Ποιός είναι ο αγαπημένος σας Έλληνας λογοτέχνης;

[Νικόλας Δε Κιντ]

Πρόσφατα παρακολούθησα μια ημερίδα για τον Μ. Καραγάτση εδώ στην Λάρισα. Για τη ζωή του, το συγγραφικό του έργο και γενικά την όλη πορεία του.
Έτσι σκέφτηκα να ρωτησω και τα μέλη του φόρουμ για αγαπημένους Έλληνες λογοτέχνες.

Φυσικά δεν χρειάζεται να πω ποιος είναι ο δικός μου (και λόγω καταγωγής)...

 

[Μπου Ραντλι]

Αν δεν παινέψεις το σπίτι σου λέει η παροιμία...πάντως κι εγώ το ίδιο θα κάνω!!! Αγαπημένος πεζογράφος ο Ηλίας Βενέζης,τα περισσότερα έργα του μιλούν για τις χαμένες πατρίδες,την υπέροχη γη της Ιωνίας,τόπος καταγωγής των παππούδων μου!!! Αισθάνομαι μία ιδιαίτερη συγκίνηση όταν ξαναδιαβάζω την "Αιολική Γη".το "Νούμερο 31328" κλπ.

Συνολικά πάντως προτιμώ την ποίηση του Καβάφη,από μικρό παιδί με εκφράζει ο λόγος του,ακόμη τον διαβάζω μ'ευχαρίστηση και βρίσκω νέα νοήματα!!

Πολύ καλός κι ο Καραγάτσης, αν και τον έμαθα περισσότερο από την τηλεόραση!

 

[Μεταλλαγμένη]

Θα συμφωνήσω κι εγώ για τον Βενέζη. Σε μικρότερη ηλικία βέβαια, λάτρευα Ξενόπουλο και Πηνελόπη Δέλτα.

Από ποιητές, εκτός από Καβάφη θα πω Ρίτσο και Μανώλη Αναγνωστάκη!

 

[Κόντε Άρης]

Ὁ Μακρυγιάννης εἶναι ὁ πιὸ σημαντικὸς πεζογράφος τῆς νέας Ἑλληνικῆς Λογοτεχνίας, ἂν ὄχι ὁ πιὸ μεγάλος, γιατί ἔχομε τὸν Παπαδιαμάντη.

Τάδε έφη Γιώργος Σεφέρης και με βρίσκει απολύτως σύμφωνο

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Αν δεν παινέψεις το σπίτι σου λέει η παροιμία...πάντως κι εγώ το ίδιο θα κάνω!!! Αγαπημένος πεζογράφος ο Ηλίας Βενέζης,τα περισσότερα έργα του μιλούν για τις χαμένες πατρίδες,την υπέροχη γη της Ιωνίας,τόπος καταγωγής των παππούδων μου!!! Αισθάνομαι μία ιδιαίτερη συγκίνηση όταν ξαναδιαβάζω την "Αιολική Γη".το "Νούμερο 31328" κλπ.

Φίλε Χρήστο κι εμένα μου αρέσει ο Βενέζης και μάλιστα το Νο 31328 παλιά το είχα διαβάσει 3 φορές. Και βέβαα πιστεύω πως ένα μεγάλο μέρος της πολιτιστικής μας κληρονομιάς το χρωστάμε στους Έλληνες της Μ. Ασίας.
Από ποιητές τεράστιος ο Καβάφης αλλά εμένα με εντυπωσιάζει ο Εγγονόπουλος!!

 

[Δρακος]

Δεν γνωρίζω και δεν έχω σε μεγάλη εκτίμηση τους μοντέρνους Έλληνες λογοτέχνες. Θα επέλεγα είτε Παπαδιαμάντη είτε Βιζυηνό.

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Ο Παπαδιαμάντης μου αρέσει κι εμένα πολύ και εκτός από τα δικά του έχω διαβάσει και την μετάφραση στο έργο του μεγάλου Γουέλς "ο αόρατος άνθρωπός". Επίσης ο Μακρυγιάννης θεωρώ ότι είναι απαραίτητος για όλους τους Έλληνες και θα έπρεπε να διδασκεται στα σχολεία..

Τλεός, φίλε Δράκε, να σου προτείνω το "σ'εργιος και Βάκχος" του Μ. Καραγάτση μπας και σου αλλάξω λίγο την άποψη!!!!!!!

 

[Δρακος]

Δύσκολο φίλε! Ποτέ δε ξέρεις όμως! Ευχαριστώ για την πρότασή σου! Μακρυγιάννη δεν έχω διαβάσει οπότε δεν μπορώ απαντήσω σε αυτό που λες!

 

[Ίζι]

Παραδέχομαι ότι έχω διαβάσει λίγους Έλληνες, κι απ' αυτούς λίγα βιβλία. Απ' τα λίγα που έχω διαβάσει, θα πω τον Καζαντζάκη.

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Παραδέχομαι ότι έχω διαβάσει λίγους Έλληνες, κι απ' αυτούς λίγα βιβλία. Απ' τα λίγα που έχω διαβάσει, θα πω τον Καζαντζάκη.

Ο Καζαντζάκης είναι μεγάλος συγγραφέας. Θα προτεινα πάντως να δοκιμάσεις και ένα του Καραγάτση πχ Μεγάλη Χίμαιρα!!

