Νέος Συγγραφέας - Μπορώ να έχω νόμιμα έσοδα χωρίς ΤΕΒΕ;

Καλά παιδια, ας ηρεμήσουμε λίγο. Ομολογώ ότι αυτό με τα εσώψυχα που πρέπει να πληρώνονται διατυπώθηκε με έναν τρόπο ελαφρώς παρεξηγήσιμο αλλά μέχρι εκεί. Χωρίς να ξέρουμε τον άνθρωπο βγάλαμε συμπέρασμα ότι θα "εκπορνεύσει" τις συγγραφικές αρχές του στον βωμό του χρήματος.

Κανένας δεν νομίζω ότι συμφωνεί με έναν συγγραφέα που τον ενδιαφέρει μόνο να είναι μηχανή παραγωγής βιβλίων με αποκλειστικό σκοπό το κέρδος. Δεν είναι όμως παράλογο να θέλει κάποιος να βιοπορίζεται αποκλειστικά από κάτι που αγαπάει πολύ και να μην αναγκάζεται να κάνει χίλια δύο άλλα πράγματα παράλληλα για να επιβιώσει, που μπορει να μην τον γεμίζουν.
Κι εγω έτσι αισθανομαι. Νομιζω οτι η αντίθεση προς την αναρτηση του Καλαμαρά -στα όρια του κραξιματος- ειναι απολύτως δυσανάλογη με το πνευμα και το ύφος που έγραψε ο άνθρωπος, που τουλάχιστον εξέφρασε απορίες τίμιες και βρισκω τελειως υγιές να επιθυμει κάποιος να ζει απο αυτό που κάνει, εαν μπορεί να το καταφέρει.
Διατσέντα, απορώ αληθινά πώς μπορείς και τον κρίνεις σαν "τετράγωνη προσωπικότα" (που δεν φαίνεται κιόλας να είναι). Πραγματικά, απορώ και στεναχωριέμαι.

Με χάλασε αυτό το νήμα. Αποτραβιέμαι.
Έτσι ακριβώς και εμένα με χάλασε άσχημα αυτή η συζήτηση, μέχρι και που σκέφτηκα ν' αποχωρήσω για ένα διάστημα από το φόρουμ για να μη χαλαστώ με κανέναν. Μπήκε ένας άνθρωπος να του πούμε δυο κουβέντες για το έργο του και έφαγε τρελή επίθεση, αφού δεν μπορούσα να χωνέψω αυτά που διάβαζα.

Πόρνος, εκμεταλλευτής, μικράνθρωπος και αναλύσεις περί του τι εστι τέχνη. Και εγώ ήξερα πως όταν σε παιδιά που είχαν ταλέντο άφηναν ανέμελα να ζωγραφίζουν έφτιαχναν αριστουργήματα και όταν τους έλεγαν θα σας ανταμείψουμε να μας ζωγραφίσετε κάτι κολλούσαν. Αυτό όμως ήταν το ζητούμενο εδώ; Να τον βάλουμε στη θέση του; ή να τον ενθαρρύνουμε σαν νέο συγγραφέα να συνεχίσει; Ακόμα και την μεγαλύτερη πατάτα να έχει γράψει, από ευγένεια δεν μιλάς έτσι. Ειδικά σε έναν άνθρωπο που δεν ξέρουμε και που ούτε καν το περιεχόμενο και τον τίτλο του βιβλίου του γνωρίζουμε. Και να μην συνεχίσω και για σχετικά με της πώλησης του βιβλίου, δεν ξέρετε ότι άμα σου δίνουν κάτι τζάμπα υπάρχει η πιθανότητα να το θεωρήσεις κάτι το ευτελές ενώ άμα στερηθείς και δώσεις απο τα χρήματα σου να το πάρεις απευθείας ανεβαίνει στα μάτια σου;

Εν πάσι περίπτωσή για μένα ήταν ατόπημα αυτό που έγινε και δεν είχα ούτε σκοπό να απαντήσω. Περίμενα τον ίδιο τον Καλαμαρά να πάρει θέση γιατί ήθελα να τον αφήσω να υπερασπιστεί ο ίδιος τον εαυτό του αλλά επειδή δεν έχει μπει και ήδη άλλα μέλη εξέφρασαν τις ίδιες αντιρρήσεις, έγραψα κι εγώ.

