Πέτρος Μάρκαρης : ''Νυχτερινό δελτίο"

[Χόλντεν]

Στοιχεία για την έκδοση και φωτογραφία δεν έχω εύκαιρα, καθώς αναφέρομαι στην έκδοση που δόθηκε δωρεάν με το Βήμα την Κυριακής. Αυτή την στιγμή δεν το έχω στα χέρια μου, όταν το πάρω πίσω θα ενημερώσω σχετικά.

Το βιβλίο εκδόθηκε το 1995 και από την θεματολογία γράφτηκε περίπου εκείνη την εποχή.

Ο Πέτρος Μάρκαρης φτιάχνει έναν αστυνομικό της διπλανής πόρτας, ολίγον αντιήρωα, ζει σε έναν προβληματικό γάμο, αγωνιά για το μέλλον του παιδιού του, έχει ένα σαράβαλο αυτοκίνητο, τρώει την μισή μέρα μέσα στην κίνηση της Αθήνας και έχει ένα περίεργο χόμπι, τα λεξικά. Αυτός είναι ο αστυνόμος Χαρίτος.

Στην κριτική αστυνομικών μυθιστορημάτων είμαι αντίθετος στο να αναφέρουμε πολλά πράγματα για την υπόθεση, ακόμη και το αν έχει ή όχι πολλές ανατροπές μπορεί να αποκαλύψει πράγματα. Όσοι δεν έχετε πρόβλημα παρακάτω κάποια στοιχεία για την υπόθεση.

Spoiler

Ένα ζευγάρι Αλβανών δολοφονείται, και στην συνέχεια δολοφονούνται δύο δημοσιογράφοι φαινομενικά άσχετοι με την υπόθεση. Ο Χαρίτος αναλαμβάνει να εξιχνιάσει τις υποθέσεις όταν αυτές συνδέονται όχι μόνο μεταξύ τους αλλά και με μία υπόθεση εμπορίας παιδιών. Δεν υπάρχουν πολλές ανατροπές, αλλά υπάρχει μια σφιχτή πλοκή με ένα απρόσμενο τέλος.

Η γραφή εύκολη, χωρίς πολλές περιγραφές, πρόσωπα όσα χρειάζονται ώστε να μην μπερδεύεται κανείς. Αστυνομικό μυθιστόρημα για ένα απόγευμα, καλό για τους λάτρεις του είδους που τους αρέσει και η αναφορά στην σύγχρονη Ελληνική πραγματικότητα.
Από εκεί και πέρα, όταν το διαβάσεις, δεν σου αφήνει κάτι άλλο. Μπαίνει στην βιβλιοθήκη, και το ξεχνάς.

 

[Επίδοξος Συγγραφέας]

Φίλε Χόλντεν, δεν φαίνεσαι ικανοποιημένος από αυτό το βιβλίο από ό,τι καταλαβαίνω...Αν και φαν του αστυνομικού μυθιστορήματος, δεν έχω διαβάσει ακόμα Μάρκαρη και ήθελα να σε ρωτήσω : θεωρείς το συγκεκριμένο βιβλίο του Μάρκαρη μέτριο ή όλη τη σειρά του αστυνόμου Χαρίτου μέτρια για τα γούστα σου;

 

[Μαρτίνος του Καρμό]

Λιτή μα με σαφήνεια η παρουσίαση σου Χόλντεν και τον ευχαριστώ γι 'αυτήν.

Δυστυχώς για μένα,δεν θα το διαβάσω διότι δεν βρίσκω πια ενδιαφέρον σε προσωποκεντρικούς ήρωες.
Όσο σφιχτή πλοκή και να έχουν,μου είναι προβλέψιμοι και ο Χαρίτος φαντάζομαι...αν και αντιήρωας,στο τέλος όλα τα σφάζει όλα τα μαχαιρώνει ακόμα κι αν πεθαίνει η μάνα του.

Ωστόσο φαντάζομαι ότι θα πρέπει να αρέσει πολύ το στυλ γραφής του αφού το "Νυχτερινό δελτίο" έχει διθυραμβικές κριτικές έπειτα από μια πρόχειρη ματιά που έριξα εδώ

Άρα δεν θα απογοητευθούν όσοι έχουν στο καλάθι τους την κατηγορία αυτή.

 

[Χόλντεν]

@Επίδοξε, δεν έχω διαβάσει άλλο βιβλίο της σειράς για να έχω άποψη. Δεν είναι ότι δεν είμαι ικανοποιημένος, απλά όταν το τελείωσα δεν ήθελα να πάρω τηλέφωνο τον Χαρίτο να τα πούμε και αυτό για εμένα σημαίνει ότι δεν είναι στην γκάμα των βιβλίων που θέλω πια να διαβάζω. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι εξαιρετικό για το είδος του.

@Μαρτίνε στο κλασικό αστυνομικό μυθιστόρημα πάντα στο τέλος ο ντεντέκτιβ/ αστυνόμος κ.λπ. βγάζει λαγούς από το καπέλο.... Σε ότι αφορά τις κριτικές, όπως και σε όλα τα πράγματα έτσι και στο βιβλίο, εκτός από την ουσία υπάρχει και το Marketing.

