Ποιο βιβλίο διαβάζεις τώρα;
- Thread starter Φαροφύλακας
- Start date
)
Πραγματι, ειναι φραση που χρησιμοποιω συχνα.Πολύ κυπριακή "ακούγεται" αυτή η φράση @Έλλη Μ
Ξεκινώ το Η λέξη για τον κόσμο είναι δάσος της Ούρσουλα.
@ΜιΛάμπρος
Αγαπημένο βιβλίο της ΛεΓκεν και σημειωτέον πως το έγραψε κάπου στις αρχές του 1970, όταν οι όροι "προστασία του περιβάλλοντος" και "οικολογική καταστροφή" ήταν σχεδόν άγνωστοι στο ευρύ κοινό και όσοι μιλούσαν για τέτοια θέματα θεωρούνταν γραφικοί.
Αγαπημένο βιβλίο της ΛεΓκεν και σημειωτέον πως το έγραψε κάπου στις αρχές του 1970, όταν οι όροι "προστασία του περιβάλλοντος" και "οικολογική καταστροφή" ήταν σχεδόν άγνωστοι στο ευρύ κοινό και όσοι μιλούσαν για τέτοια θέματα θεωρούνταν γραφικοί.
Δεν έχω διαβάσει το συγκεκριμένο, ομολογώ, αλλά αγαπώ αυτή τη συγγραφέα. Ότι δικό της έχω διαβάσει είναι εξαιρετικά αξιόλογο: ασχολείται με σοβαρά θέματα, πολλά διηγήματά της και βιβλία της έχουν φιλοσοφικό υπόβαθρο, αλλά ποτέ μα ποτέ δεν γίνεται δασκαλίστικη.
Διαβάζω το Νονός εκδς Ζαρβανος
σε μια ενδιαφέρουσα έκδοση δραχμαί 160,ποιος ξέρει από πότε είναι
βρίσκομαι στο σημείο που καιρό τώρα ήθελα να διαβάσω όπου ο Μαικλ έχει φτάσει στην Σικελία να κρυφτεί
το βιβλίο σκιαγραφεί πολύ καλύτερα τους χαρακτήρες,ιδίος του Τζόνυ Φοντάνα και Τομ Χάγκεν που στην ταινία είναι κομπάρσοι
επίσης η άποψη του συγγραφέα για τους ανθρώπους του Χόλιγουντ και την σημασία που δίνουν στους συγγραφείς,όπως αυτή εκφράζεται από τον συγγραφέα του βιβλίου που έγινε ταινία και έπαιξε ο Φοντάνα,δεν περνάει απαρατήρητη
σε μια ενδιαφέρουσα έκδοση δραχμαί 160,ποιος ξέρει από πότε είναι
βρίσκομαι στο σημείο που καιρό τώρα ήθελα να διαβάσω όπου ο Μαικλ έχει φτάσει στην Σικελία να κρυφτεί
το βιβλίο σκιαγραφεί πολύ καλύτερα τους χαρακτήρες,ιδίος του Τζόνυ Φοντάνα και Τομ Χάγκεν που στην ταινία είναι κομπάρσοι
επίσης η άποψη του συγγραφέα για τους ανθρώπους του Χόλιγουντ και την σημασία που δίνουν στους συγγραφείς,όπως αυτή εκφράζεται από τον συγγραφέα του βιβλίου που έγινε ταινία και έπαιξε ο Φοντάνα,δεν περνάει απαρατήρητη
Σε ευχαριστω πολύ για την απάντηση. Ειχα ακούσει καλα λόγια γενικά απλα εμπιστευομαι πολυ τη γνωμη των φίλων της λέσχης μιας κ συχνα πυκνα διαβάζω τις εξαιρετικες παρουσιάσεις κ τα ποστ . Προχώρησα στην αγορά του , αν κ τιμη του θα μπορουσε ναναι κ χαμηλότερη , αλλά μιας κ το βρήκα το πηρα :-)Οι Δακτύλιοι ειναι ενα πραγματικα σπου δαι ο βιβλιο και εισαι τυχερος που το πετυχες.