υγ: Μεταλλαγμένη να ξέρεις πολύ σε εκτίμησα με αυτά που έγραψες την ώρα που όλοι ήταν "ενάντια". Respect απλά.
 
Ετσι όπως το λες, το κάνεις να φαίνεται σαν αγγαρεία για την οποία πρέπει αν μη τι άλλο να ανταμειφθείς χρηματικά. Θεωρώ ότι η συγγραφή και κάθε κατάθεση ψυχής με την μορφή τέχνης, πρέπει να αποτελεί από μόνη της ανταμοιβή. Η εμπορευματοποίηση της τέχνης είναι μεγάλο θέμα και δεν λέω να παραιτηθείς από την ιδέα του να βγάλεις λεφτά από τα βιβλία σου, απλά ο τρόπος με τον οποίο αρνήθηκες την δωρεάν διάθεση του έργου σου ήταν κάθετος και κατά τη γνώμη μου έρχεται σε αντίθεση με το πνεύμα του καλλιτέχνη. Τουλάχιστον αυτό που θεωρώ εγώ πνεύμα του καλλιτέχνη. Αν νιώθεις αποστροφή στην ιδέα του να διαβάσει ο κόσμος το δημιούργημά σου δωρεάν, τότε νομίζω πως δεν είσαι στον "σωστό" (ελλείψει καλύτερης λέξης) δρόμο. Ολα αυτά είναι απλά η γνώμη μου και πώς το βλέπω. Ο κόσμος έχει ανάγκη από λαμπερά μυαλά, όχι από εμπόρους. Κατά τ' άλλα καλή επιτυχία σου εύχομαι και μακάρι να δει το φως της μέρας το έργο σου με οποιονδήποτε τρόπο.
Προεπιλογή
Δεν είμαι αρνητικός στο δωρεάν, μάλλον ήμουν υπερβολικός. γι αυτό γράφω άρθρα δωρεάν , διηγήματα, ποιήματα... Στην ουσία και από αυτά πληρωνομαι απλά όχι σε χρήματα. Ούτε σαν αγγαρεία το κάνω, έτσι κι αλλιώς ενάμιση χρόνο που μου πήρε να γράψω αυτό το βιβλίο δεν ξεπληρώνεται με 500- 1000 ευρώ που μπορεί να κερδίσω. Ο λογος που λέω ότι οι συγγραφείς πρέπει να πληρώνονται για το έργο τους είναι για να μπορούν να έχουν την άνεση να ασχολούνται με τα γραπτά τους. Στην δική μου περίπτωση δουλεύω σερβιτόρος 9-10 ώρες με ένα ρεπό την εβδομάδα για να συντηρήσω την οικογένεια μου. Όταν γυρνάς λιώμα από την κούραση και έχεις και γυναίκα και παιδί δε σου μένει και πολύ χρόνος για να γράψεις... Ενώ αν πληρωνόμουν για αυτό θα σταματούσα να κάνω το σερβιτόρο! Ή έστω θα έπαιρνα 2 ρεπό την εβδομάδα...
 
Να εκφέρω κι εγώ την ταπεινή μου άποψη:

Το χρήμα είναι μια "αντικειμενική" (βάλτε κι άλλα εισαγωγικά) αμοιβή για ένα έργο. Για μένα είναι μεγάλο θέμα τι αγοράζεις με τα χρήματα που θα βγάλεις. Νομίζω ότι ο Καλαμαράς σκοπεύει να αγοράσει χρόνο. Να έχει το χρήμα για να συντηρείται και να αφοσιωθεί στην τέχνη του. Ένας μουσικός δεν μπορεί να παίξει μουσική αν δουλεύει 16 ώρες την ημέρα σαν οδηγός ούτε αν τραγουδάει κάτι που δεν του αρέσει μόνο για βιοποριστικούς λόγους. Εάν η αμοιβή, λοιπόν, καταλήξει να είναι χρόνος δεν μιλάμε για εκπόρνευση, αλλά για έρωτα ολοκληρωτικό! Όταν κάποιος γράφει για να έχει το καλό το αμάξι, με κόκα -κόλα εννοώ ;) - και ηδονές το συζητάμε (και πάλι δεν είναι σίγουρο).
Θεωρώ ότι ο φίλος (επιτρέψτε μου την έκφραση) αν είχε τα οικονομικά μέσα θα τα τύπωνε σε χιλιάδες και -πιθανόν- να τα χάριζε για να προχωρήσει παρακάτω και να γίνει καλύτερος. Θα είχε προσλάβει και μερικούς λογιστές να κανονίσουν αυτά που τρέχει να κανονίσει τώρα μόνος του και αποσπάται από αυτό που του αρέσει να κάνει...

