Οι αργίες είναι ωραίες μέρες.

[Τσίου]

Καλέ μου Παράδοξε, πέρα απο την πλάκα και για να μη δημιουργούνται εντυπώσεις, σου δινω το λόγο μου οτι δεν έχω χειροδικήσει ούτε κυκλοφορώ με τέτοια διάθεση.

Απαπαπα. Καλά κάνεις. Μακριά. Η χειροδικία είναι εθιστική. Μετά την πρώτη χαστούκα που θα ρίξεις σε άνθρωπο θα θες κι άλλο.

 

[Έλλη Μ]

Νταξ, Πρδξε, αν με λεγαν Επιστημη, θα σηκωνα ψηλα τα χερια με τα συμπεράσματά σου.
Τσιουμου, μετα το Ποοοοοοπ, εν εχει στοπ.

 

[Μεφιστοφελής]

Μμμ για καποιο λογο παντα η "ξυπολισια" με γυρναει σε μνημες χωριου...την ανοιξη....ηταν υπεροχα...

Περαν τουτου δυσκολο να μαθεις απο γονεις και τα λαθη τους και να καταφερεις να βελτιωθεις σαν ανθρωπος πατωντας στα θετικα και αρνητικα στοιχεια τους αλλα ετσι γινεσαι και καλυτερος ανθρωπος και στο τελος καλυτερος γονιος (γιατι βιβλιο οδηγιων δεν παιζει) και ελπιζεις να κανουν και οι απογονοι το ιδιο μπας και γινει ποτε καλυτερη η κενωνια η ατιμη...

Α και την ιδια διαδρομη την εχω κανει και γω στη Σαντορινη...αφου ειχα ανεβει πρωτα τα σκαλια στα Φυρα...Ιουλιο..1 το μεσημερι... εχει τυχει να εχω και καλυτερες ιδεες με τα χρονια....

 

[Μεφιστοφελής]

τον Μανάρα και τον Εντικά.

Αργότερα, γνώρισα μια κοπέλα που διάβαζε πολύ και αγοράζαμε διαφορετικά βιβλία για να τα ανταλλάζουμε. Στο Λυκειο, πέρασα τη φάση με τους Μπιτνικς (πολύ ψυχαναγκαστική φάση, νομίζω). Διαβασα ό,τι Μπάροουζ κυκλοφορούσε. Εγκωσα! Υπερτιμημένος, κατα τη γνώμη μου. Κάπως έτσι. Τα υπόλοιπα ήρθαν με διάδραση, πολλλλές ώρες στην Πρωτοπορία, πολλα βιβλία τα ανακάλυψα χαρη στον Κούντερα κλπ κλπ.


Το αγαπημένο μου μότο ειναι Memento mori. Ειναι και το πρωτο τατουάζ που έκανα. Το δευτερο, ειναι το άπειρο με το φ και το π.
Το δευτερο αγαπημένο μου μοτο είναι "Ξέρεις, πάντα ξέρεις."

Έχω δει το OldBoy 7 φορες και ειναι η ταινια που -μετά απο χρόνια- με συγκλονισε.

Μπαροουζ δεν εχω διαβασει αλλα ειχα μια φορα και εναν καιρο την ιδια ακριβως διαδρομη με τον Μπουκοφσκι και ας μην τα διαβασα ολα....
Oldboy το αυθεντικο ή την δυτικη εκδοχη του αληθεια? δεν την εχω δει και ισως πρεπει..

Μαναρα σε τι ηλικια ? γιατι επιασα πρωτη φορα στα 15 και μπορω να πω μου πηρε δυο βδομαδες να ξεπερασω το κλικ...(που πηγαινα και τα εβρισκα και γω ομως)..

Επισης, βιοι παραλληλοι ανθρωπων και απιθανα μικρα κοινα (βλεπε memento mori) που ουτε τα καταλαβαινεις ευκολα, ουτε και τα μαθαινεις με μια απλη επαφη κοινωνικη ή αλλη...περιεργος μικρος θαυμασιος κοσμος εχω να πω...

