Μενέλαος Λουντέμης : Η τετραλογία τού Μέλιου
- Thread starter Φαροφύλακας
- Start date
Το τέταρτο βιβλίο (Κάτω απ΄τα Κάστρα της Ελπίδας) δεν το βρίκω πουθενά! :λυγμ:
Μία από τα ίδια. Αν και το είχα διαβάσει παλιότερα το ήθελα και γω αλλά.....
Καταπληκτικό το νηματιο! Εγώ πριν από λίγο τελείωσα το τέταρτο βιβλίο και μου πήρε λίγη ώρα να συνέλθω από το σοκ... Το βιβλίο δυστυχώς το δανείστηκα γιατί από τότε που έκλεισαν τα Ελληνικά Γράμματα δεν μπορώ να το βρω πουθενά και είναι κρίμα γιατί τη θέλω όλη την τετραλογία στην βιβλιοθήκη μου :λυγμ::λυγμ:
Τελειώνοντας με τα "Κάστρα" είχα μείνει και εγώ με την απορία. Από τη μια εκνευρίστηκα λίγο που σταματησε εκεί η ιστορία αλλα ταυτόχρονα δεν θα μπορούσα να σκεφτώ πιο ταιριαστό τέλος. Θέλω επειγόντως να μάθω τι γίνεται στη συνέχεια αλλά θα πρέπει δυστυχώς να αρκεστώ στη φαντασία μου. Να φανταστώ πως δεν υπάρχει συνέχεια, σωστά;
Τελειώνοντας με τα "Κάστρα" είχα μείνει και εγώ με την απορία. Από τη μια εκνευρίστηκα λίγο που σταματησε εκεί η ιστορία αλλα ταυτόχρονα δεν θα μπορούσα να σκεφτώ πιο ταιριαστό τέλος. Θέλω επειγόντως να μάθω τι γίνεται στη συνέχεια αλλά θα πρέπει δυστυχώς να αρκεστώ στη φαντασία μου. Να φανταστώ πως δεν υπάρχει συνέχεια, σωστά;
Ελπίζω πραγματικά να μην πεθαίνει στο τέλος. Αυτό όμως που δεν μπορώ να καταλάβω είναι γιατί η Αγράμπελη κατέληξε σε πορνείο. Είχα την εντύπωση ότι ήταν από πλούσια οικογένεια. Και δεν υποτίθεται ότι είχε παντρευτεί; Για να είμαι ειλικρινής, στο τέλος αποφασισα ότι περισσότερο του ταίριαζε του Μέλιου η Κλεοπάτρα αλλά...
Φίλη Κλεοπάτρα, πιστεύω πως αν έχεις τα μάτια σου ανοιχτά, αργά ή γρήγορα θα το συναντήσεις το βιβλίο. 
Θύμισέ μου, ποια ήταν η Κλεοπάτρα στο βιβλίο; (Στην αρχή νόμιζα πως αναφερόσουν σε... εσένα
)
Πάντως, σχετικά με την κατάληξη...
Επίσης, θα ήθελα να σημειώσω πως το τέλος στο «Κάτω απ’ τα Κάστρα…» είναι, στην ουσία, μια διασκευή της ιδέας που υπάρχει στο «Κοιμήσου, Ανέζα μου γλυκιά», διήγημα του ιδίου από την συλλογή διηγημάτων «Τα Πλοία δεν Άραξαν» που εκδόθηκαν το 1938*. Την ίδια αυτήν ιδέα την βρίσκουμε και στο «Μαραμπού» του Καββαδία που εκδόθηκε το 1933. Οπότε διόλου απίθανο ο Λουντέμης, συνειδητά ή υποσυνείδητα, να την δανείστηκε από τον Καββαδία. Αυτό δεν το λέω μειωτικά, βέβαια. Στην μία περίπτωση έχουμε πεζό λόγο, στην άλλη ποίηση, αλλά και έτσι να μην ήταν, η τέχνη δανείζεται και στα χέρια ενός ταλαντούχου ανθρώπου ξαναγεννάει.
Όσο για την ιστορία, από όσο έχω υπόψη μου καταλήγει με τα Κάστρα. Όμως με επιφύλαξη καθώς δεν έχω διαβάσει όλη την εργογραφία του Λουντέμη.
*Το έτος με επιφύλαξη, καθώς την πληροφορία την βρήκα στον Ιστό δίχως αναφορά σε πηγή.
Θύμισέ μου, ποια ήταν η Κλεοπάτρα στο βιβλίο; (Στην αρχή νόμιζα πως αναφερόσουν σε... εσένα
)Πάντως, σχετικά με την κατάληξη...
