Ποιο βιβλίο διαβάζεις τώρα;

[Ιωάννα Μος]

@Μπου πάει ο Μπωντλαίρ! Μου άρεσαν πολύ τα ποιήματα που διάβασα. Είναι σχεδόν αστείο τη σήμερον ημέρα το γεγονός ότι λογοκρίθηκαν σαν ανήθικα.
Τώρα συνεχίζω με τα γράμματα στη Μίλενα του Κάφκα (και νιώθω κάπως κουτσομπόλα).

 

[Μπέιζιλ Γκραντ]

Παράλληλα με τον βαρύ και μεστό Κυριαζόπουλο για την καταγωγή του τεχνικού πνεύματος (η δομή και ο τρόπος εξέτασης του θέματος θυμίζει την «Προτεσταντική ηθική και το πνεύμα του καπιταλισμού», του Μαξ Βέμπερ) διαβάζω και το ρέον σα νεράκι «Τα επτά παιδιά του Σιμενόν» του Ραμόν Δίας Ετερόβικ. (Αστυνομικό, εκδ. Opera) Ακολουθούν και άλλα αστυνομικά Λατινοαμερικάνων. Είναι φρούτα εποχής.

 

[Μεταλλαγμένη]

Τώρα συνεχίζω με τα γράμματα στη Μίλενα του Κάφκα (και νιώθω κάπως κουτσομπόλα).

έπιασα τώρα τον "Φόβο Μπροστά στην Ελευθερία" του Έριχ Φρομ. Γερμανός συγγραφέας, θέμα επίσης ζωντανό

Πες την άποψή σου όταν το τελειώσεις. Είχα διαβάσει το μεγαλύτερο μέρος του πριν 12-13 χρόνια και μου άρεσε.

 

[Δομάζ]

Αποφάσισα να ξεφύγω από την επικαιρότητα και να χαλαρώσω, οπότε ξεκίνησα την "Αρκτική παγίδα" του Νταν Μπράουν στην παραλία...

 

[Λούση]

Μόλις τελείωσα το βιβλιό "τη μέρα που έπεσα από τα σύννεφα" της Ελένης Δαφνίδη. Ήταν τόσο υπέροχο, πραγματικά λυπήθηκα που τελείωσε γιατί τώρα θα πρέπει να προμηθευτώ και τα υπόλοιπα από τα βιβλία της, θέλω να την χορτάσω. Μου αρέσει τόσο πολύ η γραφή της, την αγαπάω!

 

[Μεταλλαγμένη]

Αποφάσισα να ξεφύγω από την επικαιρότητα και να χαλαρώσω, οπότε ξεκίνησα την "Αρκτική παγίδα" του Νταν Μπράουν στην παραλία...

Μα καλά τον Αρκτικό Κύκλο, τον έκαναν Αρκτική Παγίδα; Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κάποιοι εκδοτικοί οίκοι διαφοροποιούν τις μεταφράσεις κάποιων τίτλων ειδικά όταν αυτοί έχουν καθιερωθεί. Τεσπα, καλοδιάβαστο! Είναι το λιγότερο ωραίο του, κατά την γνώμη μου, αλλά δεν παύει να είναι καταιγιστική περιπέτεια, ό,τι πρέπει να χαλάρωση!

 

[Χήθκλιφ]

(Όπως για παράδειγμα "Ο φύλακας στη σίκαλη" που έγινε "Στη σίκαλη, στα στάχια ο πιάστης" (!) Προσωπικά μου αρέσει αυτή η τάση απόκλισης από τα καθιερωμένα)

Τελείωσα το αριστουργηματικό "Πέδρο Πάραμο" (πόσο το αδίκησε η χρονική στιγμή που βρήκα να το πιάσω...) και ξεκίνησα το "Η γυναίκα της άμμου" του Κόμπο Αμπέ

 

[Δομάζ]

Μα καλά τον Αρκτικό Κύκλο, τον έκαναν Αρκτική Παγίδα; Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κάποιοι εκδοτικοί οίκοι διαφοροποιούν τις μεταφράσεις κάποιων τίτλων ειδικά όταν αυτοί έχουν καθιερωθεί. Τεσπα, καλοδιάβαστο! Είναι το λιγότερο ωραίο του, κατά την γνώμη μου, αλλά δεν παύει να είναι καταιγιστική περιπέτεια, ό,τι πρέπει να χαλάρωση!

