Υπαρξιακές, αναπάντητες και παντός είδους απορίες

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Σχετικά με το τελευταίο που είπε ο Αντέρωτας, διάβαζα ένα ενδιαφέρον άρθρο στο I Fucking Love Science, με τίτλο "Πώς η γλώσσα που μιλάς αλλάζει την οπτική σου για τον κόσμο". Εκεί παρουσιάζει για παράδειγμα την γλωσσική τάση που έχουν οι Γερμανοί να αναφέρουν όχι μόνο την κίνηση αλλά και το προορισμό. Δηλ. όταν οι ερευνητές παρουσίαζαν μια εικόνα κάποιου που περπατάει σε έναν Γερμανό και του ζητούσαν να περιγράψει αυτός έλεγε π.χ. "περπατάει προς το σουπερμάρκετ" ενώ ένας με μητρική την Αγγλική έλεγε απλά "περπατάει".

Αυτό σχετικά με τον τρόπο που γλώσσα οργανώνει τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα και μεταξύ αυτών και τον χρόνο.
 
Φαρε αυτές οι προθέσεις είναι μεγάλο μανίκι στα γερμανικά...

Όταν βρίσκεσαι σε κίνηση χρησιμοποιείς άλλη προθεση για κλειστά μέρη, άλλη για πόλεις, άλλη για υγρό στοιχείο, άλλη για πρόσωπα, άλλη για τράπεζες και πάει λέγοντας... Δλδ η πρόθεση εξαρτάται από τον προορισμό!!!:γρμβ:

Επίσης οι προθέσεις αλλάζουν τελείως όταν είσαι σε στάση...
 

Αντέρωτας

Ξωτικό του Φωτός
Προσωπικό λέσχης
Ω ναι, εχει χυθει αρκετο μελανι για την ιδεα οτι η γλωσσα προγραμματιζει τον εγκεφαλο. Αυτο ειναι το ενδιαφερον με τις εξωτικες γλωσσες. Ειχα διαβασει για παραδειγμα για μια γλωσα καποιων ιθαγενων, ουτε που θυμαμαι σε ποιο μερος, οπου δεν υπαρχουν εννοιες "δεξια", "αριστερα" κλπ, αλλα οι σχετικες διευθυνσεις σχετιζονται με τα σημεια του οριζοντα. Ως εκ τουτου ολοι οι ομιλητες της γλωσσας οφειλουν ναειναι πληρως προσανατολισμενοι, αλλα εχουν δυσκολιες σε πιο απλα πραγματα οπως πχ να στησουν ενα τραπεζι: δεν καταλαβαινουν οτι το μαχαιρι πρεπει να ειναι δεξια του πιατου, ανεξαρτήτα πού κοιτάζει το πιατο!

Επισης εχουν γραφει ιστοριες επιστημονικης φαντασιας με αυτο το θεμα, με αρκετα χαρακτηριστικο το The Languages of Pao. Αφορα ενα προγραμμα να εισαχθουν καινουργιες γλωσσες σε εναν φιλειρηνικο πλανητη, με σκοπο να καθιερωθουν καστες. Στην καστα των πολεμιστων πχ διδασκεται μια γλωσσα οπου η λεξη "επιθετικοτητα" σχετιζεται με θετικες εννοιες και παει λεγοντας. Αλλο χαρακτηριστικο εργο ειναι το 1984 οπου η Newspeak ειναι μεσο προπαγανδας.

Επισης αυτη η ιδεα απαντάται σε συντηρητικους ή συνωμοσιολογικους κυκλους, με αξιωματα οπως "τα Ελληνικα ειναι η γλωσσα των υπολογιστων", οτι η εκμαθηση αρχαιων ελληνικων αυξανει το IQ ή οτι, αντιστροφως, η απλοποιηση της γλωσσας μας αποβλακωνει, οπως και η υπερισχυση των "βαρβαρων" αγγλικων.
 
Last edited:

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Παρένθεση: επειδή τον υπολογιστή τον έχω ξεκοκκαλίσει κι έχω φτάσει στο κατώτατο επίπεδο προγραμματισμού (όπου πια μιλάμε να έχεις πλήρη αίσθηση τί βρίσκεται σε κάθε (φυσική) θέση μνήμης, ποια εντολή ακριβώς μπαίνει στον επεξεργαστή, τί τιμή έχει κάθε καταχωρητής κτλ κτλ) δεν συνάντησα πουθενά τίποτα που να έχει να κάνει με την λογική της ελληνικής γλώσσας, αρχαίας ή σύγχρονης. Στην πραγματικότητα εάν υπάρχει κάποια γλώσσα εδώ κι εκεί αυτή είναι η Αγγλική με ενδεχομένως κάποια ψεγάδια λογικής της (μικρές βολικές λέξεις κτλ.)

Οι υπολογιστές, στον τρόπο λογικής οργάνωσης και αρχιτεκτονικής τους, δεν έχουν να κάνουν τίποτα με Αρχαία Ελληνικά.
 
Να σου απαντήσω εγώ για τον Μπου!!!

