Σε ποιον θα αφήσετε τα βιβλία σας;
- Thread starter Λορένα
- Start date
Μέχρι να διαβάσω το νήμα δε μου είχε περάσει καν από το νου. Τώρα που το διάβασα, συνεχίζει να μη με περνάει από το νου. 
Αν και πριν καμία βδομάδα που έπαθα γαστρεντερίτιδα και ήμουν στη φάση "ή να περάσει ή ας πεθάνω" όταν με έπαιρναν τηλέφωνο για περαστικά, έλεγα τι θες να σου αφήσω τώρα που πεθαίνω, 2 άτομα έδειξαν ενδιαφέρον για τα βιβλία μου. Οπότε αν πεθάνω σύντομα, μάλλον σε αυτούς.
Αν και πριν καμία βδομάδα που έπαθα γαστρεντερίτιδα και ήμουν στη φάση "ή να περάσει ή ας πεθάνω" όταν με έπαιρναν τηλέφωνο για περαστικά, έλεγα τι θες να σου αφήσω τώρα που πεθαίνω, 2 άτομα έδειξαν ενδιαφέρον για τα βιβλία μου. Οπότε αν πεθάνω σύντομα, μάλλον σε αυτούς. 
Μου αρέσει να γράφω μια σύντομη πληροφορία για το πως το απέκτησα, καθώς και το όνομά μου. Το ίδιο ζητώ και από αυτούς που θα τους δανείσω ένα βιβλίο. Θα μου άρεσε να μείνουν σε ένα παλαιοβιβλιοπωλείο και ο μελλοντικός αναγνώστης να γνωρίζει το ταξίδι του αντικειμένου που κρατά στα χέρια του. Ίσως πάλι να κάνω μια ματαιόδοξη βιβλιοθήκη και να μη μου πάει η καρδιά να τη διασκορπίσω.
κι εγώ έγραφα πληροφορίες (μέχρι και οδό 
Τέλειο νήμα, μ' αρέσουν τα μακάβρια!
Λοιπόν, όπως είχα αναφέρει στα εφήμερα πριν λίγο καιρό, δεν θα τα άφηνα σίγουρα στα νύχια της μάνας μου γιατί θα κατέληγαν ένας Θεός ξέρει που και σε τι κατάσταση (τα έχει άχτι γιατί είναι πολλά και δεν χωράνε στο σπίτι).
Πιθανόν, θα διοργάνωνα "βραδιά αποχαιρετισμού" όπου θα καλούσα αγαπημένα μέλη της Λέσχης (είστε τυχεροί που δεν έχω ιδιαίτερα βιβλιόφιλους φίλους) και θα τους άφηνα να πάρουν ό,τι βιβλίο θέλει ο καθένας. Όσα περίσσευαν, θα τα δώριζα σε βιβλιοθήκες ή φιλανθρωπικές οργανώσεις. Τώρα που το σκέφτομαι, θα χάριζα σε αγαπημένα πρόσωπα και την συλλογή μου από κούπες και σελιδοδείκτες.
Γενικά, με έχει απασχολήσει το θέμα. Θεωρώ, επίσης, πολύ καλό που στο εξωτερικό κάποιοι κάνουν διαθήκη σε νεαρή ηλικία.
Λοιπόν, όπως είχα αναφέρει στα εφήμερα πριν λίγο καιρό, δεν θα τα άφηνα σίγουρα στα νύχια της μάνας μου γιατί θα κατέληγαν ένας Θεός ξέρει που και σε τι κατάσταση (τα έχει άχτι γιατί είναι πολλά και δεν χωράνε στο σπίτι).
Πιθανόν, θα διοργάνωνα "βραδιά αποχαιρετισμού" όπου θα καλούσα αγαπημένα μέλη της Λέσχης (είστε τυχεροί που δεν έχω ιδιαίτερα βιβλιόφιλους φίλους) και θα τους άφηνα να πάρουν ό,τι βιβλίο θέλει ο καθένας. Όσα περίσσευαν, θα τα δώριζα σε βιβλιοθήκες ή φιλανθρωπικές οργανώσεις. Τώρα που το σκέφτομαι, θα χάριζα σε αγαπημένα πρόσωπα και την συλλογή μου από κούπες και σελιδοδείκτες.
Γενικά, με έχει απασχολήσει το θέμα. Θεωρώ, επίσης, πολύ καλό που στο εξωτερικό κάποιοι κάνουν διαθήκη σε νεαρή ηλικία.
Οποιο τραγούδι από ΗΙΜ και να διάλεγες, θα ήσουν στο κλίμα του νήματοςTώρα θα πάω να διαβάσω Καρυωτάκη και να ακούσω το Join me in death από HIM.
Σιγουρα στα παιδιά μου.
Θα τα αφήσω σε κάποια δημοτική βιβλιοθήκη ώστε να μπορεί να τα διαβάσει ένα ευρύτερο κοινό.
Ο πρώτος που έπρεπε να γράψει στο νήμα αυτό είμαι εγώ. Λόγω ηλικίας φυσικά.
