Έρχεται ο χειμώνας κι οι κρύες βραδιές του ταιριάζουν πολύ για διαβάσματα τρόμου κι ιστορίες που προκαλούν τρόμο, φόβο και μας υποβάλλουν σ’ ένα κλίμα έντασης και αγωνίας.
Οπότε λέω εδώ να ρίξουμε προτάσεις για φόβιες νύχτες ώστε να εμπνευστούμε.
Ένας πολύ κλασικός που μας έρχεται στο μυαλό όταν μιλάμε για λογοτεχνία τρόμου είναι ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε (Edgar Allan Poe) ο οποίος έχει γράψει κλασικότατες ιστορίες όπως την "Μαύρη Γάτα", "το Βαρέλι Αμοντιλλάδο", "τα Εγκλήματα τής Οδού Μοργκ" την "Πτώση τού Οίκου των Ώσερ" κ.α. Κατάμαυρες ιστορίες συνήθως σε ένα γκόθικ κλίμα που φτάνει άλλωστε μέχρι την ποίησή του όπως "το Κοράκι" για παράδειγμα. Σε κάποιον που θα σκεφτόταν να πρωτοδιαβάσει Πόε θα σύστηνα κάποιο από τα διηγήματα που ανέφερα πιο πάνω.
Ένας άλλος κλασικός είναι ο Χάουαρντ Φίλλιπς Λάβκραφτ (Howard Phillips Lovecraft) ο οποίος στα πάμπολλα διηγήματα αλλά και τα μυθιστορήματά του πλάθει μια μυθολογία από φρικτούς και πανίσχυρους αρχαίους θεούς που ζουν με τους υπηρέτες τους ακόμη και σήμερα ανάμεσά μας. Οποιαδήποτε συλλογή διηγημάτων τού Λάβκραφτ είναι καλή για να ξεκινήσει κανείς κι αν είναι να προτείνω κάτι θα πω την "Απόδραση από το Ίννσμουθ" (The Shadow over Innsmouth).
Ο Άρθουρ Μάχεν (Arthur Machen) είναι άλλος ένας κλασικός που στις ιστορίες του πλέκει δεισιδαιμονίες και μύθους τής βρετανικής νήσου και έχει κι αυτός τις δικές του εφιαλτικές στιγμές.
Από τους νεώτερους σίγουρα ξεχωρίζει ο ευπώλητος Στίβεν Κινγκ (Stephen King) από τον οποίο δεν έχω διαβάσει και πολλά γιατί μάλλον δεν είναι πραγματικά τού γούστου μου. Η "Λάμψη" (The Shinning) όμως είναι ένα πολύ δυνατό βιβλίο και καλή συντροφιά για φοβισμένες νυχτιές.
Νεότερος διάσημος είναι και ο Κλάιβ Μπάρκερ (Clive Barker) που μπορεί κάποιος να τον ξέρει από το κινηματογραφικό του θρίλερ (το έγραψε και το σκηνοθέτησε) που έκανε θραύση το 1987, το Hellraiser. Γνωστό του βιβλίο είναι ο "Υφαντόκοσμος" (Waveworld) όμως εγώ θα πρότεινα τον "Κλέφτη τού Πάντοτε" (The Thief of Always) που θεωρώ πως είναι ένα από τα καλύτερα σύγχρονα παραμύθια.
Αν ήταν όμως να προτείνω ένα μονάχα βιβλίο τρόμου αυτό θα ήταν "το Σπίτι τής Αβύσσου" (the House on the Borderland) έργο τού 1908! του Γουίλιαμ Χόουπ Χότζον (William Hope Hodgson). Είναι με διαφορά ό,τι καλύτερο έχω διαβάσει σ’ αυτό το είδος. Ο άνθρωπος που βρίσκεται μόνος ν’ αντιπαλεύει το εχθρικό, το τερατώδες, το άγνωστο. Μια εξαίρετη ιστορία με αληθινό τρόμο, μεταφυσικά διαλείμματα και αριστοτεχνικά δοσμένη αγωνία.