Κι εγώ έτσι το ήξερα και δυσκολεύτηκα λιγάκι όταν το έψαχνα μέχρι να καταλάβω την αλλαγή...
Και να φανταστεί κανείς ότι ο πρωτότυπος τίτλος είναι: "Deception Point"
Γράφοντας τον τίτλο στα Αγγλικά στο Google το εμφανίζει στο πλάι ως "Αρκτική Παγίδα". Δεν ξέρω πως κατάφεραν και το άλλαξαν παντού :χμχμ:

 

[Στιλλ ιλλ]

Τελειωσα το Κουρδιστο Πουλι που το ειχα αφησει λογω εξεταστικης,μετα διαβασα στα γρηγορα τον χρυσο σκαραβαιο και τον μαρτυ κατηγοριας της Κριστι ( που δεν με ενθουσιασε) καθως η βιβλιοθηκη ειχε κλεισει,αφου δανειστηκα τελειωσα το Ποιος σκοτωσε τον Ακρουντ της Κριστι (θεα) τον τροπικο του καρκινου του Μιλλερ που δεν μπορουσα να το αφησω απο τα χερια μου και το βρηκα συγκλονιστικο και σημερα ξεκιναω το Αντιο γλυκια μου του Τσαντλερ.Πηρα μπρος τωρα το καλοκαιρι,το χειμωνα δεν μπορουσα καθολου να συγκεντρωθω να διαβασω

 

[Ζενίτ]

Τελείωσα την Φόνισσα, εν'όψει της αυριανής παράστασης και ξεκίνησα σήμερα τον Αόρατο άνθρωπο του Wells , ότι πρέπει για παραλία!

Spoiler

 

[Ιαβερης]

Παει και το " Σαλεμς Λοτ" του Στιβεν Κιγκ, πολυ καλο!! Τωρα συνεχιζω με την " Ονειροπαγιδα" του ιδιου, που το ειχα ξεκινησει παλιοτερα αλλα το ειχα παρατησει για αγνωστους λογους.

 

[Επαμεινωνδας]

Τελειωσα τους Αθλιους του Ουγκω και συνεχιζω με το Πεδρο Παραμο του Χουαν Ρουλφο..

 

[Πολύνιους]

Ξεκίνησα την Πιανίστρια της Ελφρίντε Γέλινεκ Ωμό και υπέροχο, σουρεαλιστική αφήγηση και απρόσμενες/άκυρες μεταφορές και παρομοιώσεις - κάτι που μ' αρέσει πολύ στα βιβλία (π.χ. "Σχεδόν το ίδιο εφήμερο όσο και μια στάλα μαγιονέζα σε μια φέτα ψάρι")

 

[Ιαβερης]

Το " Τομ Τζοουνς, η ιστορια ενος εκθετου" το εχει διαβασει κανεις να μας πει τη γνωμη του;

Κορτο, εσενα ρωταω βασικα!

 

[Κόρτο Μαλτέζε]

Όχι Ιαβέρη δεν το έχω διαβάσει (Έχει γυριστεί και ταινία την δεκαετία του 60 που δεν έχω δει)

Τελείωσα χθες τον Ματωμένο μεσημβρινό του Κόρμακ μακΚάρθι αρκετά καλό, δεν με ενθουσίασε όμως. Ίσως φταίει και η ατμόσφαιρα των ημερών που δεν σ' αφήνει να συγκεντρωθείς στο διάβασμα. Πριν 2-3 μέρες διάβασα και την Λυσιστράτη του Αριστοφάνη που ήταν περίπου όπως την περίμενα. Συνεχίζω με το Σπαθί της Αυγής του Μάικλ Μούρκοκ και την Βίλα Θλίψη του Πατρίκ Μοντιανό

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Κόρτο δεν μπορεί, λόγω των ημερών θα ήταν!!!

Ήμουν σίγουρος πως θα σου άρεσε πολύ ο Ματωμένος μεσημβρινός....

 

[Ατέρμων]

Σημερα ξεκινησα το Καλεσμα των Τριών-( Μαυρος Πυργος 2) φαινεται μεχρι στιγμης πιο καλο απο το πρωτο βιβλιο της σειρας,η ιστορια αρχιζει να παιρνει μπρος!

 

[Ιαβερης]

Κόρτο δεν μπορεί, λόγω των ημερών θα ήταν!!!

Ήμουν σίγουρος πως θα σου άρεσε πολύ ο Ματωμένος μεσημβρινός....

Τον " Ματωμενο Μεσημβρινο" τον ειχα διαβασει πριν λιγα χρονια μετα απο προταση ενος μελους της Λεσχης και θυμαμαι οτι μου αρεσε πολυ. Αυτο που με τραβηξε ειναι οτι ο συγγραφεας ξεγυμνωσε την Αγρια Δυση και την ρομαντικη και ηρωικη εικονα που ειχα γι' αυτην, αναρωτιεμαι εαν ο Τζων Γουεΐν θα επιβιωνε στον κοσμο του Μακκαρθι. ))

 

[Καστάλια]

Τελείωσα χθες τον Ματωμένο μεσημβρινό του Κόρμακ μακΚάρθι αρκετά καλό, δεν με ενθουσίασε όμως. Ίσως φταίει και η ατμόσφαιρα των ημερών που δεν σ' αφήνει να συγκεντρωθείς στο διάβασμα.

