
Τίτλος: Ο Μικρός Νικόλας σε Νέες Περιπέτειες
Πρωτότυπος τίτλος: Histoires inedites du Petit Nicolas
Κείμενο: Ρενέ Γκοσινί (Rene Goscinny)
Εικονογράφηση: Jean-Jacques Sempe (Ζαν Ζακ Σανπέ)
Μετάφραση: Μελίνα Καρακώστα
Εκδόσεις: Σύγχρονοι Ορίζοντες
Έτος έκδοσης: 2005
Έτος πρώτης έκδοσης: 2004 (γαλλικά)
Σελίδες: 666
ISBN: 960-398-167-2
Το 2004 κυκλοφόρησε στη Γαλλία και λίγο αργότερα και στην υπόλοιπη Ευρώπη ένα χοντρό παιδικό βιβλίο, και μερικές χιλιάδες ενθουσιασμένοι, συγκινημένοι ενήλικοι έσπευσαν να το προμηθευτούν (ανάμεσά τους κι εγώ). Το βιβλίο αυτό επισκίασε όλα τα καινούρια best sellers, ανέβηκε αυτόματα στην κορυφή των πωλήσεων και θεωρήθηκε το εκδοτικό γεγονός της χρονιάς. Πώς είναι, όμως, δυνατόν ένα αμιγώς παιδικό λογοτεχνικό έργο να είχε τέτοια απήχηση στους ενήλικους αναγνώστες;
Την απάντηση μπορούν να δώσουν τα εκατομμύρια ανά τον κόσμο των φανατικών αναγνωστών του γνωστού ήρωα κόμιξ Αστερίξ, αυτών που μεγάλωσαν με τις περιπέτειές του και απόλαυσαν το ευφυές χιούμορ του ξανά και ξανά, σε κάθε ηλικία. Το μυστικό βρίσκεται στον συγγραφέα.
Ο Μικρός Νικόλας δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Είναι ο μικρός, σκανδαλιάρης πρωταγωνιστής μιας σειράς ιστοριών του Ρενέ Γκοσινί που δημοσιεύτηκαν σε διάφορες γαλλικές εφημερίδες και περιοδικά κατά τις δεκαετίες του '50 και του '60, με τα υπέροχα σχέδια του Ζαν Ζακ Σανπέ. Οι ιστορίες αυτές είχαν τόση επιτυχία, που συγκεντρώθηκαν και κυκλοφόρησαν σε πέντε βιβλία, τα οποία μεταφράστηκαν και κυκλοφόρησαν σε πολλές χώρες του κόσμου. Έκτοτε γαλούχησαν γενιές και γενιές παιδιών και δεν σταμάτησαν να επανεκδίδονται μέχρι σήμερα. Οι τίτλοι των πρώτων αυτών βιβλίων του Μικρού Νικόλα, όπως κυκλοφόρησαν στην Ελλάδα είναι:
Ο Μικρός Νικόλας
Ο Μικρός Νικόλας Διασκεδάζει
Οι Διακοπές του Μικρού Νικόλα
Ο Μικρός Νικόλας και η Τρελοπαρέα του (επανεκδόθηκε με τίτλο: Ο Μικρός Νικόλας και η Παρέα του)
Ο Μικρός Νικόλας και τα Προβλήματα του Γιοακίμ (επανεκδόθηκε με τίτλο: Ο Μικρός Νικόλας έχει Προβλήματα)
Πολλοί απ' τους σημερινούς βιβλιόφιλους θυμούνται τα βιβλιαράκια αυτά σαν μια από τις πρώτες τους επαφές με τη λογοτεχνία. Συγκαταλέγονται στα κλασσικά έργα που παραμένουν, ωστόσο, πάντα επίκαιρα. Οι ιστορίες διαδραματίζονται σε μια γωνιά της Γαλλίας της δεκαετίας του '50, και περιγράφουν την καθημερινότητα μιας παρέας μαθητών και τα διαχρονικά μικροπροβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά στην οικογένεια και στο σχολείο.

