Ποιο βιβλίο διαβάζεις τώρα;

[Αδριανός Ζωγράφος]

Τη βιογραφία του Τζερολάμο Καρντάνο "Ο βέβηλος μαθηματικός" του Μάικλ Μπρουκς,
"Το όπιο των διανούμενων" του Ρεϋμόν Αρόν,
και πρώτη φορά μυθιστόρημα σε μορφή κόμικ, "Ο άρχοντας των μυγών" που είχα διαβάσει το καλοκαίρι σε κανονικό βιβλίο. Καλή φάση το κόμικ!

 

[Εστελλ]

, "Ο άρχοντας των μυγών" που είχα διαβάσει το καλοκαίρι σε κανονικό βιβλίο. Καλή φάση το κόμικ!

Δεν ξέρω πως σου φάνηκε ο άρχοντας των μυγων, εγω το βρήκα πολύ επίπεδο. Βέβαια ίσως φταίει και η μικρή έκταση του διηγήματος και οτι το διάβασα στα αγγλικά βρίσκοντας δύσκολες κάποιες περιγραφές. Μου φάνηκε πολύ αδιάφορη ανάγνωση.

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

εγω το βρήκα πολύ επίπεδο.

Τι εννοείς επίπεδο;

 

[Εστελλ]

Χωρίς βάθος (νοήματος)

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Δεν ξέρω σε ποιο νόημα αναφέρεσαι, αλλά εγώ είδα πως ο συγγραφέας εμβάθυνε πολύ στα θέματα της λογικής και του ενστίκτου κάνοντας μια ανασκόπηση της ανθρώπινης φύσης, όπου η πάλη ανάμεσα στην πολιτισμένη λογική και την άγρια ενστικτώδη πλευρά του ανθρώπου, είναι αέναη και επηρεάζει την όποια κοινωνία αλλά και τις σχέσεις των ανθρώπων.

Επίσης, υπάρχουν άπειροι συμβολισμοί κυρίως μέσω των χαρακτήρων των παιδιών.
Μια κοινωνία φτιάχνεται στο νησί αλλά με διαφορετική δομή από αυτή που ξέρουμε. Μια κοινωνία που τα ανθρώπινα ένστικτα είναι ελεύθερα και δεν περιορίζονται από κανόνες, με τον Άρχοντα των Μυγών να εποπτεύει και να επηρεάζει τους πάντες.

Δεν ξέρω αν σε όλα αυτά δεν υπάρχει νόημα, αλλά σίγουρα το βιβλίο δίνει τροφή για σκέψη και για το παρελθόν αλλά και για το μέλλον!

 

[Αδριανός Ζωγράφος]

@Εστελλ με κάλυψε πλήρως ο @Νικόλας Δε Κιντ, έχω να προσθέσω μόνο πως το απολαμβάνω και πάλι παρόλο που γνωρίζω την πλοκή!

 

[Έλλη Μ]

Νικολαε, γιατί δεν κανεις χρηση πλοκης;; Δεν εχουμε διαβασει ολοι το βιβλιο.

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Νικολαε, γιατί δεν κανεις χρηση πλοκης;; Δεν εχουμε διαβασει ολοι το βιβλιο.

Spoiler

Στο τέλος παντρεύονται!!

 

[Εστελλ]

Ίσως δεν ήταν για εμένα.

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Μήπως το πήρες από την αρχή με κακό μάτι;;

 

[Εστελλ]

Το αντίθετο, μου το είχαν περιγράψει με πολύ ενθουσιασμό. Νομίζω το θέμα του δεν κέντρισε το ενδιαφέρον μου επειδή είναι κάτι που έχω ακούσει και διαπιστώσει πολλές φορές. Αναφέρομαι στην ενστικτωδη φύση του ανθρώπου.

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Βασικά η ενστικτώδης φύση του ανθρώπου είναι ένα από τα θέματα που θίγει ο συγγραφέας, αλλά κατάλαβα τι λες.
Πολλές φορές ενθουσιαζόμαστε από απόψεις άλλων και περιμένουμε κάτι μεγαλειώδες!

 

[Έλλη Μ]

Μαζι με τον Ντικενς, παρέα μου κανει ενα βιβλιο που διαβασα τρία χρονια πριν, τετοια εποχή, η Φυσική Ιστορία της Καταστροφής, ενα δοκίμιο/διαλέξεις του Ζεμπαλντ, του σημαντικοτερου συγγραφέα του περασμενου αιωνα, κατα τη γνωμη μου, σχετικά με την αντιμετωπιση -απο τον πληθυσμο αλλά και της τεχνης (της λογοτεχνιας, ειδικότερα)- του παρελθοντος και της ολοσχερους καταστροφης που υπέστησαν δεκάδες γερμανικές πολεις απο τους βομβαρδισμους των συμμαχων, με προσχημα τη ληξη του πολέμου, ενω η πραγματικοτητα ειναι - εκ του μεγεθους της καταστροφής, των στόχων κλπ κλπ και παλι κατα τη γνώμη μου- η εκδίκηση.
Για τους βομβαρδισμους του Αμβουργου, αυτό.

