Σκέφτομαι τώρα πως υπάρχουν περιπτώσεις λέξεων όπου υφίσταται ένας σημασιολογικός πλεονασμός δίχως όμως αυτό να είναι προφανές.
Λέμε για παράδειγμα σπιτονοικοκυρά κι έχουμε σε αυτήν την λέξη μαζί σπίτι και οίκος. Γιατί; Καταρχήν, εδώ το "ν" τής λέξης νοικοκυρά είναι το τελικό ν τού άρθρου που εκ παραδρομής κόλλησε στην λέξη κι έμεινε, δηλ.: τον οικοκύρη έδωσε τον νοικοκύρη. Έτσι με αυτό το αρχικό ν η λέξη θόλωσε γιατί αντί για /ίκο/ ακούς /νίκο/ και αφού ο οίκος σε αυτήν την λέξη έπαψε να είναι τόσο προφανής, ξανακολλήσαμε μπροστά το πιο σύγχρονο και λαϊκό σπίτι.
Πλεονασμός υπάρχει και στην λέξη λυκόφως αφού η λέξη δεν προέρχεται από τον λύκο, όπως μάς δίνεται η εντύπωση, αλλά από κάποια λέξη λύκη που σήμαινε "πρωινό φως" (ομόρριζη με το το λατινικό lux = φως). Έτσι εδώ έχουμε δύο συνθετικά που σημαίνουν... φως!
Μια κάπως διαφορετική περίπτωση: στέκομαι στην ουρά, στην τράπεζα, και διαβάζω την αναρτημένη προειδοποίηση προς επίδοξους ληστές, πως το χρηματοκιβώτιο λειτουργεί με "χρονοκαθυστέρηση" και σκέφτομαι πως η καθυστέρηση γενικώς εννοείται ως προς τον χρόνο. Ακόμα κι όταν μιλάμε για έναν άνθρωπο με καθυστερημένη νοητική ανάπτυξη, αυτή νοείται προς τον χρόνο, πως στην ηλικία του θα έπρεπε να μπορεί περισσότερα. Νομίζω λοιπόν πως η λέξη καθυστέρηση αρκεί όμως προφανώς προστέθηκε η λέξη χρόνος για να δώσει έμφαση.
Φυσικά δεν υπάρχει λόγος για κάποια "διόρθωση" καθώς πρόκειται για όμορφες λέξεις που τις έχει καθιερώσει η χρήση.

Λέμε για παράδειγμα σπιτονοικοκυρά κι έχουμε σε αυτήν την λέξη μαζί σπίτι και οίκος. Γιατί; Καταρχήν, εδώ το "ν" τής λέξης νοικοκυρά είναι το τελικό ν τού άρθρου που εκ παραδρομής κόλλησε στην λέξη κι έμεινε, δηλ.: τον οικοκύρη έδωσε τον νοικοκύρη. Έτσι με αυτό το αρχικό ν η λέξη θόλωσε γιατί αντί για /ίκο/ ακούς /νίκο/ και αφού ο οίκος σε αυτήν την λέξη έπαψε να είναι τόσο προφανής, ξανακολλήσαμε μπροστά το πιο σύγχρονο και λαϊκό σπίτι.
Πλεονασμός υπάρχει και στην λέξη λυκόφως αφού η λέξη δεν προέρχεται από τον λύκο, όπως μάς δίνεται η εντύπωση, αλλά από κάποια λέξη λύκη που σήμαινε "πρωινό φως" (ομόρριζη με το το λατινικό lux = φως). Έτσι εδώ έχουμε δύο συνθετικά που σημαίνουν... φως!
Μια κάπως διαφορετική περίπτωση: στέκομαι στην ουρά, στην τράπεζα, και διαβάζω την αναρτημένη προειδοποίηση προς επίδοξους ληστές, πως το χρηματοκιβώτιο λειτουργεί με "χρονοκαθυστέρηση" και σκέφτομαι πως η καθυστέρηση γενικώς εννοείται ως προς τον χρόνο. Ακόμα κι όταν μιλάμε για έναν άνθρωπο με καθυστερημένη νοητική ανάπτυξη, αυτή νοείται προς τον χρόνο, πως στην ηλικία του θα έπρεπε να μπορεί περισσότερα. Νομίζω λοιπόν πως η λέξη καθυστέρηση αρκεί όμως προφανώς προστέθηκε η λέξη χρόνος για να δώσει έμφαση.
Φυσικά δεν υπάρχει λόγος για κάποια "διόρθωση" καθώς πρόκειται για όμορφες λέξεις που τις έχει καθιερώσει η χρήση.