Η αλήθεια είναι ότι η ιστορία των διαδόχων του Αλέξανδρου δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή, εγώ ο ίδιος γνωρίζω ελάχιστα, κι είμαι σίγουρος ότι θα έχει τεράστιο ενδιαφέρον. Αν θυμάμαι καλά στην πρώτη λυκείου όσον αφορά την αρχαιοελληνική ιστορία μας δίδασκαν μέχρι τον Μέγα Αλέξανδρο και τέλος, αυτό ήταν. Ύστερα στην Β' λυκείου συνέχιζαμε με το Βυζάντιο.
Ποιο βιβλίο διαβάζεις τώρα;
- Thread starter Φαροφύλακας
- Start date
Χρυσένια
Κοινωνός
Ειναι πλουσιο και περιπλοκο το υλικο της φασης των διαδοχων.
Για να βγαλεις ακρη και να σου μεινουν στο μυαλο, χρειαζεται να γυρνας συνεχεια πισω, για να τα ξεδιαλυνεις, να κρατας σημειωσεις, να κανεις στο μυαλο σου συνδυασμους...
Ειναι λιγο ζορικη αυτη περιοδος, αλλα σε μαγνητιζει.
Εχω και μερικους αγαπημενους αναμεσα στους διαδοχους.
Για παραδειγμα τον Πτολεμαιο τον αγαπω!
Για να βγαλεις ακρη και να σου μεινουν στο μυαλο, χρειαζεται να γυρνας συνεχεια πισω, για να τα ξεδιαλυνεις, να κρατας σημειωσεις, να κανεις στο μυαλο σου συνδυασμους...
Ειναι λιγο ζορικη αυτη περιοδος, αλλα σε μαγνητιζει.
Εχω και μερικους αγαπημενους αναμεσα στους διαδοχους.
Για παραδειγμα τον Πτολεμαιο τον αγαπω!
Ο Ιανουάριος ήταν πολύ καλός μήνας για μένα γιατί κατάφερα και διάβασα 5 βιβλία. Ξεχώρισα τα δύο τελευταία τα οποία ήταν βιογραφίες ανθρώπων για τους οποίους ήξερα ελάχιστα πράγματα.
The Black Count - Tom Reiss. Πρόκειται για τη βιογραφία του Alex Dumas, πατέρα του διάσημου συγγραφέα του Κόμη Μόντε Κρίστο, ο οποίος από γιος σκλάβας κι ενός Γάλλου ευγενούς, κατάφερε μες στους ταραγμένους καιρούς της Γαλλικής Επανάστασης και του Ναπολέοντα να αναδειχθεί σε έναν από τους ικανότερους στρατηγούς της εποχής του. Αν δείτε τη συναρπαστική ζωή του θα καταλάβετε από πού εμπνεόταν ο γιος του για να γράψει τα διάσημα μυθιστόρηματά του καθώς πολλά περιστατικά της ζωής του Alex Dumas συναντώνται και στις σελίδες των Τριών Σωματοφυλάκων και του Κόμη Μόντε Κρίστο. Επίσης το συγκεκριμένο βιβλίο με έκανε να αντιπαθήσω ακόμα περισσότερο τον έτσι κι αλλιώς καθόλου αγαπητό μου Ναπολέοντα...
Μέγας Πέτρος - Robert Massie. Αυτό το βιβλίο είναι ο ορισμός της βιογραφίας! Τουβλάκι 850 σελίδων (χωρίς τις σημειώσεις) το οποίο όμως ρέει σαν νεράκι καθώς ο συγγραφέας έχει τέτοια ζωντάνια στο γράψιμό του που από την πρώτη σελίδα κιόλας ξεχνάς ότι δεν διαβάζεις μυθιστόρημα. Ο Μέγας Πέτρος είναι αμφιλεγόμενη προσωπικότητα όπως όλοι οι σπουδαίοι άνθρωποι και με πήγε στα άκρα πολλές φορές. Τον θαύμασα, τον μίσησα, με άφησε άναυδο, με έκανε να ανατριχιάσω, τόσα αμφιλεγόμενα συναισθήματα λίγοι άνθρωποι της ιστορίας μου έχουν προκαλέσει. Ένα είναι όμως σίγουρο: υπήρξε ένας από τους τολμηρότερους ηγέτες στην παγκόσμια ιστορία, γι'αυτο ίσως κι έμεινε ως Μέγας. Αν σας πέσει στα χέρια λοιπόν η συγκεκριμένη βιογραφία μη λυπηθείτε χρόνο και λεφτά, αξίζει να διαβαστεί.
