Μελών αναμνήσεις
- Thread starter Τσίου
- Start date
(αυτό που μόνο εγώ γελάω με τα αστεία μου, πολύ μου αρέσει) 
Μία από αυτές είναι στην αυλή του σπιτιού μου και η αλήθεια είναι ότι άκουσα πρώτη φορά το όνομα όταν μετακόμισα στο σπίτι που μένω τώρα. Όμορφη αυτήν την εποχή, όμως -σύμφωνα με αυτόν που τη φύτεψε και την προσέχει- πολύ άτιμο δέντρο σε ότι αφορά στις ρίζες του και στα φύλλα που σκορπάει παντού!
Δεν εχω κατσει σε καλυτερη σκια.Μια απο τις εξυπνες κινησεις του παππου μου, ηταν να βαλει σε τετραγωνη αυλιτσα, μεσα στον κηπο, 4 μουριες (μια σε καθε ακρη) και να "πλεξει" απο πανω τα κλαδια
Υπομονη, Πεταλουδα. Καποτε θα παμε σε μονοκατοικια με κηπο (ιδανικα σε νησι
)
Χρυσένια
Αρχαιολόγος του Φόρουμ
Ο παππούς μου στο σπίτι μας , που ηταν μονοκατοικία σε ενα ορεινό χωριό με τα όλα του, με αρνάκια και αλογάκια (ναι έκανα ιππασία με επίβλεψη απο 6 ετών
), είχε φυτέψει ακριβώς μπροστά στη βεράντα μας μια πλούσια κληματαριά! Το καλοκαίρι μας εκανε σκιά και με ενθουσιαζε, που ηταν ετσι φορτωμενη με αμετρητα σταφύλια! Μου έδινε την αίσθηση ενος φορτωμένου χριστουγεννιάτικου δέντρου μέσα στο κατακαλόκαιρο! Δεν σκεφτόμουν να κόψω καν καρπό απο αυτό το δέντρο, για να φάω! Την θεωρούσα κόσμημα του σπιτιου! Και τα μεσημερια, που ξαπλωνα στην βεράντα να κοιμηθώ κανα δίωρο, ένιωθα τον γλυκό της ίσκιο της πάνω μου σα χάδι! Ακόμη την έχω στην καρδιά μου!
), είχε φυτέψει ακριβώς μπροστά στη βεράντα μας μια πλούσια κληματαριά! Το καλοκαίρι μας εκανε σκιά και με ενθουσιαζε, που ηταν ετσι φορτωμενη με αμετρητα σταφύλια! Μου έδινε την αίσθηση ενος φορτωμένου χριστουγεννιάτικου δέντρου μέσα στο κατακαλόκαιρο! Δεν σκεφτόμουν να κόψω καν καρπό απο αυτό το δέντρο, για να φάω! Την θεωρούσα κόσμημα του σπιτιου! Και τα μεσημερια, που ξαπλωνα στην βεράντα να κοιμηθώ κανα δίωρο, ένιωθα τον γλυκό της ίσκιο της πάνω μου σα χάδι! Ακόμη την έχω στην καρδιά μου!
Χρυσένια
Αρχαιολόγος του Φόρουμ
Το χωριό που περνούσα τα καλοκαίρια μου μοιάζει πολύ με αυτό που περιγράφει η @Χρυσένια, μείον τα ποτάμια και τα άλογα. Όσο έμενα εκεί τα μπάνια στη θάλασσα τα μετρούσα στα δάκτυλα του ενός χεριού και όταν επέστρεφα στην πόλη κανένα παιδάκι δεν καταλάβαινε τι έλεγα λόγω της ιδιαίτερης ντοπιολαλιάς. Στην πλατεία του χωριού υπήρχαν τρείς σκιές: κληματαριάς, μουριάς και πλατάνου. Καλή της κληματαριάς, καλύτερη της μουριάς, αλλά σαν του πλατάνου δεν έχει, οπότε συμφωνώ με τον @ΚρίτωνΓ κι ας μην υπήρχε πηγή κοντά.
