Θέλω καινούριες βιβλιοπροτάσεις γιατί έχω τελματώσει!

[Κουακέρος]

Γεια σας!
Ανέκαθεν είχα μια εμμονή με τους κλασικούς,έχουν αρχίσει όμως να με κουράζουν και θέλω να διαβάσω κάτι πιο σύγχρονο.Όταν όμως πάω στο βιβλιοπωλείο όπως καλή ώρα χθες,το χέρι μου πάει από μόνο του στα σίγουρα (πήρα ένα του Μπαλζάκ και ένα άλλο με διηγήματα των Σταντάλ και Φλωμπέρ).

Ενδεικτικά θα παραθέσω μερικούς τίτλους από σύγχρονα βιβλία που έχω διαβάσει και μου άρεσαν για να σας δώσω να καταλάβετε πάνω-κάτω τι θέλω.

Έθιμα ταφής
Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια
Η λέσχη των αθεράπευτα αισιόδοξων.

Να υπογραμμίσω τέλος ότι δε μου αρέσουν τα αστυνομικά,ούτε ιστορίες τρόμου,διάβαζα μικρότερος και θεωρώ ότι τις έχω αφήσει πίσω.

 

[Ιαβερης]

Confiteor, Χαρταετοί πάνω από την πόλη, οτιδήποτε του Μάριο Βάργκας Γιόσα, δικά μου αγαπημένα δικά του το Η Πόλη και τα Σκυλιά και η Θεία Χουλια κι ο Γραφιάς, Στόυνερ. Αυτά είναι τα πρώτα που μου έρχονται στο μυαλό, Κουάκερε, θα επανέλθω όμως αργότερα και με άλλες προτάσεις. Σαν κι εσένα κι εγώ κάποτε είχα εμμονή με την κλασσική λογοτεχνία κι αρνιόμουν να διαβάσω σύγχρονη θεωρώντας ότι δεν έχει να προσφέρει τίποτα. Ευτυχώς άλλαξα γνώμη και έτσι διάβασα πολλά σύγχρονα βιβλία τα οποία δεν υστερούν σε τίποτα και σε κάποια χρόνια θα θεωρούνται κλασσικά κι εκείνα.

 

[Έλλη Μ]

Spoiler

Ιαβέρη, ποσο διανα εχεις πεσει: ελεγα να ξαναδιαβασω στις διακοπεΤς το confiteor και τον stoner, καθώς και την Αθανασια και το Εκκρεμες. Χθες που εψαχνα, ομως, την Αθανασια, διαπιστωσα οτι καποιο χερι εβαλε χερι με αποτελεσμα να μην το βρισκω και θα πρεπει να πατησω πόδι για να μου επιστραφει. Στο χερι.
(Θα βλεπει confiteor η τσιου και θα μαδαει τη ριζα)

 

[Ιαβερης]

Έλλη, το Confiteor το έχω πάρει κι εγώ μαζί μου στην Αγγλία για μια ενδεχόμενη δεύτερη ανάγνωση, είμαι σίγουρος ότι θα ανακαλύψω καινούργια πράγματα τα οποία ίσως μου έχουν ξεφύγει κατά την πρώτη. Με την Τσίου και το Confiteor τι παίζει ακριβώς; Μάλωσαν;
Συνεχίζω με τις προτάσεις για τον Κουάκερο:
Middlesex- Τζέφρυ Ευγενίδης
Διορθώσεις- Τζόναθαν Φράνζεν
Και τώρα ανθρωπάκο και Μόνος στο Βερολίνο- Χανς Φαλάντα. Ο Φαλάντα είμαι 99% σίγουρος ότι θα σου ταιριάξει, είναι απλά καταπληκτικός και θεωρώ ότι είναι από τους συγγραφείς που, θα χρησιμοποιήσω τη φράση του σπουδαίου Έλληνα αοιδό, πολιτικό αναλυτή, στοχαστή, ουφολόγου Νότη Σφακιανάκη, επιβάλλεται να διαβάσει κανείς.

 

[Κουακέρος]

Μπράβο ρε,Ιαβέρη,σχεδόν όλα όσα μου προτείνεις μου αρέσουν,μόνο το «Στόουνερ» ήξερα.
Ειδικά τον Φαλάντα νομίζω ότι θα τον λατρέψω καθώς έχω μια εμμονή με τον Β΄ΠΠ.
Είναι κ όλα άνω των 500σελ...μου έφτιαξες το καλοκαίρι,σ΄ευχαριστώ!

