"Πηδάτε" όταν διαβάζετε;

[Μανταλενα]

μια χαρα πηδαω, ειδικα σε κατι ατελειωτες περιγραφες που δε με κρατανε με τιποτα. βεβαια την εχω πατησει καποιες φορες. τελευταια φορα ,στους Πανθεους του Αθανασιαδη, σε ενα σημειο που αρκετες σελιδες καλυπτονται απο το ημερολογιο καποιου (δε λεω λεπτομερειες). τα ψιλοπροσπερασα αλλα τελικα αποκαλυπτανε οπως αποδειχτηκε σημαντικα σημεια πλοκης κ ..αναγκαστικα ξαναγυρισα

 

[Αξία]

Επειδη ζήλεψα από τις αναρτήσεις και θέλω να πω κι εγώ το κομμάτι μου τελοσπάντων (έστω και ετεροχρονισμένα)... Κι εγώ πηδάω και μάλιστα από πολύ μικρή και χωρίς ενοχές... Θυμάμαι στον Φουρφουρή τον Κότσιφα προσπέρασα κάποια εχμ... σημεία, μετά από κάποιες μέρες αδιαθεσίας συνήθισα την ιδέα και έκτοτε την επαναλαμβάνω... Βέβαια υπάρχουν και τα βιβλία που όχι μόνο δεν πηδάς, αλλά καταλήγεις να μισείς τον συγγγραφέα που δεν έγραψε παραπάνω.

 

[Εκδικητής]

Εγώ δεν θυμάμαι ποτέ να έχω πηδήσει κάποιο σημείο.

 

[Φυσαλίδα]

Δεν το κάνω γιατί:
α) νιώθω τύψεις και
β) είμαι σίγουρη ότι κάτι σημαντικό θα παραλείψω και θα χρειαστώ πάρα πολύ χρόνο γυρνώντας πίσω και ψάχνοντας.
Αλλά μερικές φορές (σε κάτι ατελειωτες περιγραφές) θα ήθελα πάρα πολύ να μπορούσα να το κάνω!

 

[Κόρτο Μαλτέζε]

Σπάνια και όχι πάνω από μερικές σειρές.

 

[Αζέλμα]

Το μόνο βιβλίο όπου θυμάμαι να πηδάω δύο ολόκληρα κεφάλαια ήταν η "Παναγία των Παρισίων". Έχει ένα βασανιστικό κεφάλαιο που παρουσιάζει με κάθε λεπτομέρεια το Παρίσι μιας εποχής κάπως σαν απαρχαιωμένος τουριστικός οδηγός. Το άλλο κουραστικό κεφάλαιο μήτε που θυμάμαι πια τί ήταν.

Πεισμωμένος λοιπόν να διαβάσω το κλασικό έργο προτίμησα να μην το πετάξω στην άκρη παρά πήδηξα τα κεφάλαια που με ταλαιπωρούσαν. Τι τα θες όμως, ακόμη μισοδιαβασμένο στέκει στο ράφι.

Όλους λοιπόν μας παιδεύει αυτός ο Ουγκό.
Δεν ξέρω να σου πω για την Παναγία των Παρισίων, επειδή η έκδοση που διάβασα εγώ πρέπει να ήταν διασκευή, ξέρω όμως πολύ καλά ότι μπορεί να γίνει βασανιστικά αναλυτικός... Ήταν κάποιες στιγμές στους Άθλιους που ένιωθα ότι μας κινούσε πρώτα το ενδιαφέρον με την ωραία ιστορία, και μετά σκεφτόταν "Να, τώρα που τους συγκίνησα, ας κοτσάρω και μερικές σελίδες έκθεση που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την πλοκή".
Μόνο που στα κεφάλαια που όλοι προσπερνάνε κρύβεται καμιά φορά η ουσία. Και πάντα αυτά τα κεφάλαια δεν στέκονται τυχαία εκεί. Γράφουν πράγματα που θα ήταν καλό να έχεις στο νου σου όταν διαβάζεις το βιβλίο.

Μα παρόλο που μου αρέσει πολύ ο τρόπος που γράφει ο Ουγκό -τόσο γλυκά!- με εκνευρίζει επειδή το ίδιο φαίνεται πως κάνει σε όλα του τα βιβλία. Στον "Άνθρωπο που Γελά", αυτό που διαβάζω τώρα, 100+ σελίδες έχω αντέξει, και μόλις τώρα άρχισε η δράση. Συγκεκριμένα, ο ήρωας του βιβλίου ξεκίνησε να περπατά.