The Black Count - Tom Reiss. Πρόκειται για τη βιογραφία του Alex Dumas, πατέρα του διάσημου συγγραφέα του Κόμη Μόντε Κρίστο, ο οποίος από γιος σκλάβας κι ενός Γάλλου ευγενούς, κατάφερε μες στους ταραγμένους καιρούς της Γαλλικής Επανάστασης και του Ναπολέοντα να αναδειχθεί σε έναν από τους ικανότερους στρατηγούς της εποχής του. Αν δείτε τη συναρπαστική ζωή του θα καταλάβετε από πού εμπνεόταν ο γιος του για να γράψει τα διάσημα μυθιστόρηματά του καθώς πολλά περιστατικά της ζωής του Alex Dumas συναντώνται και στις σελίδες των Τριών Σωματοφυλάκων και του Κόμη Μόντε Κρίστο. Επίσης το συγκεκριμένο βιβλίο με έκανε να αντιπαθήσω ακόμα περισσότερο τον έτσι κι αλλιώς καθόλου αγαπητό μου Ναπολέοντα...
Μέγας Πέτρος - Robert Massie. Αυτό το βιβλίο είναι ο ορισμός της βιογραφίας! Τουβλάκι 850 σελίδων (χωρίς τις σημειώσεις) το οποίο όμως ρέει σαν νεράκι καθώς ο συγγραφέας έχει τέτοια ζωντάνια στο γράψιμό του που από την πρώτη σελίδα κιόλας ξεχνάς ότι δεν διαβάζεις μυθιστόρημα. Ο Μέγας Πέτρος είναι αμφιλεγόμενη προσωπικότητα όπως όλοι οι σπουδαίοι άνθρωποι και με πήγε στα άκρα πολλές φορές. Τον θαύμασα, τον μίσησα, με άφησε άναυδο, με έκανε να ανατριχιάσω, τόσα αμφιλεγόμενα συναισθήματα λίγοι άνθρωποι της ιστορίας μου έχουν προκαλέσει. Ένα είναι όμως σίγουρο: υπήρξε ένας από τους τολμηρότερους ηγέτες στην παγκόσμια ιστορία, γι'αυτο ίσως κι έμεινε ως Μέγας. Αν σας πέσει στα χέρια λοιπόν η συγκεκριμένη βιογραφία μη λυπηθείτε χρόνο και λεφτά, αξίζει να διαβαστεί.
Καστάλια
Κοινωνός
@Ιαβερης, τη βιογραφία του Ντουμά την είχα διαβάσει όταν πρωτοβγήκε λόγω της τρομερής αδυναμίας που έχω σε όλο το έργο του γιου, και μου άφησε παρόμοιες εντυπώσεις με σένα.
Άσχετο, αλλά νομίζω ότι αν κι εσύ έχεις ανατραφεί σαν εμένα με τα βιβλία του Ντουμά, με εκείνες τις υπέροχες εκδόσεις με σκληρό εξώφυλλο (και τη φοβερή εικονογράφηση στους Τρεις Σωματοφύλακες, παρότι δεν ήταν παιδική έκδοση), τότε ίσως παίζει από κει να πηγάζει η αντιπάθειά σου προς τον Ναπολέοντα. Για μένα πάντως το ξέρω με βεβαιότητα.
Τώρα σου μένει μόνο να διαβάσεις και The Red Sphinx
.
Άσχετο, αλλά νομίζω ότι αν κι εσύ έχεις ανατραφεί σαν εμένα με τα βιβλία του Ντουμά, με εκείνες τις υπέροχες εκδόσεις με σκληρό εξώφυλλο (και τη φοβερή εικονογράφηση στους Τρεις Σωματοφύλακες, παρότι δεν ήταν παιδική έκδοση), τότε ίσως παίζει από κει να πηγάζει η αντιπάθειά σου προς τον Ναπολέοντα. Για μένα πάντως το ξέρω με βεβαιότητα.
Τώρα σου μένει μόνο να διαβάσεις και The Red Sphinx
.
