Το πρώτο βιβλίο που μου χαρίσανε, ήταν όταν είμουν παιδί του δημοτικού, και η φιλόλογος πρώτη μου ξαδέλφη, μου έφερε στην γιορτή μου το '' Δέκα μικροί νέγροι '' της Αγκάθα Κρίστι. Ήταν το πρώτο μου απόκτημα και το φυλάω μέχρι σήμερα, όπως ο ...Σκρουτζ φυλάει το πρώτο του χρυσό νόμισμα. Καπάκι μου έφερε στα γενέθλιά μου το '' Ο Χριστός ξανασταυρώνεται '' του Καζαντζάκη, το οποίο μου άρεσε πάρα πολύ, αλλά δεν το πολυκατάλαβα τότε. Ειδικά με το γιουσουφάκι, δεν μπορούσα να καταλάβω τι ρόλο έπαιζε στην αυλή του πασά...χε χε !
Η Βαγγελίτσα λοιπόν ξύπνησε μέσα μου το πάθος για το διάβασμα, και ομολογώ πως την ευγνωμονώ γι' αυτό, διότι μόνο καλά μου έχει επιφέρει το διάβασμα.
Στις μέρες μας η μόνη που μου φέρνει δώρο βιβλίο στην γιορτή μου, είναι η γυναίκα του κουνιάδου μου, που διαβάζει και η ίδια πολύ. Το κακό είναι πως μου φέρνει πάντα βιβλία του ΔΙΚΟΥ της γούστου, που έχουν σχέση με βαριά λογοτεχνία, ενώ τα δικά μου γούστα είναι διαφορετικά. Δεν με πειράζει όμως, γιατί πάντα χαίρομαι όταν μου χαρίζούν βιβλία και τα δώρα της μπατζανάκισσας ( πω ρε φίλε, τι λέξη...) μου, είναι πάντα αξιόλογα.