Αποφεύγω βιβλία
συνωμοσιολογίας. Ανά 5ετία γκουγκλάρω για να ενημερωθώ για τη τρέχουσα συνωμοσιολογική χαζομάρα - η αγαπημένη μου είναι αυτή με τα περιστέρια- για να δω πόσο έχουν χειροτερέψει τα πράγματα

. Παρόλα, αυτά βλέπω μια στασιμότητα πάνω στο θέμα. Όλο τα ίδια και τα ίδια

.
Επί του θέματος τώρα, αποφεύγω
βιβλία αυτοβελτίωσης,
μυστικισμού,
παραφυσικών γεγονότων (πχ ότι η μυθολογία Κθούλου είναι υπαρκτή,
βιβλία με θαύματα ή το βίο αγίων,
βιβλία φυλετικής υπεροχής, καθώς και ότι άλλο
ψευδοεπιστημονικό (Λιακόπουλος, Ντενικεν και δε συμμαζεύεται).
Από τα λογοτεχνικά είδη αποφεύγω τα
σύγχρονα ρομάντζα με τους καυτούς έρωτες και το holy grail (η παρθένα ηρωίδα), ειδικά τύπου 50 αποχρώσεις του γκρι. Λέω σύγχρονα, γιατί έχω διαβάσει κάποια κλασικά (πχ της Ώστιν) και μου άρεσαν. Τέλος, για την ώρα δεν έχω καταφέρει να διαβάσω κανένα βιβλίο της
νεανικής δυστοπικής λογοτεχνίας τύπου Αγώνες Πείνας.