Μαρκήσιος Ντε Σαντ (Marquis de Sade): " Η φιλοσοφία στο Μπουντουάρ" (La Philosophie dans le boudoir)
- Thread starter Νικόλας Δε Κιντ
- Start date
.
Επιτελους ηρθε η στιγμη να σχολιασω το συγκεκριμενο βιβλιο γιατι life happens.
Διαβασα τα παραπανω σχολια και δεν καταλαβαινω γιατι ειναι σοκαριστικο το υποτιθεμενο συνδρομο της Ηλεκτρας το οποιο δεν εντοπισα στο βιβλιο αλλα τελος παντων. Ο τροπος που επιλεγουμε συντροφους γινεται ασυνειδητα και προερχεται απο την εικονα που εχουμε χτισει ως παιδια απο την οικογενεια μας. Υγιεις οικογενεια ισον υγιεις σχεσεις και το αντιστροφο. Ολοι καποιο συνδρομο εχουμε η μονη διαφορα ειναι οτι καποιοι το ξερουν και αλλοι οχι. Αλλα θα επιστρεψω στο βιβλιο αναφεροντας λιγα πραγματα για τον συγγραφεα του.
Ειδα σε ενα ντοκιμαντερ λιγα πραγματα για την ζωη του Ντε Σαντ. Ο ιδιος λοιπον ειχε αριστροκρατικες καταβολες απο την μερια της μητερας του και ειχε μεγαλωσει σε παλατι. Η μητερα του ειχε χασει δυο παιδια και ηταν καταθλιπτικη και ο Ντε Σαντ ηταν η μονη παρηγορια της ο πατερας του ελειπε συχνα. Απο την σχεση που ειχε με την μητερα του αυτην του παρηγορητη λενε οτι συνεβαλε στο ναρκισσισμο του Ντε Σαντ. Υστερα ομως η μητερα του αποφασισε να κλειστει σε καποιο μοναστηρι και ο Ντε Σαντ πηγε να μεγαλωσει με καποιους θειους του στην εξοχη κλπ. Ενας μελετητης του εργου του Μαρκησιου σχολιασε οτι οσοι νομιζουν οτι ο Ντε Σαντ υμνει το σωμα δεν τον εχουν καταλαβει πραγματικα. Η ελευθερια για την οποια κανει λογο ο Ντε Σαντ αναφερεται πρωτιστως στην ελευθερια της σκεψης η οποια βρισκει εκφραση στην ελευθερια του σωματος.
Απο οτι καταλαβα απο το βιβλιο ο Μαρκησιος ειχε σιχαθει την υποκρισια των αριστοκρατων και το μισος του για εκεινους ειναι εκδηλο στο βιβλιο. Πιστευω οτι μεγαλωνοντας σε κυκλους πλουσιων εβλεπε την καταπιεση που δεχοντουσαν μελη πλουσιων οικογενειων (κορες, γιοι κλπ) για τους οποιους το φαινεσθαι ηταν αυτο που ειχε σημασια απο το ειναι και γενικα την καταπιεση που επεβαλε η κοινωνια της τοτε εποχης σε θεματα που θεωρουνταν ταμπου οπως το σεξ που ακομα θεωρειται παραδοξως *(θα φερω ενα παραδειγμα στο τελος), οπως ο ιδιος και παραλληλα την υποκρισια των μεγαλων που ικανοποιουσαν την διαστροφη τους κρυφα και μιλουσαν δημοσια για ηθη και πρεπει. Η γαλλικη λογοτεχνια κυριως εχει αναδειξει τετοια θεματα... Αυτο που εκανε ο Ντε Σαντ ηταν να τους φερει αντιμετωπους με την αληθεια. Μου αρεσαν καποιες θεσεις του που ηταν πολυ επαναστατικες για την εποχη του οπως το οτι ηταν υπερ των εκτρωσεων και κατα της θανατικης ποινης. Ωστοσο διαφωνω καθετα και οριζοντια για τις αντιληψεις που εχει για τις γυναικες που με μπερδεψαν. Απο την μια τις εκθειαζει και υποστηριζει οτι πρεπει να εχουν τις ιδιες ελευθεριες με τους ανδρες και απο την αλλη ισχυριζεται οτι οι γυναικες πρεπει να υποτασσονται στις επιθυμιες των ανδρων. Και διευκρινιζει οτι ναι μεν οι γυναικες δεν αποτελουν κτηση κανενος αλλα απο την αλλη ολοι οι ανδρες εχουν το δικαιωμα να τις χρησιμοποιουν. Mother issues, ισως. Οσον αφορα τον χριστιανισμο η κατακριση των αρετων που υιοθετουν οι πιστοι θυμιζει την απεχθεια του Νιτσε για τους χριστιανους. Και οι δυο βλεπουν οτι η θρησκεια θελει τους πιστους αδυναμους και υπακουους και το καταφερνει αυτο με το να περιοριζει τα ενστικτα τους και την ζωωδη φυση τους κατι που κανει και η κοινωνια γενικοτερα αλλα εκτος απο αυτους τους λογους εχει και εναν παραπανω λογο την συνυρπαξη και ευημερια που γινονται ομως σε βαρος της ατομικης ελευθεριας. Επισης, ο ελευθεριος ανθρωπος του Ντε Σαντ μου θυμιζει τον υπερανθρωπο του Νιτσε, ο ανθρωπος που παει κοντρα στα ηθη και την υποκρισια της κοινωνιας ακολουθωντας την εσωτερικη του δυναμη την οποια αντλει απο την φυση του σπαζοντας τους περιορισμους της κοινωνιας με σκοπο να γινει αυτος που ειναι απο την φυση του προορισμενος να γινει.