Διαβασα ένα εξαιρετικό κείμενο, συνταρακτικό θα έλεγα. Πρόκειται για μη μυθοπλαστικό μυθιστόρημα (non fiction novel), μια δημοσιογραφική ερευνα καταγεγραμμένη σαν μυθιστόρημα, απο το οποιο απουσιάζει ο μύθος και περισσευουν τα πραγματικά γεγόνότα τα οποία, μέσες άκρες, ειναι τα εξης: Εναν χρόνο περιπου μετά την ανατροπή του Περόν (1955) εκδηλώνεται αντεπανασταση προς την πραξικοπηματική κυβέρνηση του στρατηγού Αραμπουρου απο ομάδα φιλοπερονιστών με επικεφαλης τον Βαγε. Ανάμεσα στα θυματα των αντιποινων, περιλαμβανονται πολίτες των οποίων η σύλληψη είναι τυχαία. Δηλαδή, άδικα. Συλλαμβάνονται εκτος πλαισίου (δηλαδή νωρίτερα, προτου τεθει σε ισχυ) του στρατιωτικού νόμου. Δηλαδή, παράνομα. Οι εκτελεσεις 18 ατομων κάπου σε ενα προαστιο και η ειδηση που φτάνει στον Walsh ότι ενας από αυτους επέζησε, είναι οι πρώτες σελίδες του βιβλιου.
Ξεκινά την ερευνα για τον επιζώντα ανακαλυπτοντας ότι δεν είναι μονο ενας, ουτε δυο, ούτε τρεις κλπ κλπ. Οι διασωθεντες εμφανιζονται σταδιακά και διηγουνται τη φρικη που που βιωσαν μιας και η πλειονότητα των συλληφθεντων δεν ειχε ιδεα για τα επικειμενα γεγονότα, βρεθηκανα απλώς να ακουνε έναν αγώνα στο ραδιοφωνο και να παιζουνε χαρτιά, προτου τους συλλάβουν χωρις να ξερουν γιατί, χωρις να τους απαγγελθει κατηγορία, χωρίς να περάσουν από δικη. Αγνοια.
Μια επιχείρηση που μοιαζει να εγινε, ετσι, στα ξαφνικά, χωρις προγραμματισμό, καταπατώντας αυτό που λεει και ο ιδιος ο συγγραφέας στο βιβλίο «την αρχή ότι δεν υπάρχει έγκλημα ούτε επιβάλλεται ποινή χωρίς νόμο που να ισχύει πριν την τέλεση της πράξης και να ορίζει τα στοιχεία της, και που απαγορεύει πλήρως την αναδρομική εφαρμογή βαρύτερου κανόνα από αυτόν που ίσχυε πριν την πράξη.
Με την ερευνα που εκανε, απεδειξε beyond any shadow of a doubt ότι τα θυματα συνεληφθησαν περιπου μιαμιση ωρα πριν την επισημη κυρηξη του στρατιωτικού νόμου και το ανακοινωθεν του.
O Walsh εχει μετατρέψει την ερευνα σε ένα κειμενο συνταρακτικο, τεκμηριωμένο και εντελώς κινηματογραφικό. Το τελος του ηταν εξισου, αφού δολοφονήθηκε από τη χούντα του Βιντέλα το 1977, μια μέρα μετά την «Ανοιχτή επιστολή ενός συγγραφέα προς την στρατιωτική χούντα» που απέστειλε και η οποια συμπεριλαμβάνεται στην εκδοση του βιβλιου, η μεταφραση του οποιου (Κριτων Ηλιοπουλος) ρεει, δεν σκονταφτεις πουθενα.
