Τίτλος: Ο Τσε Αυτοκτόνησε
Συγγραφέας: Πέτρος Μάρκαρης
Εκδόσεις: Γαβριηλίδης
Έτος έκδοσης: 2003 (13η έκδοση)
Έτος πρώτης έκδοσης: 2003
Αριθμός σελίδων: 443
ISBN: 960-336-216-6
Όπως γράφει και ο Χόλντεν στο “νυχτερινό δελτίο” «Ο Πέτρος Μάρκαρης, φτιάχνει έναν αστυνομικό της διπλανής πόρτας», με μια σχεδόν εμμονή στα λεξικά – που είναι τα μόνα βιβλία που διαβάζει – και τις εφημερίδες.
Έναν οικογενειάρχη της διπλανής πόρτας θα έλεγα εγώ, με έναν συνηθισμένο γάμο, μια συνηθισμένη κόρη που κάνει το διδακτορικό της στη Νομική, στη Θεσσαλονίκη, μια συνηθισμένη σύζυγο της διπλανής πόρτας, που έχει βαρεθεί τις συνήθειες του συζύγου μετά από πολλά χρόνια γάμου. Όπως έλεγε και ο Λαζόπουλος, είτε τον δικό της πισινό πιάνω είτε τον δικό μου, το ίδιο και το αυτό. Κάπως έτσι είναι και η σχέση του αστυνομικού Χαρίτου με την σύζυγό του.
Έχει όμως μια πολύ καλή σχέση με τον φίλο της κόρης του, τον Φάνη, που είναι γιατρός.
Σκεφτόμουν πώς να ξεκινήσω την παρουσίαση της υπόθεσης, κάπου όμως στη μέση του βιβλίου ο ίδιος ο αστυνομικός, ο Κώστας Χαρίτος, περιέγραφε την εκκίνηση του βιβλίου με τη σκέψη:
“Μου καρφώνεται η ιδέα ότι η αυτοθυσία μου να σώσω την Έλενα Κρούστα από το βόλι του … τελικά μόνο καντεμιά μου έφερε. Γλίτωσα παρά τρίχα τη ζωή μου, πέρασα κοντά έναν μήνα στο νοσοκομείο, πήρα μετά την αναρρωτική και μπήκα υπό την κηδεμονία της Αδριανής, και σαν να μη μου έφταναν όλα αυτά, χάνω και το πόστο μου στο Σώμα.”
Και κει που έχει βαρεθεί την αναρρωτική του, την απόλυτη κυριαρχία της συζύγου στη ζωή του, την γάτα που κάθεται στο διπλανό παγκάκι, τα σταυρόλεξα, αυτοκτονεί ο επιχειρηματίας Φαβιέρος στη μέση μιας τηλεοπτικής συνέντευξης που μεταδιδόταν ζωντανά. Ο Φαβιέρος, που συνελήφθη και βασανίστηκε στη διάρκεια της χούντας, είχε καταφέρει να γίνει ένας μεγαλοεργολάβος. Έχει αναλάβει μάλιστα και αρκετά σημαντικά ολυμπιακά έργα. Τι λόγο μπορεί να είχε να αυτοκτονήσει ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας και μάλιστα δημόσια? Την αυτοκτονία περιπλέκει και μια μικρή ακροδεξιά οργάνωση που υποστηρίζει με προκήρυξη ότι έσπρωξε τον Φαβιέρο στην αυτοκτονία, γιατί απασχολούσε στις επιχειρήσεις του αλλοδαπούς εργάτες.
Ο Χαρίτος αναλαμβάνει ανεπίσημα, μιας και επισήμως βρίσκεται σε αναρρωτική, να διερευνήσει την υπόθεση.
