Προτάσεις βιβλίων αστυνομικής λογοτεχνίας

[Φαροφύλακας]

έχει κι αυτές τις δύο παρουσιάσεις:

• Τζέημς Ελρόη : '' Ρέκβιεμ για τον Μπράουν ''
• Τζέιμς Ελρόι (James Ellory): "Ο Νυχτερινός Ταξιδιώτης"

 

[Χανκ Μουντυ]

Διαβαζεις Ελροϋ και το ξανασκεφτεσαι να διαβασεις αστυνομικο. Ειναι αδικη η οποια συγκριση μετα! )

Spoiler

Προφανως το λεω καθ'υπερβολη, αλλα ο Ελροϋ τα σπαει! ))

 

[Λυκάων]

Βλέπω ότι δεν είμαι ο μόνος που έχει πάθει ζημιά με τον συγκεκριμένο συγγραφέα και πολύ χαίρομαι γι'αυτό.Έχω διαβάσει μόνο την τετραλογία του Λος Άντζελες (Λος Άντζελες Εμπιστευτικό, Λευκή Τζαζ, Το Μεγάλο Πουθενά, Η Μαύρη Ντάλια) συν το Αμερικάνικο Ταμπλόιντ αλλά κι αυτά αρκούν για να τον κατατάξω πολύ ψηλά στη συνείδησή μου σαν έναν από τους αγαπημένους μου συγγραφείς γενικά και σίγουρα τον κορυφαίο στην αστυνομική λογοτεχνία ειδικά (χωρίς να το παίζω ειδήμονας, είναι απλά η προσωπική μου άποψη).

 

[Πάστα Φλόρα]

Βιβλιολάτρη σου προτείνω το Ο άνθρωπος που αγαπούσε τα σκυλιά του Λεονάρδο Παδούρα.

Κούβα, 1977. Ο Ιβάν παλεύει να βγάλει τα προς το ζην και όποτε βρίσκει ευκαιρία περιπλανιέται στην αγαπημένη του παραλία, έξω από την Αβάνα. Εκεί γνωρίζει έναν παράξενο άνθρωπο που του διηγείται μια ιστορία: την ιστορία του Ραμόν Μερκαντέρ, του δολοφόνου του Τρότσκι, από τότε που, νεαρός κομμουνιστής, αγωνιζόταν στον Ισπανικό Εμφύλιο μέχρι την εποχή που βγαίνει από τις φυλακές του Μεξικού και καταφεύγει στη Μόσχα. Πώς όμως είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να γνωρίζει πράγματα που μόνο κάποιος που ήταν παρών στα γεγονότα μπορεί να γνωρίζει;


Με αφορμή ένα πραγματικό γεγονός, ο Λεονάρδο Παδούρα χτίζει μια ιστορία στην οποία συναντιούνται οι ζωές τριών ανθρώπων: του Τρότσκι, από τότε που φεύγει στην εξορία μέχρι τη στιγμή που δολοφονείται στο Κογιοακάν του Μεξικού, του Ραμόν Μερκαντέρ, που εκπαιδεύτηκε από τις σοβιετικές μυστικές υπηρεσίες για να δολοφονήσει τον Τρότσκι, και του νεαρού Κουβανού Ιβάν, που θα γίνει ο θεματοφύλακας αυτής της μυστικής και επικίνδυνης ιστορίας.
Πάνω απ' όλα όμως, το βιβλίο είναι ένα ερωτηματικό γεμάτο θλίψη για τη μεγάλη ουτοπία του 20ού αιώνα -την ουτοπία μιας πιο δίκαιης κοινωνίας- που όμως διαστρεβλώθηκε και χάθηκε.

Δικηγόρε το βιβλίο που προτείνεις είναι από τα πολυαγαπημένα μου, ο Παδούρα πραγματικά έδωσε τον καλύτερό του ευατό στο συγκεκριμένο βιβλίο.
Δεν ανήκει όμως στην αστυνομική λογοτεχνία.
Είναι ένα βιβλίο με ξεκάθαρες πολιτικές αποχρώσεις.

 

[Φρανκ]

Και αυτό ακριβώς έκανα, Ραστινιάκ. Διάβασα τις υποθέσεις και διάλεξα τα Σκοτεινά μυστικά των Γιουρτ και Ρούσενφελντ. Με τράβηξε πολύ το ότι ο κεντρικός ήρωας δεν είναι αστυνομικός ή ντετέκτιβ, όπως είθισται, αλλά ψυχολόγος. Το τελείωσα χθες τα ξημερώματα. Δεν έχω λόγια. Από ένα σημείο και μετά δεν μπορούσα να ξεκολλήσω με τίποτα, δε γινόταν. Η ένταση των τελευταίων 120-150 σελίδων δεν περιγράφεται. Τρέχω για το επόμενο δικό τους, τον Μαθητή. Μπράβο ρε συ.

