Καμιά φορά αναρωτιέμαι: υπάρχει βιβλίο που να μην έχεις διαβάσει/ξεφυλίσσει;
I am a supergirl,
@ΜιΛάμπρος μου.

Εκατοντάδες βιβλία
πχ!!!
Μιλάμε για αριστού
ρρρρρρρρρρρρργημα!
Δεκατρία μετρησα, καλο θα ναι!!
Δεν ειχα διαβασει μυθιστόρημα του Σινγκερ ξανα. Ως φοιτητρια, μου ειχαν δωρισει
τον τελευταίο δαιμονα, μια πολύ αξιολογη συλλογή διηγημάτων.
Η Σωσα ήταν πραγματικά παρα πολύ ωραίο βιβλιο, παρολη την εντονη εβραϊκότητά του. Διαδραματιζεται ακριβως στον μεσοπόλεμο αλλα το ειδικο βαρος της αφηγησης μετατοπίζεται στην εποχή πριν την εισβολή του Χιτλερ στην Πολωνία, αρα προσεγγιζεται πλαγιως κι απο απόσταση το Ολοκαυτωμα, ο κεντρικος του πρωταγωνιστής, ενας επιδοξος συγγραφέας (μου θυμισε αρκετα τον
Σινεφιλ του Πέρσυ), αναστοχάζεται πολυ πάνω στη ζωή και τη θρησκεια (όχι με φανατικο ή φονταμενταλιστικο τρόπο όμως) μαζι με τους διαφορους απιθανοαπίθανους που συναναστρέφεται, διατηρει παραλληλες σχεσεις με 2-3 γυναικες για να καταληξει να ερωτευτει και να παντρευτει μια παιδική του φίλη, μια φιγουρα απόλυτης αθωότητας και γλύκας, οριακά άφυλη, μια κοπέλα που εχει σταματησει να αναπτυσσεται σωματικά αλλά και νοητικά κι όλο αυτό δεν τον κανει να μοιαζει με τέρας ή με διεστραμμενο κι εκφυλο άντρα, πραγμα παράδοξο. Κι ενω όλες οι γυναικείες περσόνες -μεσα στην περιπλοκότητα ή την απλοϊκότητά τους- ειναι εντελώς ξεκάθαρες, η Σωσα, η απλοϊκή και αφελής Σωσα, ειναι κι η πιο γοητευτική -σχεδόν μυστηριωδης κι αποκρυφιστικη- μεσα στην ειλικρίνειά της. Και όντως προκειται για ενα εντονως εβραϊκο βιβλίο το οποιο δεν φωτιζει λαϊκότροπα και φολκλορ τον εβραϊσμο (αν και ειναι ξεκαθαρο οτι προκειται για ορθοδοξους εβραιους των οποιων η πειθαρχημένη προσκολληση στους τύπους ειναι ταυτόχρονα εντυπωσιακή κι εξωγήινη στα ματια μου), αλλά αναδεικνυεται περισσότερο ο αποκρυφισμός κι ο πνευματισμος της θρησκείας που, σε μενα τουλάχιστον, πάντοτε ασκουσε μια περιεργη γοητεία, σε οποια βιβλια κι αν τον εχω συναντησει. Τα κειμενα, τα ιερα βιβλια, οι τελετουργίες, οι βαθμιδες τους, οι εορτασμοι τους κλπ κλπ
Βιβλιο που θα ξαναδιαβαζα, αν και δεν ειναι ιδιαιτερα χρηστικο το γλωσσαρι (απο τη μια) και το τμήμα των υποσημειώσεων (απο την άλλη) σε διαφορετικά σημεια, στο τελος του βιβλιου. ΘΑ μπορουσε να ήταν ενα.