Last edited:
@Καστάλια Έχω στη βιβλιοθήκη μου τους Σωματοφύλακες σε 5 εκδόσεις, 2 βουλγάρικες και οι υπόλοιπες στα ελληνικά, αγγλικά και γαλλικά. Έχω τον Κόμη Μόντε Κρίστο δυστυχώς μονο σε μια έκδοση, στα βουλγάρικα, με την ανεκδιήγητη εικονογραφήση του Λιούμπεν Ζιντάροβ. Το Red Sphinx το πήρα με τόση λαχτάρα αλλά ακόμα δεν το έχω διαβάσει, ίσως πρέπει να ξαναδιαβάσω τους Σωματοφύλακες ( για χιλιοστή φορά) για να μπω στο κλίμα.
@Βάγγυ Καλή ανάγνωση, εύχομαι να γελάσεις με τον Σβέικ.
Το Red Sphinx το πήρα με τόση λαχτάρα αλλά ακόμα δεν το έχω διαβάσει, ίσως πρέπει να ξαναδιαβάσω τους Σωματοφύλακες ( για χιλιοστή φορά) για να μπω στο κλίμα.@Βάγγυ Καλή ανάγνωση, εύχομαι να γελάσεις με τον Σβέικ.
Καστάλια
Κοινωνός
Α να γεια σου. Καλά σε είχα ψυχολογήσει, μια από τα ίδια κι εγώ, μόνο που έχω τους επόμενους τόμους (Μπραζελόν και Λα Βαλιέρ κλπ) και στα γερμανικά γιατί ήταν τα πρώτα που κατάφερα να βρω πριν εκδοθούν στα βουλγαρικά μετά τη μεταπολίτευση. Ο Ντουμάς ήταν ο συγγραφέας με τον οποίο ξεκίνησα να διαβάζω ηλεκτρονικά βιβλία γιατί τα έργα του υπάρχουν στο Gutenberg και μπορούσα να ξεσαλώσω όσο ήθελα. Τι τουλίπες, τι Μεζόν Ρουζ, Μαργκό, Μονσορό... Παντοτινή αγάπη, τι να λέω τώρα...
"Το χρονικό του Κόσμου" - Isaac Asimov
Μια σύντομη (όσο μπορεί χωρίς να χάνονται κρίσιμες στιγμές της ιστορίας και άνθρωποι κλειδιά που διαμόρφωσαν γεγονότα) ματιά στην ανθρώπινη ιστορία από τη δημιουργία του σύμπαντος έως το τέλος του ΒΠΠ.
Χωρισμένο σε χρονολογικά κεφάλαια γίνεται μια περιήγηση στα πιο σημαντικά γεγονότα της εποχής, στα κυριότερα πρόσωπα που μεσουράνησαν και στους ανθρώπους της επιστήμης και των γραμμάτων. Ψύχραιμη αντιμετώπιση χωρίς να γέρνει προς κάποια πλευρά ενώ με ενθουσίασε η στάση προς τα θρησκευτικά δρώμενα και τα θρησκευτικά ζητήματα. Σε περιπτώσεις δίνεται μια πιο βαθιά ματιά αλλά είναι λόγω του εύρους του περιεχομένου που καλύπτει δυστυχώς δεν μπορεί να γίνει σε μεγάλη έκταση.
Μια σύντομη (όσο μπορεί χωρίς να χάνονται κρίσιμες στιγμές της ιστορίας και άνθρωποι κλειδιά που διαμόρφωσαν γεγονότα) ματιά στην ανθρώπινη ιστορία από τη δημιουργία του σύμπαντος έως το τέλος του ΒΠΠ.
Χωρισμένο σε χρονολογικά κεφάλαια γίνεται μια περιήγηση στα πιο σημαντικά γεγονότα της εποχής, στα κυριότερα πρόσωπα που μεσουράνησαν και στους ανθρώπους της επιστήμης και των γραμμάτων. Ψύχραιμη αντιμετώπιση χωρίς να γέρνει προς κάποια πλευρά ενώ με ενθουσίασε η στάση προς τα θρησκευτικά δρώμενα και τα θρησκευτικά ζητήματα. Σε περιπτώσεις δίνεται μια πιο βαθιά ματιά αλλά είναι λόγω του εύρους του περιεχομένου που καλύπτει δυστυχώς δεν μπορεί να γίνει σε μεγάλη έκταση.