Το έχω σκεφτεί πολλές φορές. Έχω πάνω από 5000 βιβλία, αρκετά από τα οποία είναι σπάνιες και ωραίες εκδόσεις.
Το πρώτο που σκέφτηκα είναι να τα αφήσω στο γιό μου. Του αρέσει πολύ να ασχολείται με τη βιβλιοθήκη. Όμως είναι μια δέσμευση. Αν για παράδειγμα θελήσει να φύγει στο εξωτερικό 2-3 χρόνια, πρέπει να βρει άνθρωπο να του τα εμπιστευτεί. Διαφορετικά μπορεί θα καταστραφούν. Αν μετακομίσει κάπου μακριά, θα χρειαστεί αρκετά χρήματα για τη μεταφορά, γιατί τα βιβλία είναι πολλά, ζυγίζουν πολύ και χρειάζονται χώρο και ράφια. Του λέω λοιπόν ότι θα του τα αφήσω, αλλά δεν πρέπει να δεθεί συναισθηματικά μαζί τους. Αν κάποια στιγμή νοιώσει ότι τον βαραίνουν, υπάρχουν και οι παλαιοβιβλιοπώλες, υπάρχουν και οι δωρεές. Άλλωστε, όπως λέει και ο Ουμπέρτο Έκο, η χαρά του παλαιοβιβλιοπώλη είναι οι κληρονόμοι του βιβλιόφιλου.
Σκέφτηκα πολλές φορές ότι θα ήθελα ένα ωραίο βιβλίο μαζί μου όταν θα εγκαταλείψω το μάταιο τούτο κόσμο. Στην αρχή σκέφτηκα ότι θα ήθελα ένα σπάνιο βιβλίο, όπως η Γεωγραφία του Πτολεμαίου του 1574 ή η έκδοση με τα ποιήματα του Ανακρέοντα του 1716. Αυτά όμως τα βιβλία, μπορεί να μου ανήκουν σήμερα, αλλά είναι πολύ εγωιστικό να θέλω να καταστραφούν μαζί μου. Καλλίτερα σε ένα παλαιοβιβλιοπώλη. Κάποια στιγμή θα βρεθεί κάποιος βιβλιόφιλος που θα τα αγοράσει.
Οι δημοτικές βιβλιοθήκες συχνά δεν αγαπούν τα βιβλία και τα καταστρέφουν. Έχω κακή προσωπική εμπειρία, αλλά αυτό δεν είναι του παρόντος. Οι δήμαρχοι έχουν άλλες προτεραιότητες (φευ). Θα ήθελα λοιπόν μαζί μου, τη μέρα εκείνη, μια φτηνή έκδοση με ποιήματα του Ελύτη. Από αυτές που βρίσκεις και στα περίπτερα. Χωρίς όμως ούτε ένα βιβλίο, αλήθεια, δεν μπορώ να φύγω. Ποτέ δεν πήγα πουθενά χωρίς έστω και ένα βιβλίο κοντά μου.
Το έχω σκεφτεί πολλές φορές. Έχω πάνω από 5000 βιβλία, αρκετά από τα οποία είναι σπάνιες και ωραίες εκδόσεις.
Το πρώτο που σκέφτηκα είναι να τα αφήσω στο γιό μου. Του αρέσει πολύ να ασχολείται με τη βιβλιοθήκη. Όμως είναι μια δέσμευση. Αν για παράδειγμα θελήσει να φύγει στο εξωτερικό 2-3 χρόνια, πρέπει να βρει άνθρωπο να του τα εμπιστευτεί. Διαφορετικά μπορεί θα καταστραφούν. Αν μετακομίσει κάπου μακριά, θα χρειαστεί αρκετά χρήματα για τη μεταφορά, γιατί τα βιβλία είναι πολλά, ζυγίζουν πολύ και χρειάζονται χώρο και ράφια. Του λέω λοιπόν ότι θα του τα αφήσω, αλλά δεν πρέπει να δεθεί συναισθηματικά μαζί τους. Αν κάποια στιγμή νοιώσει ότι τον βαραίνουν, υπάρχουν και οι παλαιοβιβλιοπώλες, υπάρχουν και οι δωρεές. Άλλωστε, όπως λέει και ο Ουμπέρτο Έκο, η χαρά του παλαιοβιβλιοπώλη είναι οι κληρονόμοι του βιβλιόφιλου.
Σκέφτηκα πολλές φορές ότι θα ήθελα ένα ωραίο βιβλίο μαζί μου όταν θα εγκαταλείψω το μάταιο τούτο κόσμο. Στην αρχή σκέφτηκα ότι θα ήθελα ένα σπάνιο βιβλίο, όπως η Γεωγραφία του Πτολεμαίου του 1574 ή η έκδοση με τα ποιήματα του Ανακρέοντα του 1716. Αυτά όμως τα βιβλία, μπορεί να μου ανήκουν σήμερα, αλλά είναι πολύ εγωιστικό να θέλω να καταστραφούν μαζί μου. Καλλίτερα σε ένα παλαιοβιβλιοπώλη. Κάποια στιγμή θα βρεθεί κάποιος βιβλιόφιλος που θα τα αγοράσει.