Τώρα που το σκέφτομαι, καθώς έρχεται καλοκαιράκι, θα μπορούσε να γίνει δημοψήφισμα το ποια σκιά είναι καλύτερη...
Τέλος, όμορφο θέαμα η ανθισμένη κουτσουπιά, δεν λέω, αλλά δίπλα στην βουκαμβίλια τα βλέμματα τα κερδίζει η δεύτερη θαρρώ.
Τώρα που το σκέφτομαι, καθώς έρχεται καλοκαιράκι, θα μπορούσε να γίνει δημοψήφισμα το ποια σκιά είναι καλύτερη...
Τέλος, όμορφο θέαμα η ανθισμένη κουτσουπιά, δεν λέω, αλλά δίπλα στην βουκαμβίλια τα βλέμματα τα κερδίζει η δεύτερη θαρρώ.
Χρυσένια
Αρχαιολόγος του Φόρουμ
Η βουκαμβίλια είναι από τα αγαπημένα μου άνθη. Όταν είχα πάει ένα εφηβικό καλοκαίρι στην Αίγινα στο σπίτι ενος συμμαθητη μου για να περασω λίγες μέρες του καλοκαιριού, είχα ερωτευτεί το μοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου και ο λόγος ήταν οι βουκαμβίλιες! Σχεδον σε κάθε πλευρά της σκάλας του ήταν γεμάτο από παραμυθένια άνθη! Σε εκείνη την άγουρη ηλικία δεν αισθανόμουν καμιά ιδιαίτερη συγκίνηση από την ιερότητα του χώρου, αλλά είχα θαμπωθεί πραγματικά από αυτούς τους χρωματιστούς καταρράκτες! Η αποχρωση τους, που ειναι αναμεσα στο φούξια και στο μωβ είναι ονειρεμένη! Έλεγα τότε στον φίλο μου "Αν στον παράδεισο δεν έχει βουκαμβίλιες, τότε να το ξέρεις, πως εγώ δεν πάω!"
@Δομάζ η μπουκαμβίλια όντως τα κερδιζει, αλλα πρεπει να εισαι με μια σκουπα στο χερι. Με τρεις μπουκαμβιλιες στο "μονοπατακι" μας απο την μια πλευρα, και τα ρυγχοσπερμα απο την αλλη, δεν καναμε αλλη δουλεια καθε ΣΚ.
Υ.Γ Προτιμω βουνο με θεα την θαλασσα
Εδιτ:
Υ.Γ Προτιμω βουνο με θεα την θαλασσα
Εδιτ:
Αχ ναι!
Last edited:
Τι όμορφες οι αναμνήσεις σας! Μια έντονη μνήμη που έχω από την μουριά, είναι ένας μουροπόλεμος που είχαμε παίξει με τα παιδιά της γειτονιάς και ξέβγαλμα μετά με το λάστιχο στην αυλή. Η μουριά εκείνη δεν υπάρχει, από ότι έμαθα δεν άντεξε στα χρόνια. Το σπίτι όμως είναι εκεί (με μικρές αλλαγές), με μερικά ακόμα της γειτονιάς κρατήσαν τον χαρακτήρα τους, μιας και πρόκειται για προσφυγικούς οικισμούς.
Αυτό @Τσίου, το να ζήσω σε νησί, είναι όνειρο ζωής! Λουλούδια, ζαρζαβατικά, θάλασσα κοντά κι αν αξιωθώ κι ένα μικρό καφενεδάκι.Υπομονη, Πεταλουδα. Καποτε θα παμε σε μονοκατοικια με κηπο (ιδανικα σε νησι
Συμφωνώ! Ωραίο ύπνο έχω κάνει μεσημέρι, στην δροσιά δέντρων, νομίζω πλάτανων. Όμως θα ΄θελα να ρίξω έναν ύπνο σε όλες πριν, για να ψηφίσω αντικειμενικά.
Τι είπες τώρα, φίλη! Έτσι ξεπλενόμασταν με την ξαδέρφη μου όταν γυρίζαμε από τη θάλασσα (όταν ζούσα την φάση της γοργόνας, πριν σιχαθώ τελείως τα μπάνια), για να φάμε στα γρήγορα πολίτικους κεφτέδες και τηγανητές πατάτες.
