Οταν ήμουν στην Α΄δημοτικού, πανευτυχής που επιτέλους είχα έμαθα να διαβάζω, ξεκίνησα την αναγνωστική μου σταδιοδρομία μελετώντας αχόρταγα όλες τις πινακίδες που έβλεπα γύρω μου (και επιτέλους μπορούσα να αποκρυπτογραφήσω). Ακριβώς απέναντι από το σπίτι μου υπήρχε ένα καθαριστήριο, στη βιτρίνα του οποίου δέσποζε με τεράστια γράμματα η πινακίδα "ΚΑΘΑΡΙΖΟΜΕΝ ΧΑΛΙΑ". Για πολλά (αλλά πολλά!) χρόνια αναρωτιόμουν γιατί άραγε ο συμπαθής επιχειρηματίας διαφήμιζε με τόσο αρνητικό τρόπο τη δουλειά του. Είναι δυνατόν να παραδέχεται ότι "καθαρίζομεν χάλια"?!
Παραναγνώσεις
- Thread starter Φένια
- Start date
μπορεί να σκέφτηκε πως οι πελάτες σε έναν επαγγελματία εκτιμούν πρωτίστως την ειλικρίνεια.
))Αλήθεια, τι λες γι' αυτό το τόσο πετυχημένο φραντζάις ανθοπωλείων τής Ανθής Φύτα; Έχει γεμίσει η Ελλάδα...
Αν δεν επέμεναν να το γράφουν με κεφαλαία θα υπήρχαν κάμποσοι που θα διάβαζαν το σωστό Άνθη Φυτά, βεβαίως-βεβαίως, και όχι το Ανθή Φύτα που ξεγελάει για όνομα.
Εντάξει, ντρέπομαι που το λέω, αλλά αυτή η Ανθή Φύτα μου είχε κάνει κρόσια τα νεύρα μέχρι την 5η δημοτικού! Γι'αυτό πρέπει να λέμε τις απορίες μας δυνατά... πάντα υπάρχει κάποιος να τις λύσει!
πολυ παλιοτερα,για πολλα χρονια,το λεωφορειο που επαιρνα για να κατεβω στο κεντρο της Αθηνας εκανε σταση στη οδο Διδοτου....οταν καθομουνα προς την μερια του πεζοδρομιου διαβαζα μηχανικα την παλια επιγραφη ενος μαγαζιου που δεν την ειχαν κατεβασει...ελεγε ΤΟΡΝΕΥΤΗΡΙΟΝ.......κι εγω ,μηχανικα,ΠΑΝΤΑ την διαβαζα ΠΟΡΝΕΥΤΗΡΙΟΝ......τρεχα γυρευε
Εγώ είχα μία μάλλον ιδιαίτερη σχέση με την επιγραφή "ΑΝΘΗ ΦΥΤΑ", αλλά καθαρά ως προς τον τονισμό, δεν τη θεωρούσα δηλαδή ονοματεπώνυμο. Πολύ-πολύ μικρός, γύρω στα 5 ή 6 (εφόσον μου είχαν μάθει να διαβάζω απ' τα 4), τη διάβαζα σταθερά Άνθη Φύτα. Ο λόγος είχε να κάνει καθαρά με τον ρυθμό των τονισμών, την εναλλαγή τονισμένων και ατόνιστων συλλαβών. Δεν μου πήγαινε καθόλου ο τονισμός "Άνθη Φυτά", προτιμούσα να τονίζονται καί οι δύο λέξεις στην πρώτη συλλαβή, να έχουν δηλαδή κανονικότητα. Προφανώς η λέξη φυτά μου ήταν ακόμα άγνωστη...
Το ίδιο πάθαινα μερικά χρόνια αργότερα, διαβάζοντας στο περιοδικό Τεστ, πάνω από ένα σταυρόλεξο: ΓΙΑ ΔΥΝΑΤΟΥΣ ΛΥΤΕΣ. Δεν μου πήγαινε "για δυναΤΟΥΣ ΛΥτες", δίπλα-δίπλα οι τονισμένες συλλαβές, α πα πα!! "για δυναΤΟΥΣ λυΤΕΣ" ήθελα!
Όπερα, μου άρεσε το Πορνευτήριον! Κι ένα δικό μου: οδηγώντας σε ορεινά τμήματα της Εγνατίας οδού, όταν περνώ από Σταθμούς αποχιονισμού, 9 στις 10 φορές θα διαβάσω Σταθμός απαγχονισμού... Η επιστροφή τής θανατικής ποινής! 
Το ίδιο πάθαινα μερικά χρόνια αργότερα, διαβάζοντας στο περιοδικό Τεστ, πάνω από ένα σταυρόλεξο: ΓΙΑ ΔΥΝΑΤΟΥΣ ΛΥΤΕΣ. Δεν μου πήγαινε "για δυναΤΟΥΣ ΛΥτες", δίπλα-δίπλα οι τονισμένες συλλαβές, α πα πα!! "για δυναΤΟΥΣ λυΤΕΣ" ήθελα!
Όπερα, μου άρεσε το Πορνευτήριον!
