Ένδιαφέρον θέμα και συνεχίζω...
Έχω λάβει πολλά βιβλία με τη μορφή δώρου στην ζωή μου και μερικές φορές ήμουν ευχαριστημένη, ενώ άλλες όχι τόσο. Αλλά αυτό δεν με κάνει λιγότερο χαρούμενη για το δώρο ως δώρο. Δηλαδή ως κίνηση, είναι πολύ γλυκιά. Πάντως για μένα είναι πολύ ενδιαφέρον να διαβάζω και κάτι που δεν θα το επέλεγα μόνη μου. Μπορεί να είναι μάπα, μπορεί να είναι έπος, αλλά σε κάθε περίπτωση όταν διαβάζω κάτι που έχει επιλέξει κάποιος άλλος για εμένα, νιώθω ότι μπορώ να τον νιώσω έστω και λίγο. Να σκεφτώ όπως σκέφτεται, ακόμα κι αν είναι απλά μια ψευδαίσθηση.
Ωστόσο δεν πιστεύω ότι είναι. Γιατί αυτοί που μου παίρνουν δώρο κάποιο βιβλίο, πάει να πει ότι με σκεφτόντουσαν. Δεν θα έπαιρναν βιβλίο αν δεν με σκεφτόντουσαν, θα επέλεγαν κάτι άλλο από τα τόσα άλλα που θα μπορούσαν να μου αρέσουν. Μπορεί να είναι ή να ακούγεται κάπως παιδικό αυτό, αλλά η προσπάθεια και η φαία ουσία που αφιέρωσε κάποιος να μου διαλέξει κάτι, για μένα και μόνο, σημαίνει πολλά.
Όσο αφορά το αν μεγαλώνοντας γινόμαστε πιο επιλεκτικοί, θα έλεγα ότι αυτό είναι στον άνθρωπο. Κάποιοι γίνονται, ενώ κάποιοι άλλοι όχι μόνο δεν γίνονται αλλά τείνουν να είναι και περισσότερο χαοτικοί με το πέρασμα του χρόνου. Μιλάω φυσικά για βιβλία και όχι για κάτι άλλο γιατί μετά ανοίγει πολύ το θέμα. Καλό είναι να μένουμε στα βιβλία.
Φυσικά παραδέχομαι ότι έχουν υπάρξει φορές που μου έχουν κάνει δώρο βιβλίο και όσο κι αν υπολόγισα και ζύγισα την ευγενική αυτή κίνηση ως κάτι γλυκό, διαβάζοντας τις πρώτες σελίδες του βιβλίου κατάλαβα ότι δεν θα του έκανα την τιμή. Αυτό δεν με εμπόδισε από το να το κρατήσω, αλλά ναι, υπάρχουν στο ράφι μου βιβλία που αν δεν ένιωθα τύψεις για το γεγονός ότι ήταν δώρα, θα τα έκανα δώρο σε κάποιον άλλον που θα τα εκτιμούσε όντως. Αλλά είναι κι αυτές οι γαμημένες τύψεις που δε μ'αφήνουν να αποχωριστώ ορισμένα.