Καλησπέρα. Ομολογώ πως δεν διάβασα όλες τις παραξενιές, αλλά υποπτεύομαι πως αυτή που θα γράψω δεν την έχει κανένας και σας την προτείνω για καλύτερη λειτουργικότητα του βιβλίου κατά την ανάγνωση. Αφορά σε βιβλία ραμμένα και με παχύ στρώμα κόλλας στη ράχη που τα κάνει δύσκαμπτα και δύσκολα στο ξεφύλλισμά τους. Πρώτη κίνηση λοιπόν να ανοίξω το βιβλίο στη μέση και πιάνοντάς το αριστερά και δεξιά να κάνω γυμναστική στη ράχη του, ανοιγοκλίνοντας. Αμέσως αρχίζει να χαλαρώνει και αν αυτό το κάνω χωρίζοντας συνεχόμενα στα δύο τα διάφορα τμήματα που ήδη έχω χωρίσει θα καταλήξω σε μια ράχη χαλαρή που αφήνει το ξεφύλλισμα και την ανάγνωση στην λειτουργικότητα που χρειάζομαι.
Όταν αγοράζω βιβλία, διαβάζω τα έξω, τα αυτιά, τον κολοφώνα. Διαβάζω τους προλόγους αν υπάρχουν εν τάχει, εκτός αν υπάρχουν πληροφορίες που εξιτάρουν τη φαντασία μου ή τη γνώση μου για τις συνθήκες της συγγραφής και τα συναφή, οπότε τ’ αφήνω για κανονική ανάγνωση.
Το τέλος ποτέ μα ποτέ δεν το διαβάζω πρώτο. Εκτός του ότι αγαπώ να βυθίζομαι στην ιστορία με κάθε τρόπο και μου το χαλάει να ξέρω το φινάλε, το θεωρώ και απρέπεια προς τον συγγραφέα, γιατί είναι σαν να θέλω να το ξεπετάξω.
Αν ανήκει στην κατηγορία που το έργο κάνει κοιλιά εκεί δυσκολεύομαι, αλλά παρ’ όλα αυτά τη συνέχεια την κρατάω. Δεν πηδάω για να φύγω απ’ την κοιλιά ας πούμε...
Λατρεύω όχι τους σελιδοδείκτες που είναι λωρίδες από κάποιο υλικό, μικρή έφτιαχνα κεντητούς σταυροβελονιά. Λατρεύω τις κορδέλες ή τα σκοινάκια με μια χάντρα στην άκρη που τα είχα πρωταγοράσει στο Λονδίνο και έκτοτε μ’ άρεσε να φτιάχνω μόνη μου και να χαρίζω κι όλα ενίοτε.
Επίσης πάλι στο Λονδίνο αγόρασα κι έχω τρία book chairs, όπως λέγονται αγγλικά και δεν είναι παρά επιτραπέζια αναλόγια. Έχω κι ένα βορειοαφρικανικό αναλόγιο για το δάπεδο, από ζωγραφισμένο και σκαλισμένο ξύλο. Έχουν περάσει τόσα χρόνια και έχω ξεχάσει από που το περιμάζεψα. Εννοώ από ποιό παλιατζήδικο και πού. Κι αυτό όμως απ’ την Αγγλία.
Επίσης έχω πληθώρα φωτιστικών βιβλίου. Πολύ ωφέλιμα όταν ο διπλανός σου βρίσκεται στον βαθύ ύπνο, εσύ όχι και θέλεις να κάνεις κάτι αθόρυβα και με την άνεσή σου, όπως να διαβάζεις κάτω απ’ τα στρωσίδια με τη μικρή λαμπίτσα σου που φωτίζει μόνο τη σελίδα σου...άντε και κάτι παρά πάνω απ’ τη σελίδα σου.
Μ’ αρέσει, επειδή θέλω να ανατρέχω δόστου και δόστου ξανά, αν χρειαστεί, να βάζω με μολύβι τεράστιες παρενθέσεις σε τμήματα του κειμένου που ξετρελάθηκα με τα γραφόμενα...
Αυτά τα ολίγα για την ώρα...
Α, επίσης επειδή διαβάζω παντού, ακόμα και στην τουαλέτα, έχω φροντίσει να υπάρχουν οι απαραίτητες υποδομές γι’ αυτό. Το μέσα στην μπανιέρα δεν έχω ακόμα φροντίσει. Δεν βρίσκω πατέντα...
Επίσης πρέπει να σας πω πως δεν διαβάζω πολύ ως μπορεί ν’ ακούγεται...Μαραθώνιους δεν κάνω. Ότι διαβάζω πολλά μαζί αυτό το ομολογώ σαν αμαρτία...
Επίσης δεν ξεκινάω ένα βιβλίο αν δεν διαβάσω πρώτα ότι γράφει στο οπισθόφυλλο και στην έσω μεριά του εξωφύλλου.
Αυτά που είναι γραμμένα σχεδόν σε κάθε βιβλίο για τον συγγραφέα και το ίδιο το βιβλίο δηλαδή.Το έκανα και με προλόγους,εισαγωγές και επίμετρα,αλλά την πάτησα κάνα δυο φορές αφού έμαθα ουσιαστικά πράγματα για την πλοκή του βιβλίου και το σταμάτησα.Όχι,δεν είμαι καθόλου ψυχαναγκαστικός