Η επιτυχία των βιβλίων και η απήχησή τους και στο ενήλικο κοινό μπορεί να αποδοθεί περισσότερο στο ύφος της γραφής, στην επινόηση μιας παιδικής "ιδιολέκτου" (Ο μικρός Νικόλας αφηγείται ο ίδιος τα τεκταινόμενα), που ξεχειλίζει από αυθορμητισμό, αθωότητα, αλλά και χιούμορ που "σκοτώνει". Έτσι, οι μικροί αναγνώστες ταυτίζονται με τον ήρωα και κατανοούν απόλυτα τους προβληματισμούς του, ενώ οι μεγαλύτεροι συλλαμβάνουν τις διασκεδαστικότατες αιχμές του συγγραφέα, που σατιρίζει με τρόπο απαράμιλλο τον κόσμο των ενηλίκων.
Για τους λόγους αυτούς, το καινούριο βιβλίο, με τίτλο Ο Μικρός Νικόλας σε Νέες Περιπέτειες ήταν το καλύτερο δώρο για τους σημερινούς μεγάλους, που άλλοτε διάβασαν και ξαναδιάβασαν τις ιστορίες του Μικρού Νικόλα. Το βιβλίο είναι το αποτέλεσμα του κόπου και της αγάπης της κόρης του Γκοσινί, Άννας, η οποία 29 χρόνια μετά τον θάνατο του πατέρα της, κατά τη διάρκεια μιας μετακόμισης, ανακάλυψε σε χειρόγραφα πολλές ανέκδοτες ιστορίες του Μικρού Νικόλα. Επικοινώνησε αμέσως με τον ιδιοφυή σκιτσογράφο Ζαν Ζακ Σανπέ, ο οποίος συνδεόταν τότε με τον Γκοσινί με βαθιά φιλία. Όπως γράφει η ίδια στην εισαγωγή του βιβλίου:
Στις 5 Νοεμβρίου του 1977, ο Νικόλας, ο Ζοφρουά, ο Κλοτέρ, ο Σουπιάς και οι άλλοι έστρεψαν το βλέμμα τους στα σύννεφα. Οι πρωταγωνιστές της φαντασίας γνωρίζουν, είμαι βέβαιη γι' αυτό, πως ένας δημιουργός δεν πεθαίνει ποτέ... Για όλο αυτό το δημιούργημα νιώθω άπειρη τρυφερότητα, την τρυφερότητα που νιώθει κανείς για τα παιδικά χρόνια εκείνων που αγάπησε με πάθος. Κι ονειρεύομαι απολαμβάνοντας το χιούμορ αυτών των δύο μάγων. Μετά το θάνατο του πατέρα μου, ο Σανπέ έμεινε για πάντα ένας πιστός φίλος. Όταν έτρωγε στο σπίτι μας ο Ζαν Ζακ, τους άκουγα να γελούν μ' ένα γέλιο που ανάβλυζε από τις μνήμες. Ωστόσο, δεν είχαν δημοσιευτεί όλες οι ιστορίες... Και η μητέρα μου, η Ζιλμπέρτ Γκοσινί, είχε μία επιθυμία: να δώσει στο κοινό την ευκαιρία να ξανασμίξει με τον Νικόλα και την παρέα του, εκδίδοντας τις ανέκδοτες ιστορίες του μικρού αγοριού, που αγαπούσε τόσο. Για άλλη μια φορά, η ζωή αποφάσισε διαφορετικά, άλλο ένα χαμόγελο μάγεψε τα σύννεφα. Η μητέρα μου δεν πρόλαβε να πραγματοποιήσει αυτή την επιθυμία της. Συναντηθήκαμε ξανά με τον Ζαν Ζακ Σανπέ σ' ένα εστιατόριο στο Ζεν Ζερμέν Ντε Πρε. Του έδειξα ένα προσχέδιο των κειμένων του πατέρα μου συνοδευμένο από τα δικά του σκίτσα. Τον βλέπω μπροστά μου σαν να μην πέρασε μια μέρα από τότε να περιεργάζεται τα ίδια του τα σχέδια... ύστερα από σαράντα χρόνια... χαμογελώντας (μα τι χαμόγελο!). Με ενθουσιασμό δέχτηκε αμέσως να συνεργαστούμε. Θα συνοδεύσουμε μαζί τον Νικόλα στο σχολείο. Θα τον κρατάμε και οι δύο από το χέρι. Αν και οι διακοπές κράτησαν τόσο πολυ, ο πολυσυζητημένος μαθητής δεν έχει αλλάξει.