Με άλλους συγγραφείς δεν είχα ποτέ πρόβλημα, ούτε όμως μου άρεσαν ποτέ το ίδιο!

 

[Πάρης Παπανικολάου]

Προσωπικά σπάνια θα προσπεράσω σελίδες η παραγράφους, θα διαβάσω κάθε λέξη ακόμα και όσο βαρετό η δύσκολο να μου έχει φανεί το βιβλίο, θα το ολοκληρώσω και κάποια στιγμή στο μέλλον θα ξεκινήσω μια δεύτερη ίσως και τρίτη ανάγνωση κρατώντας τις εντυπώσεις από τις προηγούμενες.

 

[Αστράρχης]

Προσωπικά έχω βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να πηδήξω παραγράφους αλλά ευτυχώς αυτές οι φορές ήταν ελάχιστες. Το έχω κάνει όταν ο συγγραφέας το παρακάνει στην υπερανάλυση και αυτό που διαβάζω δε προσθέτει τίποτα παραπάνω σε όσα έχω ήδη διαβάσει, ούτε στην πλοκή, ούτε στους χαρακτήρες, ούτε στην ατμόσφαιρα. Βέβαια μπορεί κάποιος συγγραφέας να θέλει να μεταδώσει το αίσθημα της βαρεμάρας στον αναγνώστη αλλά είναι δικαίωμα του αναγνώστη να θέσει τα όριά του.

Θεωρώ ότι στη δημοσκόπηση έπρεπε να υπάρχει και άλλη επιλογή του τύπου «Ναι αλλά σπάνια», η οποία και θα με κάλυπτε απόλυτα.

 

[Αερικό Της Νύχτας]

Γενικά άμα μου έρθει να προσπεράσω σελίδες/παραγράφους σε βιβλίο είναι σημάδι ότι έχω κουραστεί και θέλω να το τελειώσω μια ώρα αρχύτερα.Συνεπώς προτιμώ να το παρατήσω με την προοπτική ότι θα το ξαναρχίσω κάποια άλλη στιγμή.Δεν αντέχω να προσπερνάω σελίδες ή παραγράφους,κάτι με τρώει μέσα μου άμα το κάνω..

 

[Ονειρευτής]

Το βαθυστόχαστο τούτο ερώτημα του νήματος, απασχόλησε ποικιλοτρόπως τόσο την νεανική όσο και την εφηβική μου ηλικία, καθ' ότι αφορούσε αφ' ενός μεν την χρήση περίπλοκων τεχνικών και ιδιαζόντων στάσεων που είχε ως αποτέλεσμα μια μόνιμη ενόχληση επί της σπονδυλικής μου στήλης, αφ' ετέρου δε την ταυτόχρονη ικανοποίηση των πνευματικών μου αναζητήσεων που είχε ως αποτέλεσμα δυσαναπλήρωτα κενά και ολοκληρωτικές καταστροφές αγαπημένων βιβλίων.

Ως εκ τούτου λοιπόν και μετά πλήρους βεβαιότητος δηλώνω απερίφραστα πως ή θα "πηδάω" ή θα διαβάζω, εφ' όσον η συνειδητοποίηση των παθημάτων του παρελθόντος με έκανε πλέον ν' αντιληφθώ, πως δεν με συμφέρει να κάμω και τα δύο ταυτόχρονα, στην προσπάθεια μου να συνδυάσω το τερπνόν μετά του ωφελίμου!

 

[Αστράρχης]

Κοίτα, με το διάβασμα πρέπει γενικά να προσέχεις γιατί μπορεί να σου καταστρέψει τη ζωή και όχι μόνο τη σπονδυλική στήλη. Μην ξεχνάς ότι η άγνοια είναι ευτυχία!

 

[Πνεύμα]

Αποφεύγω να πηδάω σελίδες. Δεν μου έχει τύχει να διαβάσω βιβλίο που να αδιαφορώ τόσο για το περιεχόμενό του που να το ξεπερνάω! Αν είναι και δε μου αρέσει ντίπι απλά το αφήνω στην άκρη!!

