Ποιο βιβλίο διαβάζεις τώρα;
- Thread starter Φαροφύλακας
- Start date
Τις προηγούμενες μέρες άνοιξα πολλά μέτωπα (ποιος; Εγώ!) και φυσικά τα παράτησα όλα.
Έγκλημα λέμε. Γελάστε μαζί μου:
Έγκλημα λέμε. Γελάστε μαζί μου:
- Συνέχιζα το Βάινλαντ (Vineland) τού Πίντσον (απέτυχα)
- Άρχιζα το ημερολόγιο ενός δαίμονα τού Μπάρκερ (απέτυχα)
- Άρχιζα το Ελένη ή ο κανένας, της Γαλανάκη (απέτυχα)
- Ξαναδιάβαζα τον Άρη, του Χαριτόπουλου (απέτυχα)
Λύσε μου μια απορία ρε συ Κόρτο. Γιατί τέτοιο κόλλημα ο παππούς με το βιβλίο του Οστρόφσκι; Δεν το κατάλαβα.
Να σου πω Χρήστο, εγώ δεν έχει τύχει να διαβάσω το πώς δινότανε το ατσάλι αλλά από τον τίτλο φαντάζομαι ότι είναι τυπικό παράδειγμα "σοσιαλιστικού ρεαλισμού" και ο παππούς είναι μαχητικός αριστερός (όχι κομμουνιστής όμως, μάλλον αναρχικός) με μικρή εκτίμηση (x τείνει στο μηδέν) σε στρατιωτικούς και παπάδες οπότε είναι λογικό να ενθουσιάζεται που ο εγγονός του παθιάζεται με ένα βιβλίο που ο ίδιος θεωρεί ότι προβάλλει σωστά πρότυπα.
Τελειωσα το Το Εντομο Μεσα Σου, του Τζον Σιρλει, το οποιο ηταν ενα ωραιο βιβλιο τρομου με αρκετες δυνατες στιγμες.
Θα συνεχισω με το Η Αγρια Μεριλυν, του Τζερομ Τσαρυν.
Θα συνεχισω με το Η Αγρια Μεριλυν, του Τζερομ Τσαρυν.
Οπότε μάλλον το βιβλίο αυτό θα είναι κάτι σαν το ευαγγέλιο των μαχητικών αριστερών, που λες κι εσύ. Μάλιστα. Σ'ευχαριστώ Κόρτο.
Είπαμε χθες με τη λέσχη ανάγνωσης της πόλης μου να διαβάσουμε τον Θόλο που ήδη έχω ξεκινήσει, οπότε σκέφτηκα ευκαιρία να πιάσω παράλληλα και κάτι ακόμα (άλλο που δεν ήθελα!) Για αρχή διαβάζω ένα μικρό γαλλικό βιβλιαράκι του Σμιτ, το "Le sumo qui ne pouvait pas grossir" (μτφ: Ο σούμο που δεν μπορούσε να παχύνει) αλλά είναι μόλις 80 σελίδες οπότε μέχρι το βράδυ βαριά αύριο θα το έχω τελειώσει. Μετά λέω να πιάσω ή το Μις Πέρεγκριν ή την Μαντάμ Μποβαρύ ή αν μου έρθει καμιά τρελή όρεξη να τελειώσω το Πόλεμος και Ειρήνη (ή να πιάσω κάτι εντελώς άσχετο έτσι τυχαία από τη βιβλιοθήκη μου. Μέχρι και να ξαναδιαβάσω τον Άρχοντα σκέφτομαι...)
είναι από τις λίγες περιόδους της ζωής μου, που έχω ανοιγμένα διάφορα βιβλία, σε διάφορες σελίδες... Μισοδιαβασμένο ένα bell με τίτλο Μαξ, μισοδιαβασμένο εδώ και πολύ καιρό το Ο Νταλί κι εγώ, ανοιγμένο στις πρώτες σελίδες το Αλεξανδρινό κουαρτέτο, τέλειωσα τον Χιονάνθρωπο του Νέσμπο, και ξεκίνησα το Middlessex-ανάμεσα στα δύο φύλα του Ευγενίδη.
Ξεκίνησα χθες Το Αϊβαλί, η πατρίδα μου του Φώτη Κόντογλου που πήρα από εφημερίδα
Το τελευταίο αίνιγμα, της Marisha Pessl, είμαι στην μέση και δεν μπορώ να το αφήσω από τα χέρια μου.
Σκηνές από τον βίο του Ματίας Αλμοσίνο. Πρόκειται για ιστορικό μυθιστόρημα του Θεσσαλονικιού συγγραφέα Ισίδωρου Ζουργού και είναι ο ορισμός του κλασικού.
Έτυχε και το είδα κι εγώ σε βιβλιοπωλείο και μου τράβηξε το ενδιαφέρον. Όταν το τελειώσεις πες μας αν θες τις εντυπώσεις σου!Σκηνές από τον βίο του Ματίας Αλμοσίνο. Πρόκειται για ιστορικό μυθιστόρημα του Θεσσαλονικιού συγγραφέα Ισίδωρου Ζουργού και είναι ο ορισμός του κλασικού.
@Γιώργο,έχει κάνει μία εξαιρετική παρουσίαση η Ασημένια εδώ στη λέσχη για το βιβλίο αυτό!
Θα ήθελα το λινκ.
Ευχαριστω ΓιώργοΕδώ είναι