Καμιά άλλη πρόταση;
Οπότε λέω εδώ να ρίξουμε προτάσεις για φόβιες νύχτες ώστε να εμπνευστούμε.
Ένας πολύ κλασικός που μας έρχεται στο μυαλό όταν μιλάμε για λογοτεχνία τρόμου είναι ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε (Edgar Allan Poe) ο οποίος έχει γράψει κλασικότατες ιστορίες όπως την "Μαύρη Γάτα", "το Βαρέλι Αμοντιλλάδο", "τα Εγκλήματα τής Οδού Μοργκ" την "Πτώση τού Οίκου των Ώσερ" κ.α. Κατάμαυρες ιστορίες συνήθως σε ένα γκόθικ κλίμα που φτάνει άλλωστε μέχρι την ποίησή του όπως "το Κοράκι" για παράδειγμα. Σε κάποιον που θα σκεφτόταν να πρωτοδιαβάσει Πόε θα σύστηνα κάποιο από τα διηγήματα που ανέφερα πιο πάνω.
Ένας άλλος κλασικός είναι ο Χάουαρντ Φίλλιπς Λάβκραφτ (Howard Phillips Lovecraft) ο οποίος στα πάμπολλα διηγήματα αλλά και τα μυθιστορήματά του πλάθει μια μυθολογία από φρικτούς και πανίσχυρους αρχαίους θεούς που ζουν με τους υπηρέτες τους ακόμη και σήμερα ανάμεσά μας. Οποιαδήποτε συλλογή διηγημάτων τού Λάβκραφτ είναι καλή για να ξεκινήσει κανείς κι αν είναι να προτείνω κάτι θα πω την "Απόδραση από το Ίννσμουθ" (The Shadow over Innsmouth).
Ο Άρθουρ Μάχεν (Arthur Machen) είναι άλλος ένας κλασικός που στις ιστορίες του πλέκει δεισιδαιμονίες και μύθους τής βρετανικής νήσου και έχει κι αυτός τις δικές του εφιαλτικές στιγμές.
Από τους νεώτερους σίγουρα ξεχωρίζει ο ευπώλητος Στίβεν Κινγκ (Stephen King) από τον οποίο δεν έχω διαβάσει και πολλά γιατί μάλλον δεν είναι πραγματικά τού γούστου μου. Η "Λάμψη" (The Shinning) όμως είναι ένα πολύ δυνατό βιβλίο και καλή συντροφιά για φοβισμένες νυχτιές.
Νεότερος διάσημος είναι και ο Κλάιβ Μπάρκερ (Clive Barker) που μπορεί κάποιος να τον ξέρει από το κινηματογραφικό του θρίλερ (το έγραψε και το σκηνοθέτησε) που έκανε θραύση το 1987, το Hellraiser. Γνωστό του βιβλίο είναι ο "Υφαντόκοσμος" (Waveworld) όμως εγώ θα πρότεινα τον "Κλέφτη τού Πάντοτε" (The Thief of Always) που θεωρώ πως είναι ένα από τα καλύτερα σύγχρονα παραμύθια.
Αν ήταν όμως να προτείνω ένα μονάχα βιβλίο τρόμου αυτό θα ήταν "το Σπίτι τής Αβύσσου" (the House on the Borderland) έργο τού 1908! του Γουίλιαμ Χόουπ Χότζον (William Hope Hodgson). Είναι με διαφορά ό,τι καλύτερο έχω διαβάσει σ’ αυτό το είδος. Ο άνθρωπος που βρίσκεται μόνος ν’ αντιπαλεύει το εχθρικό, το τερατώδες, το άγνωστο. Μια εξαίρετη ιστορία με αληθινό τρόμο, μεταφυσικά διαλείμματα και αριστοτεχνικά δοσμένη αγωνία.
Καμιά άλλη πρόταση;
Last edited:
μήπως δεν θυμάμαι καλά;
δεν μπορώ!!!