Λένα Μαντά: "Ήταν ένας καφές στη χόβολη"



Τίτλος: Ήταν ένας καφές στη χόβολη

Πρωτότυπος τίτλος: Τη μέρα που σε γνώρισα
Συγγραφέας: Λένα Μαντά
Γλώσσα: Ελληνικά
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Έτος έκδοσης: 2014
Έτος πρώτης έκδοσης: 2001(Ελληνικά)
Διαστάσεις: 21x14
Αριθμός σελίδων: 344
ISBN: 618-01-0472-7




Το βιβλίο αυτό κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο και αποτελεί επανέκδοση του "τη μέρα που σε γνώρισα".

Παραθέτω λίγα λόγια για το βιβλίο από τις εκδόσεις Ψυχογιός.

Πότε έπαψε να είναι ευτυχισμένη; Δε θυμόταν πια.
Πότε άρχισε να είναι δυστυχισμένη; Μα ήταν;
Ήταν τριάντα πέντε χρόνων. Ήταν παντρεμένη. Ήταν μητέρα. Ήταν όμορφη. Ήταν ευκατάστατη. Αλάνθαστα συστατικά ευτυχίας και επιτυχίας. Εκείνος ήταν σαράντα χρόνων. Ευπαρουσίαστος. Καλός οικογενειάρχης. Πιστός σύζυγος. Δεν ξεχνούσε ποτέ επέτειο ή γενέθλια. Ίσως χάρη στην καλά ενημερωμένη ατζέντα του και την καλά οργανωμένη γραμματέα του. Οργάνωση και τάξη. Τα κλειδιά της ζωής τους.
Άραγε η έλλειψη γέλιου και η ρουτίνα σ' έναν γάμο είναι αιτίες διαζυγίου; Και τι θα γίνει όταν το γέλιο έρθει στη ζωή εκείνης... από το παράθυρο; (Του διπλανού σπιτιού συγκεκριμένα...) Τι θα γίνει όταν θα χρειαστεί να διαλέξει ανάμεσα στη ζωή που ξέρει μόνο το σήμερα, την ανεμελιά, που δε θέλει να ξέρει το αύριο, και τη ζωή που έχει προγραμματίσει μέχρι και τις διακοπές του επόμενου χρόνου; Κι ακόμη, ανάμεσα σ' έναν τρελό έρωτα, γεμάτο προκλήσεις, σε αντίθεση μ' έναν παλιό που δεν έχει τίποτα ενδιαφέρον να προτείνει;
Τα ονόματα τους; Δεν έχουν σημασία... Γι' αυτό δεν αναφέρονται πουθενά στο βιβλίο. Θα μπορούσε να είναι ο καθένας. Ας δώσει λοιπόν ο αναγνώστης όποιο όνομα θέλει στους ήρωες αυτής της ιστορίας κι ας ζήσει για λίγο τη ζωή τους. Ίσως παρέα μ' ένα φλιτζάνι καφέ στη χόβολη…


Βιβλίο που διαβάζεται απνευστί! Δεν είναι κάποια πρωτότυπη ιστορία, μιας και μιλάει για μία γυναίκα που μέσα σε ένα γάμο που έχει βαλτώσει κάνει μια εξωσυζηγική σχέση και τελικά επαναπροσδιορίζει την σχέση της με τον άντρα της.

Βιβλίο σύγχρονο, πλοκή που τρέχει και καταστάσεις που πιστεύω ότι θα κάνει πολλούς αναγνώστες να ταυτιστούν με τους ήρωες.
 
Last edited by a moderator:
Δεν τρελάθηκα. Ναι μεν είναι θέμα διαχρονικό αλλά δεν μπορω να το καταλάβω στο 100% μιας και δεν είμαι παντρεμένη.
 
Top