Συγκρίνοντας μεταφράσεις στο "Έγκλημα και Τιμωρία"

[Στράτης]

Από μία άποψη, είναι πλεονασμός.
Από μία άλλη, είναι βιβλίο που αξίζει.
Προσωπικά, έχω διπλό τον Αλεξάνδρου στο Έγκλημα (υπερβολή το ξέρω).

 

[Κόμης]

2 φορές την ίδια μετάφραση? Αυτό θα πει συλλέκτης με πάθος!

 

[Στιλλ ιλλ]

Εγω εχω του Σαραντη αλλα με βαλατε σε σκεψεις, μαλλον θα το βρω σε μεταφραση του Αλεξανδρου και θα το ξαναρχισω γιατι ειχα διαβασει τον πρωτο τομο. Παντως και του Σαραντη ο λογος ειχε ροη, σε καποια σημεια ομως ηταν καπως ρομποτικη η γραφη του.

 

[Γιωργ Σταμ]

Φοβερή η ανάρτησή σου Γλωσσολάγνε και ανατριχιαστική η άμεση σύγκριση μεταξύ του πρωτοτύπου και των διαφορετικών μεταφράσεων αυτού.

Θέμα που προσφέρει τροφή για σκέψη και προβληματισμό, αν μη τι άλλο...

 

[Στιλλ ιλλ]

Εφτασε η πολυποθητη στιγμη και γω βρισκομαι με το βιβλιο στο χερι σε μεταφραση του Πατατζη και δεν ξερω τι να κανω.Να το διαβασω απο αυτη την εκδοση ή να παω να το παρω σε μεταφραση του Αλεξανδρου ; Να ζει κανεις ή να μη ζει ιδου η απορια

 

[Παρασκευη]

Ο Παπαδιαμάντης (συμπατριώτης μου και καμαρώνω σα γύφτικο σκεπάρνι) ήξερε άπταιστα αγγλικά και γαλλικά. Όχι ρώσικα (αν και θα τα μάθαινε κι αυτά άπταιστα αν προλάβαινε να τα μελετήσει). Το "Έγκλημα και τιμωρία" το μετέφρασε στα ελληνικά από γαλλική μετάφραση. Κι όμως η δική του μετάφραση για πολλούς (και για μένα) θεωρείται η καλύτερη. Οπότε η μεγαλοφυΐα και το ταλέντο του καταδεικνύονται και γι' αυτό το λόγο.

 

[ΘοδωρήςΘοδωρής]

Για ακριβώς το λόγο ότι οι μεταφραστές συχνά αλλάζουν το ύφος του συγγραφέα αποφάσισα εδώ και καιρό όταν διαβάζω ξένη λογοτεχνία να είναι στη γλώσσα που γράφηκε εξαρχής και όχι μεταφρασμένο.

 

[Κόρτο Μαλτέζε]

Πόσες γλώσσες μιλάς;

 

[ΘοδωρήςΘοδωρής]

αγγλικα μόνο αλλά συνήθως τα βιβλία που θέλω να διαβάσω είναι στα αγγλικα γραμμένα γι'αυτό το λέω διαφορετικά δεν έχω άλλη επιλογή απ'το να διαβάσω τα μεταφρασμένα είτε στα αγγλικά είτε στα ελληνικά.

 

[Γλωσσολάγνος]

Πόσες γλώσσες μιλάς;

Αν ρωτάς εμένα, μόνο Ελληνικά και Αγγλικά. Αλλά με ενδιαφέρει η γραπτή εξοικείωση με πάρα πολλές γλώσσες, τις οποίες και μελετώ (αργά και βασανιστικά, αλλά και πολύ απολαυστικά).