Δε μπορώ να πω ότι έχω ένα αγαπημένο βιβλιοπωλείο πια, ούτε είμαι σίγουρος ότι είχα ποτέ.
Στα παιδικά-εφηβικά μου χρόνια σύχναζα στο καλύτερο βιβλιοπωλείο του χωριού (ένα είχαμε) όπου μπορούσες να βρεις ό,τι ήθελες από Λουντέμη, Καζαντζάκη και Βερν (Καζαντζάκης, Βερν και Λουντέμης ήταν η σωστή σειρά τοποθέτησης αλλά μην το κάνουμε θέμα) κάπως έτσι και ώσπου να ενηλικιωθώ είχα διαβάσει σχεδόν 30 βιβλία του Βερν. Ήταν περισσότερο βιβλιοπωλείο-χαρτοπωλείο και για ένα μεγάλο διάστημα ήταν και πρακτορείο τύπου, αλλά μιας κι μιλάμε για χωριό δεν ήταν να έχουμε και υπερβολικές απαιτήσεις, πάλι καλά που υπήρχε και αυτό, εδώ υπάρχουν χωριά που δεν έχουν καν πρακτορείο τύπου. Τα βιβλία κρατούσαν 3-4 ράφια ήταν κυρίως παλιότερες εκδόσεις τις οποίες μάλλον προμηθευόταν σε χαμηλότερες τιμές και συχνά στραπατσαρισμένα. Αν εξαιρέσεις τα βιβλία του Βερν όλα τα άλλα σπάνια ήταν σε έκδοση νεότερη από το 1980 (μιλάμε για την περίοδο 1987-1995) και ακόμα σπανιότερα σε μονοτονικό. Στην αρχή μου πρότεινε ο ίδιος βιβλία αλλά σιγά-σιγά πήγαινα μόνος μου, χάζευα τα ράφια του (ε δεν μου έπαιρνε και πάρα πολύ ώρα) και αποφάσιζα μόνος μου. Τώρα πια ο ιδιοκτήτης είναι σε σύνταξη και το βιβλιοπωλείο έκλεισε. Μετά που τελείωσα το Λύκειο δε νομίζω να ξαναγόρασα από εκεί.
Μεγαλώνοντας άρχισα να κατεβαίνω στο Ηράκλειο ή στις Μοίρες για φροντιστήρια και εκεί ήρθα σε συχνότερη επαφή με βιβλιοπωλεία που ήταν πραγματικά βιβλιοπωλεία, Δεν ήταν τα αγαπημένα μου άλλα τα έβρισκα καλύτερα από του χωριού μου και σαν χώρους και σαν ποικιλία βιβλίων. Δεν ξέρω αν ήταν αντικειμενικά καλά βιβλιοπωλεία (των Μοιρών μάλλον δεν ήταν) αλλά ήταν τεράστια άνοδος επιπέδου σε σχέση με αυτό του χωριού μου. Σήμερα το συνηθισμένο βιβλιοπωλείο που αγόραζα στις Μοίρες έχει μεταμορφωθεί σε εξ ολοκλήρου σε χαρτοπωλείο, ενώ και σε αυτό του Ηρακλείου η αναλογία βιβλίων/χαρτικών έχει αλλάξει πολύ σε βάρος των βιβλίων.
Φοιτητής στην Αθήνα στην αρχή αγόραζα από τα βιβλιοπωλεία της γειτονιάς μου, γρήγορα όμως άλλαξα στέκια και μιας και η σχολή μου ήταν στο κέντρο άρχισα να ψάχνω σε πιο κεντρικά βιβλιοπωλεία, Πατάκη, Πρωτοπορία, Πολιτεία, Ελευθερουδάκη καμιά φορά Κατάρτι ή και Πύρινο κόσμο. Τελικά κόλλησα στην Πρωτοπορία λόγω του ότι είχε πολύ χαμηλές τιμές και μπορούσες να ψάχνεις τα ράφια κανένα 2ωρο χωρίς ούτε να σε ρωτάνε κάθε 18 δευτερόλεπτα αν χρειάζεσαι βοήθεια, ούτε να νιώθεις το καυτό βλέμμα του πωλητή πάνω σου να σε παρακολουθεί "διακριτικά" από τη γωνία.
Επιστρέφοντας στο Ηράκλειο επέστρεψα στα κεντρικά του βιβλιοπωλεία και σιγά-σιγά αγόραζα σχεδόν αποκλειστικά από τον Παπασωτηρίου και το Αναλόγιο (και καμιά φορά από Δοκιμάκη). Τώρα που έκλεισε ο Παπασωτηρίου σχεδόν αποκλειστικά από Αναλόγιο το οποίο έχει (κατά τη γνώμη μου) σχετικά καλές τιμές (για τα επίπεδα της αγοράς του Ηρακλείου), καλή ποικιλία τίτλων και καλή τοποθέτηση τους ώστε να μπορείς να βρεις αυτό που ψάχνεις σχετικά εύκολα. Παρόλα αυτά όταν ψάχνω κάποιον συγκεκριμένο τίτλο θα μπω σε 2-3 άλλα βιβλιοπωλεία για να δω σε τι τιμές το έχουν κι αυτοί.