Το αν πιστεύω ότι θα υπάρχει επιτυχία ή όχι είναι άλλο θέμα. Στον τρόπο σκέψης αναφέρομαι.
Ευχαριστώ, ακριβώς αυτό θέλω να πετύχω γιατί όπως γράφω και παραπάνω δουλεύω σαν το σκυλί. Δε με νοιάζει να κονομησω, με νοιαζει να κανω αυτό που αγαπαω. Αν δεν το αγαπούσα τις ελαχιστες ώρες που μου μενουν να ξεκουραστώ δεν θα καθομουν να γράφω. Για παραδειγμα σήμερα Παρασκευή δούλευα σπαστό 10:00 - 14:00 και 17:00 - 01:00 και αύριο Σάββατο δουλεύω 8 το πρωί με 5 το απόγευμα. Αν δεν αγαπούσα το γράψιμο δεν θα ήμουν τέτοια ώρα εδώ να συζητάω μαζί σας, θα την είχα πέσει για ύπνο.
 
Last edited:
Τώρα που διάβασα όλα τα μηνύματα μπορώ να απαντήσω και συνολικά. Κατ αρχήν ευχαριστώ που μου απαντήσατε, δεν περίμενα τόσα μηνύματα. Άργησα να απαντήσω γιατί όπως έγραψα παραπάνω σχόλασα κατα τη μια το βράδυ. Ευχαριστώ και για το κράξιμο, τώρα που είδα τις διατυπώσεις μου "Πιστεύω όμως πως ο συγγραφέας πρέπει να αμοίβεται για τον μεγάλο κόπο του να κάτσει μερόνυχτα και να γράψει τα εσώψυχα του και τι έχει στο μυαλό του." , έντάξει μου άξιζε λίγο. Έμαθα λοιπόν πως πρέπει να είμαι προσεχτικός γιατί οι άνθρωποι μπορεί να με παραξηγήσουν και να νομίσουν ότι θα εκπορνεύσω το έργο μου. Όχι δεν εχω τέτοιο σκοπό, ούτε έχω γράψει κάτι πιασάρικο και εμπορικό. Έγραψα αυτό που έχω μέσα μου, που με βασανίζει και ήθελα να το εξωτερικεύσω (είτε για να γλιτώσω από αυτό είτε για να το γνωρίσω καλύτερα), το μυθιστόρημα πραγματεύεται την εσωτερική αναζήτηση, την αλλαγή του κοσμού, την πίστη, την ελπίδα. Τους επόμενους μήνες θα μπορούσα να σας το στείλω αν θέλετε (που δε νομίζω ότι θέλετε αν κρίνω από τις περισσότερες απαντήσεις...) ΔΩΡΕΑΝ εννοώ ,μη φάω πάλι κράξιμο. Αν ήθελα να έχω καλύτερες πιθανότητες να βγάλω χρήματα θα έγραφα κάτι που θα καταλάβαινε περισσότερος κόσμος. Επίσης δεν θα έκανα ποτέ διαφήμιση σε φόρουμ η κάτι ανάλογο, κάτι τέτοια τα κράζω κι εγώ, είναι προτιμότερο να είσαι έντιμος και ευθύς και όχι να το προωθείς πλαγίως και με γλοιώδη τρόπο. Εξακολουθώ να πιστεύω πως είναι έντιμο να θέλει κάποιος να καλύπτει κάποιος τις βασικές του ανάγκες από αυτό που αγαπάει να κάνει, για να βρίσκει το χρόνο να συνεχίζει να το κάνει και να μη γίνει άλλο ένα μίζερο ανθρωπάκι που τον έφαγε το σύστημα. Η ερώτηση για το Τεβε ήταν επειδή έβαζα κάτω τα νούμερα και έβλεπα ότι δεν έβγαινε με τίποτα, αλλά ο νόμος αυτό λέει (ρώτησα λογιστή και μου είπε κανένας δεν βγαίνει στην Ελλάδα, εκτός αν το κάνεις στη ζούλα). Δεν είμαι τετράγωνη επιχειρηματική προσωπικότητα και δεν στερούμαι λογιστή...
Κόρτο Μαλτεζε ευχαριστω για την λεπτομερή απάντηση, όπως ευχαριστώ και τους υπόλοιπους. Συγγνώμη αν σας τάραξα τα νεύρα με τις "άχαρες" διατυπώσεις μου/
 

