Ιστορικό μυθιστόρημα με θέμα το Βυζάντιο.

Ορισμένα ιστορικά μυθιστορήματα με θέμα το Βυζάντιο που εχω διαβάσει. Βάζω δίπλα τον βαθμό μου με βάση την εξής κλίμακα:

(1=κακό / 2=μέτριο / 3=καλό / 4=πολύ καλό / 5=αριστούργημα)


(Βέβαια οι βαθμολογίες είναι υποκειμενικές και είναι γνωστό ότι είμαι κακός άνθρωπος και οι βαθμολογίες μου είναι αυστηρές και με βάση το δικό μου γούστο οπότε μην βαράτε :) )

1. Για την πατρίδα, Πηνελόπη Σ. Δέλτα, Νουβέλα με θέμα τους αντιβουλγαρικούς αγώνες του Βασιλείου Β' (το πρώτο έργο της Δελτα) 1
2. Θεοδώρα, Από το βούρκο στο θρόνο, Πολ Γουέλμαν, 2
3. Βελισάριος, Το σπαθί του Ιουστινιανού, Ρόμπερτ Γκρέιβς (κυκλοφορεί και με τον - αυθεντικό - τίτλο Κόμης Βελισάριος), 3,5
4. Ιωάννης Άγγελος, Μίκα Βαλτάρι, μυθιστόρημα με θέμα την άλωση της Πόλης, 4,5
5. Ένας σκούφος από πορφύρα, Μάρω Δούκα, Μυθιστόρημα για τον Αλέξιο Α' Κομνηνό (β. 1081-1118), βασισμένο στην Αλεξιάδα της Άννας της Κομνηνής, 4,5
6. Το παραμύθι του μεγάλου φόβου, Λεια Βιτάλη, Η περίοδος 1390-1452 μέσα από την ιστορία του Ιουβενάλιου, αρνητική βαθμολογία βάζουμε; Αν όχι τότε 0-
7. Ιουλιανός ο Αποστάτης, Μάικλ Κέρτις Φορντ, Από το συγγραφέα της καθόδου των μυρίων θα περίμενα κάτι καλύτερο 3,5
8. Μπαουντολίνο, Ουμπέρτο Έκο, το μεγαλύτερο μέρος του διαδραματίζεται στην Ιταλία των τελών του 12ου αιώνα όμως υπάρχει μια συγκλονιστική περιγραφή της εκτέλεσης του Ανδρόνικου Α' Κομνηνού (β. 1183-1185), και της άλωσης της Πόλης από τους σταυροφόρους το 1204. (Δεν ξέρω και κατά πόσο πρέπει να θεωρηθεί ιστορικό μυθιστόρημα καθώς τα προφανή φανταστικά περιστατικά είναι υπερβολικά πολλά), 3.

μπόνους
9. Γαλιλαίος και Αυτοκράτορας, Ερρίκος Ίψεν, θεατρική διλογία με θέμα τον Ιουλιανό τον Παραβάτη 4+
10. Το Σαραντινό ψηφιδωτό, Γκι Γκάβριελ Κέι, διλογία φαντασίας σε έναν φανταστικό κόσμο που έχει σαν μοντέλο του το Βυζάντιοο του Ιουστινιανού, 4.
 
Ωραίο θέμα παιδιά. Τον τελευταιο καιρο διαβάζω πολλα μυθιστορηματα με θεμα το Βυζάντιο, οπότε είπα να καταθέσω και εγώ τη βαθμολογία μου η οποία μάλλον δεν είναι αυστηρή, εκφράζει το δικό μου γούστο. Γενικά σε όλα τα βιβλία κάτι καλό βρίσκω!

1. Δέλτα, Πηνελόπη, Τον καιρό του Βουλγαροκτόνου 4,5
2. Δέλτα, Πηνελόπη, Για την πατρίδα 3
3. Βαλτάρι Μίκα, Ιωάννης Άγγελος 5
4. Παναγιώτης Κ. Κανελλόπουλος, "Γεννήθηκα στο 1402" 4,5
5. Τερζάκης Άγγελος, Η πριγκηπέσσα Ιζαμπώ (1945) 5
6. Λαμπαρδής Πασχάλης, Η κοιλαδα των σπαθιων 4
7. Ζορμπά-Ραμμοπούλου Βησσαρία, Με την πορφύρα και τον χρωστήρα 3,5
8. Βλαχος Αγγελος, Οι τελευταιοι γαληνοτατοι 4,5
9. Λεοναρδος Γεωργιος, Η ωραια κοιμωμένη 4
10. Πήραν την πόλη πήραν την Λαμπαδαριδου Πόθου, 3,5
11. Κυριαζής Κώστας Αγνη η Φράγκα οι τελευταιοι κομνηνοι, 4
12. Καπανταη Ισμηνη Το άλας της γης, 5
13. Κυριαζής Κώστας, Η Δ σταυροφορια, 4,5
14. Κυριαζής Κώστας, Ερρικος του Αινω, 4
15. Καραγατση Μ., Σέργιος και Βάκχος, 4,5
16. Δούκα Μάρω, Ένας σκούφος από πορφύρα 4,5
17. Καπανταη Ισμηνη, Σικελικός Εσπερινός 4,5
18. Χιλιαδακη Δωρα, Άννα Δαλασσηνή 3
 
Κωνσταντίνος Παλαιολόγος- Κ.Κυριαζής
Κωνσταντίνος Παλαιολόγος - Χ. Ζαλοκώστας
Αυτοκράτωρ Μιχαήλ (θεατρικό)-Α. Τερζάκης
 
Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά για τον Τερζάκη και την Πριγκηπέσσα του!
Είναι το μόνο βιβλίο από όσα αναφέρονται σε αυτό το νήμα που βρίσκεται στη λίστα μου για το 2014.
 