 

[Εστελλ]

Συνεχίζοντας το βιβλίο του Σινιοσογλου :ο καρπός της ασθενείας μου":

Όπως φανερώνει και ο υπότιτλος (δοκίμιο με σάρκα και οστά) πρόκειται για κείμενα δοσμενα μέσα από την εμπειρία από όπου αντλεί την σοφια τους και μας την παρουσιάζει (θα λεγα) σε συμπυκνωμένη μορφή. Άλλοτε "ντυνοντας" κάποιες αλήθειες με ποιητικότητα και παρομοιωσεις, εμπνευσμένος από στιγμιότυπα της καθημερινής ζωής. Βρήκα ιδιαίτερα ενδιαφέρον αυτό που λέει για τους καλλιτέχνες, ότι κυνηγούν το εφήμερο και δεν ψάχνουν κανένα βάθος. Όμως ο συγγραφεας βλέπει σε αυτήν την στάση ζωής κάτι βαθύ, μια αλήθεια. Το ίδιο λέει και για το θέατρο "το θέατρο είναι επιφανειακό πράγμα, κι όμως τόσο που γίνεται βαθυ." Ακόμα ένα ενδιαφέρον σημείο ήταν η αναφορά στους μιμους. Όπως έμαθα πρόκειται για αρχαίες παραστάσεις όπου οι μιμοι μιμουνταν καθημερινές σκηνές της ζωής, κάποιες γελοίες και κάποιες σοβαρές. Ο λόγος τους περιλάμβανε αποφθέγματα, δηλαδή συμπυκνωμένη σοφία. Ο Σινιοσογλου χαρακτηρίζει αυτή την μίμηση ως παραμόρφωση και τερατοσπερμια, καθως η αντιγραφή δεν μπορει να ειναι πιστή, οπως αναφέρει. Ίσως και λόγο της υπερβολής που έχει η μίμηση. Διαβάζοντας αυτό το απόσπασμα για τους μιμους σκέφτηκα τις ταινίες του Lynch. Κάποιοι χαρακτήρες των ταινιών του παρουσιάζονται γκροτεσκοι, λέγοντας κάποιες φράσεις (όπως τα αποφθεγματα) γεμάτες μυστήριο που υπονοούν μια κρυμμένη σοφία (ενίοτε).

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Μαζί με τα άλλα βιβλία που κοσμούν το... κομοδίνο μου προστέθηκε και Το Σόλο του Φίγκαρω, του Γ. Σκαρίμπα.
Τελειώνοντας το 1ο μέρος καταλήγω στο συμπέρασμα πως σε αυτό το βιβλίο ο Σκαρίμπας είχε αποφασίσει να τρολάρει τους αναγνώστες και να τους σπασει τα νεύρα!

 

[Έλλη Μ]

@Εστελλ το τελειωσα χθες. Εμμενω στην πρώτη μου εντυπωση and then some
@Νικόλας Δε Κιντ , το ξεκινησα περσι. Δεν καταφερα να το πάω μετα την τεσσαρακοστή σελίδα, δεν μπορεσα να ακολουθησω σε κιενη τη φάση μου το ιδιοτυπο ύφος του

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

@Νικόλας Δε Κιντ , το ξεκινησα περσι. Δεν καταφερα να το πάω μετα την τεσσαρακοστή σελίδα, δεν μπορεσα να ακολουθησω σε κιενη τη φάση μου το ιδιοτυπο ύφος του

Αν συνεχίσει έτσι το βλέπω κι εγώ να το στέλνω πίσω στο ράφι από όπου το πήρα!

 

[Έλλη Μ]

Μα όχι, μη! Εγω σε σενα βασιζομαι να το διαβασεις, να το τελειωσεις και να με πείσεις να το διαβασω!
Περα απο την πλακα, ομως, εχω την αίσθηση οτι σε αυτο το βιβλιο ξεδιπλωνεται ολοσχερως (!!) το ιδιόλεκτο του Σκαρίμπα, η άτακτη γραμμματικη του, η λεξιπλασια του και ολα εκεινα τα στοιχεια που τον διαφοροποιησαν (σχεδον περιθωριοποιησαν) απο τη γενια του. Νομίζω αυτο το βιβλίο χρειαζεται προσήλωση για να διαβαστει, ειναι οριακα τζοϋσιανο, καλημερα σας.

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Μα όχι, μη! Εγω σε σενα βασιζομαι να το διαβασεις, να το τελειωσεις και να με πείσεις να το διαβασω!

Motivation!

 

[Αδριανός Ζωγράφος]

Μαζί με τα άλλα βιβλία που κοσμούν το... κομοδίνο μου προστέθηκε και Το Σόλο του Φίγκαρω, του Γ. Σκαρίμπα.
Τελειώνοντας το 1ο μέρος καταλήγω στο συμπέρασμα πως σε αυτό το βιβλίο ο Σκαρίμπας είχε αποφασίσει να τρολάρει τους αναγνώστες και να τους σπασει τα νεύρα!

Νικόλα έχεις διαβάσει άλλα πεζά του Σκαρίμπα; Εμένα μου άρεσε πολύ "Το θείο τραγί", και αμέσως μετά ξεκίνησα με ενθουσιασμό το "Το Βατερλώ δυο γελοίων" το οποίο δεν κατάφερα με τίποτα να τελειώσω.