Ποιο βιβλίο διαβάζεις τώρα;

Από όσο θυμάμαι τουλάχιστον, η πρώτη. Το συγκεκριμένο βιβλίο υπήρχε στη βιβλιοθήκη μου από το 1988.
Πως μου φάνηκε... δεν με ενθουσίασε, αλλά άνετα θα διάβαζα κι άλλα βιβλία του, γιατί τελικά είχε πολλά στοιχεία που μου άρεσαν.
Μου άρεσε αυτή η λιτή, ωμή και χωρίς στολίδια, γραφή του, το χιούμορ του, ακόμα και η τρυφερότητα που έδειχνε σε κάποια συγκεκριμένα σημεία του μυθιστορήματος.
Θεωρώ ότι είναι περισσότερο μυθιστόρημα και λιγότερο αυτοβιογραφικό, γιατί πιστεύω ότι χρησιμοποιεί στοιχεία της προσωπικής του ζωής για να πλέξει γύρω τους την ιστορία που θέλει να γράψει.
Ίσως η ηλικία που το διαβάζω και η εποχή που διανύουμε να μην επέτρεψε να σοκαριστώ από το οτιδήποτε έγραφε στο βιβλίο. Αλλά τις εποχές που το έγραφε υποθέτω πως ήθελε να προκαλέσει. Ή τέλος πάντων δεν τον ενδιέφερε κι αν προκαλούσε με αυτά που έγραφε και τον τρόπο που τα έγραφε.
 

Κουακέρος

Ευγενής Δαγεροτύπης
Τελείωσα το «1984» του Όργουελ μένοντας έκθαμβος με το τέλος του (αν και στη μέση είχα λιγάκι βαρεθεί!) και απόψε ξεκίνησα «Τη μαγεία της πραγματικότητας» του Dawkins.
 
@ Ασημένια, ο ίδιος έχει πει πως τα βιβλία του είναι στην συντριπτική τους πλειοψηφία αυτοβιογραφικά (σε ποσοστό πάνω από 90% αν θυμάμαι καλά). Αφού πάντως δεν σε απώθησε η βωμολοχία του (μωρέ μπράβο!) και σου άρεσε η γραφή του, αν τύχει ποτέ και τον ξαναδιαβάσεις, να πιάσεις το Τοστ Ζαμπόν.:ναι:
 
Ποια βωμολοχία? :ρ
Διαβάζοντας την παρουσίαση του τοστ ζαμπόν στο λινκ που έβαλες... σκέφτηκα ότι υπήρχε κάτι στο βιβλίο που ήθελα να το γράψω αλλά θεώρησα πως ίσως φανεί λίγο υπερβολικό ή ψεύτικο. Θα έλεγα λοιπόν ότι κι εμένα με συγκλόνισε κάτι συγκεκριμένο από το βιβλίο του, που κι αυτό (όπως και στην περίπτωση του τοστ ζαμπόν) βρίσκεται αν δεν κάνω λάθος στην προτελευταία σελίδα του βιβλίου...
Σκέφτεται να αυτοκτονήσει... και μετά σκέφτεται "τι πας να κάνεις γέρο? μπορεί το κοριτσάκι σου να θέλει να το πας στον ζωολογικό κήπο...
το γράφω όπως το θυμάμαι.
 

Ίζι

Κυρά των Σκιών
προτελευταία σελίδα του βιβλίου...
Σκέφτεται να αυτοκτονήσει... και μετά σκέφτεται "τι πας να κάνεις γέρο? μπορεί το κοριτσάκι σου να θέλει να το πας στον ζωολογικό κήπο...
το γράφω όπως το θυμάμαι.
Το έχω σημειωμένο αυτό το απόσπασμα. Όλη η παράγραφος είναι εκπληκτική. :πάνω:
 
ναι, έτσι είναι Ίζι. Όλη η παράγραφος είναι εκπληκτική. Νομίζω, πως και μόνο για αυτή την παράγραφο θα άξιζε να διαβάσει κάποιος το βιβλίο.
 
