Ποιο βιβλίο τελείωσες σήμερα;

Τις προηγούμενες ημέρες τελείωσα δυο πολύ ωραία βιβλία:
Τον Αετό του Κανταρέ (πάλι Κανταρέ), ένα εξαιρετικό μικρό διήγημα που αφορά σε κάποιον εκτοπισμένο από το καθεστώς Χότζα. Συγγενής θεματολογία με το Spiritus, αλλά λιγότερο σκοτεινό, ο Αετός είναι αξιοθαύμαστος καθώς συνδυάζει τον "τρόμο" του καθεστώτος με τον μύθο και το συμβολισμό (ο αετός στη σημαία της Αλβανίας).
Την πληρωμή του στρατιώτη, του Φώκνερ. Αν δεν κάνω λάθος είναι το πρώτο του βιβλίο. Πάρα πολύ ωραίο βιβλίο (κλασικός Φώκνερ για τους φίλους του συγγραφέα), από ένα σημείο και μετά σε υπνωτίζει τόσο, που δεν καταλαβαίνεις το πως και το πότε μεταφέρεσαι μες στις σελίδες του.
 
@ΜιΛάμπρος με έχεις μπριζωσει τελείως με τον Κανταρε (που δεν έχω διαβάσει καθόλου) και κρατιέμαι με το ζόρι να μην αγοράσω βιβλία του ακόμα, γιατί έχω άλλα σε προτεραιότητα... ουφ!
 
@Κεχριμπάρι χαίρομαι πολύ που σε μπρίζωσα. :) Μπορεί ο Κανταρέ να μην είναι ο σημαντικός συγγραφέας, αλλά δίνει μια εικόνα της χώρας του που προσωπικά δεν γνώριζα μέχρι πρότινος. Φαντάζομαι ότι θα μπορέσεις να βρεις βιβλία του όταν ξεμπερδέψεις με τις προτεραιότητές σου. Είναι διαθέσιμα εν γένει και αρκετά προσιτά.
 
Μόλις τελείωσα το "Πέρα απο την Αφρική" της Μπλιξεν και μία συναισθηματική φόρτιση την έχω, ειδικά διαβάζοντας το τέλος του βιβλίου.

Η Μπλιξεν μεταφέρει με υπέροχο τρόπο εικόνες της ανατολικής Αφρικής, και περιγράφει καταστάσεις και συναισθήματα, δημιουργώντας ενα μοναδικο αφήγημα για έναν δύσκολο και συνάμα μαγικό κόσμο, όπως είναι αυτός της μαύρης ηπείρου σε αρκετά δύσκολη περίοδο.

Οι περιγραφές των φυσικών τοπίων, οι πολιτικο-κοινωνικες συνθήκες της εποχής και οι καταστάσεις που βίωσε εκεί, δείχνουν τον αντισυμβατικο χαρακτήρα της συγγραφέως και το ελεύθερο πνευμα της, δημιουργώντας ένα υπέροχο βιβλίο!
 
Τελείωσα χθες το Αργότερα του Κίνγκ. Αντιγράφω από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου:
"ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ, ΕΝΗΛΙΚΙΩΣΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙΣ ΤΟΥΣ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΣΟΥ
Το μόνο που θέλει ο Τζέιμι Κόνκλιν είναι μια συνηθισμένη παιδική ηλικία. Όμως ο Τζέιμι δεν είναι ένα συνηθισμένο παιδί. Γεννημένος με μια αφύσικη ικανότητα, την οποία η μητέρα του τον πιέζει να κρατήσει κρυφή, μπορεί να βλέπει ό,τι δεν μπορούν να δουν οι άλλοι και να μαθαίνει πράγματα που δεν μπορούν να μάθουν οι άλλοι. Όταν μια ντετέκτιβ της αστυνομίας της Νέας Υόρκης τον εμπλέκει στην καταδίωξη ενός δολοφόνου, ο Τζέιμι ανακαλύπτει ότι το τίμημα για την ξεχωριστή αυτή ικανότητά του είναι μεγαλύτερο απ' όσο φανταζόταν.
Μια τρομακτική και συγκινητική ιστορία της χαμένης αθωότητας και των δοκιμασιών που ελέγχουν την ικανότητά μας να διακρίνουμε το καλό από το κακό, το Αργότερα είναι μια δυνατή, επίμονη και αλησμόνητη διερεύνηση της ψυχικής δύναμης που πρέπει να διαθέτει κανείς για να αντισταθεί στο κακό, σε όλες του τις μορφές
."

