Ισπανικά που ακούγονται σαν... Ελληνικά

[Φαροφύλακας]

Υπάρχει σχετικό νήμα: Παραπειστικές ξένες λέξεις όμως ήθελα ένα νήμα αμιγώς για τα Ισπανικά.

Οι δύο γλώσσες έχουν μια σημαντική ηχητική ομοιότητα και τα φωνήματα είναι κοινά, σε μεγάλο βαθμό. Αναπόφευκτα λέξεις/φράσεις των Ισπανικών, ακούγονται σαν Ελληνικά, συνήθως σημαίνοντας κάτι διαφορετικό και άσχετο. Θα ξεκινήσω με μια μικρή συλλογή κι όταν προστίθεται κάτι σε νέα ανάρτηση θα το προσθέτω σε αυτόν τον αρχικό πίνακα.

( Η ιδέα είναι για λέξεις/φράσεις που ακούγονται όμοια ενώ σημαίνουν κάτι διαφορετικό και έτσι όχι για κοινές λέξεις όπως hora/ώρα, fotografía/φωτογραφία κτλ. )

Ακούγεται σαν…	Είναι το…	Και σημαίνει…
αλήθεια	Alicia	(γυναικείο όνομα)
άστα	asta	κοντάρι
μπέσα	besa	φίλα
κάρα	cara	πρόσωπο
θέλω	celo	ζήλος
τσούλα	chula	ωραία
ενέσιμο	enésimo	νιοστό
εσπέρα	espera	περίμενε
φίλα	fila	σειρά
Ελλάδα	helada	παγωμένη
κόλλα	cola	ουρά
κρύο	crío	παιδί
Κώστας	costas	ακτές
Λαμία	la mia	η δική μου
λάθος	lazos	δεσμοί
λίγο	ligo	φλερτάρω
λίγα	liga	ένωση, λίγκα
λείο	lío	φασαρία
Μάνος	manos	χέρια
μένος	menos	λιγότερο
μόκο	moco	βλέννα
μόνο/μόνος	mono/monos	πίθηκος/πίθηκοι
μόνα	mona	όμορφη
μέσα	mesa	τραπέζι
μοίρα	mira	κοίταξε
μούτσος	muchos	πολλοί
να τα	nata	κρέμα
όλα	ola	κύμα
παν	pan	ψωμί
πέσιμο	pésimo	χείριστο
πέστε	peste	πανούκλα
πήδα με	pidame	ζήτησέ μου
πίνω	pino	πεύκο
πίττα	pita	σφυρίζει
πίσω	piso	όροφος
πλάγια	playa	παραλία
πόλη	poli	αστυνομικός
πρέσα	presa	φράγμα / λεία
και	qué	τι
κυλάτε	quilate	καράτι
κοίτα	quita	αφήνει (και προστ.: άφησε)
τρώτε	trote	(βηματισμός αλόγου)

 

[Φαροφύλακας]

μέσα .. mesa .. τραπέζι
μπέσα .. besa .. φίλα

 

[Φαροφύλακας]

πρέσα ... presa ... φράγμα / λεία
πίνω ... pino ... πεύκο

 

[Αντέρωτας]

Besame καπως σαν πεσαμε

 

[Ιαβερης]

Δηλαδή, όλο αυτόν τον καιρό η Σοράγια έλεγε την Παολίνα ότι είναι ωραία κι όχι τσούλα; Όλη η παιδική μου ηλικία ένα ψέμα τελικά...
Πέρα από την πλάκα, πολύ ενδιαφέρον νήμα Φάρε.

 

[Φαροφύλακας]

Ναι. Καιρό ήθελα να ξεχωρίσω τέτοιες λέξεις. Βάζω μόνο λέξεις φράσεις που ακούγονται όμοια, κι όχι στο περίπου.

άστα ... asta ... κοντάρι
λίγα ... liga ... ένωση (λίγκα)
λείο ... lío ... φασαρία
μόνο .... mono ... πίθηκος
κρύο ... crío ... παιδί
Κώστας ... costas ... ακτές
παν ... pan ... πίσω
πίσω ... piso ... όροφος

 

[Αντέρωτας]

Καλως μιας και ειπα το μπεσαμε, ας πω και το μουτσος muchos (πολλοι)

 

[Τσίου]

Playa?

 

[Φαροφύλακας]

α ναι! Τα περνάω.

Καθώς και:
θέλω / celo / ζήλος
κάρα / cara / πρόσωπο (βέβαια στα αρχαία κάρα σήμαινε κεφάλι, αν θυμάμαι καλά)
κόλλα / cola / ουρά
μοκο / moco / βλέννα
πίττα / pita / σφυρίζει
κοίτα / quita / αφήνει
Λαμία / la mia / η δική μου

επίσης σαν και το qué που σημαίνει τί
και βέβαια σαν η το y που σημαίνει και

Βέβαια, αν θέλουμε να είμαστε ολόσωστοι, νομίζω πως το ισπανικό κε είναι ελαφρώς πιο σκληρό από το ελληνικό, δηλ. το κ είναι λίγο πιο πίσω στον λαιμό.

Καταλαβαίνει κανείς πως έτσι μπορούν να προκύψουν και μακρύτεροι συνδυασμοί όπως π.χ. και πλάγια / qué playa / τι παραλία

Δεν βάζω π.χ. το vale γιατί δεν προφέρεται τόσο σαν βάλε αλλά σαν μπάλε.
Ομοίως δεν βάζω το coño γιατί το "ιο" προφέρεται ως μία συλλαβή κι όχι "ϊο" για να μας δώσει κώνειο.
Είναι κοντά πάντως.

Ομοίως το canto για κάντο είναι πολύ κοντά. Ίσως το περάσω αυτό. Θα το σκεφτώ.

 

[Τσίου]

Πλέον δεν μου φαίνεται περίεργο που για κάποιο διάστημα σε κάθε ερώτηση που εκανα, με ελληνική προφορά, μου απαντούσαν στα ισπανικά. Ούτε που ακόμη κι εγώ μπερδεύομαι αν ο διάλογος που ακουω αλλάξει απότομα από αγγλικά σε ισπανικά. Ξαφνιαζομαι: Ελληνικά!;! και μετα: α, όχι, ισπανικά είναι.

 

[Πεταλούδα]

Το amo, Φάρε;

Πλέον δεν μου φαίνεται περίεργο που για κάποιο διάστημα σε κάθε ερώτηση που εκανα, με ελληνική προφορά, μου απαντούσαν στα ισπανικά.

Και που να ακούσεις να μιλάνε Ισπανικά (λατινοαμερικάνικα συγκεκριμένα) με Ιταλικά. Εντάξει, αυτές είναι συγγενικές γλώσσες, διάλογο κανονικό έκαναν.

Ξαφνιαζομαι: Ελληνικά!;! και μετα: α, όχι, ισπανικά είναι.

Θυμήθηκα ένα τραγούδι που είχε βγει στα ισπανικά με λέξεις που υπάρχουν αντίστοιχα στα ελληνικά. Βέβαια, δεν ταιριάζει στο ερώτημα του νήματος για το νόημα των λέξεων, γιατί είναι το ίδιο, αλλά για το ακουστικό αποτέλεσμα.

Spoiler: Letra

Armonia neurotica en el microcosmο de la metropoli
cultura narcisista en una monarquia dogmatica
simfonia cacofonica, pandemonium en la atmosfera
melodia simbolo, melodrama y tragedia.

Orgasmo ideologico del barbarismο a la teoria
politico dislexico en parodia onirica
irania fantasma, dilema megalomano
de un metabolismο retorico sin tesis ni antitesis.

[Coro:]
Este mi último tango en Atenas
tango lloron, que corre por mis venas.
(repetir verso una vez)

Patriota heroicο, tragicο, sistematico
hipocrecia paranoica sin dialogo esotericο
teatro ironicο, sindicato plasticο
y epicentro de la epidemia, una quimera, una utopia

Energia hyperbole, antidotο democraticο
Laberinto critico sin entusiasmo, sin rima
musica epidermica en un pentagrama masoquista
y la simetria toxica de un epilogo necrologico.

(coro)

Hay un oasis aromatico, paralelo, fisiologico
profeta enigmatico, fenomeno cronico y ortodoxo
sin racismos ni extremismos, sin tabues etnicos
en lirica extasis sus praxis
es el melodico y fantastico antropo.

(coro)

 

[Αντέρωτας]

Εγω ποτε δεν ειχα σκεφτει οτι τα ισπανικα και τα ελληνικα μοιαζουν, αλλα τελευταια το ακουγα συχνα απο ξενους ιντερνετικους φιλους, μου ελεγαν πχ οτι οταν ακουνε, δεν ξερουν ποια απο τις δυο ειναι κλπ

Οριστε και ενα σχετικο βιντεο απο τον αγαπητο μας Πωλ

(Η ελληνιδα εκφωνητρια δυστυχως δεν βοηθαει)

 

[Βάγγυ]

Κι εγώ πέρυσι το συνειδητοποίησα το ποσό μοιάζουν οι δύο γλώσσες μεταξύ τους. Είχα πάει στο Παρίσι, να επισκεφτώ μια φίλη μου και περνώντας δίπλα από μια παρέα ισπανίδων λέω α ελληνικά μιλάνε αλλά εντέλει ήταν ισπανικά. Και το συζητήσαμε με κάποιον σερβιτόρο και είπε ότι αυτό που τον μπερδεύει να μας ξεχωρίσει είναι ότι και οι δύο χώρες έχουμε γρήγορο ρυθμό στο λόγο μας.

 

[Φαροφύλακας]

pozo pozos / πόθο πόθος / πηγαδι πηγάδια

 

[Πεταλούδα]

Το amo, Φάρε;

@Φαροφύλακας , δεν σε είχα ταγκάρει και δεν το είδες αυτό. Είναι περίπτωση του νήματος;

 

[Αννετούσκα]

Ωραίο νήμα. Σε παιχνιδιάρικο κλίμα θα προσθέσω το Κωλλάδα - colada (μπουγάδα, άπλυτα). Κωλλάδα αποκαλούσε ο Παναγιώτης Χατζηστεφάνου την Ελλάδα, από το κώλος και το Ελλάδα. Διαβάζοντας το νήμα, αυτό μου ήρθε στο μυαλό. Αυτά.