Αδύνατον να τιθασεύσω την επιθυμία μου αυτή σε λίστα με πότε και γιατί...Διαβάζω και στην τουαλέτα αν κάτι δεν πρέπει να διακοπεί λόγω έντασης...Αναζητώ μιαν ένταση στην επικοινωνία μου με ένα κείμενο...Ήσυχα δεν μπορώ...με πιάνει πλήξη...μια παθογένεια που κυριαρχεί στην ελληνική λογοτεχνία είναι το πόσο συχνά τα έργα που έχουν έκταση κάνουν αυτό που λέμε και στην κινηματογραφία...κοιλιά...ειρμό, ρυθμό, ένταση...και βύθισμα μέσα τους...Αυτό είναι στην ουσία...Ν’ αποποιηθώ τον εαυτό μου και να βυθιστώ στον εαυτό κάποιου άλλου, που τον βγάζει όμως όμορφα...