 

[Νικος γκ]

Κι εγώ Καζαντζάκη θα πω και μετά ίσως Σαμαράκη, αλλά περιμένω να διαβάσω κι άλλα δικά του για να καταλήξω.
Ο Καραγάτσης για μένα είναι απλά ένας καλός μυθιστοριογράφος, δίχως όμως το βάθος και την φιλοσοφία του Καζαντζάκη. (Παραδόξως μου άρεσε περισσότερο "το 10" από την "μεγάλη χίμαιρα" που θεωρείται το καλύτερο του).
Από ποιητές, Λειβαδίτης & Καβάφης οι αγαπημένοι μου.

 

[Βλαδίμηρος]

Καρούζος!!!!

 

[Μούσα]

Μέχρι τα 20 θα έλεγα πως ο αγαπημένος μου Έλληνας λογοτέχνης είναι ο Καζαντζάκης, ωστόσο προσπαθώντας να διαβάσω περισσότερα έργα του, έπιασα το μυαλό μου να ξεφεύγει όταν περιέγραφε ανθρώπους και τοπία. Έτσι λοιπόν, κατάλαβα πως οι πολλές περιγραφές δεν είναι για μένα και τα παράτησα. Πλέον, μπορώ να πω πως μου αρέσει αρκετά ο Μητσάκης και λόγω αυτού που αντιπροσωπεύει στη λογοτεχνική μας παραγωγή αλλά και γιατί το έργο του αποτυπώνει μια ωραία και ιδιαίτερη πλευρά του εαυτού του. Βέβαια μου αρέσουν και άλλοι που αρέσουν και στους περισσότερους..

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Μέχρι τα 20 θα έλεγα πως ο αγαπημένος μου Έλληνας λογοτέχνης είναι ο Καζαντζάκης, ωστόσο προσπαθώντας να διαβάσω περισσότερα έργα του, έπιασα το μυαλό μου να ξεφεύγει όταν περιέγραφε ανθρώπους και τοπία. .

Νομίζω πως ο Καζαντζάκης είναι γενικά παραδεκτός. Εκτός βεβαια, του Ρένου Αποστολίδη, ο οποίος τον κατηγορούσε μονίμως για ατάλαντο...

Ο Μητσάκης ποιός είναι;;

 

[Μούσα]

Φυσικά και είναι γενικά παραδεκτός..μάλλον εγώ είμαι απαράδεκτη γιατί δεν μου αρέσουν και τόσο τα μυθιστορήματα. ))
Γενικότερα με το κομμάτι της φαντασίας δεν τα πάω και τέλεια, γι αυτό διαβάζω πιο ευχάριστα δοκίμια, μελέτες, κλπ. Αν θέλω να διαβάσω όμως κάτι με υπόθεση, τότε το διήγημα που είναι σύντομο σε έκταση με καλύπτει. Αυτό το είδος υπηρέτησε και ο Μιχαήλ Μητσάκης που υπήρξε από τους κυριότερους εκφραστές του νατουραλισμού. Περιέγραψε τη ζωή και τις ανθρώπινες σχέσεις στην Αθήνα των τελευταίων δεκαετιών του 19ου αιώνα, άλλοτε με σκωπτικό τρόπο και άλλοτε με έναν ωμό ρεαλισμό. Αν θέλεις να διαβάσεις κάτι δικό του, προτείνω: Εις Αθηναίος Χρυσοθήρας, Τα Βάπτισμα, Το γιατί

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Θα τον ψάξω τον συγκεκριμένο συγγραφέα!!! Σε ευχαριστώ για τις προτάσεις!

 

[Βάκχος]

Ωραίο τόπικ, τι να πρωτοδιαλέξεις βέβαια.

Από ποίηση αγαπημένος είναι ο Καβάφης, "αγία τρίαδα" θεωρώ Καβάφη,Σολωμό,Σεφέρη, λατρεμένοι.

Τώρα από πεζογράφους-συγγραφείς...Θεωρώ τον καλύτερο "παραμυθά" τον Καζαντζάκη,έχει γράψει φανταστικά έργα (όχι την μετάφραση τη Οδύσσειας βέβαια),την Ασκητική την έχω πολύ ψηλά.
Βέβαια,ο παράγοντας αγαπημένος,με κάνει να αναφέρω και τον Τσιφόρο,ίσως ο μόνος που έχω απολαύσει τόσο πολύ.
Τι να πρωτοαναφέρεις,οι Έλληνες λογοτέχνες δεν υπολείπονται σε τίποτα των ξένων,το αντίθετο θα έλεγα.Και δεν μετράω τους αρχαίους τραγικούς.

 

[Μπου Ραντλι]

Δεν έχουμε αναφέρει τον "αριστοκράτη μαρξιστή" Κωνσταντίνο Θεοτόκη που μας έχει δώσει πολύ όμορφα κοινωνικά έργα όπως " Η Τιμή και το Χρήμα", "Ο Κατάδικος" κλπ.

Ιδιαίτερη περίπτωση είναι ο Γιάννης Σκαρίμπας με τον αναρχικό κι αθυρόστομο λόγο του, χαρακτηριστική περίπτωση το "Θείο Τραγί"........

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Ιδιαίτερη περίπτωση είναι ο Γιάννης Σκαρίμπας με τον αναρχικό κι αθυρόστομο λόγο του, χαρακτηριστική περίπτωση το "Θείο Τραγί"........

Μπου πραγματικά τον Σκαρίμπα τον είχα ξεχάσει τελείως!!!
Θεωρώ τα βιβλία του "Αλήθειες του ΄21" διασκεδαστικά και άκρως διδακτικά!!!

 

[Ναπολέοντας]

Κωνσταντίνος Καβάφης απο ποιητές, Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης απο πεζογράφους.