Και το «Confiteor» φαίνεται αρκετά ενδιαφέρον...

Ώρα για ψώνια!

 

[Ιαβερης]

Χαίρομαι που σου άρεσαν οι προτάσεις μου, ελπίζω να ανταποκριθούν στις προσδοκίες σου. Καλή ανάγνωση.

 

[Σαώρη]

Αν σου αρέσει και η περίοδος του μεσοπολέμου και τα ιστορικο-βιογραφικά βιβλία με αρκετή δόση μυθοπλασίας, θα σου πρότεινα και το «Ο άνθρωπος που αγαπούσε τα σκυλιά» του Παδούρα.

Θα διάβαζες νεοελληνική λογοτεχνία (20ού/21ου αιώνα); Εκεί έχω περισσότερες προτάσεις, αν αντέχεις να κάνεις βουτιά στα άδυτά της.

 

[Κουακέρος]

Σάωρη,εννοείται πως έχω διαβάσει,παράλειψή μου που δεν το ανέφερα.
Έχω «ξεσκονίσει» τη γενιά του '30 και από πιο πρόσφατους,Βασιλικό,Γαλανάκη,Δούκα,Ζουργό, Καρυστιάνη,Κορτώ,Κουμανταρέα,Φακίνου...

Όποιες όμως προτάσεις ευπρόσδεκτες!

Και ο Παδούρα που προτείνεις φαίνεται ενδιαφέρον,δεν τον γνώριζα.

Ευχαριστώ!!

 

[Σαώρη]

Πέτρο Πικρό θα διάβαζες; Δεν είναι και τόσο γνωστός όσο άλλοι. Τα χαμένα κορμιά θα σου πρότεινα, αν γενικά δεν έχεις καμία επαφή με τον εν λόγω. Και με τον Καχτίτση θα μπορούσες να κάνεις μια δοκιμή με τον εξώστη αν το βρεις πουθενά, αλλιώς όποιο εκδίδεται ακόμα ή μπορείς να το βρεις.

 

[Κουακέρος]

Οφείλω να ομολογήσω ότι δεν ξέρω κανέναν απ΄τους δύο οπότε προτίθεμαι να τους ψάξω.

Thanx!

 

[Στιλλ ιλλ]

Εγώ θα σου πρότεινα απο σύγχρονους Άτγουντ, Μουρακάμι και Φεράντε. Απο αυτά που μας περιγράφεις μονο η Φεράντε βρίσκεται πιο κοντά στο γούστο σου, απο άποψη ύφους δηλαδή γιατί γράφει ρεαλιστικά και ωμά (θα σου θυμίσει Μπαλζάκ). Οι άλλοι δύο είναι πολύ διαφορετικοί αλλα νομίζω οτι θα σου αρέσουν.

Ατγουντ: H ιστορία της θεραπαινίδος, Ορυξ και Κρέικ, Το άλλο πρόσωπο της Γκρέις, Μάτι γάτας (οτι έχω διαβάσει μεχρι στιγμής δηλαδή)
Μουρακάμι: O Κάφκα στην Ακτή, Τις μικρές ώρες, Κουρδιστό πουλί, Σπούτνικ αγαπημένη, Νορβηγικό δάσος (το μονο που βρήκα ψιλομέτριο).

 

[Κουακέρος]

Έχω διαβάσει «Το άλλο πρόσωπο της Γκρέις» προ πολλών χρόνων.Από τους άλλους δύο τίποτα-ούτε που τους γνώριζα οφείλω να ομολογήσω!!!
Σ΄ευχαριστώ κι εσένα,μου δώσατε υλικό για ένα χρόνο και βάλε!

 

[Κουακέρος]

Και τώρα ανθρωπάκο και Μόνος στο Βερολίνο- Χανς Φαλάντα. Ο Φαλάντα είμαι 99% σίγουρος ότι θα σου ταιριάξει, είναι απλά καταπληκτικός και θεωρώ ότι είναι από τους συγγραφείς που, θα χρησιμοποιήσω τη φράση του σπουδαίου Έλληνα αοιδό, πολιτικό αναλυτή, στοχαστή, ουφολόγου Νότη Σφακιανάκη, επιβάλλεται να διαβάσει κανείς.

Βρήκα τον Πότη στη βιβλιοθήκη και το πήρα,για να δούμε ,ωραίο φαίνεται...