Κι ένα δικό μου: οδηγώντας σε ορεινά τμήματα της Εγνατίας οδού, όταν περνώ από Σταθμούς αποχιονισμού, 9 στις 10 φορές θα διαβάσω Σταθμός απαγχονισμού... Η επιστροφή τής θανατικής ποινής!
Last edited:
Για παραβάτες τού ΚΟΚ βεβαίως, βεβαίως!οδηγώντας σε ορεινά τμήματα της Εγνατίας οδού, όταν περνώ από Σταθμούς αποχιονισμού, 9 στις 10 φορές θα διαβάσω Σταθμός απαγχονισμού... Η επιστροφή τής θανατικής ποινής!
Μου έρχονται τώρα πρόχειρα στο μυαλό δυο παραναγνώσεις δικές μου. Η πρώτη έχει να κάνει με την ταμπέλα (γιατί πρόκειται πάντα για ταμπέλες/ επιγραφές; ) ενός πατσατζίδικου που έβλεπα πάντα βιαστικά και έγραφε ΣΟΥΠΕΣ (και απο κάτω) ΠΑΤΣΑΣ και για κάποιο ανεξήγητο λόγο το διάβαζα «σούπες Πάτσας», κάποιες σούπες δηλαδή φτιαγμένες με τον παραδοσιακό τρόπο που τις φτιάχνουν στη Πάτσα, κάποια γραφική επαρχεία (κάπως έτσι το είχα εξηγήσει στο μυαλό μου).
Η δεύτερη έχει και πάλι να κάνει με επιγραφή. Μιλάω τώρα για ένα μπαρ, ή μάλλον για να το πω πιο συγκεκριμένα, απο αυτά που έχουν μέσα κονσομασιόν (όπως βλέπετε κάνω τα πάντα για να αποφύγω την χαρακτηριστική του ονομασία ) του οποίου η επιγραφή ήταν η εξής: ΡΑΝΤΕΒΟΥ. Ελπίζω να το διαβάσατε «ραντεβού» γιατί για λίγο καιρό το διάβαζα «πάντεμπόϊ». Το είχα εκλάβει ως «πηγαίνετε, boys» «ελάτε αγόρια, έχουμε ωραία κορίτσια» ή κάτι τέτοιο. ))
Η δεύτερη έχει και πάλι να κάνει με επιγραφή. Μιλάω τώρα για ένα μπαρ, ή μάλλον για να το πω πιο συγκεκριμένα, απο αυτά που έχουν μέσα κονσομασιόν (όπως βλέπετε κάνω τα πάντα για να αποφύγω την χαρακτηριστική του ονομασία
) του οποίου η επιγραφή ήταν η εξής: ΡΑΝΤΕΒΟΥ. Ελπίζω να το διαβάσατε «ραντεβού» γιατί για λίγο καιρό το διάβαζα «πάντεμπόϊ». Το είχα εκλάβει ως «πηγαίνετε, boys» «ελάτε αγόρια, έχουμε ωραία κορίτσια» ή κάτι τέτοιο. ))Στην πολύ όμορφη παραλία «Χρυσή αμμουδιά» της Θάσου υπήρχε πέρσι ένα κτήριο με ενοικιαζόμενα δωμάτια που ονομαζόταν «ΗΕΡΙΗ». Αφού προσπαθήσαμε να μαντέψουμε πού τονίζεται, τί μπορεί να σημαίνει, τί γλώσσα και τί αλφάβητο είναι, κ.λπ., καταλήξαμε να το διαβάζουμε «χεπίχ» και ξεμπερδέψαμε! Αργότερα μάθαμε ότι πρόκειται για θηλυκό όνομα που εμφανίζεται στην ελληνική μυθολογία.
Πόσο περίεργοι όμως είναι για το νεοελληνικό μάτι μας οι συνδυασμοί «ηε» και «ιη», ε; Ο πρώτος μου κάνει πολύ ομηρικός (π.χ. ἠελίοιο) και ο δεύτερος πολύ ιωνικός (π.χ. ἱστορίη)
Αργότερα μάθαμε ότι πρόκειται για θηλυκό όνομα που εμφανίζεται στην ελληνική μυθολογία.Πόσο περίεργοι όμως είναι για το νεοελληνικό μάτι μας οι συνδυασμοί «ηε» και «ιη», ε; Ο πρώτος μου κάνει πολύ ομηρικός (π.χ. ἠελίοιο) και ο δεύτερος πολύ ιωνικός (π.χ. ἱστορίη)
Last edited:
Αυτό με τα κεφαλαία χαλιά το'χα πάθει με ένα μαγαζί που έλεγε "ΧΑΛΙΑ ΜΟΚΕΤΕΣ". Αφού είναι χάλια οι μοκέτες ποιος θα τις πάρει;
Εγώ πάλι σε ένα σοκάκι της Ζακύνθου είδα έξω από ένα σπίτι την επιγραφή FAM. IKAPONI την οποία και διάβαζα φαμ ικαρονι ( εν τω μεταξύ όλοι λατινικοί χαρακτήρες εγώ το p=π το έκανα ελληνικό p=ρ)... Μέτα από καιρό όταν ξανά πέρασα είδα πως ήταν κάπως έτσι FA.I.KAPONI και μίλαγε για την οικογένεια του ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΠΩΝΗ (Family Ioanni Kaponi) 
.. αυτά
.. αυτά