Ε μετά από το από πάνω, ειπα να δοκιμάσω κατι πιο αναλαφρο:
Ξεκινά την ερευνα για τον επιζώντα ανακαλυπτοντας ότι δεν είναι μονο ενας, ουτε δυο, ούτε τρεις κλπ κλπ. Οι διασωθεντες εμφανιζονται σταδιακά και διηγουνται τη φρικη που που βιωσαν μιας και η πλειονότητα των συλληφθεντων δεν ειχε ιδεα για τα επικειμενα γεγονότα, βρεθηκανα απλώς να ακουνε έναν αγώνα στο ραδιοφωνο και να παιζουνε χαρτιά, προτου τους συλλάβουν χωρις να ξερουν γιατί, χωρις να τους απαγγελθει κατηγορία, χωρίς να περάσουν από δικη. Αγνοια.
Μια επιχείρηση που μοιαζει να εγινε, ετσι, στα ξαφνικά, χωρις προγραμματισμό, καταπατώντας αυτό που λεει και ο ιδιος ο συγγραφέας στο βιβλίο «την αρχή ότι δεν υπάρχει έγκλημα ούτε επιβάλλεται ποινή χωρίς νόμο που να ισχύει πριν την τέλεση της πράξης και να ορίζει τα στοιχεία της, και που απαγορεύει πλήρως την αναδρομική εφαρμογή βαρύτερου κανόνα από αυτόν που ίσχυε πριν την πράξη.
Με την ερευνα που εκανε, απεδειξε beyond any shadow of a doubt ότι τα θυματα συνεληφθησαν περιπου μιαμιση ωρα πριν την επισημη κυρηξη του στρατιωτικού νόμου και το ανακοινωθεν του.
O Walsh εχει μετατρέψει την ερευνα σε ένα κειμενο συνταρακτικο, τεκμηριωμένο και εντελώς κινηματογραφικό. Το τελος του ηταν εξισου, αφού δολοφονήθηκε από τη χούντα του Βιντέλα το 1977, μια μέρα μετά την «Ανοιχτή επιστολή ενός συγγραφέα προς την στρατιωτική χούντα» που απέστειλε και η οποια συμπεριλαμβάνεται στην εκδοση του βιβλιου, η μεταφραση του οποιου (Κριτων Ηλιοπουλος) ρεει, δεν σκονταφτεις πουθενα.
Ε μετά από το από πάνω, ειπα να δοκιμάσω κατι πιο αναλαφρο:
Το οποιο μεχρι στιγμης είναι πολύ διασκεδαστικο και ευστροφο.
@Χρυσόστομος σε ειχα κατα νου, οταν εγραφα το παραπανω σχόλιο. Πιστευω οτι θα σου αρεσει πολυ. 
SMERSH: Stalin's Secret Weapon: Soviet Military Counterintelligence in WWII, Vadim J. Birstein
Βιβλίο για την μυστική υπηρεσία της ΕΣΣΔ επί Στάλιν.
Λιγότερο γνωστή από την NKVD, αν και η επιρροή της ήταν μεγαλύτερη στην μεταπολεμική-ψυχροπολεμική ΕΣΣΔ των 1940s-50s.
Ακόμη και επί Χρούτσεφ.
Το βιβλίο πυκνογραμμένο, με πάρα πολλές πήγες (ο συγγραφέας είναι μοριακός βιολόγος και φαίνεται στο τρόπο γραφής, περισσότερο paper παρά ιστορικό), αν και δεν αποφεύγει τους συναισθηματισμούς.
Μέχρι τώρα - περί το 15% - πολύ καλό.
Βιβλίο για την μυστική υπηρεσία της ΕΣΣΔ επί Στάλιν.
Λιγότερο γνωστή από την NKVD, αν και η επιρροή της ήταν μεγαλύτερη στην μεταπολεμική-ψυχροπολεμική ΕΣΣΔ των 1940s-50s.
Ακόμη και επί Χρούτσεφ.
Το βιβλίο πυκνογραμμένο, με πάρα πολλές πήγες (ο συγγραφέας είναι μοριακός βιολόγος και φαίνεται στο τρόπο γραφής, περισσότερο paper παρά ιστορικό), αν και δεν αποφεύγει τους συναισθηματισμούς.
