κάποιον που θα ήθελε να ξεκινήσει θα του έλεγα να διαβάσει την Αμερική. Επίσης, οι εκδόσεις Πατάκη που έχω και που λέει ο Χόλντεν πιο πάνω, τον αναφέρουν "Σάμσα" και "έντομο" και για κάποιο λόγο ήμουν πεπεισμένη πως ήταν κατσαρίδα. Το κλίμα πάντως, για κατσαρίδα προδιαθέτει.

 

[Αντέρωτας]

Οπως εχω διαβασει στη Wikipedia, καποιος εντομολογος ειναι κατηγορηματικος οτι συμφωνα με τις περιγραφες, το συγκεκριμενο ον ΔΕΝ ειναι κανθαρίς γιατι εχει καποιες τρανταχτες διαφορες

 

[Μαύρο Βέλος]

Μόλις διάβασα την "Μεταμόρφωση".
Αρκετά καλό έργο(το πρώτο από Κάφκα που διαβάζω) αλλά δεν είχε μία κορύφωση. Βέβαια αυτό ομολογώ ότι δεν με πολυενόχλησε... όμως εγώ εξέλαβα το έργο

Spoiler

ως ένα συμβολισμό της διαφορετικότητας και της έλλειψης ανεκτικότητας προς αυτήν, καθώς δεν αντιμετωπίζεται ουσιαστικά το πρόβλημα αλλά επικαλύπτεται προσωρινά με την αδιαφορία

Βέβαια στο επίμετρο αναφέρεται ότι

Spoiler

το έργο βασίζεται στα εσωτερικά συμπλέγματα του συγγραφέα σε σχέση με την οικογένειά του .΄

Όπως και να έχει εγώ επικεντρώθηκα στην καθολικότητα του έργου και στην γενίκευση...
Επίσης απόρησα

Spoiler

γιατί ο βασικός ήρωας- έντομο καθώς και οι υπόλοιποι ήρωες δεν ασχολήθηκαν καθόλου με τον λόγο που έγινε αυτή η μεταμόρφωση και πώς θα μπορούσε να επανέλθει ο Γρηγόρης στην πρώτη κατάσταση.
Για να δικαιολογήσω τον συγγραφέα μάλλον έλαβε την νέα αλλαγή ως de facto και εστίασε στα επακόλουθά της προκειμένου να καταδείξει την προκατάληψη και την αδιαφορία προς το διαφορετικό-κατ'εμέ- ή την αδιαφορία προς τον συγγραφέα από το οικογενειακό του περιβάλλον -σύμφωνα με το επίμετρο.

 

[Αντέρωτας]

Στο τελευταιο σου κρυμμενο σχολιο:

Spoiler

Πιστευω οτι αυτο το κενο, ειναι που δινει στο εργο μια ονειρικη και εφιαλτικη ατμοσφαιρα. Στα ονειρα μας δεν μας απασχολει το 'γιατι', ενώ οι εντυπώσεις μας (συμπερασματα κλπ) ειναι καπως θολωμένα. Η αδιαφορια στο "γιατι" κανει το ολο εργο πιο απελπιστικο για την κατασταση του. Απο τη στιγμη που κανενας δεν ψαχνει, δυστυχως καταλαβαινουμε οτι η παρουσα υπαρξη του ειναι μη αναστρεψιμη.

Επισης, κατα τη γνωμη μου, αν καποιος χαρακτηρας ασχολιοταν με το "γιατι" και την "θεραπεια", τοτε το εργο θα αποπροσανατολίζοταν και θα γινόταν έργο μυστηρίου ή αναζήτησης.

 

[Χρυσηίδα]

Εγώ το πήρα πολύ πιο απλά και δεν το κρύβω σε πλοκή, γιατί δε νομίζω ότι οι προσωπικές μας ερμηνείες πρέπει να παραμένουν κρυφές. Αλλιώς πώς είναι δυνατόν να συζητήσουμε πάνω σε ένα βιβλίο;

Το εξέλαβα, λοιπόν, ως εξής: Ο ήρωας νιώθει σαν σκουλήκι (κατά την έκφραση "είσαι σκουλήκι" ), κυρίως από τον τρόπο που του φέρεται η οικογένειά του. Τον εκμεταλλεύονται ίσως, αδιαφορούν για την ανθρώπινη διάστασή του. Αυτό και μόνο. Και μαεστρικά ο Κάφκα αντί για σκουλήκι έβαλε ένα έντομο και μας περιγράφει και την έκπληξη της συνειδητοποίησης εκ μέρους του ήρωα, ότι πράγματι δεν είναι τίποτα άλλο για τους γύρω του παρά ένα τίποτα.

