Κώστας Καρακάσης :"Αθηνά, ευτυχώς που δεν γεννήθηκα όμορφη"



Τίτλος: Αθηνά, ευτυχώς που δε γεννήθηκα όμορφη
Συγγραφέας: Κώστας Καρακάσης
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Έτος έκδοσης: 2000
Σελίδες: 736
ISBN: 978-960-274-493-2


Το βιβλιο το εχω διαβασει 2 φορες και συγκαταλέγεται στα αγαπημενα μου, ή μαλλον μέχρι πριν καποια χρονια ηταν το αγαπημενο μου.

Απο το οπισθοφυλλο: "Στα τέλη του 19ου αιώνα, η Αθηνά ήταν μόλις 18 χρόνων, μια πανέξυπνη και δυναμική κοπέλα, κόρη του φημισμένου Καπετάν Βαγγέλη Καληβωκά. Όταν ο πατέρας και τα αδέρφια της χάθηκαν στη θάλασσα, μαζί τους χάθηκε και η ανεμελιά της ηλικίας της. Η Αθηνά αναγκάστηκε ν’ αφήσει πίσω τον τόπο της. Η μοίρα την οδήγησε σε τόπους μακρινούς, στη Βενετία, στη Ρωσία, ακόμη και στην Αίγυπτο. Γνώρισε ανθρώπους απλούς και ταπεινούς αλλά και βασιλιάδες, πολιτικούς και καλλιτέχνες. Από τους Ρομανόφ και τον Νιζίνσκι μέχρι τον Παύλο Μελά και τον Βενιζέλο, η Αθηνά κέρδισε το θαυμασμό και την εκτίμηση όλων ως μια γυναίκα μοναδική, γοητευτική, υπέροχη μα πάνω απ'' όλα Ελληνίδα. Η ιστορία της είναι μια ιστορία αληθινή. Κι αυτό την κάνει πραγματικά συγκλονιστική!"

ενα βιβλιο που σε ταξιδευει στην εποχη των Τσαρων της Ρωσιας,πριν απο την επανασταση των Μπολσεβικων.με ειχε συγκλονισει ο τροπος γραφης του συγγραφεως, καθως και το ιστορικο υποβαθρο που περιελαμβανε-γιατι αποτι αναφερει, το βιβλιο στηριζεται σε αληθινα γεγονοτα-.πανεξυπνη η ιστορια της Αθηνας, πολυ ωραια η πλοκη και βεβαια μαθαινεις αρκετα πραγματα για την εποχη εκεινη.στο βιβλιο μεσα περιλαμβανονται και αλλες πολεις και περιγραφεται και η ατμοσφαιρα αυτων-εαν θυμαμαι καλα και η Αθηνα και το Παρισι.

εχω διαβασει και αλλο ενα βιβλιο του συγγραφεα, το "αγαπη διχως τελος" αλλα με απογοητευσε παρα πολυ, δε μου αρεσε.
 
Μου αρέσουν τα βιβλία που οι ηρωίδες τους ταξιδεύουν στον κόσμο, τη θυμάμαι την Αθηνά παρόλο που διάβασα το βιβλίο πριν καμιά δεκαριά χρόνια, δυστυχώς μόνο την ιστορία γενικά και ξεχνώ λεπτομέριες. :ντροπή:
 
Last edited by a moderator:
Πού το θυμήθηκες αυτό; :) οι πωλήσεις του αυτήν τη στιγμή κοντεύουν τις 200.000 αντίτυπα. Στο είδος του είναι αριστούργημα. Από καθαρά εμπορικής πλευράς, μακάρι στη "ροζ" λογοτεχνία, στα αισθηματικά βιβλία της σειράς τελοσπάντων - για να μη παρεξηγηθώ, να βγαίναν τέτοια βιβλία...
Για τους φίλους που γράφουν, η πληροφορία είναι πως ο συγγραφέας από τις πωλήσεις του βιβλίου αυτού έχει εισπράξει πάνω από 370 χιλιάρικα (!). Μέχρι εκεί φυσικά.
 
Από τα βιβλία του είδους του το μόνο που ξεχωρίζει κάπως. Το είχα πετύχει στο σπίτι μιας θείας μου μικρότερος και πέρασα ευχάριστα διαβάζοντάς το.
 