 

[Βασια]

Το βαθυστόχαστο τούτο ερώτημα του νήματος, απασχόλησε ποικιλοτρόπως τόσο την νεανική όσο και την εφηβική μου ηλικία, καθ' ότι αφορούσε αφ' ενός μεν την χρήση περίπλοκων τεχνικών και ιδιαζόντων στάσεων που είχε ως αποτέλεσμα μια μόνιμη ενόχληση επί της σπονδυλικής μου στήλης, αφ' ετέρου δε την ταυτόχρονη ικανοποίηση των πνευματικών μου αναζητήσεων που είχε ως αποτέλεσμα δυσαναπλήρωτα κενά και ολοκληρωτικές καταστροφές αγαπημένων βιβλίων.

Ως εκ τούτου λοιπόν και μετά πλήρους βεβαιότητος δηλώνω απερίφραστα πως ή θα "πηδάω" ή θα διαβάζω, εφ' όσον η συνειδητοποίηση των παθημάτων του παρελθόντος με έκανε πλέον ν' αντιληφθώ, πως δεν με συμφέρει να κάμω και τα δύο ταυτόχρονα, στην προσπάθεια μου να συνδυάσω το τερπνόν μετά του ωφελίμου!

:χαχαχα::χαχαχα::χαχαχα:
Σωστός ο Ονειρευτής!


Αμαρτία ξε αμαρτία το έχω κάνει και δεν έχω νιώσει καθόλου ένοχες.
Έχω φτάσει στο σημείο από την πολύ βαρεμάρα να θέλω να χτυπήσω το κεφάλι μου στον τοίχο οπότε για ευνόητους λόγους προτίμησα να πηδήξω σελίδες.
Για να θέλεις να πηδήξεις σελίδες η παραγράφους σημαίνει ότι αυτό που διαβάζεις δεν σε τραβάει οπότε το θεωρώ χειρότερη αμαρτία να ταλαιπωρούμαι απλά για να διαβάσω κάτι.

 

[Πάστα Φλόρα]

'Εχω σταματήσει να λειτουργώ ψυχαναγκαστικά, αν κάτι δε μου αρέσει το προσπερνώ χωρίς ενοχές.
Μόνο μια φορά λειτούργησα ψυχαναγκαστικά, όταν διάβασα ένα βιβλίο (νομίζω το έχω ξαναγράψει) και θέλησα να πέσω από τον 2ο,3ο όροφο (δε θυμάμαι ακριβώς) .

 

[Νουρμπανού]

Ωραία ερώτηση. Το είχα πει θυμάμαι και σε μια άλλη συζήτηση ότι είναι τόσα τα αριστουργήματα στις μέρες μας - και βέβαια έχουμε πλέον όλοι πρόσβαση σε αυτά - που απλώς προτιμώ να παρατώ ένα βιβλίο που δεν 'τραβάει' κατά τη γνώμη μου και να ξεκινώ άλλο, παρά να το μισο-διαβάζω παραλείποντας σελίδες.

 

[Εκατερωθεν]

Ο συγγραφέας ειναι ενας ομιλητής.Καπου ανάμεσα σε οσα ελκυστικά λέει μπορει να γινει λίγο μονότονος,λίγο βαρετός.Δεν τον απορρίπτω αλλα δεν εχω ενοχή όσον αφορά στην προσπέραση της παραγράφου η στη διαγώνια ανάγνωση της.

 

[Μακρυγιάννης]

Ομολογώ ότι το έχω κάνει στα βιβλία του Εμίλ Ζολά. Είναι από τους αγαπημένους μου συγγραφείς, αλλά αυτή η πολυλογία του...

 

[Ορφεύς]

οχι ποτε
θα το θεωρουσα μεγαλη προσβολη για την παρτενερ μου

 

[Ιωάννα Μος]

γεια σου, βρε Ορφέα!!

 

[Συμπριεν Μερε]

Δεν μου αρέσει να παραλείπω σελίδες αλλά στην "Παναγία των Παρισίων"π.χ πέρασα δυο - τρεις σελίδες καθώς μιλούσε για την ιστορία της εκκλησίας χωρίς να περνάει στην πλοκή. Τελικά δεν έχασα κάτι από αυτή την ενέργειά μου επειδή δεν είχαν καμία σχέση με την κύρια ιστορία αυτά που "προσπέρασα".