Παντως, περιεργο που ειναι πιο ευκολο να εξιστορησει κανεις την και για την ζωη του σε ενα τετοιο πλαισιο οπως εδω, αλλα στην καθημερινοτητα μας ειμαστε πιο κλειστοι, καχυποπτοι και συχνα αποφευγουμε τις κοινωνικες επαφες....φταιει αραγες η κοινωνια και οι ανθρωποι ή αισθανομαστε πιο ευαλωτοι απο κοντα.... ?

 

[Έλλη Μ]

Τα βλεπεις; ολα ειναι θεμα άποψης. Στο προκειμενο, εχουμε να κανουμε με δυο: τη δικη σου που λεει οτι πιο ευκολα ανοιγεται καποιος για τη ζωή του, πισω απο ένα νικ κι ενα άβαταρ και τη δικη μου που λεει οτι τα πραγματα εχουν διαβαθμισεις αποκαλυπτοτητας (νεολογισμος), δηλαδη ολα τα παραπανω, ειναι πληροφοριες που μπορω να μοιραστω ή να καταγραψω και δεν ανηκουν στη σφαιρα της κρυψίνοιάς μου. Ειναι ανωδυνα. Και δε θα ειχα δισταγμο να συζητησω γι' αυτα δια ζωσης, αν με ρωτουσε καποιος. Εδω, βεβαια, τους τα φορτωσα.

 

[Μεφιστοφελής]

Μμ ναι γιατι κανω ενα αλμα υποθεσης: οτι δεν θα τα μοιραζοσουν σε απλη ερωτηση συνομιλητη... και απο την αλλη ομως...ενας συνομιλητης που δεν σε ξερει δεν θα μπορουσε να σου κανει ερωτησεις τετοιου τυπου ευκολα αρα θα επρεπε και παλι να τα " φορτωσεις" πραγμα το οποιο θα ηταν ασυνηθες

Επισης, να πω οτι το πανω εινα παρατηρηση και οχι προσωπικη αποψη με την εννοια οτι ναι μεν το εχω παρατηρησει απο την αλλη ομως δεν το πραττω καθοτι προτιμω απειρως περισσοτερο την ειλικρινεια της ανθρωπινης συναναστροφης (και ξερεις και σε ποιον μιλας βρε αδερφε).

Για την.....αποκαλυπτοτητα δεν μπορω παρα να συμφωνησω...

 

[Έλλη Μ]

Έχω πάει και νομίζω ότι είναι "πολύ καφκικό για να είναι αληθινό"!

Έχω πάει, δεν είναι αστικός μύθος!

κλικ

Spoiler

Μη μου θυμώσεις, σε πειράζω κι η κυρία ειναι θεούλα, γιατι στο τέλος εχει φάει παστιτσάδα.
Εσύ;

Που λες, Νικόλα, ενα Σαββατο κοντινου Μαρτιου, σε ενα γνωστό ταξιδιωτικο γραφείο, σχεδιάζα -μεταξυ αλλων- και βόλτα στο Περ Λασέζ, αλλά ξημερωσε Κυριακή που -στην κυριολεξία- πραγματωνε τον μεγαλύτερο, παιδικο μου εφιάλτη. Βημα το βήμα, λέξη τη λεξη, στιγμή τη στιγμη σχεδόν.
Ε, μετά, πήγε περιπατο το Περ Λασεζ. Προσωρινα.
Αργία ειναι σήμερα για μένα!!!!

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Μη μου θυμώσεις, σε πειράζω κι η κυρία ειναι θεούλα, γιατι στο τέλος εχει φάει παστιτσάδα.
Εσύ;

Εγώ μόνο αποδομημένο παστίτσιο της θείας (σύγκρυο) Έλλης!!

 

[Φαροφύλακας]

2016 ξεκίνησες αυτό το νήμα, @Έλλη Μ

Αυτό που μου αρέσει στη Λέσχη, είναι πως μοιάζει με ανοιχτό ημερολόγιο ή με φωτογραφίες από το παρελθόν.