Της αγαπημένης Κίρα Σίνου: Άννα και Θεοφανώ - Πριγκίπισσες στα Ξένα
Είναι βέβαια παιδικό/εφηβικό, οπότε λυπάμαι. Έχω ακούσει όμως πολύ καλά λόγια.
 
Το "Πήραν την Πόλη, πήραν την..." της Μαρίας Λαμπαδαρίδου-Πόθου και το "Βυζάντιο" του Stephen Lawhead, αν και ογκωδέστατα, τα βρήκα πολύ συναρπαστικά, και δε με κούρασαν καθόλου, αντίθετα στεναχωρέθηκα όταν τελείωσαν.
Επίσης θα ήθελα να σας προτείνω και το "Εγώ η Άννα Κομνηνή" της Βέρα Μουταφτσίεβα, που παρουσιάζει τη ζωή της από την σκοπιά πέντε γυναικών (της ίδιας, της μητέρας της, της παραμάνας της και των δυο γιαγιάδων της). Το βιβλίο κατά ένα παράξενο τρόπο απαλείφει τα ιστορικά όρια - η πλασματική Άννα της συγγραφέως συχνά παρεκκλίνει σε κάποια κριτικά ή ειρωνικά ή και επιδοκιμαστικά σχόλια για το έργο της πραγματικής Άννας (το βιβλίο βρίθει αποσπασμάτων από την Αλεξιάδα):
"Καθισμένη πάνω στην ατελείωτη Αλεξιάδα μου, συχνά ονειρευόμουν, αχ, πόσο ευκολότερο θα ήταν όλα αν έγραφα την αλήθεια; ...
Ακόμα μια αλήθεια που ο κανόνας με ανάγκασε να αποσιωπήσω: ο πατέρας μου δεν ήταν δυνατός στο χαρακτήρα και στο μυαλό, ούτε καν στο ύψος...
Πόσο θα ήθελα - όταν έγραφα την Αλεξιάδα - να παραθέσω τις δικές μου αναλύσεις, πολύ πιο συναρπαστικές, και πιο χρήσιμες κιόλας, αντί για τις πλούσιες περιγραφές των αναπόδεικτων νικών του Αλεξίου!".

 
Κασταλια, πολυ καλη η προταση σου. Ειχα διαβασει στην εφηβεια την Μουταφτσιεβα, συγκεκριμενα το '' Τζεμ, ο Ικετης της Ανατολης'' και το... , αντε να το ματαφρασω τωρα, „Предречено от Пагане“ . :)
 
Κασταλια, πολυ καλη η προταση σου. Ειχα διαβασει στην εφηβεια την Μουταφτσιεβα, συγκεκριμενα το '' Τζεμ, ο Ικετης της Ανατολης'' και το... , αντε να το ματαφρασω τωρα, „Предречено от Пагане“ . :)
Χαχαχαχα άντε ντε! Γιατί δεν το μετέφρασες; Τα λεφτά μας πίσω θέλουμε, κύριος!

Και ο Τζεμ καλός είναι, γενικώς το στιλ της μου αρέσει, και τον Αλκιβιάδη της τον είχα ευχαριστηθεί πολύ, αν και όλως παραδόξως τον διάβασα στα ελληνικά.
 
Last edited:
Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά για τον Τερζάκη και την Πριγκηπέσσα του!
Είναι το μόνο βιβλίο από όσα αναφέρονται σε αυτό το νήμα που βρίσκεται στη λίστα μου για το 2014.

Πέρα από τα βιβλία του Κώστα Δ. Κυριαζή και του Παναγιώτη Αγαπητού που αναφέρθηκαν παραπάνω, μου άρεσε και η "Κοιλάδα των Σπαθιών" του Πασχάλη Λαμπαρδή. Ωραία η Άννα Κομνηνή της Μουταφτσιεβα (και ο Αλκιβιάδης της μου άρεσε)
 
Last edited:
Σχετικά με την πρώτη και την δεύτερη μορφή της Πριγκηπέσσας Ιζαμπώς, τις ιδεολογικές κατευθύνσεις και τις πολιτικοκοινωνικές συνθήκες που οδήγησαν τον Τερζάκη στην επανασυγγραφή ουσιστικά του μυθιστορήματος, μπορείτε να δείτε τα όσα σχεδόν εξαντλητικά εκθέτει ο Κ.Α. Δημάδης στο βιβλίο του "Δικτατορία-Πόλεμος και Πεζογραφία 1936-1944", Αθήνα, 1991 σελ. 86-129.
 