Διαβασα τα παραπανω σχολια και δεν καταλαβαινω γιατι ειναι σοκαριστικο το υποτιθεμενο συνδρομο της Ηλεκτρας το οποιο δεν εντοπισα στο βιβλιο αλλα τελος παντων. Ο τροπος που επιλεγουμε συντροφους γινεται ασυνειδητα και προερχεται απο την εικονα που εχουμε χτισει ως παιδια απο την οικογενεια μας. Υγιεις οικογενεια ισον υγιεις σχεσεις και το αντιστροφο. Ολοι καποιο συνδρομο εχουμε η μονη διαφορα ειναι οτι καποιοι το ξερουν και αλλοι οχι. Αλλα θα επιστρεψω στο βιβλιο αναφεροντας λιγα πραγματα για τον συγγραφεα του.
Ειδα σε ενα ντοκιμαντερ λιγα πραγματα για την ζωη του Ντε Σαντ. Ο ιδιος λοιπον ειχε αριστροκρατικες καταβολες απο την μερια της μητερας του και ειχε μεγαλωσει σε παλατι. Η μητερα του ειχε χασει δυο παιδια και ηταν καταθλιπτικη και ο Ντε Σαντ ηταν η μονη παρηγορια της ο πατερας του ελειπε συχνα. Απο την σχεση που ειχε με την μητερα του αυτην του παρηγορητη λενε οτι συνεβαλε στο ναρκισσισμο του Ντε Σαντ. Υστερα ομως η μητερα του αποφασισε να κλειστει σε καποιο μοναστηρι και ο Ντε Σαντ πηγε να μεγαλωσει με καποιους θειους του στην εξοχη κλπ. Ενας μελετητης του εργου του Μαρκησιου σχολιασε οτι οσοι νομιζουν οτι ο Ντε Σαντ υμνει το σωμα δεν τον εχουν καταλαβει πραγματικα. Η ελευθερια για την οποια κανει λογο ο Ντε Σαντ αναφερεται πρωτιστως στην ελευθερια της σκεψης η οποια βρισκει εκφραση στην ελευθερια του σωματος.
Απο οτι καταλαβα απο το βιβλιο ο Μαρκησιος ειχε σιχαθει την υποκρισια των αριστοκρατων και το μισος του για εκεινους ειναι εκδηλο στο βιβλιο. Πιστευω οτι μεγαλωνοντας σε κυκλους πλουσιων εβλεπε την καταπιεση που δεχοντουσαν μελη πλουσιων οικογενειων (κορες, γιοι κλπ) για τους οποιους το φαινεσθαι ηταν αυτο που ειχε σημασια απο το ειναι και γενικα την καταπιεση που επεβαλε η κοινωνια της τοτε εποχης σε θεματα που θεωρουνταν ταμπου οπως το σεξ που ακομα θεωρειται παραδοξως *(θα φερω ενα παραδειγμα στο τελος), οπως ο ιδιος και παραλληλα την υποκρισια των μεγαλων που ικανοποιουσαν την διαστροφη τους κρυφα και μιλουσαν δημοσια για ηθη και πρεπει. Η γαλλικη λογοτεχνια κυριως εχει αναδειξει τετοια θεματα... Αυτο που εκανε ο Ντε Σαντ ηταν να τους φερει αντιμετωπους με την αληθεια. Μου αρεσαν καποιες θεσεις του που ηταν πολυ επαναστατικες για την εποχη του οπως το οτι ηταν υπερ των εκτρωσεων και κατα της θανατικης ποινης. Ωστοσο διαφωνω καθετα και οριζοντια για τις αντιληψεις που εχει για τις γυναικες που με μπερδεψαν. Απο την μια τις εκθειαζει και υποστηριζει οτι πρεπει να εχουν τις ιδιες ελευθεριες με τους ανδρες και απο την αλλη ισχυριζεται οτι οι γυναικες πρεπει να υποτασσονται στις επιθυμιες των ανδρων. Και διευκρινιζει οτι ναι μεν οι γυναικες δεν αποτελουν κτηση κανενος αλλα απο την αλλη ολοι οι ανδρες εχουν το δικαιωμα να τις χρησιμοποιουν. Mother issues, ισως. Οσον αφορα τον χριστιανισμο η κατακριση των αρετων που υιοθετουν οι πιστοι θυμιζει την απεχθεια του Νιτσε για τους χριστιανους. Και οι δυο βλεπουν οτι η θρησκεια θελει τους πιστους αδυναμους και υπακουους και το καταφερνει αυτο με το να περιοριζει τα ενστικτα τους και την ζωωδη φυση τους κατι που κανει και η κοινωνια γενικοτερα αλλα εκτος απο αυτους τους λογους εχει και εναν παραπανω λογο την συνυρπαξη και ευημερια που γινονται ομως σε βαρος της ατομικης ελευθεριας. Επισης, ο ελευθεριος ανθρωπος του Ντε Σαντ μου θυμιζει τον υπερανθρωπο του Νιτσε, ο ανθρωπος που παει κοντρα στα ηθη και την υποκρισια της κοινωνιας ακολουθωντας την εσωτερικη του δυναμη την οποια αντλει απο την φυση του σπαζοντας τους περιορισμους της κοινωνιας με σκοπο να γινει αυτος που ειναι απο την φυση του προορισμενος να γινει.