Όπως το ερμηνεύω εγώ, συμπαγής είναι η γλώσσα με κανόνες σε συντακτικό, γραμματική και προφορά που τηρούνται!!!:))))
 
Εγώ, συμπαγή θα έλεγα μια γλώσσα που είναι περιεκτική και με λίγες λέξεις λέει πολλά. Όπως τα Αρχαία Ελληνικά. Μια γλώσσα που οι λέξεις έχουν "δύναμη" όταν χρησιμοποιούνται σωστά. Έγινα και γλωσσολόγος τελικά.:χαχαχα:
 
Πως βγαίνει αυτό το συμπέρασμα Μακρυγιάννη ;;

Από την άλλη νομίζω επειδή εγώ είπα συμπαγης σε καμια περίπτωση δεν αναφερόμουν στο πόσο περιεκτική είναι μια γλώσσα αλλά στους κανόνες της και κατά πόσο τηρούνται...
 
Πως βγαίνει αυτό το συμπέρασμα Μακρυγιάννη ;;
Δε νομίζω ότι υπάρχει δόκιμος όρος "συμπαγής" γλώσσα. Εμένα η έκφραση αυτή (συμπαγής γλώσσα) μου δημιούργησε αυτή την εντύπωση. Τίποτα παραπάνω.:)
Υπάρχει όμως "συμπαγές γράψιμο" στη λογοτεχνία.
 
Last edited:

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
δίχως να ξέρω πολλά από γλώσσες δεν νομίζω πως αυτό δεν είναι ακριβές. Είναι σαν να λέμε πως η Γερμανική προέκυψε από την ΑΕ και ως εκ τούτου πατάει στην γραμματική της ή δανείζεται από αυτήν. Το ότι οι δύο γλώσσες έχουν κοινά γραμματικά στοιχεία δεν σημαίνει πως η μία πήρε από την άλλη αλλά ενδεχομένως πως καί οι δύο κληρονόμησαν από μια μητέρα γλώσσα, πράγμα που είναι άλλωστε και η επικρατέστερη επιστημονική θεωρία σήμερα.

Το ότι πολλές γλώσσες έχουν πτώσεις (ΑΕ, Νέα Ελληνικά, Λατινικά, Γερμανικά, Ρώσικα) δεν σημαίνει απαραίτητα πως η μία γλώσσα πάτησε στην άλλην.
 
Δεν νομίζω ότι υπάρχει δόκιμος όρος "συμπαγής" γλώσσα. Εμένα η έκφραση αυτή (συμπαγής γλώσσα) μου δημιούργησε αυτή την εντύπωση. Τίποτα παραπάνω.:)
Υπάρχει "συμπαγές γράψιμο" στη λογοτεχνία
Κι όμως... Μια γλώσσα φαίνεται να είναι περισσότερο συμπαγής από μια άλλη όταν πάει κάποιος να την διδάξει ή να την διδαχθεί! Θέλω να πω πως υπάρχουν πολλές πλούσιες γλώσσες που όμως λόγω έλλειψης κανόνων και σταθερής δομής δύσκολα μπορούν να διδαχθούν...:)

Όσο αφορά αυτό που ειπώθηκε από την Έλλη για την αρχαία ελληνική και τα γερμανικά, να πω πως όντως υπάρχουν ομοιότητες όμως αυτό δεν λέει και κάτι... Μάλλον συντονίζομαι με τον Φάρο και αυτό που είπε...
 

Αντέρωτας

Ξωτικό του Φωτός
Προσωπικό λέσχης
Αυτες τις ομοιοτητες στο συντακτικο τις εχω δει σε οσες γλωσσες εχουν απαρεμφατο.

Το οτι η γλωσσα μας απεβαλε το απαρεμφατο δημιουργει το παραδοξο να μας φαινονται ξενες γλωσσες οτι μοιαζουν με τα ΑΕ πιο πολυ απο οτι η γλωσσα μας :ωιμέ:
 
Last edited:

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Με την επαναδιατύπωση της Έλλης, πως απλά έχουν ομοιότητες, νομίζω πως δεν υπάρχει θέμα αντίρρησης. Όλες οι ΙΕ γλώσσες έχουν ομοιότητες στο λεξιλόγιο, στην σύνταξη, στην γραμματική, αλλού περισσότερο αλλού λιγότερο. Αδερφούλες είναι.

:)
 
Δε μου λέτε τώρα κάτι άλλο. Βασικά με ενδιαφέρει να ξεκαθαρίσω πως γεννιέται η επιθυμία. Βλέπω κάτι και μου αρέσει και θέλω να το αποκτήσω. Αυτό συμβαίνει γιατί μου δημιουργείται αρχικά η επιθυμία και μετά το συλλογίζομαι ή επειδή το συλλογίζομαι κάποια στιγμή μου γίνεται επιθυμία; Δηλαδή προηγείται η επιθυμία των συλλογισμών ή έπεται; Και δεν μιλάω για τις βασικές ανάγκες π.χ. να φάω που προφανώς υπάρχει πρώτα μια έμφυτη επιθυμία.
 
Top