Την περασμενη εβδομαδα την επομενη του θανατου του Ozzy εκτυλισσεται ο παρακατω διαλογος στο γραφειο μεταξυ εμενα και ενος συναδελφου γυρω στα 30-35 ετων.
-Εγω: Πεθανε ο Ozzy ρε φιλέ
-Συναδ. Ποιος είναι αυτος;
-Εγω. Σοβαρα μιλας, δεν ξερεις τον Ozzy τον βασιλια του metal;
-Συναδ. Α, πριν την εποχή μου μαλλον.
Εκει συνειδητοποιω για αλλη μια φορα πως είμαι πια "παλιος" και δεν με λυπαται κανείς. Παρολα αυτα σταθηκα στο υψος μου, χαμογελασα,
ακουγα μεσα μου το War pigs και μαγειρευα την εκδικηση μου.