Διατσέντα

Λαίδη Βιβλιοδέτρα
Γράφω σε ένα site για επικαιρότητα, κοινωνικά θέματα κλπ. Οι αναγνώστες μου είναι μέσο όρο 3000 ανά άρθρο (ένα άρθρο την εβδομάδα), οπότε είναι ένα κοινό. Θα μου πεις άλλο λογοτεχνία και άλλο άρθρα αλλά αν αρέσουν στον άλλο αυτά που λες ίσως κάποιοι από αυτούς έχουν την περιέργεια να διαβάσουν και το βιβλίο. Επίσης διαχειρίζομαι κάποιες σελίδες στο φβ με αρκετά άτομα και θα κάνω μια προσπάθεια να το διαφημίσω και από εκεί. Πιστεύω πως έχω και μια βάση προσωπικών γνωστών που θα ενδιαφερθεί, κρατώντας βέβαια μικρό καλάθι. Απο εκεί και πέρα θα προσπαθήσω να το προωθήσω με όποιον τρόπο μπορώ, θα στείλω και μερικά δωρεάν σε κάποια sites μπας και θέλει να γράψει κάποιος μια κριτική...
Σκέφτομαι να τυπώσω 300 βιβλία, ίσως να είναι παράτολμο γιατί ολοι μου λένε ότι θα δώσω 20 βιβλία όλα και όλα, αλλά προτιμώ να είμαι αισιόδοξος και να χάσω 1000 ευρώ για κάτι που αγαπάω (αν και καθόλου δεν μου περισσεύουν), παρά να τα βάψω μαύρα από τώρα.
Οπότε η έρώτηση παραμένει, αν καταφέρω και πουλήσω 200 βιβλία θα το κάνω χωρίς νόμιμο τρόπο;
Θα ζητήσω συγνώμη γιατί επιμένω πως αυτή η παράταξη προθέσεων και σχεδιασμών συγκροτεί μια πραγματικά τετράγωνη επιχειρηματική προσωπικότητα...αυτό δεν είναι από μόνο του κακό. Κακό είναι αν το μεταφέρεις σαν αυτοσκοπό για την δημιουργική δουλειά σου...

Όντως ακούγεται σκληρό να δουλεύεις σαν σερβιτόρος και ταυτόχρονα να γράφεις για εφημερίδα του διαδικτύου κοινωνικά άρθρα και να γράφεις και το βιβλίο με τα “εσώψυχά” σου.

Σκληρό είναι και συγνώμη αν προσωπικά υπήρξα σκληρή με τον κουρασμένο “συγγραφέα”...
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Το να αραδιάσεις δέκα αριθμούς δεν σε κάνει τετράγωνη επιχειρηματική προσωπικότητα. (Μάλλον ρομαντικό σε κάνει να πιστεύεις πως θα λύσεις το βιοποριστικό σου με ένα βιβλίο που έγραψες).

Μια τ.ε.π. δεν θα καθόταν να γράφει ένα βιβλίο με τόση ταλαιπώρια κι έπειτα να σκέφτεται να κάνει έναρξη πληρώνοντας σταθερά στο ΤΕΒΕ (το οποίο, παρεμπιπτόντως, πάει καιρός που λέγεται ΟΑΕΕ) ένα κάρο λεφτά για να πουλήσει μερικά αντίτυπα (κι ενδεχομένως και κανένα) και να μπει μέσα μέχρι τα μπούνια. Μια τ.ε.π. π.χ. περιμένει το ΕΣΠΑ και με ξένα λεφτά φτιάχνει μια επιχείρηση η οποία πουλάει τα βιβλία των άλλων.
 