...της Αγράμπελης στο πορνείο, δεν έχεις κι άδικο. Μας δίνει, βέβαια, ένα τραγικό τέλος, όμως μας αφήνει την απορία τί διάολο έγινε και από κορίτσι εύπορης οικογένειας χρειάστηκε να φτάσει να γίνει πόρνη. Αν και βέβαια, τίποτα δεν είναι απίθανο σε αυτήν την ζωή.
Επίσης, θα ήθελα να σημειώσω πως το τέλος στο «Κάτω απ’ τα Κάστρα…» είναι, στην ουσία, μια διασκευή της ιδέας που υπάρχει στο «Κοιμήσου, Ανέζα μου γλυκιά», διήγημα του ιδίου από την συλλογή διηγημάτων «Τα Πλοία δεν Άραξαν» που εκδόθηκαν το 1938*. Την ίδια αυτήν ιδέα την βρίσκουμε και στο «Μαραμπού» του Καββαδία που εκδόθηκε το 1933. Οπότε διόλου απίθανο ο Λουντέμης, συνειδητά ή υποσυνείδητα, να την δανείστηκε από τον Καββαδία. Αυτό δεν το λέω μειωτικά, βέβαια. Στην μία περίπτωση έχουμε πεζό λόγο, στην άλλη ποίηση, αλλά και έτσι να μην ήταν, η τέχνη δανείζεται και στα χέρια ενός ταλαντούχου ανθρώπου ξαναγεννάει.
Όσο για την ιστορία, από όσο έχω υπόψη μου καταλήγει με τα Κάστρα. Όμως με επιφύλαξη καθώς δεν έχω διαβάσει όλη την εργογραφία του Λουντέμη.
*Το έτος με επιφύλαξη, καθώς την πληροφορία την βρήκα στον Ιστό δίχως αναφορά σε πηγή.
Ευχαριστώ για την απάντηση Φάρε! Ελπίζω πράγματι κάποια στιγμή να τα βρω τα βιβλία. Πάντως, μία κοπέλα στα Public μου είπε, όταν πήγα να ρωτήσω, ότι από τότε που έκλεισαν τα Ελληνικά Γράμματα, κανένας άλλος εκδοτικός οίκος δεν έχει αγοράσει τα δικαιώματα και είναι πολύ κρίμα...
Για να απαντήσω στην ερώτησή σου,
Για να απαντήσω στην ερώτησή σου,
η Κλεοπάτρα εμφανίζεται στο τελευταίο βιβλίο της τετραλογίας και είναι μία κοπελίτσα ερωτευμένη με τον Μελιο. Είναι αυτή ουσιαστικά που τον βοηθά να εγκατασταθεί στον Θεσσαλονίκη. Αν και σε καμία περίπτωση δεν έχει τη γοητεία της Αγράμπελης, εγώ τη συμπάθησα πολύ (και το όνομα δεν έπαιξε κανένα ρόλο 
)
)το δικό μου βιβλίο, κάποιος μου το χάρισε παλιά .. πολύ παλιά... πάρα πολύ παλιά, χωρίς να γνωρίζει ότι είναι το τελευταίο μιας τετραλογίας, κάτι που ανακάλυψα εγώ λίγο καιρό αργότερα, διαβάζοντας τα άπαντα του Λουντέμη... είναι το :
Κάτω από τα κάστρα της ελπίδας - δερματόδετο βιβλίο, πολυτονικό, από τις εκδόσεις ΔΩΡΙΚΟΣ, έκδοση τρίτη, έτος 1975, με μόνο μια χρυσή τουλίπα αποτυπωμένη στο εξώφυλλο
Από τη μια το λέω για να σας κάνω να ζηλέψετε
... από την άλλη για να σας παρουσιάσω κάποια στοιχεία που μου φάνηκαν ότι είχαν ενδιαφέρον, του εκδοτικού οίκου ΔΩΡΙΚΟΣ, για τα βιβλία που αναφέρονται εδώ:
Το 1975 λοιπόν στο βιβλίο που έχω αναφέρεται ότι:
το Συννεφιάζει ήταν στην 5η έκδοση
το Ένα παιδί μετράει τ' άστρα ήταν στην 6η έκδοση
το Αγέλαστη Άνοιξη ήταν στην 4η έκδοση
και το Κάτω απ' τα κάστρα της ελπίδας στην 3η έκδοση.