Αυτό.
Χρυσένια
Αρχαιολόγος του Φόρουμ
Ξυπνησα στις 6 το πρωι και μου ηρθε στον νου αυτη η παντελως ξεχασμενη αναμνηση και γελουσα μονη μου.
Ουσα φοιτητρια ειχαν παει καλοκαιρι διακοπες με τον τοτε αγαπημενο μου και μεναμε σε ξενοδοχειο. Το ξενοδοχειο πρεπει να ηταν απο εκεινα τα "καλα", που με ενα κλειδι ανοιγουν περισσοτερες απο μια πορτες!!!!! Οποτε το μεσημερι το ζευγαρι του απεναντι δωματιου μπερδευεται και αντι για το δικο του δωματιο ανοιγει το δικο μας!
Ανοιγει λοιπον η πορτα και μπαινει μεσα με φόρα μια 40αρα με τον αντρα της.
(Τα γραφω και γελαω να ξερετε). Μας βλεπει με τα εσωρουχα ξαπλωμενους στο κρεβατι και για καλη μας τυχη βλεπαμε τηλεοραση!!
Προφανως η γυναικα επαθε σοκ και με το θεαμα και με την γκαφα τους! Ο αντρας παρολα αυτα χαλαρος, δεν τον ειδα να ταραζεται! Με το που εκλεισαν την πορτα ξεσπαω σε γελια σε αντιθεση με τον φιλο μου, που ηταν σνομπαρία και ελεγε "Τι πραγματα ειναι αυτα? Πώς ανοιγουν τα δωματια ετσι!? Θα παρω τωρα τηλ και θα παραπονεθω μπλα μπλα μπλα!
Το ξημερωμα της επομενης μερας ετυχε να γυρναμε απο ξενυχτι και εμεις και το απεναντι ζευγαρι. Και καπως βρεθηκαμε μονες εγω και η γυναικα στο διαδρομο, ακριβως εξω απο τα απεναντι δωματια και τα λεγαμε. Ο αντρας της και ο φιλος μου ειχαν παει να φερουν τα κλειδια! Η γυναικα μου ελεγε φανερα ανησυχη " Συγγνωμη για πριν, δεν το ηξερα και οταν σας ειδα ξαπλωμενους κοντεψα να λιποθυμησω", εγω την καθησυχαζα "Δεν φταιτε εσεις που ανοιγουν και τα δυο δωματια με το ιδιο κλειδι, μπερδευτηκατε, στον καθενα μπορει να συμβει!" Γενικα κατι τετοιες φασεις τις διασκεδαζω!
Μπαινουμε στα δωματια, κλεινουν οι πορτες και ο δικος μου ο ψιλομητης ακομη ειναι στραβωμενος. Του λεω "Γιατι πηγες να παρεις το κλειδι μας;;;Αφου πηγε ο απεναντι να παρει το δικο του, θα ανοιγε και για εμας! Τοσο μεγαλος κοπος θα του ηταν πια;;;;;
Ουσα φοιτητρια ειχαν παει καλοκαιρι διακοπες με τον τοτε αγαπημενο μου και μεναμε σε ξενοδοχειο. Το ξενοδοχειο πρεπει να ηταν απο εκεινα τα "καλα", που με ενα κλειδι ανοιγουν περισσοτερες απο μια πορτες!!!!! Οποτε το μεσημερι το ζευγαρι του απεναντι δωματιου μπερδευεται και αντι για το δικο του δωματιο ανοιγει το δικο μας!
Ανοιγει λοιπον η πορτα και μπαινει μεσα με φόρα μια 40αρα με τον αντρα της. (Τα γραφω και γελαω να ξερετε). Μας βλεπει με τα εσωρουχα ξαπλωμενους στο κρεβατι και για καλη μας τυχη βλεπαμε τηλεοραση!!Προφανως η γυναικα επαθε σοκ και με το θεαμα και με την γκαφα τους! Ο αντρας παρολα αυτα χαλαρος, δεν τον ειδα να ταραζεται! Με το που εκλεισαν την πορτα ξεσπαω σε γελια σε αντιθεση με τον φιλο μου, που ηταν σνομπαρία και ελεγε "Τι πραγματα ειναι αυτα? Πώς ανοιγουν τα δωματια ετσι!? Θα παρω τωρα τηλ και θα παραπονεθω μπλα μπλα μπλα!