Μέχρι τώρα - περί το 15% - πολύ καλό.
Καλησπέρα στην ομάδα. Οι τελευταίοι 2 μήνες ήταν αρκετά γόνιμοι μετά από μια περίοδο αναγνωστικής ξηρασίας.
Σε αυτό το διάστημα έχω διαβάσει:
1)Φως μέσα από τα κάγκελα (Φρανκ και Μάργκαρετ Άτγουντ), μια πολυτάραχη βιογραφία ενός θανατοποινίτη που μέσα στην φυλακή βαπτίστηκε χριστιανός ορθόδοξος.
2)Ο παίκτης (Ντοστογιέφσκι).
3)Αισώπου μύθοι (την έκδοση από ΤΑ ΝΕΑ).
4)Μια ημέρα στην ζωή του Ιβάν Ντενίσοβιτς (Αλεξάντρ Σολζενίτσιν).
5)Ο ηγεμόνας (Μακιαβέλλι, σε ηχητική μορφή).
Τέλος, για να είμαι εντός θέματος, τις τελευταίες μέρες διαβάζω το αγόρι με την ριγέ πιτζάμα και σήμερα ξεκίνησα να ακούω την τέχνη του πολέμου.
Σε αυτό το διάστημα έχω διαβάσει:
1)Φως μέσα από τα κάγκελα (Φρανκ και Μάργκαρετ Άτγουντ), μια πολυτάραχη βιογραφία ενός θανατοποινίτη που μέσα στην φυλακή βαπτίστηκε χριστιανός ορθόδοξος.
2)Ο παίκτης (Ντοστογιέφσκι).
3)Αισώπου μύθοι (την έκδοση από ΤΑ ΝΕΑ).
4)Μια ημέρα στην ζωή του Ιβάν Ντενίσοβιτς (Αλεξάντρ Σολζενίτσιν).
5)Ο ηγεμόνας (Μακιαβέλλι, σε ηχητική μορφή).
Τέλος, για να είμαι εντός θέματος, τις τελευταίες μέρες διαβάζω το αγόρι με την ριγέ πιτζάμα και σήμερα ξεκίνησα να ακούω την τέχνη του πολέμου.
Για εμένα οι τελευταίοι 9-10 μήνες ήταν λόγω υποχρεώσεων αρκετά φορτωμένοι. Ωστόσο αργά αλλά σταθερά όποτε έβρισκα ευκαιρία διάβαζα κάτι :
1. Η γυναίκα με τα άσπρα Willie Collins
2. Μια άλλη χώρα James Baldwin
3. Το μυστικό του Βεσάλιου Jordi Llobregat
4. Ο τελευταίος άνθρωπος Mary Shelley
5. Μεφίστο Klaus Mann
1. Η γυναίκα με τα άσπρα Willie Collins
2. Μια άλλη χώρα James Baldwin
3. Το μυστικό του Βεσάλιου Jordi Llobregat
4. Ο τελευταίος άνθρωπος Mary Shelley
5. Μεφίστο Klaus Mann
Διαβάζω την προπαγάνδα και παραπληροφόρηση του Χατζηστεφάνου και είναι σαν να ακούω τον καλό μου φίλο Νύκτα να μου αναλύει πώς λειτουργεί ο κόσμος και τι θα πρέπει να προσέχω.
Για τις μετακινήσεις μου έχω επιλέξει την Υπόθεση Φραντσαιζ της Josephine Tey. Αγγλικό αστυνομικό μυθιστόρημα που κυλάει σαν νεράκι. (Για την ώρα δεν θα της απονειμω τίτλο -->βλ. Αγκαθα=βασίλισσα του εγκλήματος. Βέβαια μάλλον στο ίδιο ανάκτορο τριγυρνά και εκείνη
)
Για τις μετακινήσεις μου έχω επιλέξει την Υπόθεση Φραντσαιζ της Josephine Tey. Αγγλικό αστυνομικό μυθιστόρημα που κυλάει σαν νεράκι. (Για την ώρα δεν θα της απονειμω τίτλο -->βλ. Αγκαθα=βασίλισσα του εγκλήματος. Βέβαια μάλλον στο ίδιο ανάκτορο τριγυρνά και εκείνη
)Devil's Brood, Sharon Kay Penman
Το οποίο σταμάτησα στο 20%.