Ραψωδε ναι η αληθεια ειναι οτι σαν βιβλιο ειναι σχετικα παλαιας "κοπης" εχει βγει περιπου εδω και 10 χρονια.

αλλα σκεφτηκα να αρχισω να ανεβαζω βιβλια που μου αρεσαν αρκετα στη γυναικεια λογοτεχνια ανεξαρτητως του ποτε εκδοθηκαν.και εκανα την αρχη με αυτο!:)))) (ωστε με αυτον το τροπο να εχουμε μια βαση για να ψαχνουμε τετοια βιβλια και να διαβαζουμε και τις κριτικες του καθενος)
 
Πάνε περίπου...5 χρόνια από τότε που το διάβασα. Το δανείστηκα από φίλη. Ομολογώ ότι όχι απλώς μου άρεσε, αλλά με συγκλόνισε η ιστορία της Αθηνάς, αλλά και της οικογένειάς της που είχε πολλές απώλειες. Συγκλονίστηκα από το τραγικό τέλος των δικών της ανθρώπων...πώς θυμάμαι την Ασπασία, τον Λορέντζο. Η Αθηνά όμως δεν το έβαλε κάτω.
Μου άρεσε η γραφή του Καρακάση και ειδικά η περιγραφή της εκάστοτε ατμόσφαιρας, είτε στην Κεφαλλονιά (αν θυμάμαι καλά), είτε στην Ρωσία (μέσα στα παλάτια του Τσάρου Νικόλαου Ρομανώφ), είτε στην Αίγυπτο. Εξαιρετική ιστορία, το μόνο όμως που με κούρασε κάπως ήταν η λεπτομερής περιγραφή των πλούσιων ενδυμάτων της Αθηνάς (βραδινές τουαλέτες, κοσμήματα κλπ).

Εμπνευσμένο από αληθινή ιστορία πάντως....

Άλλο από Καρακάση΄..έχω διαβάσει τον "Βιολονίστα" που όμως δεν με ενθουσίασε.:(
 
Last edited:

Πεταλούδα

Θαλασσογέννητη Ελπίδα των Ηλιόμορφων Ονείρων
Άλλο από Καρακάση΄..έχω διαβάσει τον "Βιολονίστα" που όμως δεν με ενθουσίασε.:(
Κι εμένα δεν με ενθουσίασε, ενώ η Αθηνά, μου άρεσε πολύ. Σκηνικό εποχής και με μια πρωταγωνίστρια με δυναμική.. εκτός εποχής.
:)
 
Ναι, στην αρχή είναι κάπως κουραστικό, εκεί που περιγράφει το αρχοντικό, το πετσετάκι έτσι, τα ασημικά τόσα κλπ. Αλλά μετά στρώνει.
Εκτός από τον βιολονίστα και το Η αγάπη είναι παντοτινή, έχει γράψει ο τύπος και ένα βιβλίο ακριβώς μετά την Αθηνά με διηγήματα, που όσο καλή είναι η Αθηνά, τόσο -δεν ξέρω πως να τα χαρακτηρίσω- είναι τα διηγήματα. Λέγεται "Ιστορίες για τον Θεό και τον άνθρωπο" και προειδοποιώ προ της αγοράς του να το ξανασκεφτείτε αν πέσετε πάνω του. Αναλόγως της Αθηνάς καλογραμμένα εκείνης της εποχής βιβλία για τους λάτρεις του είδους είναι το "Ήθελα μόνο ένα αντίο" της Π.Τραυλού και το "Χορεύοντας στη σιωπή" του Πολυράκη.
 
Το είχε ξεχάσει σπίτι μία θεία μου πριν αρκετά χρόνια και στην αρχή δεν του έδωσα σημασία γιατί δεν είμαι και πολύ φίλη με ρομαντικά/συναισθηματικα βιβλία και θεώρησα είναι κάτι τέτοιο. Χμμμμμ τελικά είναι και τέτοιο. Αλλά όχι μόνο. Μου άρεσε τόσο η ιστορία όσο και η γραφή τόσο ώστε να στεναχωριέμαι με τον χαμό κάποιων χαρακτήρων και να λέω "όχι ρεεεεε γαμωωωω το".
 
Καλησπέρα!!!
Αυτό ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΖΩ τώρα!!!
Το έχω διαβάσει ήδη 3 φορές αλλά όταν έχω τελειώσει κάτι δυνατό,δεν μπορώ να συνεχίσω εύκολα κάποιο άλλο.Οπότε πιάνω αυτό που ξέρω ότι σίγουρα δεν θα με κουράσει,είναι το στάνταρ μου.
 
Τι να πρωτοπω για υτο το βιβλιο!?Αριστουργηματικο,μνημειωδες ,ενα απο τα αρτιοτερα δειγματα βιβλιων εποχης, σε ταξιδευει σε μερη και ηθη ,σε συνεπαιρνει με την εικονοπλαστικη του δεινοτητα ,την εξαισια γλωσσα,τον πλουραλισμο του,τα δυνατα συναισθηματα που γεννουν ορισμενα πολυ δυνατα περιστατικα.

Βιωνεις βημα -βημα την ιστορια.Σα να εισαι επιτιμος καλεσμενος του αρχοντοκαπετανιου στο μεγαρο του στην Κεφαλλονια.Στραφταλιζουν μπροστα σου πολυχρωμα διαμαντια κ σκαλιστα σερβιτσια,σε χαιδευει το βελουδο κι ο ταφτας απο τα πλουσια φορεματα,ηχουν στα αυτια σου μουσικες,μυριζεις το νυχτερινο γιασεμι,καθρεφτιζεται το προσωπο σου σε συντριβανια βασιλικα,σε βενετσιανικα καναλια και σε πελαγη που διεσχιισε η Αθηνα.Τοση ζωντανια και λεπτομερεια εχουν οι περιγραφες, που η σελιδα για τον ΚΑΡΑΚΑΣΗ γινεται..."καμβας", οπου φιλοτεχνει εξαισια πορτρετα και τοπια...

Αν επρεπε να εντοπισω αναγκαστικα αδυναμιες, θα ελεγα οτι δεν ειναι ιδιαιτερα διεισδυτικη η ματια στον ψυχιμο της ηρωιδας,ο οποιος διαγραφεται κυριως απο την πλοκη.Ο δε τιτλος προβαλλει λιγο παραπλανητικος-δεν ηταν ασχημη η Αθηνα,οπως θα περιμενε καποιος ,ουτε ειχε να καταπολεμησει καποια σοβαρη ελλειψη ομορφιας,ανασταλτικης γιατη διαδρομη της,οπως περιμενα εγω εναγωνιως,τουλαχιστον απο τον τιτλο..Απλως δεν ηταν καλλονη,ηταν ομως ομορφη και λογω της ακτινοβολου προσωπικοτητας της αλλα και εξωτερικα δεν την ελεγες "ασχημη".

Επισης το κεφαλαιο "Μητροτητα"για την Αθηνα παρατιθεται πολυ πιο επιγραμματικα απο οσο θα αρμοζε στη βαρυτητα του θεματος σε σχεση με τα υπολοιπα μερη του βιβλιου.Αυτο ομως καθολου δεν αφαιρει τελικα απο τουτο το απεριγραπτα ωραιο κ πολυδιαστατο ταξιδι.

Αν και τεραστιο σε ογκο, δε σε αφηνει να πληξεις στιγμη.Μια χορταστικη εμπειρια αναγνωσης που τα ΕΧΕΙ ΟΛΑ.Λαμψη,Συναισθημα,συγκινηση,σοκ,θλιψη,αισιοδοξια κλπ...

Υστερα απο αυτο αισθανεσαι πιο πλουσιος,σχεδον πολυταξιδεμενος.Τοσο παραστατικο βιβλιο δεν εχω ξαναδιαβασει.
 
Last edited:

Αν επρεπε να εντοπισω αναγκαστικα αδυναμιες [...] Ο δε τιτλος προβαλλει λιγο παραπλανητικος-δεν ηταν ασχημη η Αθηνα,οπως θα περιμενε καποιος ,ουτε ειχε να καταπολεμησει καποια σοβαρη ελλειψη ομορφιας,ανασταλτικης γιατη διαδρομη της,οπως περιμενα εγω εναγωνιως,τουλαχιστον απο τον τιτλο..Απλως δεν ηταν καλλονη,ηταν ομως ομορφη και λογω της ακτινοβολου προσωπικοτητας της αλλα και εξωτερικα δεν την ελεγες "ασχημη".
Θεωρώ πως ο τίτλος δεν είναι αναφορά στην εξωτερική ομορφιά της Αθηνάς και κατα πόσο την στερούταν αλλά ένα μικρό αλλά ουσιαστικό δείγμα του χαρακτήρα της (αφού είναι μία φράση που η ίδια λέει). Βέβαια, αυτό το διαπιστώνει ο αναγνώστης καθώς διαβάζει οπότε, μόνο από τον τίτλο, ίσως αρχικά θα την σκεφτεί ως άσχημη.
 
Πρεπει να το ειχα πιασει στα χερια μου πριν μια πενταετια.
Ηταν απο τα βιβλια που τα ειχα βρει αρκετα καλα.
Δεν θυμαμαι να με συνάρπασε αλλα ουτε με απογοητευσε.Σε αντιθεση με τον Βιολονιστα του Καρακαση που με κουρασε αφανταστα μεχρι να το τελειωσω.
 
Θυμάμαι είχα δει αυτό το βιβλίο μικρή και είχα πει "Χα! Πράγματι, ευτυχώς!" και η μαμά μου με μάλωσε. Από τότε δεν τα πήγαινα καλά με την αυτοεκτίμησή μου. :))
Βάλε με μέσα. :)
 
Πω καταπληκτικό βιβλίο!!! Το διάβασα γύρω στο 2003 και με συνάρπασε!!! Συγκαταλέγεται στα αγαπημένα μου σε αντίθεση με το "Η αγάπη δεν έχει τέλος" του ίδιου συγγραφέα που με κούρασε και το τελείωσα μόνο και μόνο επειδή γράφτηκε από τον ίδιο άνθρωπο που έγραψε και την Αθηνά!
 
Ένα διαμαντάκι ανάμεσα στη σύγχρονη ελληνική παραγωγή-με-το-κιλό μυθιστορημάτων κι ένα βιβλίο που θα ήθελα να δω σε τηλεοπτική σειρά! (ίσως όταν έρθουν καλύτερες μέρες)
Εφάμιλλο της Λωξάντρας και των Μαγισσών της Σμύρνης, για μένα πάντα!

Σχετικά με τον τίτλο και την ομορφιά της Αθηνάς: ο συγγραφέας παραβάλλει τη μέτρια εμφάνιση της ηρωίδας - η Αθηνά ήταν μάλιστα και κοντούλα και λίγο γεμάτη, αν θυμάμαι καλά - με την καλλονή μητέρα της, θέλοντας να μας πει ότι οι πολύ ωραίες γυναίκες σπανίως περνούν στη δράση, προκειμένου να διεκδικήσουν πράγματα, να παλέψουν για τη βελτίωση της ζωής τους, να πετύχουν τα όνειρά τους τέλος πάντων. Η τέλεια ομορφιά τους τις κάνει συνήθως πιο τεμπέλες, αφού στηρίζονται σε αυτή και διαπιστώνουν ότι κάποια πράγματα έρχονται από μόνα τους, ακριβώς επειδή είναι πανέμορφες. Μια λεπτότατη ψυχολογική παρατήρηση, τουλάχιστον για τις ωραίες γυναίκες εκείνου του καιρού. ;) Αντίθετα, η Αθηνά που είχε μέτρια εμφάνιση, χρειάστηκε να δυναμώσει, να πάρει αποφάσεις, να δραστηριοποιηθεί, να χρησιμοποιήσει περισσότερο το μυαλό και τις κοινωνικές της αρετές, προκειμένου όχι απλά να επιβιώσει, αλλά στο τέλος να ζήσει και μια παραμυθένια ζωή.

Ευχαριστώ τον Ραψωδό, που ανέφερε άλλον έναν αγαπημένο λογοτέχνη, τον Γιώργο Πολυράκη.
Μακάρι να ανοιχτούν νέα νήματα για τον Πολυράκη, θα είχα πολλά να πω!
 
Ωραιο σχολιο!Για Πολυρακη θα ανοιξω εγω νημα κ ανυπομονω για τα σχολια σουΜου αρεσουν πολυ οι εμπνευσεις του και τον γνωριζω προσωπικα!
 
Για σειρα θα ηταν οτι επρεπε ! δεν το χω διαβασει αλλα θα το ψαξω μου μεταφερατε ομως εικονες πανεμορφες
 
Top