Σήμερα με την ευκολία της φωτογραφίας θέριεψε το φαινόμενο των "selfies".
Selfie ονομάζεται, βέβαια, η φωτογραφία που τραβάει κάποιος τον εαυτό του, πολύ συχνά σήμερα με το κινητό του, έτσι όπως κάθε κινητό φέρει και την δυνατότητα για φωτογραφία.
Το να βγάζεις φωτογραφία τον εαυτό σου δεν είναι κάτι που ανακαλύφθηκε σήμερα, όπως μας αποκαλύπτει κι αυτή η παλιά φωτογραφία. Η διαφορά είναι πως σήμερα γίνεται... κατά συρροή.
Έτσι με το φαινόμενο, πέρασε κι η λέξη "selfie" στα Ελληνικά ακατέργαστη, σχεδόν πάντα, μάλιστα, γραμμένη στα λατινικά.
Βλέπω πως ήδη έχουν σημειωθεί ως αντίστοιχα τα αυτοφωτογράφιση και αυτοπορτραίτο που αποδίδουν ακριβώς το νόημα αλλά έχουν το συνηθισμένο άβολο μήκος των νεολογισμών μας.
Για αρχή, πιστεύω πως εφόσον χρησιμοποιούμε την λέξη αυτούσια, θα πρέπει να την γράφουμε, τουλάχιστον, με ελληνικά γράμματα: σέλφι ή σέλφη, αναλόγως το γραμματικό γένος που βλέπω πως ακόμα δεν έχει καταλήξει (δηλ.: ένα σέλφι ή μια σέλφη).
Αν παραμείνουμε, πάλι, στην λογική του εξελληνισμού της μορφής της λέξης, ώστε και πάλι να ξεμπερδεύουμε εύκολα, θα μπορούσαμε να μιλάμε για... μια σελφιά.
Για την ώρα νομίζω πως μια άλλη λύση θα ήταν απλά να κόψουμε το -φωτο- από την αυτοφωτογράφιση/αυτοφωτογραφία και να πούμε αυτογραφία, λέξη που νομίζω πως ήδη έχει μια τεχνική και εξειδικευμένη σημασία πράγμα όμως που δεν χρειάζεται να αποτελεί απαραίτητα επιφύλαξη.
σέλφι, σέλφη, σελφιά, αυτοφωτογράφιση, αυτοπορτραίτο, αυτογραφία.... Ένα σακούλι γεμάτο λέξεις.
Έχετε να προσθέσετε;
Selfie ονομάζεται, βέβαια, η φωτογραφία που τραβάει κάποιος τον εαυτό του, πολύ συχνά σήμερα με το κινητό του, έτσι όπως κάθε κινητό φέρει και την δυνατότητα για φωτογραφία.
Το να βγάζεις φωτογραφία τον εαυτό σου δεν είναι κάτι που ανακαλύφθηκε σήμερα, όπως μας αποκαλύπτει κι αυτή η παλιά φωτογραφία. Η διαφορά είναι πως σήμερα γίνεται... κατά συρροή.
Έτσι με το φαινόμενο, πέρασε κι η λέξη "selfie" στα Ελληνικά ακατέργαστη, σχεδόν πάντα, μάλιστα, γραμμένη στα λατινικά.
Βλέπω πως ήδη έχουν σημειωθεί ως αντίστοιχα τα αυτοφωτογράφιση και αυτοπορτραίτο που αποδίδουν ακριβώς το νόημα αλλά έχουν το συνηθισμένο άβολο μήκος των νεολογισμών μας.
Για αρχή, πιστεύω πως εφόσον χρησιμοποιούμε την λέξη αυτούσια, θα πρέπει να την γράφουμε, τουλάχιστον, με ελληνικά γράμματα: σέλφι ή σέλφη, αναλόγως το γραμματικό γένος που βλέπω πως ακόμα δεν έχει καταλήξει (δηλ.: ένα σέλφι ή μια σέλφη).
Αν παραμείνουμε, πάλι, στην λογική του εξελληνισμού της μορφής της λέξης, ώστε και πάλι να ξεμπερδεύουμε εύκολα, θα μπορούσαμε να μιλάμε για... μια σελφιά.
Για την ώρα νομίζω πως μια άλλη λύση θα ήταν απλά να κόψουμε το -φωτο- από την αυτοφωτογράφιση/αυτοφωτογραφία και να πούμε αυτογραφία, λέξη που νομίζω πως ήδη έχει μια τεχνική και εξειδικευμένη σημασία πράγμα όμως που δεν χρειάζεται να αποτελεί απαραίτητα επιφύλαξη.
σέλφι, σέλφη, σελφιά, αυτοφωτογράφιση, αυτοπορτραίτο, αυτογραφία.... Ένα σακούλι γεμάτο λέξεις.
Έχετε να προσθέσετε;
)