Τέλειωσα το Sleep Thieves του Stanley Coren.
Απομυθοποιεί διάφορες εσφαλμένες θεωρίες περι ύπνου, κούρασης κλπ και γενικά είναι ένα πολύ καλογραμένο ενημερωτικό pop science.
 
Τελείωσα χθες το Ξέρω γιατί κελαηδάει το πουλί στο κλουβί της Μάγιας Αγγέλου που τελικά μου άρεσε πολύ. Συνεχίζω με μια περιπέτεια του Διακστή Τι (Ρόμπερτ βαν Γκούλικ: Το στοιχειωμένο μοναστήρι)
 

Ίζι

Κυρά των Σκιών
Άφησα το Μάρτιν στην άκρη χθες και σήμερα, για να πιάσω το Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ που βρήκα χθες στην εφημερίδα "Αγορά". Το είχα διαβασμένο, όμως πριν από πολλά χρόνια. Τι συγκινητική μαρτυρία! Παρεμπιπτόντως, σαν σήμερα οι Γλέζος και Σάντας κατέβασαν από την Ακρόπολη τη γερμανική σημαία το '41.
 
Τελείωσα με το "Μέγας Θεός Παν" του Άρθουρ Μάχεν και άφησα προς το παρόν τον Πίντσον και το "Έμφυτο Ελάττωμα" και συνεχίζω με το "Ο κλέφτης του πάντοτε" του Κ. Μπάρκερ και το "Ο κύκλος με την κιμωλία" του Μπέρτολ Μπρέχτ!!!
 
Τέλειωσα το βιβλίο "Φουρτούνα τον καιρό της καστανιάς" του Engin Aktel, το οποίο είναι γεμάτο θάλασσα και ψαράδες, και αποτελεί έναν ύμνο για τη φιλία και την αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων ανεξαρτήτως εθνικότητας και θρησκεύματος.
Για συνέχεια λέω να διαβάσω το "Οι Εβραίοι κάποτε" της Λιλής Ζωγράφου, ξαναδιαβασμένο πριν πολλά χρόνια, αλλά παντελώς ξεχασμένο, παράλληλα με ένα μικρό της Φρανσουάζ Σαγκάν "σας αρέσει ο κύριος Μπραμς" κι αυτό ξαναδιαβασμένο... πριν είκοσι τριάντα χρόνια...

 
Τελειωσα το σφαγειο Νο 5 και το βρηκα εξαιρετικο.
Το μετανιωσα που το ειχα στη βιβλιοθηκη μου τοσο πολλα χρονια και δεν το διαβασα αλλα η ιδεα με τους εξωγηινους δε με ενθουσιασε. Τελικα εκανα μεγαλο λαθος και σιγουρα θα ξεθαψω και το "Κυανοπωγων" (και αυτο του Βονεγκατ) απο τα αδιαβαστα.
Συνεχιζω με "το Διαβατηριο" του Αντωνη Σαμαρακη.
 
Τελείωσα το Τοστ Ζαμπόν! Θα γράψω εντυπώσεις στο άλλο νήμα κάποια στιγμή αύριο. Τώρα αρχίζω το παιχνίδι του αγγέλου, του Θαφόν.:διάβασμα2:
Σχεδόν 700 σελίδες, στα Ισπανικά και με την εξεταστική να ξεκινάει όπου να 'ναι... άντε να δούμε πόσο θα μου πάρει!:πανικός:
 
Τελείωσα το στοιχειωμένο μοναστήρι του βαν Γκούλικ, ένα ικανοποιητικό αστυνομικό αλλά ως εκεί. Συνεχίζω με το Τενεκεδένιο ταμπούρλο του Γκίντερ Γκρας
 
Εγώ ξεκίνησα το, να περιφέρεσαι στην τρέλα,του Bukowski,το συγκεκριμένο είναι η πρώτη μου επαφή με Bukowski μάλλον έπρεπε να ξεκινήσω με κάτι άλλο και όχι με ανέκδοτα ποιήματα,αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι περνάει ευχάριστα η ώρα διαβάζοντας στο σε συνδυασμό με Tom Waits και soundtrack απο ταινίες του Jarmusch.
 
Top