Καλικάντζαρος

Δαγεροτύπης
Η Ζβετλανα ηταν ομορφη και τη βγαλαν στο κλαρι,μαραζωσε και εχασε το χαμογελο της..
Η αδερφη της η Ντουνιετσκα δεν ηταν τοσο ομορφη αλλα προσπαθεισε να γινει και τα καταφερε,εφτασε να γινει μια ομορφη στρουμπουλη γιαγια!

Σημερα εχουν φυγει και οι δυο απο τη ζωη.
Τη Ζβετλανα τη θυμαμαι γιατι αφησε γερο κομποδεμα κατω απο το κρεββατι της,η Ντουνια εμεινε στη μνημη μου γιατι ηταν μια πενταμορφη γυναικα.


Κρατα ολα αυτα που σου ειπαν περι εκπορνευσης (και εγω δε βαζω εισαγωγικα) ξαναδιαβασε οτι σου γραψαν ΟΛΟΙ και πραξε μονος σου!




You Can,you Should and if you're Brave enough to start you Will

οπου Ζβετλανα βαλε χρημα και οπου Ντουνιετσκα Τεχνη
ΔΑΤ ΣΟΥΝΤ ΝΤΟΥ ΔΕ ΤΡΙΚ
 
Last edited:
Ωραία, χαίρομαι Καλαμαρά που έκανες λίγο πιο συγκεκριμένη τη θέση σου. Μην τα ξαναλέμε. Είδα κάτι που με ερεθίζει συνήθως, καθώς είναι ευαίσθητο θέμα για μένα και δεν έβαλα στην εξίσωση διάφορες λεπτομέρειες που δεν τις ήξερα μεν, έπρεπε να τις μάθω δε για να εκφέρω άποψη. Εννοείται ότι δεν σε ξέρω κι έτσι δεν βγάζω συμπεράσματα για το άτομό σου. Οτι είπα, αφορούσε συγκεκριμένα τα περί δωρεάν και χρημάτων που λίγο εσύ υπερέβαλες, λίγο εγώ τσίτωσα και βγήκε όλο αυτό. Πίστεψέ με, την ξέρω καλά τη δουλειά που κάνεις (χωρίς βέβαια το φορτίο του να συντηρείς και οικογένεια από αυτή) και πραγματικά χαρά στο κουράγιο σου να ασχολείσαι και με μας!
Πάντως πραγματικά πιστεύω ότι είναι λίγο δύσκολο με το καλημέρα να βγάλεις λεφτά σαν συγγραφέας. Θεωρώ την συμβουλή της Ιζι την καλύτερη. Αν το έργο σου έχει ψυχή, μην το φοβάσαι. Θα εκτιμηθεί. Ενώ αν το βγάλεις στο ράφι κατευθείαν, μάλλον θα θαφτεί. Από την άλλη, εσύ ξέρεις καλύτερα τι να κάνεις με το όνειρό σου. Είναι μεγάλο και σπάνιο πράγμα που υπάρχει το όνειρο εξ αρχής.
 
Θα σου πρότεινα και την εξής λύση, για την οποία δεν είμαι καθόλου σίγουρη, και θα πρέπει να το ψάξεις όχι με τον λογιστή σου (δεν ξέρω τι σόι λογιστής είναι, αλλά μερικοί είναι καλοί μόνο για να κάνουν φορολογικές δηλώσεις) αλλά με λογιστή που να γνωρίζει πολύ καλά το αντικείμενο. [Να συμπληρώσω ότι το εμπόριο των με πνευματικά δικαιώματα "ειδών" ίσως υπόκειται σε διαφορετικούς νόμους ή κανόνες. Γιατί δεν μπορώ να φανταστώ ότι π.χ. όλοι αυτοί που πούλησαν έναν στίχο που έγινε ένα τραγούδι, ξεκίνησαν εκ των προτέρων έχοντας δημιουργήσει τις προϋποθέσεις μιας επιχείρησης. Ανεξάρτητα πάντως από αυτό... ]
Οι επιχειρήσεις, εξ όσων γνωρίζω και αν δεν έχει αλλάξει κάτι εν τω μεταξύ, μπορούν μέχρι κάποια αξία, να κόψουν οι ίδιες τιμολόγια αγοράς εφόσον αυτός που τους πουλάει τα είδη είναι ιδιώτης. Ένας εκατό τοις εκατό νόμιμος τρόπος.
Αν αυτό ισχύει, προσπαθείς να πλησιάσεις βιβλιοπωλεία της περιοχής σου και να διερευνήσεις αν θα ενδιαφέρονταν να βάλουν το βιβλίο σου στις προθήκες τους. Και μαζί τους θα μπορούσες ίσως να διοργανώσεις και κάποιες παρουσιάσεις του βιβλίου σου.