 

[Κουακέρος]

Πέρασαν τα χρόνια,όμως διάβασα κάμποσα από τα προαναφερθέντα.
«Ο πότης» και το «Μόνος στο Βερολίνο» έχουν εντάξει τον Fallada τους αγαπημένους μου,σίγουρα θα διαβάσω κι άλλα.

Για τον «Στόουνερ» ό,τι και να πω θα είναι λίγο,δεν έχω τολμήσει όμως να διαβάσω το «Αύγουστος» γιατί μου έχει πει φίλος ότι δεν του άρεσε τόσο όσο το πρώτο,ισχύει;

Χθες τέλειωσα «Τις φωνές του ποταμού Παμάνο» αφού είχα διαβάσει πριν λίγα χρόνια το «Confiteor» που με είχε ξετρελάνει με την ιδιαίτερη τεχνική του που απαιτούσε πλήρη αφοσίωση.

«Το κουρδιστό πουλί» του Murakami με ξένισε λίγο,δεν είναι του στυλ μου.

Το «Middlesex» απ΄την άλλη του Ευγενίδη με σαγίνεψε με την saga των Στεφανίδη-πολύ δυνατή αφήγηση.

«Ο άνθρωπος που αγαπούσε τα σκυλιά» του Παδούρα με συντρόφεψε ευχάριστα στην πρώτη καραντίνα.Τέλος έπεσε στα χέρια μου «Η πόλη και τα σκυλιά» που δε με τρέλανε.
Η επόμενη αγορά θα είναι «Οι διορθώσεις»,χρόνια το λέω στον εαυτό μου και προκύπτουν άλλες.

Σχεδόν σε όλα πέσατε μέσα,ήταν του γούστου μου.Περιμένω τις επόμενες προτάσεις σας που θα με καλύψουν για τα επόμενα πέντε χρόνια!!!

 

[Έλλη Μ]

δεν έχω τολμήσει όμως να διαβάσω το «Αύγουστος» γιατί μου έχει πει φίλος ότι δεν του άρεσε τόσο όσο το πρώτο,ισχύει;

Για το φιλο σου, μαλλον ισχυει. Θα διαφωνησω μαζι του, καθως εμενα μου αρεσε. Αν το δοκιμασεις και σου αρεσει, η Γιουρσεναρ και το Αδριανού απομνημονεύματα είναι, κατά τη γνώμη μου, αριστουργηματικό βιβλίο.

Χθες τέλειωσα «Τις φωνές του ποταμού Παμάνο»

Το οποιο ισως και να ειναι καλυτερο απο το Confiteor. Ειναι πολυ στιβαρό βιβλιο, κλασικοτερο.
Αφου θες προταση, θα επαναλαβω για πολλοστη φορα (μαλλιασε η γλωσσα μου, @Χρυσόστομος ) το Μεφιστο του Κλάους Μαν. Ανηκει στις θεματικες σου, πιθανον και στο υφος σου.

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Υπάρχει και μια "συμπαθητική" παρουσίαση στη Λέσχη μας για τον Αύγουστο.

 

[Κουακέρος]

Αφου θες προταση, θα επαναλαβω για πολλοστη φορα (μαλλιασε η γλωσσα μου, @Χρυσόστομος ) το Μεφιστο του Κλάους Μαν. Ανηκει στις θεματικες σου, πιθανον και στο υφος σου.

Απ' ό,τι είδα,σίγουρα ανήκει στο ύφος μου-στα υπόψιν!

 

[Αντίβαρο]

Καθώς έχω βαλτώσει σε αρκετά πράγματα, μεταξύ άλλων και στην ανάγνωση, θα ήθελα και εγώ μερικές βιβλιοπροτάσεις ένεκα του καλοκαιριού μας.
Χαλαρά βιβλιαράκια που να μην κάνουν κοιλιά. Κυρίως ξένοι συγγραφείς.

 

[Πεταλούδα]

Δοκίμασε τον Ζωρζ Σιμενόν: "Το μπλε δωμάτιο", "Ο Γάτος". Θα ξαναγράψω αργότερα και κάποιους άλλους τίτλους.

 

[Πεταλούδα]

Συμπλήρωμα για Σιμενόν άλλοι δύο τίτλοι: "Μπέττυ" και "Οι αρραβώνες του κύριου Ιρ".
Επίσης άλλα δυο μικρά σε μέγεθος χαλαρά με ενδιαφέρον ιστορία κατά την γνώμη μου: "Ένα κάποιο τέλος" του Τζούλιαν Μπαρνς και "Μετάξι" του Αλεσάντρο Μπάρικο.