αναποφασιτος για τις ενδιαφερουσες προτασεις
και σε εμενα μου κινει το ενδιαφερον ο ηρωας ψυχολογος
αν δεν ειναι κοπος κατα την γνωμη οσων εχουν διαβασει τα 2 βιβλια τους
ποιο επικεντρωνεται σε ψυχολογικα θεματα σε γενικο πλαισιο παντοτε πχ αναλυση χαρακτηρων ανθρωπινων σχεσεων?
επισης ελπιζω να μην αφορα συνεχες ανατροπες στα ορια του ευκολου εντυπωσιασμου ειναι το ειδος που σιχενομαι στα βιβλια
δεν με ενδιαφερει ποιος η ποιοι ειναι ο δολοφονος/οι αλλα μια καλα δεμενη ιστορια χωρις ευκολιες στην λυση και ανουσιο παιχνιδι ανατροπων
αυτος ειναι και ο λογος που σταματησα να διαβαζω jo nesbo ισως ειμαι ο μοναδικος ...
(γουστα ειναι αυτα μην βριζετε.. )
αστειευομαι φυσικα

 

[Νουρμπανού]

Μου πρότειναν το Κάλεσμα του Κούκου της Τζ. Κ. Ρόουλινγκ. Υπογράφει ως Ρόμπερτ Γκάλμπρεϊθ. ;)
Το έχει διαβάσει κανείς; Θα ήθελα να πάρω και γνώμες από τη Λέσχη.
Οι φαν της Ρόουλινγκ τι λένε;

 

[Αλίκη]

Δεν είναι το πιο συναρπαστικό βιβλίο που έχω διαβάσει, αλλά μου άρεσε, πέρασα ευχάριστα την ώρα μου και περιμένω τη συνέχεια!! Σε ταξιδεύει σίγουρα πολύ ωραία στο Λονδίνο, το ζεις κανονικά. Αλλά δεν έχει τρελή αγωνία, ψάχνουν αργά και ήρεμα τα στοιχεία του εγκλήματος. Η Ρόουλινγκ βέβαια είναι θεά και την αγαπάμε ότι κι αν γράψει. Ακόμα και τη λίστα του σούπερ μάρκετ!!

Όταν το διαβάσεις να μας πεις τη γνώμη σου!!

 

[Νουρμπανού]

Αλίκη, έτσι όπως μου τα λες, δεν πολυψήνομαι να το διαβάσω. Αλλά ίσως πολύ αργότερα. Θα δούμε.

Τραβιάτα, τον Μαρή τον έμαθα εδώ στη Λέσχη και έκτοτε παρατηρώ ότι στα Public υπάρχουν πολλά βιβλία του. Σκέφτομαι να τελειώσω πρώτα τα άπαντα του Σέρλοκ Χολμς κι αργότερα θα αγοράσω και Μαρή ή ό,τι άλλο ενδιαφέρον προτείνετε.

 

[Αλίκη]

Αλίκη, έτσι όπως μου τα λες, δεν πολυψήνομαι να το διαβάσω. Αλλά ίσως πολύ αργότερα. Θα δούμε.

χαχα ντροπή μου!!! Αν δεν έχεις διαβάσει πολλά αστυνομικά (ή γενικά Ρόουλινγκ) πιστεύω ότι θα σου αρέσει. Εγώ το είχα υποψιαστεί το τέλος ;)

 

[Νουρμπανού]

Έχω διαβάσει κυρίως Σέρλοκ Χολμς και Αγκάθα Κρίστι. Μου άρεσε που είπες ότι είναι τουλάχιστον ανάλαφρο και ξεκούραστο βιβλίο. Μάλλον θα το αφήσω για το καλοκαίρι. Εκεί γύρω σίγουρα θα θέλω να ξαναδιαβάσω Χάρι Πότερ , αλλά αυτά ας τα πούμε όταν έρθει ο καιρός... )

 

[Μπίλλυ Γκράντε]

Το "Έγκλημα στο Κολωνάκι" του Γιάννη Μαρη αξίζει; Σκέφτομαι να το πάρω αλλα δεν έχω διαβάσει κανένα βιβλίο του για αυτό ρωτάω.

 

[Ίζι]

Θυμάμαι ότι μου άρεσε πολύ. Είναι κι απ' τα γνωστότερα έργα του.

 

[Κόρτο Μαλτέζε]

Εμένα πάλι ο Μαρής δεν μ' ενθουσιάζει

 

[Σκροπιδας]

Αμα θες να τους τρελλανεις ολους τοτε διαβασε το Εγκλημα και Τιμωρια, και απλα υποστηριζε μεχρι θανατου οτι ειναι ενα απλο αστυνομικο μυθιστορημα που επειδη τυγχανει να ειναι και πραγματικη λογοτεχνια κανεις κριτικος δεν θεωρησε σωστο να το υποτιμησει κατατασωντας το στο ειδος του

 

[Κομικσοφάγος]

Άμα δεν έχεις διαβάσει ποτέ ξανά αστυνομικό/μυστηρίου βιβλίο τότε σου προτείνω να ξεκινήσεις με την Αγκάθα Κρίστι. Έπειτα Σέρλοκ Χολμς, Κόννελυ, Λάρσον, Νέσμπο, Φλυνν, Λέκμπεργκ και η λίστη είναι ατέλειωτη.