Μπούρδες.
Ο Κίνγκ έχει γράψει πολλές πατάτες. Αυτό είναι ακόμα μια. Εντελώς χαζό βιβλίο, ασύνδετο. Η βασική ιδέα είναι ένα παιδάκι που βλέπει και μιλάει στους νεκρούς (σας θυμίζει κάτι;;;). Οι νεκροί μπορούν να του λένε μόνο την αλήθεια, οπότε μια κακιά κυρία εκμεταλλεύεται τον μικρό ήρωα για να πάρει κάποιες πληροφορίες. Στην ιστορία μπλέκεται κι ενα δαιμονικό στοιχείο από το υπερπέραν που στοιχειώνει έναν νεκρό βομβιστή. Όλα αυτά σε 283 σελίδες αφελούς, σχεδόν ερασιτεχνικής διήγησης.
Δεν σχολιάζω καν το σοκαριστικά αισχρό τέλος, που είναι αισχρό όχι ως γεγονός/πράξη καθαυτό, αλλά για το γεγονός ότι το περνάει τόσο στο ντούκου, σαν να μην συμβαίνει τίποτα, σαν να είναι το πιο απλό και πιο συνηθισμένο πράγμα του κόσμου.
Stephen, έλεος...
 
I see dead people :))))

Έχω πάψει αρκετά χρόνια να διαβάζω Κινγκ. Έχει γίνει σούπα...καμία σχέση με τα πρώτα του βιβλία πλέον! Όταν κιόλας έβγαλε 8ο βιβλίο για τον Μαύρο Πύργο, τον αποκλήρωσα! Εννοείται ότι δεν το διάβασα ποτέ.
 
Το 7ο βιβλίο είναι Ο μαύρος πύργος. Ο άνεμος μέσα απο τη κλειδαροτρυπα είναι άλλη μία εμπορική κίνηση...ούτε ξέρω τι λέει. Προτιμώ να μείνω με την αρχική εικόνα που είχα για τα έργα του. Δεν διαβάζω πλέον Κινγκ.
 

Πεταλούδα

Θαλασσογέννητη Ελπίδα των Ηλιόμορφων Ονείρων
Προσωπικό λέσχης
Κι εγώ έχω πάνω από δέκα χρόνια, και παραπάνω, να τον διαβάσω, πριν δεν άφηνα βιβλίο του. Μετά με κούρασε και ίσως να ένιωθα ότι επαναλαμβάνεται αν διάβαζα τώρα κάτι δικό του. Λίγα βιβλία του μου άρεσαν πολύ και μέσα σε αυτά είναι αυτά που είχε γράψει με το ψευδώνυμο Μπάκμαν.

Ψάχνοντας να τα βρω, είδα πόσο πουλιούνται τώρα :χμ::τρέλα::))))
 
Τελείωσα αυτό ΝΤΕΙΒΙΝΤ ΚΟΠΕΡΦΙΛΝΤ. Τι να πω για αυτό το υπέροχο βιβλίο; Πρώτη φορά διάβαζω Ντίκενς και με έναν μοναδικό τρόπο έγινε φίλος μου. Το ξεκίνησα πριν ένα μήνα καθώς είναι μεγάλο βιβλίο. Είχα ακούσει κριτικές οτι αυτό και ο Ζοφερός οίκος που ακόμη δεν έχω διαβάσει... είναι από τα καλύτερα του βιβλία. Δεν ξέρω για το δεύτερο αλλά αυτό το υπογράφω οτι είναι από τα καλύτερα που διάβασα μέσα στην χρονιά.
Η Ιστορία είναι για τον ντείβιντ κόπερφιλντ όπως ξεκινάει ως παιδάκι και στο τέλος του βιβλίου είναι ολόκληρος άνδρας. Μαθαίνει την ζωή με δύσκολο τρόπο και η ζωή του μαθαίνει πως να αγαπά και να ξεχωρίζει τους ανθρώπους. Το τέλος του βιβλίου με ξάφνιασε. Το θεωρώ επίκαιρο για δικούς μου λόγους. Ο Ντίκενς ξέρει να γράφει λογοτεχνία, ξέρει πως να περάσει στον αναγνώστη το συναίσθημα... και να δημιουργήσει εικόνες... επίσης δεν είναι τυχαίο που κάποιοι τον λένε παραμυθά... απο την αφήγηση και μόνο θα καταλάβετε πόσο δίκιο έχουν. Ανυπομονώ να τον ξανασυναντήσω σε επόμενο βιβλίο του.

Αυτό το βιβλίο είναι ένα πολύ καλό δώρο σε κάποιον βιβλιόφιλο... και λέω βιβλιόφιλο γιατί οι σελίδες του είναι 1130.
 
Είχα ακούσει κριτικές οτι αυτό και ο Ζοφερός οίκος που ακόμη δεν έχω διαβάσει... είναι από τα καλύτερα του βιβλία.
Το Ντέιβιντ Κοπερφιλντ δεν το έχω διαβάσει, αλλά ο "Ζοφερός οίκος" και οι "Μεγάλες προσδοκίες" είναι υπέροχα βιβλία!!!
 