το 1977, παίρνω τα στοιχεία από άλλο βιβλίο του ίδιου συγγραφέα που έχω στην κατοχή μου και του ίδιου εκδοτικού οίκου
το Συννεφιάζει ήταν στην 16η έκδοση
το Ένα παιδί μετράει τ' άστρα ήταν στην 27η έκδοση
το Αγέλαστη Άνοιξη ήταν στην 8η έκδοση
και το Κάτω απ' τα κάστρα της ελπίδας στην 4η έκδοση.
Κάτω από τα κάστρα της ελπίδας - δερματόδετο βιβλίο, πολυτονικό, από τις εκδόσεις ΔΩΡΙΚΟΣ, έκδοση τρίτη, έτος 1975, με μόνο μια χρυσή τουλίπα αποτυπωμένη στο εξώφυλλο
Από τη μια το λέω για να σας κάνω να ζηλέψετε
... από την άλλη για να σας παρουσιάσω κάποια στοιχεία που μου φάνηκαν ότι είχαν ενδιαφέρον, του εκδοτικού οίκου ΔΩΡΙΚΟΣ, για τα βιβλία που αναφέρονται εδώ:Το 1975 λοιπόν στο βιβλίο που έχω αναφέρεται ότι:
το Συννεφιάζει ήταν στην 5η έκδοση
το Ένα παιδί μετράει τ' άστρα ήταν στην 6η έκδοση
το Αγέλαστη Άνοιξη ήταν στην 4η έκδοση
και το Κάτω απ' τα κάστρα της ελπίδας στην 3η έκδοση.
το 1977, παίρνω τα στοιχεία από άλλο βιβλίο του ίδιου συγγραφέα που έχω στην κατοχή μου και του ίδιου εκδοτικού οίκου
το Συννεφιάζει ήταν στην 16η έκδοση
το Ένα παιδί μετράει τ' άστρα ήταν στην 27η έκδοση
το Αγέλαστη Άνοιξη ήταν στην 8η έκδοση
και το Κάτω απ' τα κάστρα της ελπίδας στην 4η έκδοση.
Δηλαδή, υπάρχει και συνέχεια; το "Καληνύχτα Ζωή" είναι η συνέχεια; Μόλις εχτές τελείωσα τα Κάστρα της Ελπίδας και το τέλος με έχει αφήσει σε μια γλυκόπικρη κατάσταση. Και θέλω να μάθω την συνέχεια και δεν θέλω.
Πάντως, χαίρομαι που υπάρχουν άνθρωποι που εκτιμούνε αυτά τα βιβλία. Όταν πήγα να αγωράσω το "Συννεφιάζει", η πωλήτρια με κοίταξε με έκπληξη, και είπε πως πάνε 15 χρόνια από την τελευταία φορά που κάποιος ζήτησε Λουντέμη.
Φάρε τι μου θύμησες τώρα...
Το πρώτο μου βιβλίο του Λουντέμη ήταν το ¨συννεφιάζει¨που το αγόρασα σ' ένα βιβλιοπωλείο της Θεσσαλονίκης το 1979 που είχαμε έρθει από την Γερμανία για να τελέσουμε τους γάμους μας. Ένα πολύ ωραία δεμένο βιβλίο με σκληρό δερμάτινο εξώφυλλο και χρυσά γράμματα.
Όταν επιστρέψαμε στην Γερμανία και το διάβασα, δεν έβλεπα την ώρα να ξανακατέβουμε Ελλάδα για να πάρω κι άλλα. Φυσικά ούτε καν μου πέρασε απ' το μυαλό ότι πρόκειται για τετραλογία. Όταν λοιπόν τα καλοκαίρι του 1980 κατεβήκαμε Ελλάδα για διακοπές, το πρώτο πράγμα που έκανα, ήταν να πάω στο συγκεκριμένο βιβλιοπωλείο και να ¨σηκώσω¨ότι είχε και δεν είχε από αυτή τη σειρά των δεμένων του Λουντέμη, σύνολο άλλα δέκα βιβλία.
ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΜΕΤΡΑΕΙ Τ' ΑΣΤΡΑ
ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΚΥΝΗΓΟΥΣΑ ΤΟΥΣ ΑΝΕΜΟΥΣ
ΟΙ ΚΕΡΑΣΙΕΣ Θ' ΑΝΘΙΣΟΥΝ ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ
ΤΟ ΚΡΑΣΙ ΤΩΝ ΔΕΙΛΏΝ
Ο ΕΞΑΓΓΕΛΟΣ
Ο ΛΥΡΑΡΗΣ
ΤΟ ΡΟΛΟ'Ι' ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΧΤΥΠΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ
ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΙ ΑΝΤΡΕΙΩΜΕΝΟΙ
ΘΥΜΩΜΕΝΑ ΣΤΑΧΥΑ
ΟΔΟΣ ΑΒΥΣΣΟΥ ΑΡΙΘΜΟΣ 0
Μαζί μ' αυτά τότε, πήρα και όλη την σειρά του Τσιφόρου που είχε το βιβλιοπωλείο, αρνούμενος ευγενικά την προσφορά του βιβλιοπώλη να με πάει στα κάστρα για φαγητό, χε χε! Πήρα και ¨τους άθλιους¨δύο τεράστια δερμάτινα και κάτι άλλα. Η γυναίκα μου έπαθε εγκεφαλικό μόλις με είδε να τα κουβαλάω, δεν είπε τίποτε όμως, καθότι φρεσκοπαντρεμένοι και ξέροντας την τρέλα μου.