Το βιβλίο γράφεται το 2002-2003, όταν τα ολυμπιακά έργα βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη. Όσοι ζούσαν στην Αττική την εποχή εκείνη, θα αναγνωρίσουν πολλές από τις περιγραφές του Χαρίτου. Την κίνηση, το νέφος, το καμίνι του καλοκαιριού, τις διαδρομές που δεν κουνιόταν φύλλο, τις λακούβες στους δρόμους, τα έργα που ήταν σε εξέλιξη. Και όσοι ζούσαν στην Ελλάδα εκείνη την εποχή θα αναγνωρίσουν όλα εκείνα που ακούγονταν για σκάνδαλα, για ανάθεση έργων σε ημέτερους, για τη διαπλοκή μεταξύ πολιτικών και επιχειρηματιών, ή μεταξύ επιχειρηματιών διαφορετικών χώρων, όπως των εργολάβων με τους επιχειρηματίες και δημοσιογράφους των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα: Ο Πέτρος Μάρκαρης, γεννήθηκε το 1937 στην Κων/πολη. Είναι συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων και μεταφραστής στα γερμανικά και στα τουρκικά. Τα έργα του όπως τα αντέγραψα από το Wikipedia
Αστυνομικά Μυθιστορήματα:
• Nυχτερινό δελτίο, 1995
• Άμυνα ζώνης, 1998
• Ο Τσε αυτοκτόνησε, 2003
• Βασικός Μέτοχος, 2006
• Παλιά, Πολύ Παλιά, 2008
• Ληξιπρόθεσμα Δάνεια, 2010 (Τριλογία της Κρίσεως, 1)
• Περαίωση, 2011 (Τριλογία της Κρίσεως, 2)
• Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία, 2012 (Τριλογία της Κρίσεως, 3)
• Τίτλοι Τέλους, 2014 (Τριλογία της Κρίσεως, Επίλογος)
Επίσης:
• Το μετέωρο βήμα του πελαργού (ταινία), 1991
• Η Αθήνα πρωτεύουσα των Βαλκανίων, 2004
• Περιμένοντας τα Σύννεφα (ταινία), 2004
• Κατ' εξακολούθηση, 2006
• Η Αθήνα της μιας διαδρομής, 2013
Τα βιβλία του Μάρκαρη έχουν μεταφραστεί και κυκλοφορούν με σημαντική επιτυχία σε πάνω από επτά χώρες.
Τιμήθηκε με το Σταυρό του Τάγματος της Αξίας της Γερμανίας, το 2014.
Προσωπική γνώμη: μου άρεσαν όλα, μα όλα, ο τρόπος γραφής, οι σημαντικοί χαρακτήρες του βιβλίου, ο τρόπος που θίγονται διάφορα κοινωνικά, πολιτικά, ρατσιστικά προβλήματα της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας, καθώς και ο τρόπος που περιγράφονται οι διάφορες σχέσεις μεταξύ των χαρακτήρων.
Είναι το πρώτο βιβλίο του Μάρκαρη που διάβασα, ωστόσο έχοντας διαβάσει τα σχόλια και την παρουσίαση του “Νυχτερινού Δελτίου” μου άρεσε ακόμα και το γεγονός ότι ο Χαρίτος μεγαλώνει, η κόρη του από φοιτήτρια, είναι πλέον απόφοιτος, μου άρεσε δηλαδή που οι βασικοί ήρωες του Μάρκαρη ακολουθούν μια “φυσιολογική” πορεία από βιβλίο σε βιβλίο. Δεν μένουν στάσιμοι και ίδιοι.
Μου άρεσαν λοιπόν όλα εκτός από την υπόθεση. Η ιστορία, είναι μάλλον αρκετά πρωτότυπη. Και ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα. Η λύση του μυστηρίου όμως, δεν με έπεισε. Βέβαια από την άλλη εδώ δεν υπήρχε φόνος, για να συλληφθεί ο δολοφόνος με τα αδιάσειστα στοιχεία που θα μάζευε ο αστυνόμος, μετά από πολλές ανατροπές. Όπως και να έχει, παρότι έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία στα αστυνομικά ή δικαστικά βιβλία, και σχεδόν πάντα τα βλέπω σαν ιστορίες που θα μπορούσαν να συμβούν ή που έχουν ήδη συμβεί, η υπόθεση του βιβλίου “o Τσε αυτοκτόνησε” μου άφησε την αίσθηση του “δεν δίνω ούτε μία πιθανότητα στο εκατομμύριο να μπορούσε να συμβεί μια ανάλογη ιστορία στην πραγματικότητα, στην Ελλάδα ”.
Last edited:
