Πως βρήκα τη Λέσχη! Θυμάμαι, τον περασμένο Νοέμβριο, που έψαχνα στο διαδίκτυο για κάποια βιβλία, βρέθηκα τυχαία στον ιστότοπο αυτό. Στην αρχή, από περιέργεια, διάβασα μερικές αναρτήσεις. Μου άρεσαν αρκετά και γράφτηκα σχετικά γρήγορα, σε μια βδομάδα περίπου. Παρόλο που είμαι εξοικειωμένος με τους υπολογιστές, στην αρχή συνάντησα δυσκολίες, γιατί έπρεπε και τον κανονισμό να τηρώ και την εξελληνισμένη ορολογία να συνηθίσω και να μάθω τα τεχνικά βήματα για να κινούμαι και να κάνω αναρτήσεις.
Τέλος πάντων, τα κατάφερα, με κάποια δυσκολία μπορώ να πω. Τώρα βρίσκω αρκετό ενδιαφέρον στη Λέσχη, παρόλο που πολλά από τα μέλη έχουν άλλη θεώρηση από τη δική μου σχετικά με τα βιβλία. Εξηγούμαι: εγώ είμαι περισσότερο άνθρωπος των δοκιμίων και λιγότερο της μυθιστορημάτων, της γλωσσολογίας και των τεχνικών γραφής. Με τη λογοτεχνία τρόμου (αν είναι σωστός ο όρος), καμία σχέση. Με την αστυνομική λογοτεχνία είχα μια καλή σχέση στην εφηβεία μου, αλλά έκτοτε, ουδέν. Με την ξένη λογοτεχνία έχω σχέση σε ορισμένα μόνον επίπεδα. Έχω διαβάσει κυρίως κάποιους κλασσικούς Γάλλους, Άγγλους, Ιταλούς, Αμερικάνους και Ρώσους. Μοντέρνους (ξένους) ελάχιστους και λογοτεχνία άλλων χωρών, πλην των παραπάνω, (π.χ. Ιαπωνία), τίποτα.
Αντιθέτως, με ενδιέφεραν πάντα τα ελληνικά γράμματα και θυμάμαι πάντα τον εαυτό μου σαν ρακοσυλλέκτη. Δηλαδή, όταν οι άλλοι σνόμπαραν έναν κλασσικό έλληνα λογοτέχνη (π.χ. Γρυπάρης, Βιζυηνός ), εγώ τον διάβαζα. Έτσι ασχολήθηκα λίγο και με τον ελληνικό μεσαίωνα, που δεν ήταν και πολύ της μόδας. Διάβαζα όμως (και διαβάζω) και δημοφιλείς Έλληνες, όπως ο Καβάφης, ο Καζαντζάκης και ο Ζουργός.
Τα περισσότερα δοκίμια που έχω διαβάσει, σχετίζονται με την ιστορία της τέχνης, την ιστορία της επιστήμης, την αρχαιολογία και την ιστορία του βιβλίου. Εμένα με ενδιαφέρει και η υλική υπόσταση του βιβλίου, γιατί νομίζω ότι εκφράζει μια μορφή τέχνης και όχι μόνο τεχνολογίας. Με ενδιαφέρει και η τεχνολογία του βιβλίου.
Αυτό που μου αρέσει στη Λέσχη είναι ότι κρατά ένα καλό επίπεδο. Με κάποιους φίλους και μέλη της οικογένειας μου, που επίσης αγαπούν τα βιβλία, ότι είχαμε να πούμε το έχουμε πει από καιρό. Η λέσχη έχει καινούριους συνομιλητές, άλλες οπτικές γωνίες, πιο πολλά θέματα. Καλά νάμαστε και κυρίως να έχουμε όσο γίνεται περισσότερο χρόνο να ασχολούμαστε με τα βιβλία.