Εχω καημό να κάνω ένα ταξίδι πολυήμερο μόνη μου. Στο εξωτερικό.

Και δική μου αγάπη και πράγμα που το (παρα)κάνω.

 

[Έλλη Μ]

Εγώ μόνο αποδομημένο παστίτσιο

Προσφατα, προσπαθησα να κανω κανελονια. Ξεκινησε τουρτοειδες και εντυπωσιακο ως συλληψη κι εκτελεση για να καταληξει αισχοειδες, περιπου αυτο που περιγραφεις. Τεραστια πατατα. (Δεν ειχε μεσα πατάτες)

Και δική μου αγάπη και πράγμα που το (παρα)κάνω.

Ισως να ειναι το μοναδικο πραγμα που ζηλευω*. Τιποτε αλλο. Ουτε χρηματα, ουτε αντικειμενα, ουτε αλλες εμπειριες.
*Που και γι' αυτο, δεν ειμαι σιγουρη...

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Προσφατα, προσπαθησα να κανω κανελονια. Ξεκινησε τουρτοειδες και εντυπωσιακο ως συλληψη κι εκτελεση για να καταληξει αισχοειδες,

Προσπαθώ να κάνω εικόνα μια τούρτα με κανελόνια αλλά δεν...

 

[Έλλη Μ]

Αυτό που μου αρέσει στη Λέσχη, είναι πως μοιάζει με ανοιχτό ημερολόγιο

...γιατί γυρνάς πισω και βλεπεις τι και πόσα ή πόσο ίσως έχεις αναθεωρησει
Για παράδειγμα, εγραφα το 2016 αυτό

Παρόλο που σπάνια ψεύδομαι, έχω αναγνωρίσει οτι κάποιες φορές η αλήθεια (μπορεί να) είναι υπερεκτιμημένη.

που, ενώ το πρώτο της σκελος ειναι ακριβές, το δευτερο δεν ειναι ακριβώς έτσι, δηλαδή η αλήθεια ειναι υπερεκτιμημένη γι' αυτόν που προτίθεται να μην την επιλέξει, με πρόσχημα να προστατέψει εκεινον που θα την ακούσει ενώ, στην πραγματικότητα, τον εαυτό του προστατεύει.
Oπως επίσης, καταλαβαινω οτι υπάρχει κι εκεινος που δεν θελει να την ακούσει, χωρις να μπορώ να αναγνωρισω ή να κατανοήσω τους λόγους.
Νομιζω, όταν το έγραφα, μαλλον ειχα στο μυαλό μου φορές που εγω εχω επιλέξει να μην πω την αληθεια, πράγμα που, με εναν τρόπο, με κάνει ειλικρινή, ελπίζω να σε μπουρδούκλωσα.

 

[Χρυσένια]

Μια που λέμε για δημιουργίες , ας πω και εγώ πως για πρώτη φορά θα φτιάξω κόλλυβα, αφού έρχεται Ψυχοσάββατο. Τρελαίνομαι για κόλλυβα, είμαι ένθεη της Ορθοδοξίας και έχω χάσει και κάμποσους οπότε είναι ταμάμ και ας ακούγεται μακάβριο!
Λέω στην μάνα μου χαρωπή: "Θα πάω και στα παιδιά στην δουλειά!"
Μου λέει με ύφος ειρωνικό κατεβάζοντας τα γυαλιά της "Μπράβο κορίτσι μου! Έτσι πάντα μέσα στη χαρά και στο κέφι να 'σαι!"
Με τρολαρει

 

[Εστελλ]

Τρελαίνομαι για κόλλυβα

Ήταν ο κύριος λόγος που πήγαινα στην εκκλησία μικρή. Επειδή δεν μου αρέσουν τα γλυκά, τα κόλλυβα ήταν μια "ευχάριστη έκπληξη" όχι πολύ γλυκά, όσο έπρεπε.