Το μοναδικό βιβλίο από τα πρόσφατα του Κινγκ που διάβασα και μου άρεσε ήταν το Ινστιτούτο. Εκεί μου θύμισε αρκετά τον παλιό καλό Κινγκ που ήξερα αν και φυσικά δεν ήταν στο ύψος των πρώτων του βιβλίων. Τα υπόλοιπα βιβλία που έγραψε , από Mr Mercedes και μετά, ήταν αρκετά απογοητευτικά, όποιο ξεκίνησα το παράτησα από πρώτες 50-60 σελίδες.
@Βασίλισσα Ο Κοπερφιλντ είναι ένα υπέροχο βιβλίο κι όχι άδικα είναι κλασσικό. Χαίρομαι που επιτέλους κυκλοφόρησε μια πλήρης μετάφραση του συγκεκριμένου βιβλίου, αν και το έχω στα αγγλικά θα έμπαινα στον πειρασμό να το πάρω και στην ελληνική έκδοση.
 
..ο "Ζοφερός οίκος" και οι "Μεγάλες προσδοκίες" είναι υπέροχα βιβλία!!!
Να προσθεσω κι εγω την "Ιστορια δυο πόλεων". Μεγαλειώδες αριστουργημα.
Οκ καθαρα υποκειμενικό τώρα αυτο που θα πω αλλά ο Ντικενς μαζι με τον Ντοστογιεφσκι ίσως οι κορυφαίοι όλων!
 
@Κεχριμπάρι @Ιαβερης @Πεταλούδα Ξεκίνησα εδώ και κάποιες μέρες το Ωραίες Κοιμωμένες του Κινγκ και έχω βαρεθεί τη ζωή. Είναι στη μέση κάπου και η ιστορία μοιάζει βα μη προχωράει σε σημείο που σκέφτομαι να το παρατήσω. Αυτό συμβαίνει πάντα με μένα και τον Κινγκ μου αρέσει η ιδέα αλλά δεν μου αρέσει ο τρόπος που μου παρουσιάζεται και κυρίως η εξέλιξη της ιδέας :μαναι::αψού:
 
Ωραίες Κοιμωμένες
Αυτό είναι το τελευταίο βιβλίο που έχω διαβάσει (δώρο μου το κάνανε) και επίσης δεν μου άρεσε. Το έχει γράψει μαζί με το γιο του. Ούτε αυτή η κίνηση μου έκατσε καλά.

@Σελεφά δεν ξέρω τι έχεις διαβάσει απο βιβλία του Κινγκ, αλλά αυτά που μου έχουν μείνει και συνιστώ είναι:
Ο μαύρος πύργος (τα 7 πρώτα)
Αυτό
Σάλεμς Λότ
Το πράσινο μίλι
Η λάμψη (έχω διαβάσει και το δεύτερο "Δόκτωρ ύπνος", αλλά γενικά με χαλάει ο Κινγκ όταν τα συνεχίζει.. )
Ο θόλος
Το κοράκι
Μπλειζ
Κάρυ
 
Βγαίνω εκτός θέματος αλλά θα σκάσω αν δεν γράψω τα δικά μου από King: Ντολόρες Κλέμπορν, Έργα οδοποιΐας, Νεκρωταφείο ζώων, Χρήσιμα αντικείμενα, Σάλεμς Λοτ, Κριστίν, Joyland, Καρδιές στην Ατλαντίδα, άντε και το Κινητό (και κανα δυο ακόμα που δεν μπορώ να θυμηθώ :μπρ:)
 
@ΜιΛάμπρος και ποια σου άρεσαν απο αυτά;
Αυτά που αναφέρονται. Είναι τα αγαπημένα μου από King.
Εντός θέματος, τελείωσα χθες το βράδι τον Ξένο του Camus. Το είχα διαβάσει κατά τα φοιτητικά μου χρόνια σε μια έκδοση αγορασμένη από την βιβλιοβάρδια στη Θεσσαλονίκη. Αυτή τη φορά διάβασα την έκδοση του Καστανιώτη. Περιττό να αναφερθεί πόσο εξαιρετικό βιβλίο είναι.
 
@Κεχριμπάρι Από Κινγκ από ό,τι θυμάμαι...

Δεν μου άρεσαν
Ο τελευταιος πιστολέρο
Η τελευταία έξοδος
The body
Το σκοτεινό εγώ

Στο περίπου
Το παιχνίδι του Τζέραλντ
A good marriage
Το αυτό

Μου άρεσαν
Η λάμψη
Μίσερι
Το καλοκαίρι της διαφθοράς
Νεκρωταφείο ζώων
Μ. Μερσέντες

Προς αποχώρηση
Ωραίες κοιμωμένες
 
Top