Βιβλιοπόντικας
Κοινωνός
Τελείωσα χθες το ''Όλες οι φωτιές η φωτιά'' του Χούλιο Κορτάσαρ. Πρόκειται για μια καταπληκτική συλλογή διηγημάτων που περιέχει οκτώ μικρά διαμάντια. Πρωτότυπες ιδέες, έξυπνες και καλοδουλεμένες αφηγηματικές τεχνικές, φοβερή αβίαστη γραφή που προκαλεί έντονα συναισθήματα στον αναγνώστη. Το συνιστώ σε όλους.
Εκτός αυτού, τις τελευταίες μέρες διαβάζω τον ''Εξάδελφο Πονς'' του Ονορέ ντε Μπαλζάκ. Ευχάριστο βιβλίο που παρά την ηλικία του ακόμα διαβάζεται εύκολα. Πολύ ωραίοι και αληθινοί επίσης οι χαρακτήρες του.
Εκτός αυτού, τις τελευταίες μέρες διαβάζω τον ''Εξάδελφο Πονς'' του Ονορέ ντε Μπαλζάκ. Ευχάριστο βιβλίο που παρά την ηλικία του ακόμα διαβάζεται εύκολα. Πολύ ωραίοι και αληθινοί επίσης οι χαρακτήρες του.
ΚρίτωνΓ
Κοινωνός
Τι κακό έχει η ηλικία του βιβλίου; Σκοτώνουμε τα βιβλία όταν γεράσουν;
(κατά το "σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν" https://www.politeianet.gr/books/9789605790882-mccoy-horace-taxideutis-skotonoun-t-aloga-otan-gerasoun-296801)Βιβλιοπόντικας
Κοινωνός
ΚρίτωνΓ
Κοινωνός
@Βιβλιοπόντικας είναι "ψυχολογικό θρίλερ", εύκολο στην ανάγνωση και γρήγορο, με ένταση σαν να βλέπεις ταινία. Αυτά σε πρώτη εντύπωση (πιο ολοκληρωμένα όταν θα το έχω διαβάσει όλο). Το θέμα εάν σου αρέσει αυτού του είδους η λογοτεχνία (πχ. αυτά που ανέφερες ότι διαβάζεις είναι πολύ πιο "ψαγμένα", για να το πω έτσι).
Λένκοβιτς
Κοινωνός
Σήμερα τέλειωσα το "Γιάκομπ Φον Γκούντεν", του Robert Walser. Το περίμενα πιο ενδιαφέρον πάντως. 'Οπως έγραψε και ο ίδιος ο συγγραφέας, πρόκειται για "ποιητική φαντασία". Χωρίς να βρίσκει ο αναγνώστης κάποιο ιδιαίτερο νόημα ή σκοπό σε όσα γίνονται και διαδραματίζονται. Είναι αυτοβιογραφικό στην ουσία, έγραψε ένα μυθιστόρημα για κάποια εμπειρία του.
Ετοιμάζομαι τώρα να ξεκινήσω το "Μάστορας", του Μπέρναρντ Μάλαμουντ, εκδόσεις Καστανιώτη.
Ετοιμάζομαι τώρα να ξεκινήσω το "Μάστορας", του Μπέρναρντ Μάλαμουντ, εκδόσεις Καστανιώτη.
Γεια σας παίδες! Να μαι πάλι! Είχα διαβάσματα και εργασίες στα πλαίσια ενός μεταπτυχιακού που παρακολουθώ, για αυτό δεν έμπαινα. Διάβασα πολλά αυτήν την εποχή:
Δυο βιβλία με ιστορίες του Μικρού Νικόλα στα γαλλικά (αλήθεια, ξέρετε που μπορώ να βρω βιβλία στα γαλλικά; Στο βιβλιοπωλείο του γαλλικού Ινστιτούτου της Θεσσαλονίκης δεν έχει καθόλου ποικιλία, είτε έχει κάτι πολύ παιδικά είτε κάτι αστυνομικά και τέτοια που ούτε που τα ξέρω. Εγώ σκέφτομαι κάτι σαν τα χωρίς οικογένεια και το με οικογένεια, του έκτορα μαλό, τον μικρό νικόλα, τέτοια).
Τη συλλογή γοτθικές ιστορίες από βικτωριανές συγγραφείς (την οποία έψαχνα για πάρα πολύ καιρό), μια θαυμάσια συλλογή με μεγάλη γκάμα ιστοριών για όλα τα γούστα, από κλασσικές ιστορίες φαντασμάτων, ψυχολογικό τρόμο, σούρεαλ καταστάσεις μέχρι κωμικό "τρόμο".
Μια συλλογή με ιστορίούλες του Neil Gaiman, το M is for Magic πολύ ενδιαφέρουσα, λόγω του γλυκόπικρου στυλ του, αλλά που μετά διάβασα στο Ίντερνετ πολύ απογοητευτικές κριτικές. Φυσικά, η απογοήτευση είναι λογική, καθώς υποτίθεται ότι οι ιστορίες απευθύνονται σε παιδιά, αλλά δεν είναι καθόλου παιδικές: μια αφορά την κατάθλιψη, μια είναι ιστορία τύπου νουάρ, μια έχει να κάνει με ξεγελάσματα, μια είναι ένα εκδικητικό φάντασμα μάγισσας...
Δεν θυμάμαι αν είπα ότι διάβασα και τα δύο τελευταία βιβλία της τριλογίας του Μιλλένιουμ του Λάρσον. Δεν μπορώ να πω ότι μ' άρεσαν τόσο πολύ όσο το πρώτο βιβλίο. Η υπόθεσή τους είναι ιδιαίτερα πολύπλοκη, και στην αρχή κόλλησα και δεν μπορούσα να τα διαβάσω εύκολα, καθώς μπλέκονται και κατασκοπικά θέματα, για τα οποία δεν μπορώ να πω ότι τρελλαίνομαι, με κουράζουν και με εκνευρίζουν. Επίσης, δεν μπορώ να αποφασίσω αν συμπαθώ ή όχι την αντιηρωίδα Λίσμπετ. Ενώ στο πρώτο βιβλίο την συμπάθησα, μετά δεν ήξερα τι στο καλό να σκεφτώ για αυτήν! Αποδεικνύεται . Αντιθέτως, ο άντρας της παρέας ο Μάικελ είναι αξιαγάπητος, για κάποιον άγνωστο λόγο όποτε μπλέκεται αυτός η αντίδραση μου είναι Πάντως, τα θέματα που πραγματεύεται είναι ενδιαφέροντα.
Διάβασα επίσης την Παγωμένη Πριγκίπησσα, αρκετά καλό αστυνομικό, πολύ σοκαριστικό βέβαια, . Το μόνο του πρόβλημα, που το παρατήρησα επειδή έχω διαβάσει κι άλλο της σειράς, είναι ότι όλα, οι φόνοι και τα μυστικά, διαδραματίζονται σε μια μικρή κοινωνία. Δεν είναι δυνατόν κάθε χρόνο να γίνεται κι ένας (ή περισσότεροι) φόνοι στο ίδιο μέρος κι όλοι να αφορούν μυστικά και ψέματα. Και μιλάμε για ένα μικρό χωριό, όπου όλοι γνωρίζονται!
ΥΓ: (δεν ξέρω που αλλού να το βάλω και για αυτό ρωτάω εδώ) Τώρα με το brexit δεν θα μπορούμε να αγοράζουμε βιβλία απ' το bookdepository, έτσι; Τι ίσχύει για τα βιβλία, ως πόσα μπορούμε να αγοράσουμε, τι πληρώνουμε εξτρά;
Δυο βιβλία με ιστορίες του Μικρού Νικόλα στα γαλλικά (αλήθεια, ξέρετε που μπορώ να βρω βιβλία στα γαλλικά; Στο βιβλιοπωλείο του γαλλικού Ινστιτούτου της Θεσσαλονίκης δεν έχει καθόλου ποικιλία, είτε έχει κάτι πολύ παιδικά είτε κάτι αστυνομικά και τέτοια που ούτε που τα ξέρω. Εγώ σκέφτομαι κάτι σαν τα χωρίς οικογένεια και το με οικογένεια, του έκτορα μαλό, τον μικρό νικόλα, τέτοια).
Τη συλλογή γοτθικές ιστορίες από βικτωριανές συγγραφείς (την οποία έψαχνα για πάρα πολύ καιρό), μια θαυμάσια συλλογή με μεγάλη γκάμα ιστοριών για όλα τα γούστα, από κλασσικές ιστορίες φαντασμάτων, ψυχολογικό τρόμο, σούρεαλ καταστάσεις μέχρι κωμικό "τρόμο".