Στα παιδικά-εφηβικά μου χρόνια σύχναζα στο καλύτερο βιβλιοπωλείο του χωριού (ένα είχαμε) όπου μπορούσες να βρεις ό,τι ήθελες από Λουντέμη, Καζαντζάκη και Βερν (Καζαντζάκης, Βερν και Λουντέμης ήταν η σωστή σειρά τοποθέτησης αλλά μην το κάνουμε θέμα) κάπως έτσι και ώσπου να ενηλικιωθώ είχα διαβάσει σχεδόν 30 βιβλία του Βερν. Ήταν περισσότερο βιβλιοπωλείο-χαρτοπωλείο και για ένα μεγάλο διάστημα ήταν και πρακτορείο τύπου, αλλά μιας κι μιλάμε για χωριό δεν ήταν να έχουμε και υπερβολικές απαιτήσεις, πάλι καλά που υπήρχε και αυτό, εδώ υπάρχουν χωριά που δεν έχουν καν πρακτορείο τύπου. Τα βιβλία κρατούσαν 3-4 ράφια ήταν κυρίως παλιότερες εκδόσεις τις οποίες μάλλον προμηθευόταν σε χαμηλότερες τιμές και συχνά στραπατσαρισμένα. Αν εξαιρέσεις τα βιβλία του Βερν όλα τα άλλα σπάνια ήταν σε έκδοση νεότερη από το 1980 (μιλάμε για την περίοδο 1987-1995) και ακόμα σπανιότερα σε μονοτονικό. Στην αρχή μου πρότεινε ο ίδιος βιβλία αλλά σιγά-σιγά πήγαινα μόνος μου, χάζευα τα ράφια του (ε δεν μου έπαιρνε και πάρα πολύ ώρα) και αποφάσιζα μόνος μου. Τώρα πια ο ιδιοκτήτης είναι σε σύνταξη και το βιβλιοπωλείο έκλεισε. Μετά που τελείωσα το Λύκειο δε νομίζω να ξαναγόρασα από εκεί.
Μεγαλώνοντας άρχισα να κατεβαίνω στο Ηράκλειο ή στις Μοίρες για φροντιστήρια και εκεί ήρθα σε συχνότερη επαφή με βιβλιοπωλεία που ήταν πραγματικά βιβλιοπωλεία, Δεν ήταν τα αγαπημένα μου άλλα τα έβρισκα καλύτερα από του χωριού μου και σαν χώρους και σαν ποικιλία βιβλίων. Δεν ξέρω αν ήταν αντικειμενικά καλά βιβλιοπωλεία (των Μοιρών μάλλον δεν ήταν) αλλά ήταν τεράστια άνοδος επιπέδου σε σχέση με αυτό του χωριού μου. Σήμερα το συνηθισμένο βιβλιοπωλείο που αγόραζα στις Μοίρες έχει μεταμορφωθεί σε εξ ολοκλήρου σε χαρτοπωλείο, ενώ και σε αυτό του Ηρακλείου η αναλογία βιβλίων/χαρτικών έχει αλλάξει πολύ σε βάρος των βιβλίων.
Φοιτητής στην Αθήνα στην αρχή αγόραζα από τα βιβλιοπωλεία της γειτονιάς μου, γρήγορα όμως άλλαξα στέκια και μιας και η σχολή μου ήταν στο κέντρο άρχισα να ψάχνω σε πιο κεντρικά βιβλιοπωλεία, Πατάκη, Πρωτοπορία, Πολιτεία, Ελευθερουδάκη καμιά φορά Κατάρτι ή και Πύρινο κόσμο. Τελικά κόλλησα στην Πρωτοπορία λόγω του ότι είχε πολύ χαμηλές τιμές και μπορούσες να ψάχνεις τα ράφια κανένα 2ωρο χωρίς ούτε να σε ρωτάνε κάθε 18 δευτερόλεπτα αν χρειάζεσαι βοήθεια, ούτε να νιώθεις το καυτό βλέμμα του πωλητή πάνω σου να σε παρακολουθεί "διακριτικά" από τη γωνία.
Επιστρέφοντας στο Ηράκλειο επέστρεψα στα κεντρικά του βιβλιοπωλεία και σιγά-σιγά αγόραζα σχεδόν αποκλειστικά από τον Παπασωτηρίου και το Αναλόγιο (και καμιά φορά από Δοκιμάκη). Τώρα που έκλεισε ο Παπασωτηρίου σχεδόν αποκλειστικά από Αναλόγιο το οποίο έχει (κατά τη γνώμη μου) σχετικά καλές τιμές (για τα επίπεδα της αγοράς του Ηρακλείου), καλή ποικιλία τίτλων και καλή τοποθέτηση τους ώστε να μπορείς να βρεις αυτό που ψάχνεις σχετικά εύκολα. Παρόλα αυτά όταν ψάχνω κάποιον συγκεκριμένο τίτλο θα μπω σε 2-3 άλλα βιβλιοπωλεία για να δω σε τι τιμές το έχουν κι αυτοί.
. Εγώ από εκεί συμπλήρωσα τις συλλογές μου Λούκυ Λουκ, Αστερίξ, Τεντεν και απέκτησα τα πρώτα μου Μπλέικ και Μόρτιμερ και Θόργκαλ