 

[Πολυξενη]

Έχω διαβάσει μόνο την Άμυνα Ζώνης, καλογραμμένο με ωραία πλοκή, ο αστυνόμος Χαρίτος χαμηλών τόνων αλλά πεισματάρης και με ιδιαίτερο γνώρισμα την εμμονή του με τα λεξικά. Βιώνει την καθημερινότητα του και παλεύει με τα εμπόδια που στήνουν στην πορεία του συμφέροντα και φιλοδοξίες. Θα διαβάσω το Νυχτερινό Δελτίο και θα επιστρέψω για περισσότερα.

 

[Πακο]

Θεωρώ τον εαυτό μου οπαδό του Μάρκαρη αν και σίγουρα "χρειάζομαι" αρκετό διάβασμα στην αστυνομική λογοτεχνία.
Αυτό που μου αρέσει στα βιβλία του είναι πως, κατά τη γνώμη μου, καταπιάνεται με ένα κοινωνικό ή πολιτικό φαινόμενο και σ' αυτό στήνει μια πλοκή. Ο Χαρίτος, ένας ήρωας χωρίς κάποιο ιδιαίτερο ταλέντο/ευφυΐα, αλλά με πείσμα και ήθος φτάνει στην άκρη του νήματος. Ένας χαρακτήρας με τον οποίο αρκετοί Έλληνες μπορούν εύκολα να ταυτιστούν.
Είναι η προσωπικότητα του Χαρίτου, (η οικογενειακή του καθημερινότητα, οι πεποιθήσεις του) που με έχουν γοητεύσει, συνεπώς ίσως και να μην είμαι όσο κριτικός χρειάζεται... πάντως ανυπομονώ να διαβάσω αυτό που θα ακολουθήσει τα "ληξιπρόθεσμα δάνεια"

 

[Επίδοξος Συγγραφέας]

Μόλις το ολοκλήρωσα (σε 4 μέρες, αν και από την πρώτη μέρα με έπνιγε η επιθυμία να το τελειώσω αμέσως, αλλά συγκρατήθηκα). Το θεωρώ εξαιρετικό βιβλίο. Απορώ που δεν είχε τόση απήχηση στην εποχή του εδώ, παρά μόνο όταν μεταφράστηκε στα γερμανικά και γνώρισε επιτυχία στο εξωτερικό. Ο Μάρκαρης χειρίζεται αριστουργηματικά την αφήγηση σε α΄ πρόσωπο. Είναι μια ζωντανή και γλαφυρή αφήγηση που σε ωθεί να γυρίζεις τις σελίδες ασταμάτητα. Εϊναι από τα κορυφαία αστυνομικά (ίσως το κορυφαίο) που έχω διαβάσει ως τώρα.

Αξίζει να σημειωθεί, όμως, ότι δεν αρκείται στην αστυνομική πλοκή. Όπως έχει πει ο Μάρκαρης, το αστυνομικό μυθιστόρημα είναι το ιδανικό είδος γραφής για να σχολιάσεις κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα. Έτσι, στηλιτεύει τη διαφθορά και τη λαθρομετανάστευση, τη μεγάλη δύναμη των ΜΜΕ, αλλά κυριώς αναδεικνύει μοναδικά το πώς οι γνωριμίες και οι διασυνδέσεις (πολιτικές, επιχειρηματικές) συχνά κυριαρχούν έναντι του Νόμου και της Δικαιοσύνης.

Θα διαφωνήσω με τον Χόλντεν, που ανέφερε ότι "ο Χαρίτος ζει σε έναν προβληματικό γάμο". Νομίζω ότι ζει σε έναν γάμο που αποτελεί τον μέσο και αντιπροσωπευτικότερο γάμο της ελληνικής κοινωνίας του τότε και του σήμερα - απλώς περιγράφει πολύ ωμά τις σκέψεις του ο Χαρίτος και ίσως αυτό σε κάνει να χαρακτηρίζεις προβληματική τη σχέση του με τη γυναίκα του.

στα (+)
- ο Μάρκαρης δεν προσπάθησε να φτιάξει έναν συνηθισμένο "αντιήρωα", χωρισμένο, με μία κόρη στην εφηβεία, με επήρρεια στο ποτό και στο τσιγάρο, μοναχικό και μισάνθρωπο που όμως είναι ο εξυπνότερος και ικανότερος αστυνομικός της πόλης. Αντιθετως, φτιάχνει έναν συνηθισμένο εργαζόμενο της καθημερινότητας, με τον οποίο μπορεί ο αναγνώστης να ταυτιστεί ευκολότερα
- σφιχτή πλοκή με σταθερά γοργό ρυθμό.