 

[Βάγγυ]

Πολύ καλοί είναι και το συγγραφικό ζεύγος Nicci French με την καινουρια σειρα βιβλίων που γράφουν, Blue Monday, Tuesday's gone, Waiting for Wensday... Το ωραίο σ' αυτή τη σειρά είναι πως παρ'ότι το κάθε βιβλίο έχει το δικό του τέλος και δεν αγωνιάς για το επόμενο, ωστόσο όλα συνδέονται μεταξύ τους σε μια ευρύτερη υπόθεση. Πολύ έξυπνο!!
Ακόμη, ο Henning Mankell είναι πολύ καλός και προσωπικά είναι από τους συγγραφείς που με προβληματίζουν οι ιστορίες του για "πατάει" πολύ σε κοινωνικο-πολιτικά ζητήμα.
Κι επίσης λατρεμένη η Rosamund Lupton που δε φοβάται να θίξει τις ανθρώπινες σχέσεις (οικογενειακές - φιλικές) αλλά να διατηρήσει το ψυχολογικό και αστυνομικό της προφίλ, το ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΣΟΥ... θα το λατρέψετε!!

 

[Λούση]

​

Μία παρέα τεσσάρων ετερόκλητων παλιόφιλων και μίας αισθησιακής γραμματέως που εμπλέκονται σε μία υπόθεση εγκλήματος με φόντο το στοίχημα, το ποδόσφαιρο, την κοινωνία των γκάνγκστερ και των μεγαλοπεραγόντων. Ένα αθλητικό αστυνομικό μυθιστόρημα στημένο στα τέσσερα, όπως το ποδόσφαιρο και η ελληνική κοινωνία, που καταπιάνεται με ένα παιχνίδι στημένο κι από πριν ξεπουλημένο.

Ένας καταστροφικός έρωτας ή μια θρυλική ιστορία αγάπης; 1917. Η δεκαεννιάχρονη φοιτήτρια Ζαν συναντάει τον Μοντιλιάνι. Όμορφη και χαριτωμένη σαν κύκνος, αυτή είναι "το κορίτσι με το πορτοκαλένιο χείλι" που θα γίνει το μοντέλο του -η έμπνευση και η φλόγα της ζωής και του έργου του μεγάλου καλλιτέχνη. Με φόντο το Παρίσι και την καλλιτεχνική ζωή των αρχών του 20ου αιώνα οι δύο εραστές θα ζήσουν ένα παράφορο πάθος που θα τους οδηγήσει σε επικίνδυνα μονοπάτια...

Εμένα αυτά τα δύο μου φαίνονται ενδιαφέροντα σαν πλοκή.

 

[Καλικάντζαρος]

''ο πίνακας της Φλάνδρας'' - Reverte Arturo Perez

Στα τέλη του δέκατου πέμπτου αιώνα, ένας γέρος Φλαμανδός δάσκαλος κρύβει περίτεχνα μέσα σ' έναν απ' τους πίνακές του, με τη μορφή μιας σκακιστικής παρτίδας, το κλειδί ενός μυστικού που θα μπορούσε ν' αλλάξει την ιστορία της Ευρώπης. Πέντε αιώνες αργότερα, μια νεαρή συντηρήτρια έργων τέχνης προσπαθεί να λύσει αυτό το αίνιγμα.

Αν ασχολήστε έστω και λίγο με το σκάκι θα το λατρέψετε!
Εγώ το διάβαζα και κοιτούσα συνέχεια το εξώφυλλο! (είναι ο πίνακας)

 

[Χήθκλιφ]

Από τα πιο λατρεμένα μου βιβλία Καλικάντζαρε. Χαίρομαι που επιτέλους συναντώ και κάποιον άλλον να το εκθειάζει, καθότι σε πολλούς δεν αρέσει. Έχω ακούσει να το χαρακτηρίζουν επανειλημμένα κουραστικό (!) ενώ προσωπικά το βρίσκω τόσο συναρπαστικό ώστε, αν μπορούσα, θα εισχωρούσα στις σελίδες του μόνιμα.

Ρίξε αν θέλεις μια ματιά στο βιβλίο "Η Κλάρα στο μισοσκόταδο" του Χοσέ Κάρλος Σομόθα, ίσως να σου αρέσει το ίδιο..

(Το εντυπωσιακό εξώφυλλο που σου τράβηξε την προσοχή προέρχεται από την κάκιστη, είναι η αλήθεια - ωστόσο εξίσου αγαπημένη - κινηματογραφική μεταφορά του από τον Jim McBride με τίτλο Uncovered)

 

[Φιλιπ]

και 'μενα ειναι απο τ αγαπημένα μου αστυνομικα ο "πίνακας της φλανδρας" και γενικά τα βιβλία του Ρεβέρτε μου αρεσουν πολύ. θα σας αρέσει και το " Αινιγμα της Σεβίλλης",πιστευω ειναι ακόμα καλυτερο!
Χηθκλιφ βάζω στα υπόψιν την "Κλάρα στο μισοσκόταδο"...