Ποιο βιβλίο δεν θα θέλατε να βλέπουν ότι διαβάζετε;

[Λένκοβιτς]

Ξέρω γω; Το Κάμα Σούτρα;

 

[ΚρίτωνΓ]

@Λένκοβιτς κεφάτη σε βλέπω. Η ντροπή δεν είναι να σε δουν να το διαβάζεις γενικώς. Είναι να σε δουν (να σε δει συγκεκριμένο άτομο) να το διαβάζεις σαν εγχειρίδιο πριν τη χρήση

 

[Μοκαντάσα αλ Σάφερ]

Να υποθέσω πως όταν βάζετε κάτι σε λειτουργία δε διαβάζετε πρώτα τις οδηγίες χρήσεως διότι ντρέπεστε μη σας δει κανένα συγκεκριμένο άτομο;

 

[ΚρίτωνΓ]

Κοίτα @Μοκαντάσα αλ Σάφερ ! Εξαρτάται. Δεν είμαι από αυτούς που διαβάζουν το manual ενός καινούριου τηγανιού ή μιας καφετιέρας, αλλά διαβάζω προσεκτικά τις οδηγίες χρήσεως σε φαρμακευτικά σκευάσματα, σύνθετες ηλεκτρικές συσκευές και μηχανήματα - χωρίς ντροπή. Από κει και πέρα βγάλε τα συμπέρασμα σου.

 

[Μοκαντάσα αλ Σάφερ]

Ω που να πάρει! Με προβλημάτισες βαθέως...Θα το σκεφτώ περαιτέρω διαβάζοντας Κάμα Σούτρα σε δημόσιους χώρους

 

[Βιβλιολάγνος]

Το πρώτο "ντροπιαστικό" βιβλίο που διάβασα ήταν στα εφηβικά μου χρόνια, που ήταν ένα από αυτά τα πιασάρικα βιβλία για το πως να ρίχνεις τις γυναίκες και γενικά πως να γίνεις καλός γυναικάς ή "γυπαετός". Εννοείται ότι μόνο εγώ και ο κολλητός ξέραμε για την ύπαρξη αυτού του βιβλίου. Καλές εποχές, τώρα που το θυμήθηκα.

Σήμερα δεν μπορώ να πω ότι διαβάζω κάποια βιβλία που δεν έχουν κοινή αποδοχή, αλλά έχω στο wishlist κάποια βιβλία που θεωρούνται προκλητικά. Είχα επιδιώξει στο παρελθόν να διαβάσω τον "Αγών μου" του Χίτλερ, αλλά το παράτησα κάπου στις πρώτες 40 σελίδες. Όχι επειδή έλεγε κάτι αποκρουστικό, για την παιδική ζωή του και τα πρώτα δύσκολα χρόνια στην Βιέννη ως εργαζόμενος έκανε αναφορά, αλλά με κούρασε πολύ η δομή του βιβλίου. Πάντως, σε καμία περίπτωση δεν θα διάβαζα δημόσια ένα τέτοιο βιβλίο.

Τέλος, έχω βάλει στο wishlist δυο βιβλία του Ιούλιου Έβολα, ο οποίος θεωρείται ο φιλόσοφος του φασισμού. Είχα διαβάσει κάποια άρθρα του στο Internet και βρήκα ενδιαφέρον την κριτική που κάνει στον μοντέρνο κόσμο και την φιλοσοφία του περί παραδοσιακών και ιδανικών πολιτισμών. Ο λόγος που δεν έχω πάρει την απόφαση να ξεκινήσω, είναι ότι γράφη του δεν είναι για εύκολο διάβασμα, αλλά είναι βαρύ περιεχόμενο, που απαιτεί προσεχτή μελέτη για να καταλάβεις αυτά που γράφει. Και επειδή είναι στα αγγλικά, υπάρχει ιδιαίτερη πρόκληση και δεν ξέρω καν άμα τα καταφέρω.

 

[ΚρίτωνΓ]

Είχα επιδιώξει στο παρελθόν να διαβάσω τον "Αγών μου" του Χίτλερ, αλλά το παράτησα κάπου στις πρώτες 40 σελίδες. Όχι επειδή έλεγε κάτι αποκρουστικό, για την παιδική ζωή του και τα πρώτα δύσκολα χρόνια στην Βιέννη ως εργαζόμενος έκανε αναφορά, αλλά με κούρασε πολύ η δομή του βιβλίου.

Δηλαδή, τον Άντολφ-άκο, δεν τον λες και χαρισματικό συγγραφέα, ε;

 

[Βιβλιολάγνος]

Δηλαδή, τον Άντολφ-άκο, δεν τον λες και χαρισματικό συγγραφέα, ε;

αχαχχα...σε καμία περίπτωση. Αν και είχα διαβάσει ότι δεν έγραψε ο ίδιος το βιβλίο, αλλά o Ρούντολφ Ες, όσο ήταν μαζί στην φυλακή. Ο Αδόλφος απλά μίλαγε και μίλαγε και μίλαγε...και έβγαζε τα απωθημένα του.