Τρίτο στην σειρά για τον Ερικό τον Βου και την φαμίλια του.
Κλασσικό Πένμαν βιβλίο, με όλα τα κακά και δυστυχώς ξεθωριασμένα καλά.
Από την πολύπλοκη πλοκή και την αργή ροή έως τους πολύ ενδιαφέροντες χαρακτήρες.
Όμως τώρα η ιστορική πραγματικότητα χτυπάει την πόρτα στις επιλογές που έκανε η Πένμαν για το πως θα αποδώσει τις προσωπικότητες των "ηρώων" στα προηγούμενα βιβλία.
Δηλαδή δεν γίνεται να έχεις έναν σε γενικές γραμμές καλό βασιλιά που οι γιοί του, όλοι σχεδόν, ξεκινάν εμφυλίους συνέχεια και φυλακίζει την γυναίκα του.
Ούτε να αποδώσεις τους εμφυλίους τούτους ως κάτι παραπάνω από "παρεξήγηση" και "boys will be boys" αιτιολόγηση.
Επίσης τα σάλια της για το θεσμό της βασιλείας γίνονται ιδιαίτερα κουραστικά και ως άτομο με αντίθετες πεποιθήσεις με ενοχλούν ιδιαίτερα.
Έτσι το άφησα, θα διαβάσω το τέλος στην wikipedia.
THE HUNT FOR THE STOROZHEVOY: THE 1975 SOVIET NAVY MUTINY IN THE BALTIC, MICHAEL FREDHOLM VON ESSEN
Το πήρε το μάτι μου από τον σωρό του backlog, επειδή είναι ένα συμβάν που δεν είχα ξανακούσει ποτέ.
Μέχρι τώρα καλό.
Το οποίο σταμάτησα στο 20%.
Τρίτο στην σειρά για τον Ερικό τον Βου και την φαμίλια του.
Κλασσικό Πένμαν βιβλίο, με όλα τα κακά και δυστυχώς ξεθωριασμένα καλά.
Από την πολύπλοκη πλοκή και την αργή ροή έως τους πολύ ενδιαφέροντες χαρακτήρες.
Όμως τώρα η ιστορική πραγματικότητα χτυπάει την πόρτα στις επιλογές που έκανε η Πένμαν για το πως θα αποδώσει τις προσωπικότητες των "ηρώων" στα προηγούμενα βιβλία.
Δηλαδή δεν γίνεται να έχεις έναν σε γενικές γραμμές καλό βασιλιά που οι γιοί του, όλοι σχεδόν, ξεκινάν εμφυλίους συνέχεια και φυλακίζει την γυναίκα του.
Ούτε να αποδώσεις τους εμφυλίους τούτους ως κάτι παραπάνω από "παρεξήγηση" και "boys will be boys" αιτιολόγηση.
Επίσης τα σάλια της για το θεσμό της βασιλείας γίνονται ιδιαίτερα κουραστικά και ως άτομο με αντίθετες πεποιθήσεις με ενοχλούν ιδιαίτερα.
Έτσι το άφησα, θα διαβάσω το τέλος στην wikipedia.
THE HUNT FOR THE STOROZHEVOY: THE 1975 SOVIET NAVY MUTINY IN THE BALTIC, MICHAEL FREDHOLM VON ESSEN
Το πήρε το μάτι μου από τον σωρό του backlog, επειδή είναι ένα συμβάν που δεν είχα ξανακούσει ποτέ.
Μέχρι τώρα καλό.