Ποιο βιβλίο διαβάζεις τώρα;

[Μπου Ραντλι]

Αφού τελείωσα "Το Σύνδρομο Πορτνόι" και διασκέδασα αρκετά, προχωρώ σε χαρούμενα, αισιόδοξα αλλά δύσκολα μονοπάτια με την "Ασκητική" του Νίκου Καζαντζάκη !!!

 

[ΗρακλήςΤ]

Παλεύω την "Βεβήλωση" του Jussi Adler-Olsen.

 

[Φαίη]

Τελειώνοντας - με το ζόρι - το " Οι επιβάτες του Φεγγαριού" του Άγγελου Αντωνόπουλου (του γνωστού ηθοποιού), έπιασα το "Εσύ, γλυκιά μου εξουσία" της Μάιρας Παπαθανασοπούλου, το οποίο και μού αρέσει αρκετά μέχρι τώρα! Στη συνέχεια, λέω να συνεχίσω με ελληνική σύγχρονη λογοτεχνία, μιας και γενικότερα είναι παραπονεμένη μαζί μου

 

[Μεταλλαγμένη]

Αφού τελείωσα "Το Σύνδρομο Πορτνόι" και διασκέδασα αρκετά, προχωρώ σε χαρούμενα, αισιόδοξα αλλά δύσκολα μονοπάτια με την "Ασκητική" του Νίκου Καζαντζάκη !!!

Νομίζω ότι λίγο ασκητική χρειάζεται μετά τα σεξουαλικά ξεσαλώματα του πρωταγωνιστή του Ροθ

Εχω ξεκινήσει εδώ και λίγες μέρες το "Αγριεμένοι ανάπηροι επιστρέφουν από καυτά κλίματα", του Τομ Ρόμπινς. Πρώτη επαφή με αυτή τη μεγάλη μορφή. Κουλαμάρα στο έπακρο και λατρεύω μέχρι στιγμής!!

 

[Χρυσόστομος]

Διαβασα το πολυ καλο Μακβεθ του Νεσμπε.

 

[Μπου Ραντλι]

Αφού ολοκλήρωσα την "Ασκητική", προχωρώ στην υλοποίηση ενός μεγάλου και δύσκολου στόχου - όπως πολλοί βιβλιόφιλοι παραδέχονται - "Οδυσσέας" του Τζέιμς Τζόις !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

[Ιαβερης]

Τα συλλυπητήρια μου, Μπου...για τα εγκεφαλικά κύτταρα που θα κάψεις στην προσπάθεια να βγάλεις άκρη.

 

[Μπου Ραντλι]

Ιαβέρη δεν ήταν εύκολη απόφαση !!! Όμως από τη μία το είδα σαν πρόκληση να διαβάσω κάτι που πολλοί εγκαταλείπουν - αλλά και να το κατανοήσω - από την άλλη ένας ήρωας που τρέχει να φτάσει κάπου κι όλο σκοντάφτει, εκφράζει τέλεια τη σημερινή μου κατάσταση... :λυγμ:

 

[Βραδύπους]

Ξεκίνησα να διαβάζω το "Λογοτεχνία, τέχνη και ψυχανάλυση" του Φρόυντ, ένα βιβλίο που μου έκλεινε το μάτι εδώ και χρόνια. Η αρχή είναι καλύτερη απ' ό,τι φανταζόμουν και ίσως επιχειρήσω μία παρουσίαση όταν το ολοκληρώσω, αφού βλέπω ότι λείπει κάτι τέτοιο από τη Λέσχη. Δεν είμαι πολύ καλός στις παρουσιάσεις, αλλά ίσως το βιβλίο μού το επιβάλει..

 

[Ιαβερης]

Καλή επιτυχία, Μπου, μακάρι να σου αρέσει. Εγώ προσωπικά στις 200 και κάτι σελίδες εκανα σεπούκου.