Το ξημερωμα της επομενης μερας ετυχε να γυρναμε απο ξενυχτι και εμεις και το απεναντι ζευγαρι. Και καπως βρεθηκαμε μονες εγω και η γυναικα στο διαδρομο, ακριβως εξω απο τα απεναντι δωματια και τα λεγαμε. Ο αντρας της και ο φιλος μου ειχαν παει να φερουν τα κλειδια! Η γυναικα μου ελεγε φανερα ανησυχη " Συγγνωμη για πριν, δεν το ηξερα και οταν σας ειδα ξαπλωμενους κοντεψα να λιποθυμησω", εγω την καθησυχαζα "Δεν φταιτε εσεις που ανοιγουν και τα δυο δωματια με το ιδιο κλειδι, μπερδευτηκατε, στον καθενα μπορει να συμβει!" Γενικα κατι τετοιες φασεις τις διασκεδαζω!
Μπαινουμε στα δωματια, κλεινουν οι πορτες και ο δικος μου ο ψιλομητης ακομη ειναι στραβωμενος. Του λεω "Γιατι πηγες να παρεις το κλειδι μας;;;Αφου πηγε ο απεναντι να παρει το δικο του, θα ανοιγε και για εμας! Τοσο μεγαλος κοπος θα του ηταν πια;;;;;
Last edited:
Ένα επεισοδειακό καλοκαίρι (επειδή είχαμε χάσει την κάρτα του ξενοδοχείου που είχαμε μείνει την προηγούμενη χρονιά, και επειδή στα νησιά υπάρχουν πολλές συνωνυμίες, κλείσαμε δωμάτιο σε άλλο ξενοδοχείο από αυτό που νομίζαμε ότι είχαμε κλείσει). Με δύο εγκεφαλικά στην πλάτη μου, συν το σακίδιο, αφήνουμε το ξενοδοχείο που νομίζαμε ότι είχαμε κάνει κράτηση, και φορτωμένοι με τις αποσκευές πάμε στο άλλο (ευτυχώς αυτά τα δύο ήταν σχετικά κοντά). Πρώτο κόκκινο σημαιάκι: Τα δωμάτια δεν είχαν βεράντες, είχαν κοινή αυλή με ένα "συντριβάνι" στην μέση καταπράσινο και τίγκα στα κουνούπια, παίζει να είχε και γυρίνους. Λέω στον Τσίου, δεν υπάρχει περίπτωση να μείνουμε εδώ, για να πάρω την απάντηση: Περίμενε να δούμε πως είναι μέσα το δωμάτιο. Πάω κατευθείαν στο μπάνιο, βλέπω τις βρύσες ξεφλουδισμένες. Λέω στον Τσίου πως σιχαίνομαι να πλυθώ. Απάντηση: Μην κάνεις έτσι κτλ. Βγαίνοντας από εκεί, παρατηρώ πως απέναντι από το κρεβάτι υπήρχε ένα τραπέζι μπροστά από μία ξύλινη πόρτα. Αυτή η ξύλινη πόρτα, αν και κλειδωμένη, αν και μπλοκαρισμένη με το τραπέζι, οδηγούσε στο άλλο δωμάτιο. Τι σκ@τά είναι αυτό; Αμέσως μου απάντησε: Φύγαμε. Και φύγαμε χωρίς καν να κλάψουμε τα λεφτά της προκαταβολής, που όπως μας τόνισε η ξενοδόχος, δεν γινόταν να τα πάρουμε. Βρε, γλυκούλα, αν είναι να φύγουμε από δω να σου δώκω άλλα 150, πλάκα μου κάνεις;
Χρυσένια
Αρχαιολόγος του Φόρουμ
Δευτερο στο καπακι, για οποιον δεν βαριεται.
