Μια φράση

[Πεταλούδα]

H φιγούρα που δεν ήταν στο δωμάτιο, ξεκίνησε να χοροπηδάει άτσαλα με κινήσεις που θύμιζαν χορό -αν ακουγόταν μουσική είναι σίγουρος πως ο ρυθμός θα ήταν από το "Singing in the rain", όταν άρχισε να νιώθει στάλες βροχής να πέφτουν πάνω του μέσα στο δωμάτιο.

 

[ΚρίτωνΓ]

Αυτό πρέπει να το κοιτάξω, ή η ψυχασθένεια μου χτυπά την πόρτα ή έσπασαν τα υδραυλικά!" μονολόγησε

 

[Μοκαντάσα αλ Σάφερ]

Πάντως, μέσα στην υγρασία, τη σύγχυση και την πιθανότητα παράνοιας ή ακόμα χειρότερα των χαλασμένων υδραυλικών δεν μπόρεσε να μη προσέξει το πόσο στυλάτη και καλοντυμένη ήταν η μορφή-σωσίας του Κωνσταντίνου Τζούμα που χόρευε υπό βροχή μέσα και έξω από τον καθρέφτη και ίσως και από κάθε γνωστό μας χωροχρόνο.

 

[Αντέρωτας]

Και τοτε ενιωσε μια υγρασια παντου, στα ρουχα του, στο δερμα του... ανοιξε τα ματια του και ειδε οτι βρισκοταν ηδη στο κρεβατι, και μολις ειχε γινει 'ατυχημα'

 

[Ροκμαντικ]

Κάποιος χτυπούσε την πόρτα (αυτή τη φορά ήταν στ' αληθεια) κι από μέσα του ευχόταν να μην ήταν πάλι η ένοικος του κάτω διαμερίσματος, αλλά η αδερφή της, μια γυναίκα που, όταν την έβλεπε, είχε την τρελή επιθυμία να τη σφίξει στην αγκαλιά του.

 

[Χρυσένια]

Kαι για μια στιγμη στη ζωή του φανηκε τυχερος, αφού έξω από την πόρτα ήταν η Μελίτα με τα γκριζοπράσινα μάτια της να λαμπουν απο χαρά , καθώς κρατούσε ένα κουτάβι στα χέρια της.

 

[Αντέρωτας]

Η χαρα ομως αντικατασταθηκε απο εκπληξη, καθως ηταν ετοιμη να ρωτησει τι ειναι αυτη η παραξενη μυρωδια, και τα ματια της στραφηκαν προς τα κατω, παρατηρωντας τη μουσκεμενη του πιζάμα.

 

[Μοκαντάσα αλ Σάφερ]

Αυτό όμως ήταν το λιγότερο που τον απασχολούσε καθώς μόλις έκανε μια μεγάλη ανακάλυψη: είχε αλλεργία στα σκυλάκια!

 

[ΚρίτωνΓ]

"Το κουτάβι μου..τη νύχτα, στο κρεβάτι..δεν έχει μάθει ακόμη" ψέλλισε το πρώτο ανόητο ψέμα που του ήρθε, την ώρα που φτερνίστηκε δυνατά, από το αναδυόμενο γαργάλημα κάπου από τα έγκατα της μύτης του.

 

[Τσίου]

"Ω," είπε η Μελιτα, κάνοντας ένα βήμα πισω. "Γειτσες. Δεν ήξερα ότι έχεις σκ–". Η πρόταση έμεινε μισοτελειωμενη, διότι εκείνη την στιγμή, πίσω από τον Ιωάννη, εμφανίστηκε ένα τεράστιο μαύρο πιτμπουλ.

 

[Λένκοβιτς]

"Εγώ λέω να αφήσουμε τα σκυλιά στην ησυχία τους και να σε πάρω όρθια στον τοίχο", σκέφτηκε από μέσα του αλλά αντί για αυτό της είπε: Θέλεις καφέ;

 

[Αντέρωτας]

'Εγω λεω να αφησουμε τους καφεδες στην ησυχια τους και να με παρεις ορθια στον τοιχο! Παντα ειχα κατι με τους αντρες που εχουν πιτμπουλ' ειπε απο μεσα της...

 

[Λένκοβιτς]

"Δεν μπορεί να είναι η ιδέα μου...γιατί γίνεται..." ...ΣΕΙΣΜΟΣ!, έβγαλε μια τρομαγμένη φωνή η Μελίτα κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο του μπαλκονιού να πηγαίνουν τα κτίρια πέρα δώθε και ακούγοντας ένα ανατριχιαστικό βουητό να βγαίνει από τα έγκατα της γης.

 

[Μοκαντάσα αλ Σάφερ]

"Εμ, συγνώμη, έφαγα δύο μέρες συνεχόμενες φασολάδα και τα φασόλια ήταν κάπως δυσκολόβραστα..." απάντησε κοκκινίζοντας ο Ιωάννης.

 

[Ροκμαντικ]

Απορούσε κι η ίδια με τον εαυτό της, που, παρόλα τα όσα είχαν συμβεί, εξακολουθούσε να βρίσκει τον άντρα αυτό τόσο σέξι μέσα στη βρεγμένη μπιτζαμα του, ώστε αποφάσισε να του δώσει μια ευκαιρία: Ναι, πόσο θα ήθελα έναν καφέ, είπε και του χαμογέλασε.

 

[Χρυσένια]

Comment: Με εχετε συγκινήσει!

 

[Λένκοβιτς]

Ο Ιωάννης έκανε μια παράκαμψη πριν πάει στην κουζίνα και κατευθύνθηκε στον υπολογιστή του για να βάλει το "The Experiment" των Fatal Fragments στη διαπασών λέγοντας: το χρειάζομαι όσο και τον καφέ για να ξεκινήσει η μέρα μου.

 

[Μοκαντάσα αλ Σάφερ]

Οι γείτονές του όμως δεν συμμερίζονταν την ίδια ανάγκη και ένα εντυπωσιακό όσο και μεγαλοπρεπές "Σκάσε ρεεε!" βγήκε από πολλές πόρτες και μπαλκόνια διαφόρων διαμερισμάτων.

 

[ΚρίτωνΓ]

comment: Παρόλο που κάποιοι προσπαθούν να το μετατρέψουν σε πορνογραφικό, κάποιοι σε άρλεκιν και κάποιοι άλλοι σε εκχυδαϊσμένα κωμικό (άφησα κανέναν έξω; όχι!) - το στόρυ παραμένει εξαιρετικά ενδιαφέρον, υψηλής αισθητικής και σοβαρής πλοκής).

 

[Μοκαντάσα αλ Σάφερ]

Μα γι'αυτό ακριβώς είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον, υψηλής αισθητικής και σοβαρής πλοκής. Διότι έχει όλα αυτά τα στοιχεία. Στοιχειώδες αγαπητέ μου ΚρίτωνΓ !