 

[Φαροφύλακας]

για εμένα είναι απλά μια ιστορία σαν εφιαλτικό όνειρο..

 

[Μαύρο Βέλος]

Εγώ το πήρα πολύ πιο απλά και δεν το κρύβω σε πλοκή, γιατί δε νομίζω ότι οι προσωπικές μας ερμηνείες πρέπει να παραμένουν κρυφές. Αλλιώς πώς είναι δυνατόν να συζητήσουμε πάνω σε ένα βιβλίο;

Το εξέλαβα, λοιπόν, ως εξής: Ο ήρωας νιώθει σαν σκουλήκι (κατά την έκφραση "είσαι σκουλήκι" ), κυρίως από τον τρόπο που του φέρεται η οικογένειά του. Τον εκμεταλλεύονται ίσως, αδιαφορούν για την ανθρώπινη διάστασή του. Αυτό και μόνο. Και μαεστρικά ο Κάφκα αντί για σκουλήκι έβαλε ένα έντομο και μας περιγράφει και την έκπληξη της συνειδητοποίησης εκ μέρους του ήρωα, ότι πράγματι δεν είναι τίποτα άλλο για τους γύρω του παρά ένα τίποτα.

Αυτό ακριβώς αναφέρει το επίμετρο στην δικιά μου έκδοση... απλά εγώ έχω μία τάση προς τον συμβολισμό ))

 

[Μπάμπης]

Το εξέλαβα, λοιπόν, ως εξής: Ο ήρωας νιώθει σαν σκουλήκι (κατά την έκφραση "είσαι σκουλήκι" ), κυρίως από τον τρόπο που του φέρεται η οικογένειά του. Τον εκμεταλλεύονται ίσως, αδιαφορούν για την ανθρώπινη διάστασή του. Αυτό και μόνο. Και μαεστρικά ο Κάφκα αντί για σκουλήκι έβαλε ένα έντομο και μας περιγράφει και την έκπληξη της συνειδητοποίησης εκ μέρους του ήρωα, ότι πράγματι δεν είναι τίποτα άλλο για τους γύρω του παρά ένα τίποτα.

Πολύ καλή ερμηνεία. Όντως τον έχουν στο φτύσιμο τοπν Γκρέγκορ, παρόλο που αυτός τους ταΐζει όλους. Ειδικά ο πατέρας είναι όλο περιφρόνηση για τον γιό του, μόνο η αδερφή του φαίνεται πιο καλή μαζί του.

Θα πρέπει να επισημανθεί και το μαύρο χιούμορ του Κάφκα, πχ στην αρχική σκηνή που ο Γκρέγκορ συνειδητοποιεί τι του έχει συμβεί και αντί να πάθει εγκεφαλικό από την φρίκη και την αγωνία, αρχίζει να κάνει κάτι σκέψεις του τύπου: "δεν πρέπει να αργήσω στη δουλειά σήμερα" (και ίσως δεν έχει άδικο, αφού λίγο μετά και ενώ δεν έχει αργήσει ακόμα ιδιαίτερα, έρχονται κλητήρες από τη δουλειά του για να δουν γιατί άργησε κι όλο το σπίτι αναστατώνεται).

Ίσως μ΄αυτή τη σκηνή ο Κάφκα, πέρα από τις συνήθεις αγωνίες ενός εργαζομένου, ήθελε να δείξει και την αδυναμία του ανθρώπου να συλλάβει πλήρως την τραγική του κατάσταση, όσο φοβερά πράγματα κι αν του συμβούν. Σε όλη την ιστορία άλλωστε ο Γκρέγκορ έχει μια τάση άρνησης/αποφυγής αυτού που του συμβαίνει και ίσως έτσι είναι που καταφέρνει να διατηρεί την απίστευτη (για τις συνθήκες που βρίσκεται) ψυχραιμία του. Ίσως υπάρχει μια αλληγορία εδώ, της άρνησης γενικά του ανθρώπου να δει πόσο τραγική είναι η ζωή του.