Ως φοιτητρια ειχα σχεση απο αποσταση για εναν χρονο με εναν φοιτητη σε αλλη πολη, που απειχε 6 ωρες απο την δικια μου. Ειχαμε γνωριστει σε διακοπες και, αφου υπηρχε ενθουσιασμος, ειπαμε να το παμε και οπου παει! Τωρα φοιτητες και οι δυο, εκεινος δουλευε κιολας φουλ ταιμ, συναντιομασταν καθε μα καθε πουσουκου. Ή σπαγαμε την διαδρομη και βρισκομασταν σε καποια πολη στη μεση ή ερχοταν ή πηγαινα. Μιλάμε για τρελή κουραση, δεν ξερω πώς την ειχαμε δει!
Οποτε μου λεει μια απο τις πολλες φορες "Ερχομαι σε σενα , κλεισε ξενοδοχειο για 3 μερες!" (Δεν ειχα σπιτι ελευθερο). Κλεινω λοιπον ενα ξενοδοχειο με οικονομικη τιμή - όχι ακριβα, αλλα ουτε και τσαμπα- κατι στα μετρα μας, γιατι ημασταν φοιτητοπαιδα και ειχαμε ξεπαραδιαστεί να πληρωνουμε ξενοδοχεια!!
Συνηθως εβλεπα στα σαιτ τα ξενοδοχεια και μετα επαιρνα τηλ και εκανα τηλεφωνικά την κράτηση, για να ρωτησω για θερμανση, να επισημανω, πως θελουμε διπλο κρεβατι, ψυγειακι κλπ! Με τοσα που ειχα κλεισει ειχα γινει εξπερ, οταν μιλουσα με τους ρεσεψιονιστ ημουν στον αυτοματο, δεν αφηνα τιποτα στην τυχη.
Οποτε εκεινη την μερα τον περιμενα γυρω στη 1 την νυχτα. Παω στο ξενοδοχειο κατα τις 12 τα μεσανυχτα και μου δινει ο ρεσεψιονιστ ενα δωματιο με δυο μονα κρεβατια!!!Παθαινω εγκεφαλικο!!!
Κατεβαινω κατω... "Γκουχου γκουχου!!! Εχουμε κλεισει διπλο, γιατι εχει μονα κρεβατια???"
Μου λεει ο τυπακος "Εχει μεινει μονο ενα με διπλο και ειναι στην ταρατσα, αλλα εχει θερμανση!!!!!"
Δεν ειχα ορεξη τωρα να κανω λογια, λεω "Οκ παμε ταρατσα"!
Εντωμεταξυ εβγαινες απο το δωματιο και ησουν οντως στην ταρατσα , μεσα Φλεβαρη και γινοσουν παγωτο!!
Φτανει κατα τη 1 εξουθενωμενο το αμορε μετα απο πολυ γεματη μερα --->8 ωρες δουλεια και 6+ωρες διαδρομη με ΚΤΕΛ. Μπαινει στο παγερο δωματιο και ρωταει απορημενος:"Ταξιδευα 6 ωρες για να ερθω να κοιμηθω στην ταρατσα? Τι ξενοδοχειο εκλεισες?
Παιρνει τηλεφωνο ζηταει εξτρα κουβερτες -ευτυχως ειχε και θερμανση- την βγαλαμε εκεινο το βραδυ...
Την επομενη μου λεει "Τα μαζευουμε και φευγουμε!"
Ο ρεσεψιονιστ το επαιζε ανηξερος "Δεν μπορω να καταλαβω γιατι θελετε να φυγετε..." (
)
Του λεω "δεν ειμαστε συνηθισμενοι σε τετοιες ανεσεις...."
Πηραμε τα μπογαλάκια μας και "γεια σας"!