Οι δημοτικές βιβλιοθήκες συχνά δεν αγαπούν τα βιβλία και τα καταστρέφουν. Έχω κακή προσωπική εμπειρία, αλλά αυτό δεν είναι του παρόντος. Οι δήμαρχοι έχουν άλλες προτεραιότητες (φευ). Θα ήθελα λοιπόν μαζί μου, τη μέρα εκείνη, μια φτηνή έκδοση με ποιήματα του Ελύτη. Από αυτές που βρίσκεις και στα περίπτερα. Χωρίς όμως ούτε ένα βιβλίο, αλήθεια, δεν μπορώ να φύγω. Ποτέ δεν πήγα πουθενά χωρίς έστω και ένα βιβλίο κοντά μου.
Last edited by a moderator:
Πολύ ωραίο θέμα
προσωπικά έχω ξεχωρίσει κάποια λίγα βιβλία που είναι σημαντικά για μένα,9 στον αριθμό
και ότι άλλο έρθει στα χέρια μου το δίνω κάπου
είτε επιλεκτικά
είτε τυχαία
για παράδειγμα χάρισα το Εγκώμιον ωρίμων γυναικών,του Βισινσευ,στον ανιψιό μου όταν έκλεισε τα 14
χάρισα το μαντάμ Μποβαρύ σε μια κυρία στα διόδια
προσωπικά έχω ξεχωρίσει κάποια λίγα βιβλία που είναι σημαντικά για μένα,9 στον αριθμό
και ότι άλλο έρθει στα χέρια μου το δίνω κάπου
είτε επιλεκτικά
είτε τυχαία
για παράδειγμα χάρισα το Εγκώμιον ωρίμων γυναικών,του Βισινσευ,στον ανιψιό μου όταν έκλεισε τα 14
χάρισα το μαντάμ Μποβαρύ σε μια κυρία στα διόδια
Χρυσένια
Αρχαιολόγος του Φόρουμ
Αυτο το ερωτημα με εχει απασχολησει κατα εναν τροπο ή οχι ακριβως! Το αγχος μου δεν ειναι , πού θα πανε τα βιβλια μετα το θανατο μου! Αν ανοιξω τωρα την πορτα και μπουν μεσα δεκα γνωστοι και τους πω να παρουν, οτι θελουν, ειμαι σχεδον σιγουρη πως το 90 τοις εκατο των βιβλιων θα γινει καπνος. Αυτο που σκεφτομουν εκει γυρω στα 23-24 ειναι σε αναλογη περιπτωση, ποιά βιβλια μου θελω εγώ να παρει ο καθενας τους!
Εχω καμια 20αρια βιβλια, που θελω να τα παρουν συγκεκριμενοι ανθρωποι: παιδικοί φιλοι, αθωοι εφηβικοι ερωτες, παλιοι αγαπημενοι ή εραστές, συμμαθητες, συμφοιτητες, συναδελφοι...
Το θεμα μου δεν ειναι να αφησω ντανες στον καθενα ή να γινει στο σπιτι μου πλιατσικο με την αδεια μου. Αυτο που θα ηθελα ιδανικα ειναι να παρουν οι σημαντικοι ανθρωποι, που περασαν και θα περασουν απο τη ζωη μου, τα βιβλια, μεσα απο τα οποια θα εχω κατι να τους πω ή που οταν τα διαβαζα εκεινοι μου ερχονταν στο μυαλο, που τα συνδυασα μαζι τους, ή που αν μπουν στον κοπο να τα διαβασουν , θα εντοπισουν μεσα σε αυτα μερικα δικα μου στοιχεια. Για μενα αυτο δεν ειναι τοσο απλο!
Εχω καμια 20αρια βιβλια, που θελω να τα παρουν συγκεκριμενοι ανθρωποι: παιδικοί φιλοι, αθωοι εφηβικοι ερωτες, παλιοι αγαπημενοι ή εραστές, συμμαθητες, συμφοιτητες, συναδελφοι...
Το θεμα μου δεν ειναι να αφησω ντανες στον καθενα ή να γινει στο σπιτι μου πλιατσικο με την αδεια μου. Αυτο που θα ηθελα ιδανικα ειναι να παρουν οι σημαντικοι ανθρωποι, που περασαν και θα περασουν απο τη ζωη μου, τα βιβλια, μεσα απο τα οποια θα εχω κατι να τους πω ή που οταν τα διαβαζα εκεινοι μου ερχονταν στο μυαλο, που τα συνδυασα μαζι τους, ή που αν μπουν στον κοπο να τα διαβασουν , θα εντοπισουν μεσα σε αυτα μερικα δικα μου στοιχεια. Για μενα αυτο δεν ειναι τοσο απλο!