Θα αγόραζα το βιβλίο ενός άγνωστου συγγραφέα που βρίσκεται στις προθήκες ενός βιβλιοπωλείου, αλλά δεν θα αγόραζα ποτέ ένα βιβλίο άγνωστου συγγραφέα που διακινείται μόνο μέσω internet. Ίσως γιατί όταν πιάνω το βιβλίο στα χέρια μου, του μιλάω... μου μιλάει... :)).

Σου εύχομαι καλή επιτυχία και καλοτάξιδο το βιβλίο σου, όποιον δρόμο κι αν διαλέξεις για να το βγάλεις στο φως.
 
Last edited:
Να σου πω βρε Καλαμαρά μου... εσύ δεν ήσουν που σκεφτόσουν να ανοίξεις ένα βιβλιοπωλείο-καφετέρια στην Κόρινθο? Το παρωνύμιό σου κάτι μου θύμιζε και προσπαθούσα να θυμηθώ τι... Τι έγινε? ναυάγησε το όνειρο?
Πάντως εγώ θα ενδιαφερόμουν να διαβάσω το βιβλίο σου :διάβασμα3:
 
φτιάχνω το προσωπικό μου site ωστε να μπορώ μέσω ενός e-shop να πουλάω το βιβλίο μου.
Σελίδα στο FB φτιάξε για το βιβλίο σου ακόμα και για να το πουλάς από το e-shop έχε το λινκ εκεί. Στη προσωπική ιστοσελίδα ίσως να μην το δει και ποτέ κανείς, ενώ στο φατσοβιβλίο ένας που έχει 300 φίλους μια κοινοποίηση να κάνει κι από αυτούς τους 300 άλλη μια κοινοποίηση να γίνει ή ένα σχόλιο να γραφτεί και το βιβλίο σου θα το δουν μέσα σε λίγα λεπτά εκατοντάδες άτομα. Ούτε μπορείς να διανοηθείς τι δυναμική έχει και πόσοι τελικά θα το έχουν δει και σε πόσα μέρη θα φτάσει που θα διαφημιστεί.

Τώρα αν έχεις και καμιά άκρη και στην τηλεόραση ακόμα καλύτερα, απίστευτη επιρροή το γυαλί. Σε μια εκπομπή μαγειρικής αναφέρθηκε για ένα πεντάλεπτο μόνο η παρουσιάστρια σε ενα blog μιας γνωστής και σε μισή ώρα έγινε χαμός στη σελίδα της, ούτε αυτή πίστευε αυτό που συνέβαινε.
 
Wow! (που θα έλεγε και ο Γιανης)

Κάποιες απορίες.

- Ποιος μας λέει βρε φίλτατοι, πως δεν έχουμε εκπορνευτεί όλοι μας κάποια στιγμή στη ζωή μας;
Δηλαδή, όταν κανείς έχοντας επενδύσει κάποια δεκάδες χιλιάρικα στη μόρφωσή του, στέκεται μπροστά από ένα επίδοξο εργοδότη και προσπαθεί να "πουλήσει" όσο καλύτερα γίνεται τον εαυτό του για να πάρει τη δουλειά, αυτό δεν είναι μια μορφή εκπόρνευσης; Πόσοι από εμάς το έχουμε κάνει; Όλοι;
Άλλο πράμα η τέχνη;