Τελικά το δανείστηκα από τη βιβλιοθήκη. Πρόκειται για ένα δερματόδετο τόμο του 1954 με υπέροχη εικονογράφηση!

Επανήλθα στο θέμα για να πω πόσο μου αρέσει η γλώσσα του Τερζάκη. Η δημοτική στα καλύτερά της!
Το απολαμβάνω όσο δε φαντάζεστε! Ο λόγος που αποφάσισα να το δανειστώ και όχι να το αγοράσω ήταν ότι δεν ήξερα αν θα μου αρέσει τόσο πολύ. Τι χαζή... :ρ

Δε μ' εκπλήσσει που ο Τερζάκης άλλαξε γνώμη πάνω σε κάποια πράγματα και το ξανάγραψε απ' την αρχή.
Με ενδιαφέρει ακόμη το θέμα και θα κοιτάξω την πληροφορία σου κάποια στιγμή, Μέγα Μάγιστρε.
 
Η δική μου συνεισφορά στις προτάσεις είναι 2 βιβλία:Α."Ο Τελευταίος Παλαιολόγος" του Γιώργου Λεονάρδου-συναρπαστική βιογραφία ενός ελληνοιταλού ευγενή συγγενή των
αυτοκρατόρων που γίνεται αυτόπτης μάρτυρας της Άλωσης.
Β."Ο Σικελικός Εσπερινός" του Στίβεν Ράνσιμαν ιστορικό βέβαια έργο με μυθιστορηματικά στοιχεία όμως για τη ζωή των Ελλήνων της Σικελίας που εξεγείρονται κατά των Γάλλων
για να αποτρέψουν την εισβολή στο Βυζάντιο.
 
αμφιταλαντεύτηκα αν το βιβλίο που διαβάζω είναι αυτό που προτείνει ο Μπου Ράντλι ή άλλο... μάλλον είναι άλλο....

'' οι Παλαιολόγοι'' Γιώργου Λεονάρδου. Και μάλλον είναι άλλο, γιατί ο δικός μου συγγενής των αυτοκρατόρων δεν είναι ελληνοιταλός... και είναι αφηγητής στην ιστορία, και είναι και στις απαρχές του 13ου αιώνα, άρα κάπως μακριά από την Άλωση, αλλά οι Οθωμανοί έχουν ήδη αρχίσει να ενοχλούν έντονα το Βυζάντιο... είμαι στην αρχή ακόμα... όταν το τελειώσω θα σας πω εντυπώσεις. Παρότι είναι η δεύτερη φορά που το διαβάζω, δεν θυμάμαι απολύτως τίποτε... και είναι σαν να το διαβάζω πρώτη φορά.
 
Στην Αλβανία της δεκαετίας του 1370 διαδραματίζεται η νουβέλα Η γέφυρα με τις τρεις καμάρες του Ισμαήλ Κανταρέ. Δεν σχετίζεται άμεσα με το Βυζάντιο αλλά υπάρχουν πολλές αναφορές στην παραπαίουσα βυζαντινή αυτοκρατορία και την ολοένα και πιο απειλητική τουρκική παρουσία στα Δυτικά Βαλκάνια
 
'' οι Παλαιολόγοι'' Γιώργου Λεονάρδου. Και μάλλον είναι άλλο, γιατί ο δικός μου συγγενής των αυτοκρατόρων δεν είναι ελληνοιταλός... και είναι αφηγητής στην ιστορία, και είναι και στις απαρχές του 13ου αιώνα, άρα κάπως μακριά από την Άλωση, αλλά οι Οθωμανοί έχουν ήδη αρχίσει να ενοχλούν έντονα το Βυζάντιο... είμαι στην αρχή ακόμα... όταν το τελειώσω θα σας πω εντυπώσεις. Παρότι είναι η δεύτερη φορά που το διαβάζω, δεν θυμάμαι απολύτως τίποτε... και είναι σαν να το διαβάζω πρώτη φορά.
Είναι άλλο βιβλίο το δικό σου Ασημένια,αυτό που προτείνω εγώ είναι μεταγενέστερο χρονικά,κλείνει τη βυζαντινή περίοδο.Αν σου αρέσει,διάβασε μετά και τη δική μου πρόταση!!!
 
Στην Αλβανία της δεκαετίας του 1370 διαδραματίζεται η νουβέλα Η γέφυρα με τις τρεις καμάρες του Ισμαήλ Κανταρέ. Δεν σχετίζεται άμεσα με το Βυζάντιο αλλά υπάρχουν πολλές αναφορές στην παραπαίουσα βυζαντινή αυτοκρατορία και την ολοένα και πιο απειλητική τουρκική παρουσία στα Δυτικά Βαλκάνια
Νομίζω ότι η συγκεκριμένη ιστορία ήταν εν μέρει βασισμένη στο αντίστοιχο αλβανικό τραγούδι για το γεφύρι της Άρτας?
 
Top