Ως φοιτητρια ειχα σχεση απο αποσταση για εναν χρονο με εναν φοιτητη σε αλλη πολη, που απειχε 6 ωρες απο την δικια μου. Ειχαμε γνωριστει σε διακοπες και, αφου υπηρχε ενθουσιασμος, ειπαμε να το παμε και οπου παει! Τωρα φοιτητες και οι δυο, εκεινος δουλευε κιολας φουλ ταιμ, συναντιομασταν καθε μα καθε πουσουκου. Ή σπαγαμε την διαδρομη και βρισκομασταν σε καποια πολη στη μεση ή ερχοταν ή πηγαινα. Μιλάμε για τρελή κουραση, δεν ξερω πώς την ειχαμε δει!
Οποτε μου λεει μια απο τις πολλες φορες "Ερχομαι σε σενα , κλεισε ξενοδοχειο για 3 μερες!" (Δεν ειχα σπιτι ελευθερο). Κλεινω λοιπον ενα ξενοδοχειο με οικονομικη τιμή - όχι ακριβα, αλλα ουτε και τσαμπα- κατι στα μετρα μας, γιατι ημασταν φοιτητοπαιδα και ειχαμε ξεπαραδιαστεί να πληρωνουμε ξενοδοχεια!!
Συνηθως εβλεπα στα σαιτ τα ξενοδοχεια και μετα επαιρνα τηλ και εκανα τηλεφωνικά την κράτηση, για να ρωτησω για θερμανση, να επισημανω, πως θελουμε διπλο κρεβατι, ψυγειακι κλπ! Με τοσα που ειχα κλεισει ειχα γινει εξπερ, οταν μιλουσα με τους ρεσεψιονιστ ημουν στον αυτοματο, δεν αφηνα τιποτα στην τυχη.
Οποτε εκεινη την μερα τον περιμενα γυρω στη 1 την νυχτα. Παω στο ξενοδοχειο κατα τις 12 τα μεσανυχτα και μου δινει ο ρεσεψιονιστ ενα δωματιο με δυο μονα κρεβατια!!!
Παθαινω εγκεφαλικο!!!Κατεβαινω κατω... "Γκουχου γκουχου!!! Εχουμε κλεισει διπλο, γιατι εχει μονα κρεβατια???"
Μου λεει ο τυπακος "Εχει μεινει μονο ενα με διπλο και ειναι στην ταρατσα, αλλα εχει θερμανση!!!!!"
Δεν ειχα ορεξη τωρα να κανω λογια, λεω "Οκ παμε ταρατσα"!
Εντωμεταξυ εβγαινες απο το δωματιο και ησουν οντως στην ταρατσα , μεσα Φλεβαρη και γινοσουν παγωτο!!
Φτανει κατα τη 1 εξουθενωμενο το αμορε μετα απο πολυ γεματη μερα --->8 ωρες δουλεια και 6+ωρες διαδρομη με ΚΤΕΛ. Μπαινει στο παγερο δωματιο και ρωταει απορημενος:"Ταξιδευα 6 ωρες για να ερθω να κοιμηθω στην ταρατσα? Τι ξενοδοχειο εκλεισες?
Παιρνει τηλεφωνο ζηταει εξτρα κουβερτες -ευτυχως ειχε και θερμανση- την βγαλαμε εκεινο το βραδυ...
Την επομενη μου λεει "Τα μαζευουμε και φευγουμε!"
Ο ρεσεψιονιστ το επαιζε ανηξερος "Δεν μπορω να καταλαβω γιατι θελετε να φυγετε..." (
)Του λεω "δεν ειμαστε συνηθισμενοι σε τετοιες ανεσεις...."
Πηραμε τα μπογαλάκια μας και "γεια σας"!
Μια και ξεκινήσαμε να λέμε τα "ξενοδοχειακά μας", θα πω και γω το δικό μου -μόνο που δεν είναι σε ελληνικό νησί αλλά στο μεγάλο μήλο - και δεν είναι ακριβώς δυσάρεστο ή περίεργο αλλά σουρεάλ.
Την πρώτη φορά που προσγειώθηκα στη Νέα Υόρκη έχοντας κάνει προπληρωμή ξενοδοχείου για μία εβδομάδα - σε εποχές προ ευρέως διαδεδομένων πιστωτικών (δεν είχα) - προ ίντερνετ banking προφανώς και προ ίντερνετ ακόμα (προ ευρώ εννοείται) και εκεί γύρω στην ανακάλυψη της φωτιάς.