Το βιβλίο περιλαμβάνει 80 ανέκδοτες ιστορίες του Μικρού Νικόλα και περίπου 250 σχέδια του Σανπέ. Το μόνο αρνητικό της ελληνικής έκδοσης είναι ότι οι μεταφράσεις δεν είναι ιδιαίτερα πιστές στο μεταφραστικό ύφος των πρώτων βιβλίων, ενώ αλλάζει και η απόδοση κάποιων ονομάτων. Η συνεργασία της κόρης του Γκοσινί και του Σανπέ δεν σταμάτησε εκεί. Λίγο αργότερα κυκλοφόρησε ένας δεύτερος τόμος με ανέκδοτες ιστορίες, με τίτλο Ο Μικρός Νικόλας σε Νέες Περιπέτειες Νο2.

Αργότερα κυκλοφόρησαν λίγες ακόμα ιστορίες που είχαν απομείνει, με ολοκαίνουρια σχέδια του Σενπέ στον τόμο Ο Μικρός Νικόλας και το Κόκκινο Μπαλόνι

Προσοχή: Ας μην μπερδευτούν οι γονείς και όσοι θέλουν να έχουν όλες τις ιστορίες, με τους υπόλοιπους τίτλους που κυκλοφορούν. Πρόκειται για ιστορίες από τους δύο μεγάλους τόμους Ο Μικρός Νικόλας σε Νέες Περιπέτειες 1 και 2, που για κάποιο λόγο κυκλοφόρησαν μόνες τους.
Ο Ρενέ Γκοσινί είναι ο πνευματικός πατέρας του Αστερίξ, του Λούκι Λουκ, του Ιζνογκούντ και άλλων παγκοσμίου φήμης ηρώων. Οι ήρωες αυτοί προσπάθησαν να "επιβιώσουν" μετά τον θάνατο του δημιουργού τους, με κάκιστα (κατά τη γνώμη μου) αποτελέσματα. Αν και κόσμος συνέχιζε να διαβάζει Αστερίξ και Λούκι Λουκ από άλλους συγγραφείς, οι ήρωες αυτοί, απουσία του Γκοσινί, έχασαν οριστικά το χρώμα τους. Τα νέα έργα, που έγραψαν είτε οι σχεδιαστές των ιστοριών είτε κάποιοι φιλόδοξοι νέοι συγγραφείς χαρακτηρίστηκαν από τους αναγνώστες ως μέτρια, παιδικά και απογοητευτικά. Οι ανέκδοτες ιστορίες του Μικρού Νικόλα που κυκλοφόρησαν ήταν το πρώτο "νέο" έργο του Γκοσινί μετά από 30 χρόνια, πράγμα που εξηγεί τον ενθουσιασμό που προκάλεσε η έκδοσή τους.

Ο ίδιος έφυγε το 1977, νωρίς, στα 51 του χρόνια, αφού έζησε μια "ευχάριστη", όπως συνήθιζε να λέει, ζωή. Σε μια απόπειρά που έκανε κάποτε να την αφηγηθεί είχε γράψει: "Γεννήθηκα στις 14 Αυγούστου του 1926 στο Παρίσι και αμέσως μετά άρχισα να μεγαλώνω. Την επόμενη ήταν 15 Αυγούστου και δεν πήγαμε πουθενά..."