- Έχει καθίσει κανείς από εμάς να γράψει ένα μυθιστόρημα ποτέ του;
Ξέρει κανείς μας από πρώτο χέρι ποιό το "κόστος" ενός ολοκληρωμένου πονήματος;
Στην τελική, τί είναι η τέχνη; Κάτι άυλο; Μήπως είναι κάτι πολύ απτό;
Γιατί ζωγραφίζει κάποιος; Για να διακοσμήσει το σαλόνι του;
Γιατί γράφει κάποιος μουσική/τραγούδια; Για να τα σιγανοτραγουδά μόνος;
Γιατί κάνει κάποιος μια ταινία; Για να τη βλέπει μόνος του στο σαλόνι του;
Η απάντηση βέβαια, είναι όχι! Η τέχνη είναι η μορφή με την οποία ο δημιουργός διαλέγει να επικοινωνήσει το μήνυμα του στον υπόλοιπο κόσμο!
Η τέχνη προϋποθέτει σχολιασμό, συγκρουόμενες απόψεις, συζητήσεις που ανεβάζουν τη θερμοκρασία (σαν και ετούτη), συζητήσεις που θα έπρεπε να σε κάνουν υπερήφανο, Φαροφύλακα! ;)

Η επώνυμη τέχνη απαιτεί ανταπόδοση! Χρειάζεται αναγνώριση, αποδοχή και φυσικά, ενθάρρυνση για να συνεχίσει να αναπτύσσεται.

Προς τον άμεσα ενδιαφερόμενο Καλαμαρά.
Κάνε αυτό που θεωρείς σωστό! Μη συζητάς το επιχειρηματικό πλάνο σου με κανέναν!
Σου εύχομαι ο,τι καλύτερο και ενημέρωσε με για την έκδοση σου. Αν και πιέζομαι, θα προσπαθήσω να αγοράσω ένα αντίτυπο τουλάχιστον.

Πάντα με φιλική διάθεση.

ΥΓ. Γιατί μιλάτε πολλοί για απωθημένα του συγγραφέα; Μήπως αυτά είναι ο δρόμος της αποτυχίας;
ΥΓ2. "επιχειρηματικό πλάνο": Όταν έχεις επενδύσει χρόνο, σκέψη και πόρους, όταν έχεις βάλεις σε δεύτερη μοίρα την προσωπική σου ζωή, τους ανθρώπους που αγαπάς, όταν τα κάνεις όλα αυτά για να πετύχεις κάτι πολύ συγκεκριμένο, τότε ναι, επιχειρείς και προσδοκάς κέρδος.
 
Last edited:
Χαίρομαι, αλλά ξέρεις τι με κάνουν να σκέφτομαι όλα αυτά; Την επικρατούσα τάση της εποχής μας που προσπαθεί να επιβάλλει την κατάρριψη αξιών και την επιβολή νέων, εμφανώς καλουπωμένων!

Άντε, στη δεκαετία του 80 και του 90, από το "ευ αγωνίζεσθε", το "ευ" το τρωγε η μαρμάγκα και το "αγωνίζεσθε" τονίστηκε σε βαθμό υπερθετικό, με αποτελέσματα που θυμίζανε κτηνωδία.
Πλέον, ακόμα και το "αγωνίζεσαι" τελεί υπό καθεστώς αναβλητικής αιρέσεως και στις μέρες μας, δεν ξέρω αν πρέπει να προσπαθείς ατομικά ή να ενστερνιστείς νοοτροπία συλλογικής ευθύνης, προσπάθειας και οφέλους σε κάθε έκφανση του βίου σου, ακόμα και στην τέχνη!

Συγνώμη προκαταβολικά αν οι απόψεις μου είναι λίγο δεικτικές· επιτρέψτε μου να τις έχω και να τις εκφράζω.
 
Είναι μια αναφορά στα πρότυπα της ξέφρενης ανταγωνιστικής λογικής που λανσαρίστηκε εκείνες τις δεκαετίες.
 
Ειδικα την δεκαετία του '80 λανσαρίστηκε το πρότυπο του δημόσιου υπαλλήλου που τα παίρνει και δεν δουλεύει, της κρατικοποίησης, του εύκολου χρήματος, του βολέματος και πάει λέγοντας...
 
Top