Και το δώρο ήταν βιβλίο!

Κι ενώ τη Δευτέρα η δωροεπιταγή της πολιτείας μεταμορφώθηκε επιτέλους σε βιβλία, την Τετάρτη, εντελώς αναπάντεχα και χωρίς καμιά αφορμή πήρα ένα ακόμα λαχταριστό βιβλιοδώρο και συγκεκριμένα αυτό. Είναι όμορφο, τεράστιο, σκληρόδετο κι επειδή προφανώς τυπώθηκε πριν από μερικές εβδομάδες (στην πρώτη σελίδα γράφει "Ηράκλειο 2017") έχει την υπέροχη μυρωδιά του φρέσκου μελανιού!:γιούπι:
 
Προ ολίγων ημερών ήταν τα γενέθλια μου και μάζεψα αρκετά βιβλιοδωράκια.
1) Ο χάρι πότερ κι ο αιχμάλωτος του αζκαμπάν (από την αδερφή)
2) Ο χάρι πότερ και το κύπελο της φωτιάς (από φίλη)
3) Ο χάρι πότερ και το τάγμα του φοίνικα (από φίλη)
Για την αδερφή μου το ήξερα ότι θα μου έπαιρνε αυτό γιατί εγώ της το ζήτησα ( :ρ ) και μάλλον θα το είπα στις φίλες μου και είπαν να συμπληρώσουν τη χαρά μου. :αγαπώ::αγαπώ:
4) Η υπόθεση του κακού (από συγγενή φίλου)
5) Την τριλογία «Το δάσος με τα χέρια και τα δόντια» (από εμένα, πρώορο δώρο λόγω ευκαιρίας)
 
(Να τα εκατοστήσεις, Βάγγυ! :αγκαλιά: απ'ότι βλέπω οι φίλες σου δεν είχαν συνεννοηθεί καθόλου με την αδερφή σου :)))) )
 
@Τσιου, μα όχι γιατί το λες αυτο; :χαχα: Ευχαριστώ!! :αγαπώ:
@Κορτο, ελπίζω τα χρόνια γιατί για τα βιβλία δε θα είναι ευχή, θα αρχίζουν να μειώνονται. :ρ Σ' ευχαριστώ!! :αγαπώ:
 
Χρόνια πολλά, Βαγγυ, και καλοδιάβαστα τα καινούργια σου βιβλία. Ευκαιρία να συνεχίσουμε μαζί τον Χάρι Πότερ, εγώ τον έχω παρατήσει στα μισά του Κυπέλλου. :)))
 
Σας ευχαριστώ πολύ αγαπητούς/ες συνλεσχίτες και συνλεσχίτισσες!! Κι εσείς ό,τι ποθείτε (πολλά βιβλία πχ :ρ ). :γιούπι: @Ιαβέρη, άρχισα να διαβάζω σιγά-σιγά τον αιχμάλωτο του Αζκαμπάν, αλλά το διαβάζω παράλληλα με ένα άλλο και θα μου πάρει λίγο χρόνο. Εσύ απ' όσο θυμάμαι ήσουν μοτεράκι! :χαχα:
 
Αυτες τις μερες μου δώρισαν:
1. Μπετον (να μην τα ξαναλεμε)
2. Η επιστολή του Λορδου Τσαντος, του Χοφμανσταλ
3. Η ώρα του αστεριου, της Λισπέκτορ
4. Τα χιλια φθινόπωρα του Γιακομπ ντε Ζουτ, του Μίτσελ
5. Η φυσική ιστορία της καταστροφης, του Ζεμπαλντ
6. Επιτάφιος για εναν μικρο νικητή, του Μασιαντο ντε Ασις
7. Χάμερστάιν ή περι ιδιορρυθμίας, του Εντσενσμπεργκερ.
8. Η ρομφαια της Αυγης, του Βαρθη.
 
Last edited:
Καλοδιάβαστα! (Ελπίζω, αν όχι όλα, τα περισσότερα να ήταν με αφιερώσεις-μ'αρέσουν πολύ!)
 
Δεν είναι δώρα της παρούσης, αλλά ο καλύτερος μου φίλος μου είχε χαρίσει στην ορκομωσία μας δύο βιβλία που τα ήθελα πολύ, "Το βιβλίο της Κατερίνας" και το "Μικρό χρονικό τρέλας", από Κορτώ και τα δύο.
Με αγάπη θυμάμαι, δύο βιβλία που μου είχε πάρει ο πατέρας μου - την ''Θεία Κωμωδία'' του Δάντη σε μετάφραση Καζαντζάκη κι ένα βιβλίο για το παλιό ελληνικό θέατρο, που ήξερε πόσο μ'αρέσει και με ενδιαφέρει.
Από παιδί, θυμάμαι ότι η γιαγιά μου, μου είχε αγοράσει το πρώτο βιβλίο Χάρι Πότερ και ήμουν στη φουρνιά που είχε βγει και είχε σκάσει η επιτυχία κ.λ.π. :)
 