Δύο στενά πριν φτάσω στο ξενοδοχείο μου κλέβουν ΟΛΑ μου τα χρήματα (πλην 10 δολαρίων).
Στο ξενοδοχείο μου λένε ότι δεν μπορούσε να γίνει κάτι για την κλοπή (δεν είχε νόημα καν να καλέσουμε αστυνομία), αλλά από την άλλη ήμουν πολύ τυχερός. Από δικό τους λάθος δεν είχαν διαθέσιμο δωμάτιο, οπότε θα με έβαζαν σε σουίτα.
Για να μην τα πολυλογώ, πρέπει να είμαι ο πρώτος άνθρωπος τουρίστας στη ΝΥ που ήταν ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΦΡΑΓΚΟΣ και έμενε σε σουίτα. Ήταν υπερδιπλάσια και πολύ πιο πολυτελή από οτιδήποτε σπίτι είχα στη ζωή μου (ένα κρεβάτι που χώραγε πέντε - όχι δύο και ένα μπάνιο σαν το Βόσπορο). Τρεφόμουν αποκλειστικά και μόνο από το πρωινό του ξενοδοχείου, περπάτησα ΟΛΟ το Μανχάταν με τα πόδια (πιστέψτε με δεν είναι μικρό) - χωρίς να φοβάμαι ότι θα με κλέψουν
και έκανα ότι υπήρχε δωρεάν.
Τελευταία μέρα αγόρασα μισό κιλό παγωτό με τα 5 δολάρια (και μου έμειναν κ 5 καβάτζα). Σκέφτομαι όταν μεγαλώσω να γράψω τουριστικό οδηγό "Πως να περάσετε μια εβδομάδα κάνοντας τουρισμό στη ΝΥ με συνολικό 5 δολάρια".
Την πρώτη φορά που προσγειώθηκα στη Νέα Υόρκη έχοντας κάνει προπληρωμή ξενοδοχείου για μία εβδομάδα - σε εποχές προ ευρέως διαδεδομένων πιστωτικών (δεν είχα) - προ ίντερνετ banking προφανώς και προ ίντερνετ ακόμα (προ ευρώ εννοείται) και εκεί γύρω στην ανακάλυψη της φωτιάς.
Δύο στενά πριν φτάσω στο ξενοδοχείο μου κλέβουν ΟΛΑ μου τα χρήματα (πλην 10 δολαρίων).
Στο ξενοδοχείο μου λένε ότι δεν μπορούσε να γίνει κάτι για την κλοπή (δεν είχε νόημα καν να καλέσουμε αστυνομία), αλλά από την άλλη ήμουν πολύ τυχερός. Από δικό τους λάθος δεν είχαν διαθέσιμο δωμάτιο, οπότε θα με έβαζαν σε σουίτα.
Για να μην τα πολυλογώ, πρέπει να είμαι ο πρώτος άνθρωπος τουρίστας στη ΝΥ που ήταν ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΦΡΑΓΚΟΣ και έμενε σε σουίτα. Ήταν υπερδιπλάσια και πολύ πιο πολυτελή από οτιδήποτε σπίτι είχα στη ζωή μου (ένα κρεβάτι που χώραγε πέντε - όχι δύο και ένα μπάνιο σαν το Βόσπορο). Τρεφόμουν αποκλειστικά και μόνο από το πρωινό του ξενοδοχείου, περπάτησα ΟΛΟ το Μανχάταν με τα πόδια (πιστέψτε με δεν είναι μικρό) - χωρίς να φοβάμαι ότι θα με κλέψουν
και έκανα ότι υπήρχε δωρεάν.Τελευταία μέρα αγόρασα μισό κιλό παγωτό με τα 5 δολάρια (και μου έμειναν κ 5 καβάτζα). Σκέφτομαι όταν μεγαλώσω να γράψω τουριστικό οδηγό "Πως να περάσετε μια εβδομάδα κάνοντας τουρισμό στη ΝΥ με συνολικό 5 δολάρια".