στα (-)
- με ξένισε λίγο η χρήση άσεμων λέξεων, αν και κατανοώ ότι συνέβαλε στην ανεπιτήδευτη και μη ωραιοποιημένη αφήγηση του Χαρίτου
- θεωρώ ότι ήταν ατυχής η επιλογή των επωνύμων των δημοσιογράφων, καθώς είχαν το ίδιο αρχικό γράμμα (το "Κ")

Spoiler

Καραγιώργη-Κωσταράκου

και αυτό μπερδεύει τον αναγνώστη λίγο

Πάντως, εγώ σαν επίδοξος συγγραφέας απογοητεύομαι λίγο, γιατί δεν νομίζω να μπορέσω ποτέ να γράψω ένα τόσο καλό μυθιστόρημα

 

[Χόλντεν]

Θα διαφωνήσω με τον Χόλντεν, που ανέφερε ότι "ο Χαρίτος ζει σε έναν προβληματικό γάμο". Νομίζω ότι ζει σε έναν γάμο που αποτελεί τον μέσο και αντιπροσωπευτικότερο γάμο της ελληνικής κοινωνίας του τότε και του σήμερα - απλώς περιγράφει πολύ ωμά τις σκέψεις του ο Χαρίτος και ίσως αυτό σε κάνει να χαρακτηρίζεις προβληματική τη σχέση του με τη γυναίκα του.

δεν λέω κάτι διαφορετικό, απλά πιστεύω ότι ο μέσος και αντιπροσωπευτικός γάμος είναι προβληματικός...

 

[Επίδοξος Συγγραφέας]

OK. Πάω πάσο τότε. Ίσως δεν έχεις άδικο, αλλά αυτή είναι μια άλλη μεγάλη συζήτηση.

 

[Χόλντεν]

Εννοείται...

 

[Επίδοξος Συγγραφέας]

Μόλις βρήκα τυχαία την τηλεοπτική μεταφορά του βιβλίου. Από ό,τι φαίνεται λείπει το τρίτο επεισόδιο , αλλά κι έτσι μπορούμε να το απολαύσουμε.

 

[Ανναμου]

για τον Μαρκαρη μου εχουν πει οτι τα βιβλια τουεειναι αρκετα καλα για αστυνομικη λογοτεχνια,αλλα προσωπικα δεν εχω αγορασει ποτε κατι δικο του.ειναι στη λιστα ομως με τα υποψιν!

 

[Μανκον]

Καλημέρα και καλώς σας βρήκα.
Μόλις χθές τελείωσα το "Νυχτερινό δελτίο" .... ένα απολαυστικό αστυνομικό μυθιστόρημα.
Είναι ο δεύτερος Μάρκαρης που διάβασα(το άλλο "Παλιά πολύ παλιά").

 

[Κάποιοθ άλλοθ]

Μπράβο ρε Επίδοξε, ευχαριστούμε.

 

[Θοδωρής]

Ο Μάρκαρης διανύει μεγάλη συγγραφική ωριμότητα... Καμιλερικό χιούμορ, αξεπέραστη πλοκή με συνεχείς ανατροπές και κυρίως ιστορίες που σχολιάζουν καυστικά τη σύγχρονη ελληνική επικαιρότητα.

 

[Επίδοξος Συγγραφέας]

Καλά, δεν μπορείς να πεις "διανύει" με αφορμή το "Νυχτερινό δελτίο"...το έγραψε το 1995...Πάντως είναι ΦΟΒΕΡΟΣ !!!!

 

[Φαροφύλακας]

Μόλις τελείωσα το "Νυχτερινό Δελτίο". Κι εμένα μου άρεσε κάμποσο.

Η ιστορία είναι προσεγμένη, οι χαρακτήρες καλοφτιαγμένοι κι η αποκάλυψη του δολοφόνου στο τέλος είναι πετυχημένα κατά τα πρότυπα τής Αγκάθας.

Αυτό που μου άρεσε περισσότερο είναι πως διάβασα μια ιστορία πολύ κοντινή στην πραγματικότητά μου. Ένας απλός, καθημερινός Έλληνας που ζει και κινείται στην σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Ούτε "speakeasy"* την εποχή της ποτοαπαγόρευσης στην Αμερική, ούτε επαύλεις στην βρετανική επαρχία. Εδώ, δικά μας πράγματα: στο τραπέζι γεμιστά, στον δρόμο μποτιλιάρισμα κι η μοναχοκόρη φοιτήτρια στην Θεσσαλονίκη.

Μπράβο στον Μάρκαρη.

Ο σύνδεσμος που δίνει πιο πάνω ο Επίδοξος Συγγραφέας δεν λειτουργεί.. Η σειρά υπάρχει, παρόλα αυτά, στον συσωλήνα και μάλιστα ανεβασμένη από τον ίδιο τον... CostasHaritos!!
Κλικ εδώ για το πρώτο επεισόδιο κι από εκεί, φαντάζομαι, πως θα βγει άκρη και για τα υπόλοιπα.

Κάτω από το βιντεάκι σημειώνεται: Τηλεοπτική μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος του Πέτρου Μάρκαρη. Προβλήθηκε από την ΕΤ1 την περίοδο 1998 - '99 και ολοκληρώθηκε σε 18 επεισόδια 45'.

* τα μαγαζιά που σερβίραν παράνομα ποτό· τα συναντάς π.χ. στα αστυνομικά του Ντάσιελ Χάμετ