Μια συλλογή με ιστορίούλες του Neil Gaiman, το M is for Magic πολύ ενδιαφέρουσα, λόγω του γλυκόπικρου στυλ του, αλλά που μετά διάβασα στο Ίντερνετ πολύ απογοητευτικές κριτικές. Φυσικά, η απογοήτευση είναι λογική, καθώς υποτίθεται ότι οι ιστορίες απευθύνονται σε παιδιά, αλλά δεν είναι καθόλου παιδικές: μια αφορά την κατάθλιψη, μια είναι ιστορία τύπου νουάρ, μια έχει να κάνει με ξεγελάσματα, μια είναι ένα εκδικητικό φάντασμα μάγισσας...
Δεν θυμάμαι αν είπα ότι διάβασα και τα δύο τελευταία βιβλία της τριλογίας του Μιλλένιουμ του Λάρσον. Δεν μπορώ να πω ότι μ' άρεσαν τόσο πολύ όσο το πρώτο βιβλίο. Η υπόθεσή τους είναι ιδιαίτερα πολύπλοκη, και στην αρχή κόλλησα και δεν μπορούσα να τα διαβάσω εύκολα, καθώς μπλέκονται και κατασκοπικά θέματα, για τα οποία δεν μπορώ να πω ότι τρελλαίνομαι, με κουράζουν και με εκνευρίζουν. Επίσης, δεν μπορώ να αποφασίσω αν συμπαθώ ή όχι την αντιηρωίδα Λίσμπετ. Ενώ στο πρώτο βιβλίο την συμπάθησα, μετά δεν ήξερα τι στο καλό να σκεφτώ για αυτήν! Αποδεικνύεται . Αντιθέτως, ο άντρας της παρέας ο Μάικελ είναι αξιαγάπητος, για κάποιον άγνωστο λόγο όποτε μπλέκεται αυτός η αντίδραση μου είναι
Πάντως, τα θέματα που πραγματεύεται είναι ενδιαφέροντα.Διάβασα επίσης την Παγωμένη Πριγκίπησσα, αρκετά καλό αστυνομικό, πολύ σοκαριστικό βέβαια, . Το μόνο του πρόβλημα, που το παρατήρησα επειδή έχω διαβάσει κι άλλο της σειράς, είναι ότι όλα, οι φόνοι και τα μυστικά, διαδραματίζονται σε μια μικρή κοινωνία. Δεν είναι δυνατόν κάθε χρόνο να γίνεται κι ένας (ή περισσότεροι) φόνοι στο ίδιο μέρος κι όλοι να αφορούν μυστικά και ψέματα. Και μιλάμε για ένα μικρό χωριό, όπου όλοι γνωρίζονται!
ΥΓ: (δεν ξέρω που αλλού να το βάλω και για αυτό ρωτάω εδώ) Τώρα με το brexit δεν θα μπορούμε να αγοράζουμε βιβλία απ' το bookdepository, έτσι; Τι ίσχύει για τα βιβλία, ως πόσα μπορούμε να αγοράσουμε, τι πληρώνουμε εξτρά;
Χρυσένια
Κοινωνός
Διαβαζω δευτερη φορα στο καπάκι το "ο αναρχικος τραπεζιτης" του Πεσσόα Φερνάντο και παραλληλα το "Νανά" του Εμίλ Ζολά.
Τα παιζω εναλλάξ , πραγμα σπανιο για μενα, που με το εκαστοτε λογοτεχνικο ήθελα αποκλειστικότητα και σχεση αφοσίωσης.
Βλεπω ομως, οτι λειτουργεί μια χαρα και παραλληλα αισθανομαι και ατακτη, γιατι παιζω σε διπλο ταμπλο!!
του Πεσσόα Φερνάντο και παραλληλα το "Νανά" του Εμίλ Ζολά. Τα παιζω εναλλάξ , πραγμα σπανιο για μενα, που με το εκαστοτε λογοτεχνικο ήθελα αποκλειστικότητα και σχεση αφοσίωσης.
Βλεπω ομως, οτι λειτουργεί μια χαρα και παραλληλα αισθανομαι και ατακτη, γιατι παιζω σε διπλο ταμπλο!!