Καλικάντζαρος

Δαγεροτύπης
Αυτες τις μερες μου δώρισαν:
1. Μπετον (να μην τα ξαναλεμε)
2. Η επιστολή του Λορδου Τσαντος, του Χοφμανσταλ
3. Η ώρα του αστεριου, της Λισπέκτορ
4. Τα χιλια φθινόπωρα του Γιακομπ ντε Ζουτ, του Μίτσελ
5. Η φυσική ιστορία της καταστροφης, του Ζεμπαλντ
6. Επιτάφιος για εναν μικρο νικητή, του Μασιαντο ντε Ασις
7. Χάμερστάιν ή περι ιδιορρυθμίας, του Εντσενσμπεργκερ.
8. Η ρομφαια της Αυγης, του Βαρθη.
Εσυ θα διαβασεις αυτα τα βιβλια.. εγω δυσκολευομαι να διαβασω τους τιτλους!
 
Ένδιαφέρον θέμα και συνεχίζω...
Έχω λάβει πολλά βιβλία με τη μορφή δώρου στην ζωή μου και μερικές φορές ήμουν ευχαριστημένη, ενώ άλλες όχι τόσο. Αλλά αυτό δεν με κάνει λιγότερο χαρούμενη για το δώρο ως δώρο. Δηλαδή ως κίνηση, είναι πολύ γλυκιά. Πάντως για μένα είναι πολύ ενδιαφέρον να διαβάζω και κάτι που δεν θα το επέλεγα μόνη μου. Μπορεί να είναι μάπα, μπορεί να είναι έπος, αλλά σε κάθε περίπτωση όταν διαβάζω κάτι που έχει επιλέξει κάποιος άλλος για εμένα, νιώθω ότι μπορώ να τον νιώσω έστω και λίγο. Να σκεφτώ όπως σκέφτεται, ακόμα κι αν είναι απλά μια ψευδαίσθηση.
Ωστόσο δεν πιστεύω ότι είναι. Γιατί αυτοί που μου παίρνουν δώρο κάποιο βιβλίο, πάει να πει ότι με σκεφτόντουσαν. Δεν θα έπαιρναν βιβλίο αν δεν με σκεφτόντουσαν, θα επέλεγαν κάτι άλλο από τα τόσα άλλα που θα μπορούσαν να μου αρέσουν. Μπορεί να είναι ή να ακούγεται κάπως παιδικό αυτό, αλλά η προσπάθεια και η φαία ουσία που αφιέρωσε κάποιος να μου διαλέξει κάτι, για μένα και μόνο, σημαίνει πολλά.
Όσο αφορά το αν μεγαλώνοντας γινόμαστε πιο επιλεκτικοί, θα έλεγα ότι αυτό είναι στον άνθρωπο. Κάποιοι γίνονται, ενώ κάποιοι άλλοι όχι μόνο δεν γίνονται αλλά τείνουν να είναι και περισσότερο χαοτικοί με το πέρασμα του χρόνου. Μιλάω φυσικά για βιβλία και όχι για κάτι άλλο γιατί μετά ανοίγει πολύ το θέμα. Καλό είναι να μένουμε στα βιβλία.
Φυσικά παραδέχομαι ότι έχουν υπάρξει φορές που μου έχουν κάνει δώρο βιβλίο και όσο κι αν υπολόγισα και ζύγισα την ευγενική αυτή κίνηση ως κάτι γλυκό, διαβάζοντας τις πρώτες σελίδες του βιβλίου κατάλαβα ότι δεν θα του έκανα την τιμή. Αυτό δεν με εμπόδισε από το να το κρατήσω, αλλά ναι, υπάρχουν στο ράφι μου βιβλία που αν δεν ένιωθα τύψεις για το γεγονός ότι ήταν δώρα, θα τα έκανα δώρο σε κάποιον άλλον που θα τα εκτιμούσε όντως. Αλλά είναι κι αυτές οι γαμημένες τύψεις που δε μ'αφήνουν να αποχωριστώ ορισμένα.
 
Μου έκανε η μητέρα μου δώρο το καινούργιο βιβλίο του Κορτώ :γιούπι:
Με το ζόρι κρατιέμαι να μην τα παρατήσω όλα και πέσω με τα μούτρα στην ''Ρένα''.
 

Ίζι

Κυρά των Σκιών
Κι εγώ το παρήγγειλα Στιλλ, και λογικά θα το έχω αύριο. Αν και μ' αρέσει το βιβλίο που διαβάζω τώρα ("Πίσω από τα Μάτια της" της Σάρα Πίνμπορο) ανυπομονώ να πιάσω τη "Ρένα".
 
Top