Κάπως έτσι και εγώ με το Ματωμένο Μεσημβρινό, Κόρτο (και Νικόλα). Ενώ βρήκα τη γραφή του ΜακΚάρθι πολύ όμορφη, η ατμόσφαιρα του βιβλίου με κούρασε και μου έφερε μια ροπή προς την κατάθλιψη. Αν και δε μου τυχαίνει συχνά να το λέω, το συγκεκριμένο βιβλίο το έπιασα σε λάθος εποχή που η ψυχολογία μου δε σήκωνε μια τέτοια ιστορία, και λίγο λυπάμαι που το χαράμισα κάπως.

Διάβασα και το Βιβλίο της Κατερίνας του Κορτώ, και ακόμα με στοιχειώνει. Πέρα από το γεγονός ότι η γραφή του με μαγεύει σε βαθμό που χάνομαι στις σελίδες χωρίς να νιώθω πώς περνάει η ώρα, βρήκα και την ίδια την ιστορία πάρα, πάρα πολύ δυνατή. Ακόμα σκέφτομαι πώς ήταν να τα ζήσεις όλα αυτά, να αναπτύξεις έναν νορμάλ χαρακτήρα με τέτοιες μη-νορμάλ συνθήκες, και last but not least, να γράψεις το βιβλίο από αυτή την οπτική γωνία... Ο Αύγουστος έχει μπει στους αγαπημένους μου συγγραφείς, αλλά το επόμενο βιβλίο του που θα διαβάσω θα αργήσει λίγο, μέχρι να συνέλθω από αυτό.

Ενδιάμεσα διάβασα και τα Παιδιά από τη Βραζιλία, επηρεασμένη από την εξαιρετική παρουσίαση του Μπου, το οποίο όντως ήταν πολύ καλό, και σίγουρα εν καιρώ θα διαβάσω και άλλα το Λέβιν.

Αυτή την περίοδο διαβάζω έναν αχταρμά από φαντασία, βικτωριανές ιστορίες φαντασμάτων, αυτοβιογραφίες κωμικών και το Panati's Extraordinary Endings of Practically Everything and Everybody, που για κάποιο μακάβριο λόγο μου φαίνεται πολύ ταιριαστό για την εποχή. Γενικώς με όλα τούτα δυσκολεύομαι να συγκεντρωθώ σε ο,τιδήποτε - φέτος το καλοκαίρι μας είναι παράξενο...

 

[Στιλλ ιλλ]

Διάβασα και το Βιβλίο της Κατερίνας του Κορτώ, και ακόμα με στοιχειώνει. Πέρα από το γεγονός ότι η γραφή του με μαγεύει σε βαθμό που χάνομαι στις σελίδες χωρίς να νιώθω πώς περνάει η ώρα, βρήκα και την ίδια την ιστορία πάρα, πάρα πολύ δυνατή. Ακόμα σκέφτομαι πώς ήταν να τα ζήσεις όλα αυτά, να αναπτύξεις έναν νορμάλ χαρακτήρα με τέτοιες μη-νορμάλ συνθήκες, και last but not least, να γράψεις το βιβλίο από αυτή την οπτική γωνία... Ο Αύγουστος έχει μπει στους αγαπημένους μου συγγραφείς, αλλά το επόμενο βιβλίο του που θα διαβάσω θα αργήσει λίγο, μέχρι να συνέλθω από αυτό.

Και το χω στα υπ΄οψιν εδω και καιρο αλλα νομιζω ειναι πιο ταιριαστο αναγνωσμα για χειμωνα,τωρα εχω πιασει τα αστυνομικα μου.Παντως κανενα αλλο εργο του δεν εχει φτασει στα ιδια υψη απ'οτι μου χουν πει.Ισως το αυτοκτονωντας ασυστολα.Επισης εχω βιβλια του σε ηλεκτρονικη μορφη που τα μοιραζε μεσω του λογαριασμου του στο Facebook αν θελεις να στα στειλω.Ομως περιμενω να πιασω πρωτα το Κατερινακι του.

Τελειωσα το Αντιο Γλυκια μου του Τσαντλερ και συνεχιζω με τα Απαντα του Σερλοκ Χολμς απο τα οποια ειχα διαβασει καποιες υποθεσεις. Παντως αν και μ'αρεσε ο χαρακτηρας του Μαρλοου σαν υποθεση δεν ελεγε και πολλα αν και σου κρατουσε το ενδιαφερον μεχρι το τελος.