 

[Πίκος Απίκος]

Αφού ολοκλήρωσα την "Ασκητική", προχωρώ στην υλοποίηση ενός μεγάλου και δύσκολου στόχου - όπως πολλοί βιβλιόφιλοι παραδέχονται - "Οδυσσέας" του Τζέιμς Τζόις !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Φίλε αν προσπαθήσεις να διαβάσεις την συγκεκριμένη έκδοση χωρίς το αγγλικό πρωτότυπο, τον οδηγό του Μαραγκόπουλου και 2-3 ακόμη βοηθήματα λυπάμαι που στο λεω αλλα δεν θα βγαλεις ακρη. Συν τοις άλλοις μην περιμενεις να κατανοησεις πλήρως το βιβλιο. Ούτε εξοικειωμένος είσαι με την Ιρλανδική κουλτούρα ούτε και είναι εφικτό αυτό. Κοίτα καλύτερα να απολαύσεις το κείμενο και το χιούμορ του συγγραφέα.
Η μετάφραση του Ανευλαβή μπορεί να είναι υπερ-αναλυτική αλλά θα σου δώσει κάποια πατήματα, για να νομίζεις πως κατανόησες το κείμενο.

 

[Έλλη Μ]

Ας πω κι εγω το κοντό μου: Ορμα του και μη σε αγχωνει. Ενα βιβλίο ειναι μονο.

 

[Γιάννης Αγιάννης]

Μετά την ολοκλήρωση του εκπληκτικού "Κουτσό" (γραμμική μορφή ανάγνωσης), ξεκίνησα το "Νορβηγικό Δάσος" του Μουρακάμι.

 

[Φαίη]

Αφού τελείωσα το "Εσύ, γλυκιά μου εξουσία" της Μάιρας Παπαθανασοπούλου, έπιασα το "Ν' ακούω καλά το όνομά σου" του Σωτήρη Δημητρίου.

 

[Ιαβερης]

Παλεύω βδομάδες με το Σογκουν, με χίλια ζόρια έφτασα στη μέση και δεν θα το συνεχίσω. Μου είναι εντελώς ξένη και ακατανόητη η ιαπωνική κουλτούρα, δεν συμπάθησα κανέναν από τους πρωταγωνιστές, δεν με συνεπήρε όπως περίμενα. Συνεχίζω με τον Αντρέα Καμιλέρι και τον Κλέφτη της Μεσημβρίας, πρώτη επαφή με τον Μονταλμπάνο. Για να δούμε! )

 

[Τσίου]

^ Είπε ο άνθρωπος που θα έκανε διάλειμμα από το διάβασμα (πλάκα σου κάνω , καλή συνέχεια!)
Διαβάζω το The She-Devil in the Mirror, του Horacio Castellanos Moya.

 

[Στιλλ ιλλ]

Διάβασα πριν κάμποσες μέρες το εγκώμιο της σκιάς του Τανιζάκι το οποίο το βρήκα συναρπαστικό. Η σκιά και γενικά το σκοτάδι παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο σε καθε εκδήλωση της κουλτούρας τους και μου φάνηκε τρομερά ενδιαφέρον. Η επίπλωση και η διακόσμηση, το σερβίρισμα του φαγητού, το θεάτρο είναι μονο μερικές πτυχές του πολιτισμού του που επηρεάζονται απο το παιχνίδι της σκιάς και του φωτός.

Τώρα διαβάζω το ''Άλλο πρόσωπο της Γκρέις'' της Άτγουντ και για άλλη μια φορά δεν μπορώ να το αφήσωαποταχέριαμουτορημάδι. Βλέπουμε την μυθιστορηματική εκδοχή της πορείας της πραγματικής δολοφόνου Γκρέις Μάρκς η οποία με τον συνεργό της Μακντέρμοντ δολοφόνησε το αφεντικό της, το 1843( εκείνη την περίοδο εμείς ζητούσαμε σύνταγμα απο τον Όθωνα. Είμαι τοσο έτοιμη για την εξεταστική κυρία καθηγήτρια ). Βέβαια οι μαρτυρίες ήταν αντιφατικές και δεν ξέρουμε αν όντως εκείνη ήταν που το οργάνωσε ή αν ήταν απλά συνεργός.

 

[Βραδύπους]

@Τσίου, Άντε καλέ. Κόβεται το διάβασμα;

 

[Τσίου]

Έχεις δίκιο , το κάπνισμα-εύκολα,δύσκολα-κόβεται (ή στο κόβουν οι γιατροί). Το διάβασμα...

Έλλη Μ. (και λοιποί Μπερνχαρντικοί), για ρίξτε μια ματιά στα βιβλία του Horacio Castellanos Moya (επίσης πείτε μου και πως προφέρεται το όνομα). Έχουν ίδια μανιέρα.

 

[Έλλη Μ]

Ναι, ε;;; Θα του ρίξω μια ματια του Οράσιο Καστεγιάνος Μόγια. (διορθώστε, αν..)