Για να αφήσω τα φιλοσοφήματα, Φάρε, το εξώφυλλο των Γραμμάτων, είναι όλα τα λεφτά! Ακόμα γελάω. Μα, διάολε, δεν διαβάζουν ποτέ τα βιβλία που εκδίδουν και εικονογραφούν; :χαχαχα:

 

[Γαία]

Μόλις διάβασα την "Μεταμόρφωση".
Αρκετά καλό έργο(το πρώτο από Κάφκα που διαβάζω) αλλά δεν είχε μία κορύφωση. Βέβαια αυτό ομολογώ ότι δεν με πολυενόχλησε... όμως εγώ εξέλαβα το έργο

Spoiler

ως ένα συμβολισμό της διαφορετικότητας και της έλλειψης ανεκτικότητας προς αυτήν, καθώς δεν αντιμετωπίζεται ουσιαστικά το πρόβλημα αλλά επικαλύπτεται προσωρινά με την αδιαφορία

Βέβαια στο επίμετρο αναφέρεται ότι

Spoiler

το έργο βασίζεται στα εσωτερικά συμπλέγματα του συγγραφέα σε σχέση με την οικογένειά του .΄

Όπως και να έχει εγώ επικεντρώθηκα στην καθολικότητα του έργου και στην γενίκευση...
Επίσης απόρησα

Spoiler

γιατί ο βασικός ήρωας- έντομο καθώς και οι υπόλοιποι ήρωες δεν ασχολήθηκαν καθόλου με τον λόγο που έγινε αυτή η μεταμόρφωση και πώς θα μπορούσε να επανέλθει ο Γρηγόρης στην πρώτη κατάσταση.
Για να δικαιολογήσω τον συγγραφέα μάλλον έλαβε την νέα αλλαγή ως de facto και εστίασε στα επακόλουθά της προκειμένου να καταδείξει την προκατάληψη και την αδιαφορία προς το διαφορετικό-κατ'εμέ- ή την αδιαφορία προς τον συγγραφέα από το οικογενειακό του περιβάλλον -σύμφωνα με το επίμετρο.

Ενδιαφέρουσα άποψη!
Ίσως ήταν μια ευκαιρία όχι μόνο να φανεί έντονα η αδιαφορία των γονέων, αλλά και να έρθει στην επιφάνεια (με όλη της την υπερβολή και τον εφιάλτη βεβαίως) η απελπισία του πρωταγωνιστή για την συνολική μεταχείριση και αντιμετώπιση από τους γύρω του.

 

[Φαίη]

Την πρώτη μου επαφή με τον Κάφκα την είχα διαβάζοντας τον Πύργο. Πιάνοντας στα χέρια μου, λοιπόν, τη Μεταμόρφωση ήμουν προετοιμασμένη να διαβάσω κάτι...αλλόκοτο! Κι όντως έτσι ήταν. Ωστόσο μπορώ να πω πώς μού άρεσε αν και με ξένισε αρκετά το θέμα του βιβλίου (ίσως και για αυτό να μού άρεσε κιόλας τελικά :χμχμ
Παρατηρώντας πάντως τη βαθμολογία των συνλεσχιτών στο goodreads διαπιστώνω πώς είτε το θεωρεί κανείς καταπληκτικό ανάγνωσμα είτε κακό. Μια μέση κατάσταση δεν υφίσταται δηλαδή

 

[Δυναμικός]

Πριν από λίγες μέρες, τελείωσα την μεταμόρφωση, του Κάφκα (εκδόσεις Πατάκη).

Η μετάφραση ήταν πολύ καλή και η ιστορία σου κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον, ειδικά στις σκηνές όπου περιγράφει την ψυχολογία του πρωταγωνιστή.

 

[Τέλειος Κύκλος]

Η Μεταμόρφωση είναι το πρώτο βιβλίο του Κάφκα που αγόρασα και διάβασα. Λόγω του μεγέθους του θεωρώ πως είναι το πιο κατάλληλο για να μυηθείς στον κόσμο του συγγραφέα χωρίς να κουραστείς. Επίσης είναι από τα λίγα έργα του Κάφκα που ολοκληρώθηκαν και εκδόθηκαν όσο ζούσε. Όσο για την γνώμη μου σχετικά με το βιβλίο, το βρήκα εξαιρετικό και θα συνεχίσω με κάποιο άλλο έργο του .

 

[Κόρτο Μαλτέζε]

Και εγώ το διάβασα πρόσφατα, από την προσφορά του Βήματος, και μου άρεσε πολύ. Είχα διαβάσει κάμποσα χρόνια παλιότερα (το 1995 αν θυμάμαι καλά) και την Δίκη. Θα ήθελα κάποια στιγμή να διαβα΄σω και άλλα δικά του.