Η φάση ήταν με τους τελωνειακούς στη Γερμανία. Τότε έκαναν εξονυχιστικούς ελέγχους στα σύνορα, και μόλις τα είδε απλωμένα φαρδιά πλατιά στο πορτ πορτμπαγκάζ ο τελωνειακός, με ρώτησε αν ...εμπορεύομαι βιβλία. Του είπα πως είναι για προσωπική χρήση, αλλά δεν είμαι σίγουρος αν με πίστεψε. Αφού όμως δεν υπήρχε δασμός για βιβλία μ' άφησε και πέρασα.
Το πρώτο μου βιβλίο του Λουντέμη ήταν το ¨συννεφιάζει¨που το αγόρασα σ' ένα βιβλιοπωλείο της Θεσσαλονίκης το 1979 που είχαμε έρθει από την Γερμανία για να τελέσουμε τους γάμους μας. Ένα πολύ ωραία δεμένο βιβλίο με σκληρό δερμάτινο εξώφυλλο και χρυσά γράμματα.
Όταν επιστρέψαμε στην Γερμανία και το διάβασα, δεν έβλεπα την ώρα να ξανακατέβουμε Ελλάδα για να πάρω κι άλλα. Φυσικά ούτε καν μου πέρασε απ' το μυαλό ότι πρόκειται για τετραλογία. Όταν λοιπόν τα καλοκαίρι του 1980 κατεβήκαμε Ελλάδα για διακοπές, το πρώτο πράγμα που έκανα, ήταν να πάω στο συγκεκριμένο βιβλιοπωλείο και να ¨σηκώσω¨ότι είχε και δεν είχε από αυτή τη σειρά των δεμένων του Λουντέμη, σύνολο άλλα δέκα βιβλία.
ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΜΕΤΡΑΕΙ Τ' ΑΣΤΡΑ
ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΚΥΝΗΓΟΥΣΑ ΤΟΥΣ ΑΝΕΜΟΥΣ
ΟΙ ΚΕΡΑΣΙΕΣ Θ' ΑΝΘΙΣΟΥΝ ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ
ΤΟ ΚΡΑΣΙ ΤΩΝ ΔΕΙΛΏΝ
Ο ΕΞΑΓΓΕΛΟΣ
Ο ΛΥΡΑΡΗΣ
ΤΟ ΡΟΛΟ'Ι' ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΧΤΥΠΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ
ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΙ ΑΝΤΡΕΙΩΜΕΝΟΙ
ΘΥΜΩΜΕΝΑ ΣΤΑΧΥΑ
ΟΔΟΣ ΑΒΥΣΣΟΥ ΑΡΙΘΜΟΣ 0
Μαζί μ' αυτά τότε, πήρα και όλη την σειρά του Τσιφόρου που είχε το βιβλιοπωλείο, αρνούμενος ευγενικά την προσφορά του βιβλιοπώλη να με πάει στα κάστρα για φαγητό, χε χε! Πήρα και ¨τους άθλιους¨δύο τεράστια δερμάτινα και κάτι άλλα. Η γυναίκα μου έπαθε εγκεφαλικό μόλις με είδε να τα κουβαλάω, δεν είπε τίποτε όμως, καθότι φρεσκοπαντρεμένοι και ξέροντας την τρέλα μου.
Η φάση ήταν με τους τελωνειακούς στη Γερμανία. Τότε έκαναν εξονυχιστικούς ελέγχους στα σύνορα, και μόλις τα είδε απλωμένα φαρδιά πλατιά στο πορτ πορτμπαγκάζ ο τελωνειακός, με ρώτησε αν ...εμπορεύομαι βιβλία. Του είπα πως είναι για προσωπική χρήση, αλλά δεν είμαι σίγουρος αν με πίστεψε. Αφού όμως δεν υπήρχε δασμός για βιβλία μ' άφησε και πέρασα.